Dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wydatki poniesione na Usługi (...)

Dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wydatki poniesione na Usługi doradcze będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2018 r. (wpływ za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wydatki poniesione na Usługi doradcze będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2018 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wydatki poniesione na Usługi doradcze będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest podmiotem specjalizującym się w hodowli, tuczu indyków oraz w produkcji i sprzedaży mięsa indyczego oraz przetworów indyczych. Akcje Wnioskodawcy są notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w W. W skład grupy kapitałowej Wnioskodawcy wchodzi m.in. inna spółka akcyjna (dalej: ?Spółka przejmowana? lub ?ED?). Wnioskodawca jest jedynym akcjonariuszem ED (posiada 100% wszystkich akcji). Na podstawie umowy współpracy produkcyjnej, ED zajmowała się produkcją części asortymentu oferowanego przez Wnioskodawcę. W związku ze zmianą strategii działalności Wnioskodawcy, zarząd Wnioskodawcy przedstawił radzie nadzorczej Wnioskodawcy strategię działania Spółki przejmującej, która zakłada ograniczenie oferty do wybranych grup asortymentów, gwarantujących uzyskanie pozytywnej marży. Z uwagi na nieosiągnięcie konsensusu co do warunków dalszej współpracy Wnioskodawca wypowiedział ED umowę współpracy produkcyjnej. Zauważyć przy tym należy, że ED przy obecnie realizowanej skali produkcji nie wykorzystuje posiadanych mocy przetwórczych zakładu produkcyjnego. Dalsze ograniczenie produkcji wynikające z utraty zleceń od Wnioskodawcy spowoduje dalszy wzrost już dziś zbyt wysokich i niekonkurencyjnych kosztów jednostkowych. Wobec powyższego została podjęła decyzja o wyrażeniu zgody na zamknięcie zakładu produkcyjnego ED oraz została wydana zgoda na podjęcie działań mających na celu zakończenie produkcji w zakładzie produkcyjnym ED, w tym likwidacji zakładu pracy. Zarząd ED podjął decyzję o likwidacji zakładu pracy. W następstwie powyższych działań, ED przestanie pełnić rolę spółki produkcyjnej. Dlatego też Wnioskodawca, po likwidacji zakładu pracy w ED, zamierza następnie dokonać połączenia ze Spółką przejmowaną w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577 z późn. zm.) poprzez przejęcie przez Wnioskodawcę (spółkę przejmującą) Spółki przejmowanej. Również na dzień połączenia Wnioskodawca będzie posiadał w Spółce przejmowanej 100% wszystkich akcji. Łączenie się przez przejęcie nastąpi przez przeniesienie całego majątku Spółki przejmowanej na Wnioskodawcę. W związku z tym, że Wnioskodawca jest jedynym akcjonariuszem ED, połączenie zostanie przeprowadzone bez podwyższania kapitału zakładowego Wnioskodawcy. W wyniku połączenia dojdzie do ustania bytu prawnego Spółki przejmowanej, której majątek zostanie przeniesiony na Spółkę przejmującą. Przeprowadzenie procesu połączenia będzie wiązało się z koniecznością poniesienia przez Wnioskodawcę wydatków w postaci wynagrodzenia za ogólne usługi doradcze (m. in. doradztwo prawne, doradztwo podatkowe, doradztwo finansowe; dalej: ?Usługi Doradcze?). Usługi Doradcze nie będą dotyczyły kwestii podniesienia kapitału zakładowego Wnioskodawcy. Usługi Doradcze nie będą świadczone przez podmioty, o których mowa w art. 11 ustawy o CIT, ani w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 5 ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na Usługi Doradcze będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwie udokumentowane koszty pośrednie, poniesione na usługi doradcze związane z połączeniem, stanowią koszty uzyskania przychodów. Wnioskodawca powinien rozpoznać koszty usług doradczych jako koszty pośrednio związane z uzyskanym przychodem w momencie ich poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów zawiera więc następujące kryteria, jakie musi spełnić dany wydatek, aby mógł być zaliczony do tej kategorii:

  • wydatek poniesiony jest w celu uzyskania przychodów, lub
  • wydatek poniesiony jest w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz
  • poniesiony wydatek nie zalicza się do żadnego z wydatków określonych w zamkniętym katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, aby dany wydatek poniesiony przez podatnika uznać za koszt uzyskania przychodu dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych, wydatek ten musi spełniać kryteria przedstawione powyżej. Kosztami będą, zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o CIT nie zawiera legalnych definicji ww. pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ?zidentyfikowanie? wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów, bądź usług. Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy. Jednocześnie istotne znaczenie ma również określenie momentu potrącalności kosztów uzyskania przychodów. Dla ustalenia momentu potrącalności kosztów konieczna jest przede wszystkim ocena charakteru związku przyczynowego pomiędzy wydatkami, a osiąganymi przychodami. Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami i innych niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie) są odrębnie unormowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w art. 15 ust. 4, 4b-4d ustawy o CIT. W myśl art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) - w myśl art. 15 ust. 4d ustawy o CIT są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Do kosztów pośrednio związanych z osiąganiem przychodów przez spółkę przejmującą można zaliczyć m.in. koszty doradztwa prawnego, podatkowego oraz finansowego. Koszty te są związane ogólnie z procesem restrukturyzacji i połączenia (połączenie będzie możliwe również bez poniesienia tych wydatków), jako związane ogólnie z prowadzeniem działalności i funkcjonowaniem spółki przejmującej, zatem są pośrednio związane z osiąganiem przychodów przez spółkę przejmującą, czyli w konsekwencji będą stanowić koszt uzyskania przychodów. Wydatki te (z wyłączeniem wydatków związanymi bezpośrednio z ewentualnym podniesieniem kapitału) będą stanowić koszt uzyskania przychodów, nawet jeżeli w części obejmują one kwestie związane z połączeniem w ramach całego procesu restrukturyzacji, ale tego połączenia nie warunkują (bez tych wydatków połączenie to wciąż jest możliwe). Podsumowując, koszty usług doradczych w zakresie procesu połączenia przez przejęcie ED (z wyłączeniem wydatków związanych bezpośrednio z ewentualnym podniesieniem kapitału) stanowić będą dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, jako koszt pośredni w momencie poniesienia.

Powyższe stanowisko potwierdzają również organy podatkowe. Przykładowo:

  • Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 31 sierpnia 2017 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.114.2017.1.JG: ?Koszty Usług Doradczych w zakresie procesu połączenia przez przejęcie Spółki przejmowanej (...) stanowić będą dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, jako koszt pośredni w momencie poniesienia.

    ?

  • Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2015 r., Znak: IBPB-1-2/4510-365/15/BD: ?Pozostałe wydatki związane z procesem połączenia, które nie są wydatkami warunkującymi dokonanie podwyższenia kapitału Spółki (związane są ogólnie z procesem restrukturyzacji i połączenia; przy tym dokonanie podwyższenia kapitału, które stanowi element tego procesu nie jest warunkowane tymi kosztami - podwyższenie takie będzie możliwe również bez poniesienia tych wydatków), jako związane ogólnie z prowadzeniem działalności i funkcjonowaniem Spółki, zatem pośrednio związane z osiąganiem przychodów przez Spółkę, będą stanowić koszt uzyskania przychodów. Wydatki te będą stanowić koszt uzyskania przychodów, nawet jeżeli w części obejmują one kwestię związane z podwyższeniem kapitału Spółki w ramach całego procesu restrukturyzacji (połączenia), ale tego podwyższenia nie warunkują (bez tych wydatków podwyższenie to wciąż jest możliwe). Dotyczy to wskazanych poniżej kosztów:
    • doradztwa prawnego i podatkowego związanych z opracowaniem scenariusza integracji, finansowaniem zakupu udziałów,
    • doradztwa związanego z finansowaniem zakupu udziałów Spółki B,
    • wykonania analiz finansowych (w tym wycena wartości rynkowej podmiotów przejmowanych),
    • badania planu połączenia przez biegłego,
    • sporządzenia umów dotyczących nabycia udziałów,
    • inne koszty doradztwa związane z procesem restrukturyzacji,
    • pozyskania finasowania procesu połączenia.?
  • Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 19 sierpnia 2014 r., Znak: ILPB3/423-253/14-2/EK: ?Pozostałe wydatki związane z procesem połączenia, które nie są wydatkami warunkującymi dokonanie podwyższenia kapitału Spółki (związane są ogólnie z procesem restrukturyzacji i połączenia; przy tym dokonanie podwyższenia kapitału, które stanowi element tego procesu nie jest warunkowane tymi kosztami - podwyższenie takie będzie możliwe również bez poniesienia tych wydatków), jako związane ogólnie z prowadzeniem działalności i funkcjonowaniem Spółki, zatem pośrednio związane z osiąganiem przychodów przez Spółkę, będą stanowić koszt uzyskania przychodów. Wydatki te będą stanowić koszt uzyskania przychodów, nawet jeżeli w części obejmują one kwestię związane z podwyższeniem kapitału Spółki w ramach całego procesu restrukturyzacji (połączenia), ale tego podwyższenia nie warunkują (bez tych wydatków podwyższenie to wciąż jest możliwe). Dotyczy to m.in. wskazanych wyżej kosztów:
    • doradztwa biznesowego (zarządzanie procesem konsolidacji), doradztwa prawnego i podatkowego, analiz różnych modeli restrukturyzacji,
    • wykonania analiz finansowych (w tym wycena wartości rynkowej podmiotów przejmującego i przejmowanych),
    • badania sprawozdania finansowego Spółki Przejmowanej dokonane na potrzeby planu połączenia, itp.?


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, dalej: ?ustawa? lub ?ustawa o pdop?). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty.

Kosztami będą, zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnych definicji ww. pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów.

W ich przypadku możliwe jest ?zidentyfikowanie? wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów, bądź usług.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Jednocześnie istotne znaczenie ma również określenie momentu potrącalności kosztów uzyskania przychodów. Dla ustalenia momentu potrącalności kosztów konieczna jest przede wszystkim ocena charakteru związku przyczynowego pomiędzy wydatkami, a osiąganymi przychodami. Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami i innych niż bezpośrednio związane z przychodami (tj. kosztów pośrednich) są odrębnie unormowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w art. 15 ust. 4, 4b-4d.

W myśl art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) ? w myśl art. 15 ust. 4d updop są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie zaś z art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jedynym akcjonariuszem ED S.A. (posiada 100% wszystkich akcji). Na podstawie umowy współpracy produkcyjnej, ED zajmowała się produkcją części asortymentu oferowanego przez Wnioskodawcę. Z uwagi na nie osiągnięcie konsensusu co do warunków dalszej współpracy Wnioskodawca wypowiedział ED umowę współpracy produkcyjnej.

Zauważyć należy, że ED przy obecnie realizowanej skali produkcji nie wykorzystuje posiadanych mocy przetwórczych zakładu produkcyjnego. Dalsze ograniczenie produkcji wynikające z utraty zleceń od Wnioskodawcy spowoduje dalszy wzrost już dziś zbyt wysokich i niekonkurencyjnych kosztów jednostkowych. Została podjęła decyzja o wyrażeniu zgody na zamknięcie zakładu produkcyjnego ED oraz została wydana zgoda na podjęcie działań mających na celu zakończenie produkcji w zakładzie produkcyjnym ED, w tym likwidacji zakładu pracy. W następstwie powyższych działań, ED przestanie pełnić rolę spółki produkcyjnej. Dlatego też Wnioskodawca, po likwidacji zakładu pracy w ED, zamierza następnie dokonać połączenia ze Spółką przejmowaną w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 Kodeks spółek handlowych, poprzez przejęcie przez Wnioskodawcę (spółkę przejmującą) Spółki przejmowanej. Również na dzień połączenia Wnioskodawca będzie posiadał w Spółce przejmowanej 100% akcji. Połączenie nastąpi przez przeniesienie całego majątku Spółki przejmowanej na Wnioskodawcę. Połączenie zostanie przeprowadzone bez podwyższania kapitału zakładowego Wnioskodawcy. Przeprowadzenie procesu połączenia będzie wiązało się z koniecznością poniesienia przez Wnioskodawcę wydatków w postaci wynagrodzenia za ogólne usługi doradcze (m.in. doradztwo prawne, doradztwo podatkowe, doradztwo finansowe; dalej: ?Usługi Doradcze?). Usługi Doradcze nie będą dotyczyły kwestii podniesienia kapitału zakładowego Wnioskodawcy i nie będą świadczone przez podmioty, o których mowa w art. 11 ustawy o CIT, ani w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 5 ustawy o CIT.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości zaliczenia ww. wydatków na usługi doradcze do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki na nabycie usług doradczych, poniesionych w związku z procesem połączenia przez przejęcie ww. Spółki mogą, co do zasady, stanowić koszty uzyskania przychodów. Jednakże o możliwości ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów decydować będzie spełnienie warunku wynikającego z art. 15 ust. 1 updop, czyli wydatki te muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Należy zauważyć, że wskazane we wniosku koszty usług doradczych, będą poniesione w związku z procesem połączenia ze Spółką przejmowaną są niewątpliwie ogólnie związane z prowadzeniem działalności i funkcjonowaniem spółki przejmującej, zatem są pośrednio związane z osiąganiem przychodów przez spółkę przejmująca. W konsekwencji wydatki te, co do zasady będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, na postawie art. 15 ust. 4d updop w zw. z art. 15 ust. 1 updop.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenie za świadczone usługi doradcze w momencie ich poniesienia, uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika