Ulga na złe długi

Ustawa o podatku od towarów i usług (dalej VAT) umożliwia odzyskanie podatku należnego związanego z nie zapłaconymi wierzytelnościami. Instytucja ta, potocznie zwana „ulgą za złe długi”, obwarowana jest jednak wieloma, często trudnymi do spełnienia, warunkami. Wyliczone są one w art. 98 a oraz 89b VAT.

 W dużym skrócie, można przyjąć, iż wspomniana „ulga” polega na możliwości skorygowania podatku należnego wskazanego w deklaracji podatkowej z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, za które nie otrzymano zapłaty.

Zgodnie z art. 98a VAT podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona

 Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

 Korekta ta może znaleźć zastosowanie jedynie, jeśli:

1) dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

w tej sytuacji, momentem istotnym, z punktu widzenia zastosowania ulgi jest moment dokonania dostawy( nie moment korekty),jeśli więc w chwili dokonania dostawy lub świadczenia usług na rzecz podatnika znajduję się on w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacji korekta nie jest dopuszczalna


2) wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;


podatek nie musi być więc zapłacony, możliwe jest więc skorzystania z ulgi nawet jeśli wierzyciel posiada zaległość podatkową


3) wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;


4) wierzytelności nie zostały zbyte;


5) od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;


6) wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął powyższy czternastodniowy termin , nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika tego zawiadomienia.

W przypadku, gdy po dokonaniu korekty określona należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Podatnik obowiązany jest także, aby wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej zawiadomić o korekcie, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Powyższych uregulowań nie stosuje się do wierzycieli oraz dłużników pomiędzy którymi występują powiązania rodzinne lub kapitałowe.

Skorzystanie przez wierzyciela z omawianej ulgi nakłada również pewne zobowiązania na jego dłużnika.

Zgodnie z art. 89b.1 VAT w przypadku otrzymania zawiadomienia, o zamiarze skorygowania podatku i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

W przypadku częściowego uregulowania należności przed upływem terminu, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności.

Natomiast w razie uregulowania należności po dokonaniu korekty podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku o której mowa w art.89b.1 W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.


Podstawa prawna:

Ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. Nr 54, poz. 535)


Tomasz Schwertner

www.e-prawnik.pl




Zespół
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika