Czy sprzedaż (odpłatne zbycie) lokalu mieszkalnego w części przypadającej na udział Wnioskodawcy (...)

Czy sprzedaż (odpłatne zbycie) lokalu mieszkalnego w części przypadającej na udział Wnioskodawcy stanowi źródło przychodu i czy z tego tytułu powstał u Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 września 2017 r. (data wpływu 7 września 2017 r.), uzupełnionym 7 września i 15 października 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości powstałych po stronie Wnioskodawcy ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości powstałych po stronie Wnioskodawcy. Wniosek uzupełniono 7 września 2017 r.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 11 października 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4011.263.2017.1.MZ, 0111-KDIB2-2.4011.296.2017.1.MZ wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 15 października 2017 r.

We wniosku, po jego ostatecznym uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 9 grudnia 2005 r. Wnioskodawca wraz z żoną B.P. oraz córką K.H. zakupił lokal mieszkalny. Córka nie była jeszcze zamężna i posługiwała się nazwiskiem P.

Udział w ww. lokalu mieszkalnym był następujący: ½ córka oraz ½ Wnioskodawca i jego żona. Udział ½ w nieruchomości (lokalu mieszkalnym) został nabyty do majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego żony.

W dniu 5 grudnia 2009 r. zmarła żona Wnioskodawcy (tragiczny wypadek).

W dniu 19 maja 2015 r. został sporządzony akt notarialny wraz z aktem poświadczenia dziedziczenia dotyczący spadku po zmarłej żonie Wnioskodawcy. W akcie tym jest zapis, że po zmarłej żonie B.P. nabyły na podstawie ustawy wprost w udziałach po ¼ części następujące osoby:

  • córka K.H.,
  • córka M.P.-R.,
  • syn M.P.,
  • mąż J.P. (Wnioskodawca).

W dniu 18 maja 2016 r. lokal mieszkalny został sprzedany za kwotę 370.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy osoby (K.H., M.P-R., M.P., J.P.) winny zapłacić podatek dochodowy od udziałów dziedziczonych po zmarłej żonie B.P.?
  2. Czy Wnioskodawca J.P. winien zapłacić podatek dochodowy od udziałów po zmarłej żonie B.P.?
  3. Jeśli na pytanie 1 lub 2 odpowiedź jest TAK ? to w jakiej wysokości ma być ten podatek?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek nie jest należny gdyż mieszkanie zostało sprzedane po okresie większym niż 5 lat od daty śmierci żony B.P. W tym przypadku data zgonu jest automatycznie datą nabycia spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w części odnoszącej się do podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości powstałych po stronie Wnioskodawcy. W pozostałym zakresie wniosku zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) ? opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy ? źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości lub praw decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia i zbycia.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca, wraz z żoną i jedną z córek, w dniu 9 grudnia 2005 r. zakupił lokal mieszkalny. Wielkość udziału w tym lokalu mieszkalnym przypadająca Wnioskodawcy i jego żonie wynosiła ½ a udział ten został nabyty do majątku wspólnego małżonków. Żona Wnioskodawcy zmarła w 2009 r. a spadek po niej nabył Wnioskodawca oraz troje ich dzieci, każde z nich w udziałach po ¼. W dniu 18 maja 2016 r. ww. lokal mieszkalny został sprzedany.

Aby zatem dokonać oceny czy sprzedaż (odpłatne zbycie) ww. nieruchomości, w części przypadającej na udział Wnioskodawcy w tej nieruchomości, stanowić będzie dla Wnioskodawcy ? w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? podlegające opodatkowaniu źródło przychodu, niezbędne jest ustalenie momentu jej nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.) ? spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego ? spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 682) ? z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe

? zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości (udziału w nieruchomości) oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r. sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że: ?Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.?

Z uwagi na powyższe wyjaśnienie należy stwierdzić, że w omawianej sprawie, za datę nabycia przez Wnioskodawcę zarówno udziału w lokalu mieszkalnym, który przypadł mu w związku z ustaniem wspólności ustawowej małżeńskiej, jak i udziału nabytego w drodze dziedziczenia po zmarłej małżonce należy uznać 9 grudnia 2005 r., kiedy to udział ½ w lokalu mieszkalnym nabyty został do majątku wspólnego małżonków.

A zatem dokonanie w dniu 18 maja 2016 r. sprzedaży (odpłatnego zbycia) lokalu mieszkalnego, w części przypadającej na udział Wnioskodawcy w tym lokalu, nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie to nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca 2005 r., w którym nastąpiło nabycie udziału w ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym nie powstał u Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego przypadającego na udział Wnioskodawcy, ani obowiązek wykazania ww. przychodu w jakimkolwiek zeznaniu podatkowym.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym podatek nie jest należny uznano za prawidłowe, jednakże z innych przyczyn niż wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku, ponieważ w przypadku Wnioskodawcy daty śmierci żony nie należy utożsamiać z datą nabycia udziału w nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotowa interpretacja została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem tylko Wnioskodawca może czerpać z wydanej interpretacji ochronę prawną.

Do uzupełnień wniosku Wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny (weryfikacji) dołączanych dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika