Samochody służbowe do celów prywatnych - zmiany PIT w 2015 roku

Zmieniły się zasady rozliczania podatku z tytułu samochodów służbowych użytkowanych przez pracowników do celów prywatnych. Od 2015 wartość przychodu określa ryczałt.

Nowe, jaśniejsze przepisy

Wysokość i zasady ustalania przychodu u pracownika z korzystania z aut służbowych do celów prywatnych były dotychczas przyczyną wielu wątpliwości. Od tego roku zasady stały się prostsze. Wszystko dzięki art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 listopada 2014 r. o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej (Dz. U. Poz. 1662).

Według ustawy o podatku od osób fizycznych otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń, są przychodami. Zatem w sytuacji, gdy pracownik ma możliwość nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego korzystania z samochodu służbowego prywatnie, u pracownika powstaje przychód.

Wartość nieodpłatnych świadczeń polegających na udostępnieniu samochodu do celów prywatnych ustala się według cen stosowanych wobec innych odbiorców (jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia), według cen zakupu (jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi zakupione) bądź na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy i praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Choć istnieją zasady ustalania wartości takiego świadczenia, podatnicy często mieli wątpliwości co do prawidłowego sposobu rozliczania się z urzędem skarbowym oraz zwracali uwagę na brak jasnych i precyzyjnych przepisów, które narażały ich na ryzyko podatkowe. Przedsiębiorcy nie wiedzieli też, jak rozliczać się w sytuacji, gdy samochód służy pracownikowi jedynie do dojazdów do pracy.

Od 1 stycznia wprowadzono więc nowe zasady. Obowiązują one pracowników zatrudnionych na umowę o pracę.

Dwa warianty wysokości podatku

Zgodnie z nowymi zasadami wartość pieniężną przychodu (nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych) ustala się w wysokości:

• 250 zł miesięcznie dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3 – przy stawce podatkowej 18% oznacza to 45 zł podatku / mc,
• 400 zł miesięcznie dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm3 – oznacza to 72 zł podatku / mc.

Jeśli pracownik korzystał z samochodu służbowego do celów prywatnych jedynie przez część miesiąca, wartość świadczenia ustalana będzie za każdy dzień wykorzystywania samochodu w wysokości 1/30 z kwot 250 lub 400 zł.

W związku z częściową odpłatnością ze strony pracownika za możliwość korzystania z auta służbowego prywatnie, przychodem pracownika jest różnica między kwotą określaną według powyższych zasad, a odpłatnością ponoszoną przez pracownika. Innymi słowy, jeśli pracownik opłaca ryczałt 250 zł za korzystania z auta służbowego o pojemności silnika 2000 cm 3, to wartość świadczenia ustala się w kwocie 150 zł/m-c.

Problem kosztów eksploatacyjnych

Nowe przepisy regulują przychód z tytułu używania auta przez pracownika do celów prywatnych. Zgodnie z nimi korzystanie z samochodu do takich celów powoduje, że auto nie służy w 100% prowadzeniu działalności, a zatem nie jest w całości wykorzystywane do osiągania przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu. Przepisy nie określają jednak, w jakim stopniu firma (leasingobiorca) będzie mogła wliczać w koszty podatkowe wartość auta i wydatki na jego eksploatację.

Organy podatkowe mogą zakwestionować wliczanie w koszty uzyskania przychodu opłat leasingowych i odpisów amortyzacyjnych samochodu firmowego użytkowanego przez pracownika dla celów służbowych. Pewnym rozwiązaniem może być np. spisywanie liczników i zobowiązanie pracownika do pokrycia częściowego wydatków np. paliwa w oparciu o wskazania licznika czy inne możliwe organizacyjnie przesłanki. Ważne, by zasady obowiązywały wszystkich pracowników korzystających z aut służbowych, były jednolite i np. spisane w porozumieniu z pracownikiem.

Artykuł przygotowany przez ekspertów ds. księgowości serwisu ifirma.pl

Zespół
e-prawnik.pl