Czy po wystąpieniu ze spółki cywilnej jednego wspólnika należy korygować podatek dochodowy w zakresie (...)

Istotnym dla celów podatkowych jest fakt odpowiedniego zakwalifikowania przedmiotu umowy leasingu do składników majątkowych finansującego lub korzystającego, gdyż w świetle art. 23b i art. 23f ustawy decyduje to o tym, co stanowi przychód i koszt uzyskania przychodu u finansującego i korzystającego.

Z pisma wynika, że spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego, a więc przedmiot umowy - samochód ciężarowy zaliczany jest do składników majątku finansującego. Samochód ten spółka wykorzystywała do prowadzonej działalności gospodarczej, a opłaty leasingowe ponoszone przez korzystającego w trakcie trwania umowy stanowiły koszty uzyskania przychodów spółki.

W celu prawidłowego zaliczania opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów, oprócz konieczności spełnienia warunków umowy, należy brać pod uwagę generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy, która stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 w/w ustawy.

W przepisie tym wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów nie wymieniono kosztów poniesionych w trakcie trwania umowy leasingu, w przypadku, gdy umowa ta, po wystąpieniu wspólnika ze spółki, będzie kontynuowana przez drugiego wspólnika.

W świetle powyższego nie zachodzi potrzeba korygowania kosztów uzyskania przychodów, gdyż zaliczenie do kosztów rat leasingowych za okres używania tego środka trwałego w czasie istnienia spółki było zasadne.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) ? w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w art. 3 i 5 cyt. przepisu ustawy, na podstawie m. in. umowy leasingu ? kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą.

Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu (o którym mowa w ust. 3 i 5 cyt. ustawy) nie może jednak przekroczyć kwoty 5.000zł.

Jednakże art. 154 ust. 1 i 2 cyt. ustawy stanowi:
1. Przepisu art. 86 ust. 7 nie stosuje się do samochodów będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującymi przed dniem 1 maja 2004 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy.
2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie:

1) w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie ustawy oraz

2) pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 14 maja 2004 r.