W którym momencie, Wnioskodawca powinien rozpoznać jako koszty uzyskania przychodów nakłady na budowę/przebudowę (...)

W którym momencie, Wnioskodawca powinien rozpoznać jako koszty uzyskania przychodów nakłady na budowę/przebudowę Infrastruktury technicznej przekazane nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego lub odpowiedniego przedsiębiorstwa przesyłowego?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z budową/przebudową infrastruktury technicznej będącej przedmiotem nieodpłatnego przekazania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z budową/przebudową infrastruktury technicznej będącej przedmiotem nieodpłatnego przekazania.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej: ?Wnioskodawca?) prowadzi działalność gospodarczą w branży piwowarskiej. Wysoka jakość dostarczanych produktów oraz różnorodność marek posiadanych w portfelu pozwoliła zająć Wnioskodawcy pozycję lidera branży piwowarskiej w Polsce. Działalność w przemyśle piwowarskim wiąże się z koniecznością dysponowania rozbudowanym zapleczem infrastrukturalnym umożliwiającym produkcję na skalę przemysłową oraz odpowiednią obsługę logistyczną. Wnioskodawca posiada nieruchomości gruntowe, budynki oraz budowle, które użytkuje w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (dalej: ?Nieruchomości?).

W celu zapewnienia pełnej funkcjonalności posiadanych przez siebie Nieruchomości oraz ich dostosowania do skali prowadzonej działalności, Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił w przyszłości wydatki inwestycyjne związane z budową, przebudową lub modernizacją części składowych infrastruktury technicznej zlokalizowanej w bezpośrednim sąsiedztwie Nieruchomości Wnioskodawcy (dalej: ?Infrastruktura techniczna?), w szczególności:

  • budowa/przebudowa dróg publicznych (lub układów komunikacyjnych obejmujących drogi publiczne) w celu zapewnienia funkcjonalnej obsługi komunikacyjnej Nieruchomości Wnioskodawcy - niniejsza infrastruktura znajduje się na gruntach należących do jednostki samorządu terytorialnego,
  • budowa/przebudowa sygnalizacji świetlnej na drogach publicznych w celu zapewnienia funkcjonalnej obsługi komunikacyjnej Nieruchomości Wnioskodawcy - niniejsza infrastruktura znajduje się na gruntach należących do jednostki samorządu terytorialnego,
  • budowa/przebudowa urządzeń służących do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu energii elektrycznej oraz innych urządzeń podobnych, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa przesyłowego (dalej: ?Urządzenia przesyłowe?) - w celu zapewnienia możliwości użytkowania zaplecza produkcyjnego zgodnie z jego przeznaczeniem i dostosowania do skali prowadzonej działalności gospodarczej - niniejsza infrastruktura znajduje się na gruntach należących do Wnioskodawcy oraz/lub na gruntach należących do jednostki samorządu terytorialnego.

Po sfinansowaniu i zrealizowaniu prac związanych z inwestycjami w Infrastrukturę techniczną, nastąpi nieodpłatne przekazanie nakładów poniesionych na odpowiednie elementy Infrastruktury technicznej na rzecz jednostki samorządu terytorialnego lub odpowiedniego przedsiębiorstwa przesyłowego. Podstawą nieodpłatnego przekazania będą przepisy prawa i/lub umowy zawarte z jednostką samorządu terytorialnego lub przedsiębiorstwem przesyłowym.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W którym momencie, Wnioskodawca powinien rozpoznać jako koszty uzyskania przychodów nakłady na budowę/przebudowę Infrastruktury technicznej przekazane nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego lub odpowiedniego przedsiębiorstwa przesyłowego?

Wnioskodawcy stoi na stanowisku, że nakłady na budowę/przebudowę Infrastruktury technicznej, przekazane nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego lub odpowiedniego przedsiębiorstwa przesyłowego, stanowią na podstawie art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.; dalej: ?ustawa o CIT?), koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia, tj. w dacie protokołu przekazania nakładów jednostce samorządu terytorialnego lub odpowiedniemu przedsiębiorstwu przesyłowemu.

Koszt Podatkowy

Zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższa norma uzależnia możliwość zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów od łącznego spełnienia dwóch warunków:

  • wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  • wydatek nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowiącym katalog kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, nakłady ponoszone na budowę/przebudowę Infrastruktury technicznej są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Infrastruktura techniczna, na którą Wnioskodawca ponosi nakłady, ma za zadanie zapewnić pełną funkcjonalność Nieruchomości, które są użytkowane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej. W wielu przypadkach budowa lub przebudowa Infrastruktury technicznej, znajdującej się w bezpośrednim sąsiedztwie Nieruchomości Wnioskodawcy, jest niezbędna do jej dostosowania do skali prowadzonej działalności gospodarczej i wynikających z niej potrzeb w zakresie komunikacji, logistyki i mediów. Działania takie pozwalają na likwidację ewentualnych ograniczeń wynikających z niedostosowania Infrastruktury technicznej do aktualnych potrzeb produkcyjno-biznesowych Wnioskodawcy.

Darowizna

Art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT wskazuje, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn (z pewnymi wyjątkami). W opinii Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie nakładów na Infrastrukturę techniczną nie może zostać uznane za darowiznę.

Darowizną jest takie świadczenie darczyńcy, które odznacza się jednostronnością - nie może być ekwiwalentne, tj. wiązać się ze świadczeniem zwrotnym ze strony obdarowanego. W przedmiotowej sytuacji, przekazanie Infrastruktury technicznej nie ma na celu obdarowanie jednostki samorządu terytorialnego lub przedsiębiorstwa przesyłowego. Występują tutaj również świadczenia ekwiwalentne. W zamian za nieodpłatne przekazanie Infrastruktury technicznej do majątku jednostki samorządu terytorialnego lub przedsiębiorstwa przesyłowego, druga strona zobowiązuje się do utrzymania właściwego stanu technicznego przekazanej Infrastruktury technicznej. Ponadto, w przypadku przyłączy gazowych, przedsiębiorstwo przesyłowe uzyskuje możliwość i zobowiązuje się do dostarczania mediów niezbędnych w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W przypadku Infrastruktury technicznej obejmującej drogi publiczne, czy też sygnalizację świetlną na drogach publicznych, należy również zwrócić uwagę na art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1440 ze zm.; dalej: ?ustawa o drogach publicznych?). Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia. Art. 16 ust. 2 ustawy o drogach publicznych stanowi natomiast, że szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi, a inwestorem inwestycji niedrogowej.

Oznacza to, że w przypadku Infrastruktury technicznej obejmującej drogi publiczne, czy też sygnalizację świetlną na drogach publicznych, obowiązek poniesienia nakładów na budowę lub przebudowę wspomnianej Infrastruktury technicznej wynika nie tylko z umowy zawartej z odpowiednim podmiotem, ale powstaje również z mocy przepisów obowiązującego prawa. W przypadku niektórych inwestycji związanych z Nieruchomościami Wnioskodawcy, ich przeprowadzenie jest uzależnione od poniesienia dodatkowych nakładów obejmujących budowę lub przebudowę infrastruktury drogowej w bezpośrednim sąsiedztwie inwestycji prowadzonej przez Wnioskodawcę. Poniesienie tych nakładów jest obowiązkiem Wnioskodawcy.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy, nakłady poniesione na budowę/przebudowę Infrastruktury technicznej, które zostaną nieodpłatnie przekazane jednostce samorządu terytorialnego lub odpowiedniemu przedsiębiorstwu przesyłowemu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W szczególności, nieodpłatne przekazanie tych nakładów nie spełnia warunków uznania ich za darowiznę.

Niniejsze stwierdzenie jest zbieżne ze stanowiskiem organów podatkowych prezentowanym w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, przykładowo: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 lutego 2016 r., sygn.: IBPB-l-2/4510-891/15/AnK, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 stycznia 2016 r., sygn.: IPPB3/4510-1013/15-2/KK, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 lutego 2011 r., sygn.: ILRB3/423-895/10-4/GC.

Środek trwały/inwestycja w obcym środku trwałym

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c - zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT - stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, zwane środkami trwałymi. 

Z przywołanego przepisu wynika, że uznanie składnika majątkowego za środek trwały jest możliwe m.in. o ile podatnik jest jego właścicielem lub współwłaścicielem. W okolicznościach przedmiotowego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić nakłady na Infrastrukturę techniczną związaną z drogami publicznymi (lub sygnalizacją na drogach publicznych) oraz Urządzeniami przesyłowymi. W przypadku nakładów ponoszonych na Infrastrukturę techniczną związaną z drogami publicznymi (lub sygnalizacją świetlną w obrębie dróg publicznych) Wnioskodawca jest obowiązany do ich poniesienia na podstawie art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o drogach publicznych. Ponadto, elementy tej Infrastruktury technicznej są realizowane na gruntach nie należących do Wnioskodawcy. W konsekwencji, elementy Infrastruktury technicznej związanej z drogami publicznymi (lub sygnalizacją świetlną w obrębie dróg publicznych) przekazywane nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego nie mogą zostać uznane za środki trwałe Wnioskodawcy.

Natomiast w przypadku Infrastruktury technicznej obejmującej Urządzenia przesyłowe, należy zwrócić uwagę, że stosownie do art. 47 § 1-3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.; dalej: ?Kodeks cywilny?), część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Ponadto z art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego stanowi natomiast, że osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.

W świetle powołanych przepisów Kodeksu cywilnego uznać należy, że w momencie nieodpłatnego przekazania Infrastruktury technicznej obejmującej Urządzenia przesyłowe odpowiedniemu przedsiębiorstwu przesyłowemu Wnioskodawca nie jest ich właścicielem, bowiem są one już włączone do sieci i stanowią część istniejących sieci należących do podmiotu zarządzającego tymi sieciami (odpowiednie przedsiębiorstwo przesyłowe) - stanowią jedną całość. W konsekwencji, elementy Infrastruktury technicznej, obejmującej przyłącza gazowe, przekazywane nieodpłatnie na rzecz odpowiedniego przedsiębiorstwa przesyłowego nie mogą zostać uznane za środki trwałe Wnioskodawcy.

Analogiczne stanowisko jest prezentowane przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, przykładowo: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 marca 2013 r., sygn.: IPPB5/423-50/13-2/MK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 stycznia 2016 r., sygn.: IPPB3/4510-1013/15-2/KK.

Jednocześnie, brak jest podstaw do uznania nakładów na Infrastrukturę realizowaną na gruncie nienależącym do Wnioskodawcy za inwestycję w obcym środku trwałym, w rozumieniu art. 16a ust. 2 pkt 1 Ustawy CIT. Zgodnie z tym przepisem, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej ?inwestycjami w obcych środkach trwałych?.

Brak jest w ustawie o CIT definicji ?inwestycji w obcym środku trwałym?. W praktyce przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który jest używany przez podmiot dokonujący ulepszeń na podstawie posiadanego tytułu prawnego takiego, jak umowa najmu, dzierżawy lub inne umowy o podobnym charakterze.

Wnioskodawca nie posiada tytułu prawnego takiego, jak umowa najmu, umowa dzierżawy lub innego podobnego do gruntów, na których realizowana jest budowa lub przebudowa Infrastruktury technicznej. Ponadto należy zauważyć, że w przedmiotowej sytuacji nie zostanie spełniona przesłanka ?przyjęcia do używania?. Zrealizowana Infrastruktura techniczna nie będzie dostępna do wyłącznego użytku Wnioskodawcy. Powyższe rozumienie przesłanki ?przyjęcia do używania? potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 31 października 2006 r. o sygn. II FSK 1218/05.

Ponieważ opisana Infrastruktura techniczna nie może zostać uznana za środek trwały Wnioskodawcy lub też inwestycję w obcym środku trwałym wykluczona zostaje możliwość zaliczania poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Koszty bezpośrednie/pośrednie

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, należy ustalić rodzaj powiązania danego kosztu z przychodami. Koszty podatkowe na gruncie ustawy o CIT zostały podzielone na:

  • koszty bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4-4c ustawy o CIT), oraz
  • koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4d ustawy o CIT).

Zdaniem Wnioskodawcy, nakłady na Infrastrukturę techniczną, przekazywaną nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego lub odpowiedniego przedsiębiorstwa przesyłowego, nie spełniają kryterium bezpośredniego związku z przychodami. Nakładów tych nie da się bowiem bezpośrednio przyporządkować do konkretnych przychodów uzyskanych przez Wnioskodawcę. Wydatki te pozostają w pośrednim związku z przychodami. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami, brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Nakłady te są jednak związane z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę i przyczyniają się w sposób ogólny do osiągnięcia przychodów z prowadzonej działalności. W związku z tym, zastosowanie do nakładów na Infrastrukturę techniczną znajdzie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT dotyczący kosztów pośrednio związanych z przychodami.

W konsekwencji, nakłady ponoszone przez Wnioskodawcę na budowę lub przebudowę Infrastruktury technicznej, przekazywane nieodpłatnie jednostce samorządu terytorialnego lub przedsiębiorstwu przesyłowemu, powinny być rozpoznawane w kosztach uzyskania przychodu zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, tj. w momencie ujęcia kosztu w księgach rachunkowych. Jednakże Wnioskodawca zwraca uwagę na konieczność rozróżnienia momentu, w którym dany wydatek został faktycznie wprowadzony do ksiąg rachunkowych (niekoniecznie na koncie kosztowym) oraz momentu w którym dany wydatek został rozpoznany w księgach rachunkowych właśnie jako koszt.

Nakłady na Infrastrukturę techniczną, do czasu nieodpłatnego przekazania na rzecz jednostki samorządu terytorialnego lub odpowiedniego przedsiębiorstwa przesyłowego, są ujmowane w księgach Wnioskodawcy jako wartość początkowa środka trwałego w budowie, tj. nie są ujmowane na kontach kosztowych. Dopiero w momencie przekazania nakładów na rzecz jednostki samorządu terytorialnego lub odpowiedniego przedsiębiorstwa przesyłowego następuje rozliczenie kosztowe tych nakładów. Dlatego też, w opinii Wnioskodawcy, momentem poniesienia tych kosztów dla celów podatkowych jest moment, w którym Wnioskodawca przekazuje nakłady na budowę/przebudowę Infrastruktury technicznej do majątku jednostki samorządu terytorialnego lub odpowiedniego przedsiębiorstwa przesyłowego. Podobne stanowisko w zakresie momentu zaliczenia do kosztów podatkowych nakładów na infrastrukturę podlegających nieodpłatnemu przekazaniu prezentują organy podatkowe w wydawanych interpretacjach: interpretacja Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z 6 sierpnia 2015 r., sygn.: IBPB-1-3/4510-205/15/APO, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 lutego 2016 r., sygn.: IBPB-l-2/4510-891/15/AnK, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 stycznia 2016 r., sygn.: IPPB3/4510-1013/15-2/KK, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 października 2014 r., sygn.: PPB5/423-836/14-2/JC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika