Zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej przez zakład energochłonny

2.11.2017

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z 2 października 2017 r. (data wpływu 6 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej przez zakład energochłonny ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej przez zakład energochłonny. Ww. wiosek został uzupełniony pismem z 2 października 2017 r. (data wpływu 6 października 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 29 września 2017 r. znak 0111-KDIB3-3.4013.160.2017.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ? spółka M. (dalej jako: ?Wnioskodawca? lub ?Spółka?) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z.

Wnioskodawca jest producentem mrożonych warzyw oraz mieszanek warzywnych. Asortyment Wnioskodawcy jest również uzupełniany w zależności od potrzeb produkcją owoców i mieszanek owocowych.

Przeważającym przedmiotem działalności przedsiębiorcy ujawnionym w Krajowym Rejestrze Sądowym jest ?Pozostałe przetwarzanie i konserwowanie owoców i warzyw?, objęty kodem 10.39.Z zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24.12.2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. nr 251 poz. 1885 ze zm.).

Wnioskodawca wyposażył zakład produkcyjny w nowoczesny sprzęt służący do produkcji i konserwacji (mrożenia) warzyw i owoców, który pozwolił na znaczne zwiększenie możliwości przetwórczych zakładu przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa produkcji. Zainstalowano kompletne linie do produkcji grochu, fasoli, kukurydzy i warzyw korzennych oraz linie do pakowania w opakowania hurtowe i detaliczne. Urządzenia służące do produkcji i konserwacji warzyw i owoców zużywają znaczne ilości energii elektrycznej.

Głównym celem działalności Spółki jest produkcja wysokiej jakości mrożonek. Podstawowe surowce do produkcji to groch, fasola, kukurydza i warzywa okopowe. W związku z prowadzoną działalnością Spółka przechowuje swoje produkty w odpowiednich warunkach tj. w wyspecjalizowanych budynkach chłodni w niskiej temperaturze. W związku z ograniczoną powierzchnią własnych magazynów, Spółka wynajmuje od niepowiązanego podmiotu zewnętrznego (dalej jako: ?Wynajmujący?) trzy komory chłodnicze, które Wnioskodawca wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na konserwacji (mrożeniu) owoców i warzyw, która objęta jest kodem PKD 10.39.Z.

Zgodnie z zawartą umową najmu, Wnioskodawca oprócz kosztów miesięcznego czynszu najmu pokrywa również koszty energii elektrycznej zużytej przez wynajmowane komory chłodnicze wedle wskazań liczników dotyczących wynajmowanych powierzchni według stawek przewidzianych przez dostawcę energii (na zasadzie refaktury). Na wysokość refaktury składają się koszty zużycia energii i koszty dystrybucji energii.

Producent energii wystawia zatem fakturę VAT obejmującą zużycie energii elektrycznej w chłodniach wykorzystywanych przez Wnioskodawcę na Wynajmującego chłodnie, który następnie refakturuje te koszty na Wnioskodawcę. Wynajmujący wystawia na rzecz Wnioskodawcy fakturę VAT obejmującą koszty energii zużytej przez chłodnie wykorzystywane przez Wnioskodawcę. Jest to zatem prosta refaktura kosztów, do której Wynajmujący nie dolicza żadnej marży. W konsekwencji to Wnioskodawca (zgodnie z umową najmu) ponosi ciężar ekonomiczny zużytej energii elektrycznej przez chłodnie używane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie posiada w swojej strukturze wyodrębnionych jednostek gospodarczych. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego od energii elektrycznej na podstawie art. 30 ust. 7a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2014.752.j.t. z dnia 2014.06.05, ze zm.; dalej jako: ?u.p.a.?)

Mając na uwadze rodzaj wykonywanej działalności gospodarczej oraz fakt, że Wnioskodawca wykorzystuje duże ilości energii elektrycznej w procesach produkcyjnych, Wnioskodawca rozważa możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31d u.p.a. za rok podatkowy trwający od 01.01.2016 do 31.12.2016 r. oraz za lata kolejne.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że nie wlicza kosztów dystrybucji energii elektrycznej do kosztów zużytej energii eklektycznej. Wnioskodawca do udziału kosztów wykorzystanej energii elektrycznej, o którym mowa w art. 31d ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 43 ze zm.) w zakresie energii elektrycznej refakturowanej wlicza wyłącznie koszt energii elektrycznej (wraz z podatkami z wyłączeniem podatku od towarów i usług).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w świetle art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a. w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej opisanej w stanie faktycznym, która objęta jest kodem PKD 10.39.Z ?Pozostałe przetwarzanie i konserwowanie owoców i warzyw?, Wnioskodawca uprawniony będzie (po spełnieniu pozostałych warunków) do zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31d u.p.a.?
Czy w świetle art. 31d ust. 2 u.p.a. dla celów obliczania progu energochłonności Wnioskodawca powinien przyjąć za ?wartość produkcji sprzedanej? wartość produkcji sprzedanej zdefiniowaną w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej obowiązującym w roku, za który Wnioskodawca występuje z wnioskiem o częściowy zwrot akcyzy (dalej: RSP)?
Czy w świetle art. 31d ust. 2 u.p.a. do obliczania progu energochłonności Wnioskodawca w pozycji ?koszty wykorzystanej energii elektrycznej? powinien uwzględnić również koszt energii elektrycznej refakturowanej na Wnioskodawcę przez Wynajmującego, zużytej przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej opisanej w stanie faktycznym, która objęta jest kodem PKD 10.39.Z ?Pozostałe przetwarzanie i konserwowanie owoców i warzyw??
Czy w świetle art. 31d ust. 2 u.p.a. do obliczania progu energochłonności Wnioskodawca powinien uwzględnić koszt energii elektrycznej wykorzystanej przez całą spółkę, która prowadzi działalność o odpowiednim kodzie PKD określonym w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uzasadnienie do pytania nr 1

W ocenie Wnioskodawcy działalność gospodarcza objęta kodem 10.39.Z PKD ujawnionym w KRS jako jedna z działalności gospodarczych wykonywanych przez Wnioskodawcę uprawnia do zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31d u.p.a.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na przetwarzaniu i konserwowaniu (mrożeniu) owoców i warzyw, które następnie są sprzedawane kontrahentom. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24.12.2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), wykonywana przez Wnioskodawcę działalność objęta jest kodem 10.39.Z. Kod ten jest wymieniony w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a. jako jeden z kodów, które uprawniają do zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego.

Należy wyraźnie zaznaczyć, że art. 31d u.p.a. nie wymaga, aby jedna z działalności określona którymś z kodów wskazanych w tym przepisie była wyłączną lub przeważającą działalnością podatnika ubiegającego się o zwrot akcyzy. Jedynym warunkiem do zastosowania zwolnienia określonym w powyższym przepisie jest ?wykonywanie działalności gospodarczej oznaczonej następującymi kodami Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD)?. Przepis ten nie zawiera żadnych dodatkowych obostrzeń, który dotyczyłyby m.in. wielkości działalności objętej wymienionym ww. przepisie kodem PKD w stosunku do całości działalności Wnioskodawcy, jako spółki.

W ocenie Wnioskodawcy wystarczającym do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 31d u.p.a. jest, aby jedna z wymienionych w tym przepisie działalności była faktycznie wykonywana, jednakże bez znaczenia jest skala tej działalności w porównaniu do innych działalności prowadzonych przez Wnioskodawcę. Nie ma zatem konieczności wyodrębniania przychodów czy kosztów związanych z tą działalnością, w stosunku do pozostałych działalności Wnioskodawcy. Gdyby działalność objęta kodem PKD 10.39.Z była dla Wnioskodawcy marginalna, wówczas ze względu na niskie koszty zużycia energii elektrycznej w stosunku do wartości produkcji sprzedanej Wnioskodawca nie byłyby zakładałem energochłonnym w rozumieniu art. 31d ust. 2 u.p.a. i nie korzystałby z prawa do zwolnienia.

Jednakże, skoro Wnioskodawca faktycznie wykonuje jedną z działalności objętych kodem PKD wymienionym w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a, i jest to przeważająca działalność Wnioskodawcy, to przy spełnieniu warunków do uznania Wnioskodawcy za zakład energochłonny oraz innych warunków uprawniających do skorzystania ze zwolnienia określonych w u.p.a., Wnioskodawca będzie miał prawo do zwrotu akcyzy.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż spełnia kryterium do zwolnienia z podatku określone w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a., w związku z czym w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek określonych w ustawie będzie on uprawniony do zwolnienia, o którym mowa w art. 31d u.p.a.

Uzasadnienie do pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy dla celów obliczania progu energochłonności Wnioskodawca powinien przyjąć ?wartość produkcji sprzedanej? zdefiniowaną w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej obowiązującym w roku, za który Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o zwrot akcyzy.

W przypadku wniosku o zwrot akcyzy za 2016 r. zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 lipca 2015 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na 2016 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1304) ?wartość produkcji sprzedanej? jest zdefiniowana, jako wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez VAT), pomniejszony o podatek akcyzowy, a powiększony o dotacje otrzymane do produktu stosownie do pkt 1.46 załącznika do wskazanego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 31d ust. 2 u.p.a. przez zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną rozumie się podmiot, u którego udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji sprzedanej w roku podatkowym, za który składany jest wniosek o zwrot akcyzy wynosi ponad 3%. Zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana, jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przepisy u.p.a. nie precyzują, w jaki sposób należy rozumieć pojęcie ?wartości produkcji sprzedanej". Jednakże tożsame pojęcie funkcjonujące już na gruncie art. 31a ust. 7 u.p.a. (zwolnienie dla wyrobów węglowych) oraz art. 31b ust. 10 u.p.a. (zwolnienie dla wyrobów gazowych) było przedmiotem licznych i spójnych rozstrzygnięć organów podatkowych. W interpretacjach wskazywano, iż chociaż sama ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera takiego odesłania, to jednak ze względu na wykładnię systemową oraz spójność pojęciową - przy interpretacji tego pojęcia należy odwoływać się do treści RSP. Zgodnie z pkt 1.46 (Działalność przemysłowa) załącznika do RSP produkcja sprzedana przemysłu to wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszony o podatek akcyzowy, a powiększony o dotacje otrzymane do produktu. Ustalając proporcję, o której mowa w art. 31b ust. 10 u.p.a. należy zatem posłużyć się powyższymi przepisami. Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w świetle art. 31d ust. 2 u.p.a. ?wartość produkcji sprzedanej? powinna być interpretowana oraz wyliczana jako obejmująca wyłącznie wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszoną o podatek akcyzowy, a powiększoną o ewentualne dotacje otrzymane do tych produktów. W szczególności zatem, do wartości produkcji sprzedanej nie należy wliczać przychodów uzyskanych z działalności handlowej danego podmiotu oraz innych przychodów nie wynikających ze sprzedaży własnych wyrobów i usług.

W przypadku, gdyby definicja ?wartości produkcji sprzedanej? uległa zmianie w kolejnych wydawanych przez Radę Ministrów rozporządzeniach w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej, począwszy od rozporządzenia obejmującego 2017 r., wówczas Wnioskodawca dla obliczenia progu energochłonności powinien obliczać ?wartość produkcji sprzedanej? zgodnie z definicją zawartą w powyższym rozporządzeniu obowiązującym w roku, za który Wnioskodawca składać będzie wniosek o zwrot akcyzy.

Stanowisko uznające powyższe stanowisko za prawidłowe potwierdził Minister Finansów w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 22.02.2016 r. nr IBPP4/4513-223/15/PK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 22.02.2016 r. nr IBPP4/4513-225/15/MK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 27.04.2016 r. nr IBPP4/4513-73/16/BP;
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 11.07.2016 r. nr IPPP3/4513-38/16-2/MC;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 28.06.2016 r. nr IBPP4/4513-200/16/EK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 03.11.2016 nr 2461- IBPP4.4513.294.2016.1.LG;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 07.11.2016 nr 2461-IBPP4.4513.286.2016.MK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 16.12.2016 nr 2461- IBPP4.4513.334.2016.1.MK?
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 31.01.2017 nr 2461-IBPP4.4513.2.2017.1.MK.

Uzasadnienie do pytania nr 3

W ocenie Wnioskodawcy obliczając próg energochłonności, w pozycji ?koszty wykorzystanej energii elektrycznej?, o której mowa w art. 31d ust. 2 u.p.a. Wnioskodawca powinien uwzględnić również koszty energii elektrycznej zużytej przez Wnioskodawcę, która była refakturowana na Wnioskodawcę przez Wynajmującego.

Wspomniany art. 31d ust. 2 u.p.a. wskazuje, że ?Przez zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną rozumie się podmiot, u którego udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji sprzedanej w roku podatkowym, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5, wynosi ponad 3%.? Zgodnie z powyższym przepisem do obliczenia progu energochłonności należy przyjąć koszty ?wykorzystanej energii elektrycznej?. Przepis nie określa na rzecz jakiego podmiotu podatnik powinien te koszty ponieść.

Warunkami do uwzględnienia przy obliczaniu progu energochłonności kosztów wykorzystanej energii elektrycznej jest to, aby (a) to zakład energochłonny (podatnik) faktycznie wykorzystał (zużył) energię elektryczną oraz aby (b) to zakład energochłonny (podatnik) ostatecznie poniósł koszt tej energii.

W ocenie Wnioskodawcy dla potrzeb obliczenia progu energochłonności nie ma znaczenia zatem, czy Wnioskodawca ponosi opłaty za energię elektryczną bezpośrednio na rzecz dystrybutora energii, czy na Wynajmującego, który refakturuje na Wnioskodawcę koszty zużytej przez Wnioskodawcę energii elektrycznej w wynajmowanych przez Wnioskodawcę chłodniach.

Istotne jest, że to Wnioskodawca ponosi ciężar ekonomiczny opłat za wykorzystaną energię elektryczną oraz to, że wykorzystuje (zużywa) tą energię w działalności gospodarczej objętej jednym z kodów wymienionych w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a. Natomiast przepis art. 31d u.p.a. nie stawia żadnych dodatkowych warunków związanych z wykorzystaną energią elektryczną.

Wynajmujący nie dolicza ponadto żadnej marży do refakturowanych kosztów wykorzystanej przez Wnioskodawcę energii elektrycznej. Refaktura kosztów zużytej przez Wnioskodawcę energii obejmuje wyłącznie energię elektryczną i jest niezależna od innych opłat ponoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz wynajmującego zgodnie z umową, takich jak np. czynsz najmu.

Ponadto, zgodnie z art. 31d ust. 8 u.p.a. Wnioskodawca do wniosku o zwrot akcyzy będzie musiał dołączyć dokumenty, na podstawie których określono koszty wykorzystanej energii elektrycznej oraz opinię biegłego, która potwierdzi prawidłowość obliczenia udziału kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji sprzedanej. Również ten przepis wskazuje wyłącznie, że do wniosku należy dołączyć ?dokumenty, na podstawie których określono koszty wykorzystanej energii elektrycznej?, nie wskazując konkretnie jakie to mają być dokumenty, ani od jakiego podmiotu pochodzić. W ocenie Wnioskodawcy w świetle w/w przepisu dokumentem takim mogą być również faktury wystawione na rzecz Wnioskodawcy przez Wynajmującego zawierające refakturę zużytych przez Wnioskodawcę kosztów energii elektrycznej.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy określając próg energochłonności, o jakim mowa w art. 31d ust. 2 u.p.a. będzie on uprawniony do uwzględnienia w kalkulacji, jako kosztów wykorzystanej energii elektrycznej również opisanych w stanie faktycznym kosztów refakturowanych przez Wynajmującego na Wnioskodawcę.

Uzasadnienie do pytania nr 4

W ocenie Wnioskodawcy do obliczania progu energochłonności należy przyjąć koszty energii elektrycznej wykorzystanej na poziomie całej spółki, w której prowadzona jest działalność gospodarcza o odpowiednim kodzie PKD określonym w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a.

Zgodnie z art. 31d ust. 2 zd. 2 u.p.a. zakład energochłonny rozumiany jest jako podmiot wykorzystujący energię elektryczną, który nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Norma prawna wynikająca z art. 31d ust. 2 u.p.a. w żaden sposób nie ogranicza zakresu kosztów energii elektrycznej, branych pod uwagę przy obliczaniu progu energochłonności, jedynie do tych związanych bezpośrednio z określoną działalnością PKD z katalogu określonego w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a. Wykonywanie odpowiedniej działalności gospodarczej oznaczonej wymienionymi enumeratywnie kodami PKD jest tylko jednym z warunków możliwości skorzystania przez zakład energochłonny z mechanizmu częściowego zwolnienia. Ponadto u.p.a. określa jedynie minimalną wielkość jaką powinien mieć zakład energochłonny.

Z powyższego wynika, że zakład energochłonny może stanowić całe przedsiębiorstwo lub też być mniejszy od podatnika, ponieważ podatnik może posiadać wiele wydzielonych zakładów.

Definicja wyznacza pewne minimalne wymogi co do wielkości jednostki gospodarczej. Natomiast decydujące jest faktyczne wydzielenie zakładu energochłonnego jako odrębnej organizacyjne jednostki. W przypadku braku takiego wyodrębnienia (jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy) do dokonywania obliczeń progu energochłonności należy przyjąć całość kosztów wykorzystanej przez Wnioskodawcę energii elektrycznej.

Należy wskazać, że udział zakupu czy udział kosztów, o których mowa w art. 31a ust. 7 u.p.a., 31b ust. 10 u.p.a. oraz 31d ust. 2 u.p.a. należy odnieść do wartości produkcji sprzedanej danego przedsiębiorstwa jako całości. Takie rozumienie wskazanych przepisów wynika z wykładni systemowej zapewniającej spójność regulacji prawnych. Nie ulega wątpliwości, że ?wartość produkcji sprzedanej? przyjęta dla obliczenia progu energochłonności obliczana powinna być zgodnie z RSP. Produkcja sprzedana przemysłu, w myśl RSP obejmuje całą wartość sprzedanych na zewnątrz przedsiębiorstwa wyrobów, robót i usług. Odpowiednio, tym samym, udział kosztów energii elektrycznej w liczniku proporcji powinien dotyczyć energii elektrycznej wykorzystanej w całym przedsiębiorstwie, wówczas do obliczeń zarówno przychodów jak i kosztów przyjęte zostaną przychody i koszty poniesione przez całą spółkę.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy łączne zużycie energii elektrycznej określone w art. 31d ust. 3 u.p.a. obejmuje całość energii elektrycznej wykorzystanej przez spółkę wykonującą jedną z określonych w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a. działalności klasyfikowaną wg PKD.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych m.in.:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 22.02.2016 r. nr IBPP4/4513-223/15/PK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 22.02.2016 r. nr IBPP4/4513-225/15/MK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 27.04.2016 r. nr IBPP4/4513-73/16/BP;
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 11.07.2016 r. nr IPPP3/4513-38/16-2/MC;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 28.06.2016 r. nr IBPP4/4513-200/16/EK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 03.11.2016 nr 2461- IBPP4.4513.294.2016.1.LG;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 07.11.2016 nr 2461-iBPP4.4513.286.2016.MK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 31.01.2017 nr 2461-IBPP4.4513.2.2017.1.MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 43 ze zm.) zwanej dalej ?ustawą?, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej ?akcyzą?, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 33 ww. załącznika została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią ?wyroby energetyczne? podlegające tej regulacji. Poszczególne państwa Unii Europejskiej, w tym Polska, (zgodnie z zasadą lojalności) zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów. Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Stosownie do art. 31d ust. 1 ustawy zakładowi energochłonnemu wykorzystującemu energię elektryczną, który łącznie spełnia następujące warunki:

wykonuje działalność gospodarczą oznaczoną następującymi kodami Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD): 0510, 0729, 0811, 0891, 0893, 0899, 1032, 1039, 1041, 1062, 1104, 1106, 1310, 1320, 1394, 1395, 1411, 1610, 1621, 1711, 1712, 1722, 1920, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2060, 2110, 2221, 2222, 2311, 2312, 2313, 2314, 2319, 2320, 2331, 2342, 2343, 2349, 2399, 2410, 2420, 2431, 2432, 2434, 2441, 2442, 2443, 2444, 2445, 2446, 2720, 3299, 2011, 2332, 2351, 2352, 2451, 2452, 2453, 2454, 2611, 2680 lub 3832,
prowadzi księgi rachunkowe w rozumieniu przepisów o rachunkowości,
nie korzysta w stosunku do tej energii elektrycznej ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7a

-przysługuje zwolnienie od akcyzy, realizowane przez zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej wykorzystanej przez ten zakład.

Zgodnie z art. 31d ust. 2 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną rozumie się podmiot, u którego udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji sprzedanej w roku podatkowym, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5, wynosi ponad 3%. Zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W myśl art. 31d ust. 3 ustawy, kwotę zwrotu części zapłaconej akcyzy, o której mowa w ust. 1, zwanej dalej ?kwotą zwracanej częściowo akcyzy?, oblicza się według następującego wzoru:

Z = K% - 3% / K% x (20 ? 0,5 x W) x E x 0,85

w którym poszczególne symbole oznaczają:

Z - kwotę zwracanej częściowo akcyzy (w złotych),

K - udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji sprzedanej, wyrażony w procentach (%), w roku podatkowym, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5,

W - kurs euro w stosunku do złotego, obowiązujący w pierwszym dniu roboczym października roku poprzedzającego rok, w którym rozpoczął się rok podatkowy, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5, opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

E - łączne zużycie energii elektrycznej wyrażone w megawatogodzinach (MWh) w roku podatkowym, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5.

Zwrot kwoty zwracanej częściowo akcyzy dokonywany jest na wniosek zakładu, o którym mowa w ust. 1, za okres roku podatkowego. O zwrocie tym orzeka, w drodze decyzji, właściwy naczelnik urzędu skarbowego - art. 31d ust. 5 ustawy.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje wypłaty kwoty z tytułu zwrotu kwoty zwracanej częściowo akcyzy - art. 31d ust. 6 ustawy.

Zgodnie z art. 31d ust. 7 ustawy wniosek, o którym mowa w ust. 5, powinien zawierać:

imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy, adres zamieszkania lub jego siedziby;
numer identyfikacji podatkowej (NIP) wnioskodawcy;
numer wnioskodawcy w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo informację o wpisie w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;
numer identyfikacyjny REGON wnioskodawcy;
określenie kwoty zwracanej częściowo akcyzy, o zwrot której ubiega się wnioskodawca;
numer rachunku bankowego, na który ma zostać dokonany zwrot kwoty zwracanej częściowo akcyzy;
określenie roku podatkowego, za który składany jest wniosek;
oświadczenie wnioskodawcy o:
1. wykonywaniu działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1 pkt 1, z podaniem kodu Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD),
2. prowadzeniu ksiąg rachunkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, dołącza się dokumenty, na podstawie których określono koszty wykorzystanej energii elektrycznej przy obliczaniu kwoty zwracanej częściowo akcyzy, oraz opinię biegłego rewidenta, potwierdzającą prawidłowość wyliczenia udziału kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji sprzedanej w roku podatkowym, za który składany jest wniosek - art. 31d ust. 8 ustawy.

Wniosek, o którym mowa w ust. 5, jest składany za okres roku podatkowego, w terminie do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym zakończył się rok podatkowy - art. 31d ust. 9 ustawy.

Zwrot kwoty zwracanej częściowo akcyzy dokonywany jest na rachunek bankowy, o którym mowa w ust. 7 pkt 6, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 5, wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 8 - art. 31d ust. 10 ustawy.

Kwota zwracanej częściowo akcyzy nie może być wyższa od kwoty akcyzy zapłaconej od energii elektrycznej wykorzystanej przez zakład energochłonny w trakcie roku podatkowego, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5 - art. 31d ust. 11 ustawy.

Zgodnie z art. 31d ust. 11a ustawy organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu części zapłaconej akcyzy, o którym mowa w ust. 1, są dla:

osób fizycznych - naczelnik urzędu skarbowego właściwy do wykonywania zadań w zakresie akcyzy ze względu na adres ich zamieszkania, i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej;
osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej - naczelnik urzędu skarbowego właściwy do wykonywania zadań w zakresie akcyzy ze względu na adres ich siedziby, i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może wyznaczyć naczelnika lub naczelników urzędów skarbowych właściwych w sprawie orzekania o zwrocie kwoty zwracanej częściowo akcyzy, uwzględniając konieczność skutecznego funkcjonowania zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, oraz zapewnienia właściwej kontroli i przepływu informacji dotyczących tego zwolnienia - art. 31d ust. 12 ustawy.

Zgodnie natomiast z 17 ust. 1 dyrektywy Rady 2003/96/WE, pod warunkiem że minimalne poziomy opodatkowania przewidziane w niniejszej dyrektywie są przestrzegane średnio przez wszystkie przedsiębiorstwa, państwa członkowskie mogą stosować obniżki podatku do zużycia produktów energetycznych wykorzystywanych do ogrzewania lub dla celów art. 8 ust. 2 lit. b i c oraz do energii elektrycznej w następujących przypadkach:

a. na rzecz zakładów energochłonnych.

?Zakład energochłonny? oznacza jednostkę gospodarczą, określoną w art. 11, w której koszty nabycia produktów energetycznych i energii elektrycznej wynoszą przynajmniej 3,0 % wartości produkcji lub krajowy należny podatek energetyczny wynosi przynajmniej 0,5 % wartości dodanej. W ramach tej definicji, Państwa Członkowskie mogą stosować bardziej rygorystyczne pojęcia, włącznie z wartością sprzedaży, definicjami dotyczącymi procesu i sektora.

?Nabycie produktów energetycznych i energii elektrycznej? oznacza rzeczywisty koszt energii nabytej lub wytworzonej w ramach zakładu. Zalicza się do niej jedynie energię elektryczną, ciepło i produkty energetyczne, które są wykorzystywane do ogrzewania lub dla celów art. 8 ust. 2 lit. b i c. Włączone są wszystkie podatki poza podatkiem od wartości dodanej, który może zostać odliczony.

?Wartość produkcji? oznacza obrót, włącznie z subwencjami bezpośrednio powiązanymi z ceną produktu, plus lub minus zmiany poziomu zapasów produktów gotowych, niegotowych oraz towarów i usług nabytych w celu odsprzedaży, minus towary i usługi nabyte w celu odsprzedaży.

?Wartość dodana? oznacza całkowity obrót podlegający podatkowi od wartości dodanej włącznie ze sprzedażą na wywóz, minus całkowita suma zakupów podlegających podatkowi VAT włącznie z przywozem.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę stwierdza się co następuje:

Ad. 1.

Ustawodawca w art. 31d ust. 1 ustawy enumeratywnie wymienia warunki jakie zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną, musi wypełnić aby przysługiwało mu prawo do zastosowania zwolnienia od akcyzy, realizowanego przez zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej wykorzystanej przez ten zakład.

Warunkami tym są: wykonywanie przez ten zakład energochłonny działalności gospodarczej oznaczonej odpowiednim kodem Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), prowadzenie ksiąg rachunkowych w rozumieniu przepisów o rachunkowości, oraz nie korzystanie przez ten zakład energochłonny ze zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 7a ustawy.

Zwrócić należy uwagę, że ustawodawca w art. 31d ust. 1 ustawy posłużył się sformułowaniem zakład energochłonny, którego definicja została określona w art. 31d ust. 2 ustawy. Ustawodawca w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy odwołuje się także do Polskiej Klasyfikacji Działalności, której szczegóły zawarto w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885).

Zgodnie z wyjaśnieniami do rozporządzenia ws. PKD wykonywana działalność, w tym rodzaj przeważającej działalności, jest kodowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności na poziomie podklasy. Rodzaj przeważającej działalności dla osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, których celem jest osiąganie zysku, oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą ustala się na podstawie procentowego udziału poszczególnych rodzajów działalności w ogólnej wartości przychodów ze sprzedaży. Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie tego miernika, działalność przeważającą ustala się na podstawie udziału pracujących, wykonujących poszczególne rodzaje działalności, w ogólnej liczbie pracujących. Upraszczając, przedsiębiorca musi samodzielnie określić i zdecydować, który rodzaj wykonywanej w firmie działalności będzie dominujący.

Dopasowanie kodów PKD do działalności danej firmy zależy od zakresu i zasięgu jej działania. Działalność może bowiem polegać na prostym procesie, ale może również dotyczyć całego szeregu ?pod-procesów?, gdzie każdy z nich jest wymieniony w różnych podklasach, klasach, grupach, działach, a nawet sekcjach klasyfikacji. Jeżeli działalność danej firmy, np. produkcja, jest zorganizowana jako zintegrowany szereg elementarnych działalności, całość jest traktowana jako jedna działalność.

W celu zaklasyfikowania jednostki do danego poziomu (grupowania) klasyfikacji PKD, niezbędne jest określenie jej działalności przeważającej, o której była mowa wcześniej. Działalnością drugorzędną (którą rozporządzenie odróżnia od działalność przeważającej) jest każdy inny rodzaj działalności podmiotu, której efektem końcowym są wyroby lub usługi wykonywane dla strony trzeciej. Działalności przeważające i drugorzędne są zazwyczaj wykonywane przy wsparciu pewnej liczby działalności pomocniczych, takich jak np. księgowość, magazynowanie, zaopatrzenie. Tak więc działalności pomocnicze to te, które są wykonywane wyłącznie po to, by wesprzeć działalność przeważającą lub drugorzędną firmy poprzez dostarczanie wyrobów lub usług wyłącznie na jej potrzeby.

Zatem klasyfikację działalności dokonuje się w pozycji odpowiadającej przeważającej działalności danego podmiotu. Natomiast na przeważającą działalność mogą składać się różne działalności z różnych dziedzin, które mają odmienne klasyfikacje.

Jednocześnie ustawodawca w art. 31d ust. 2 ustawy wyznaczył jedynie minimalną wielkość, jaką zorganizowana część przedsiębiorstwa (zakład energochłonny) klasyfikowana do odpowiedniego kodu PKD musi spełniać aby być uprawnionym do złożenia wniosku o zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej wykorzystanej przez ten zakład. Inaczej mówiąc zakładem energochłonnym może być całe przedsiębiorstwo którego przeważającą działalnością jest jedna z wymienionych w art. 31d ust.

1 pkt 1 ustawy lub zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, klasyfikowana do kodu PKD wymienionego w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę że przepis art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy odnosi się do wymienionych w nim rodzajów działalności wg PKD, tym samym za zakład energochłonny któremu przysługiwać może zwolnienie (po spełnieniu pozostałych warunków) uznać należy całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy którego przeważająca działalność klasyfikowana jest pod kodem 10.39.Z PKD.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe oraz nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 7a ustawy.

Wobec powyższego, odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie pierwsze, stwierdzić należy, że w świetle art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę przeważającą działalnością gospodarczą klasyfikowaną wg. PKD pod kodem 10.39.Z ?Pozostałe przetwarzanie i konserwowanie owoców i warzyw?, Wnioskodawca uprawniony będzie (po spełnieniu pozostałych warunków) do zwolnienia z podatku akcyzowego realizowanego przez zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej, o którym mowa w art. 31d ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego uznać należy za prawidłowe.

W tym miejscu wskazać należy, że Organ nie podziela opinii Spółki, że nawet przy marginalnej działalności Wnioskodawcy w zakresie PKD 10.39.Z (tj. gdyby Spółka nie prowadziła działalności przeważającej w tym zakresie) Wnioskodawcy przysługiwałoby zwolnienie w oparciu o przepis art. 31d ust. 1 ustawy dla całego przedsiębiorstwa. Przepisy art. 31d ust. 1, ust. 2 i ust. 3 ustawy należy bowiem czytać łącznie tj. zwolnienie przysługuje zakładowi energochłonnemu (zdefiniowanemu w ust. 2 art. 31d) prowadzącego działalność (zakład energochłonny jako całość) objętą jednym z kodów wymienionych w ust. 1 pkt 1 art. 31d, dla którego wg wzoru zawartego w ust. 3 art. 31d oblicza się kwotę zwrotu części zapłaconej akcyzy. Mówiąc inaczej zwolnienie przysługuje albo całemu przedsiębiorstwu (będącym zakładem energochłonnym), którego przeważająca działalność jest jedną z działalności wymienionych w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy lub wyłącznie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (będącej zakładem energochłonnym), która wykonuje działalność wymienioną w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy.

Powyższe jednak nie wpływu na prawidłowość stanowiska Spółki względem zadanego pytania z uwagi iż Wnioskodawca prowadzi działalność przeważającą klasyfikowaną do kodu uprawniającego do zwolnienia dla całego przedsiębiorstwa.

Zastrzec także należy, że spełnienie wszystkich warunków, o których mowa w art. 31d ustawy uprawniających do złożenia wniosku o zwrot części zapłaconej akcyzy nie przesądza o tym, że podmiot składający wniosek o zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej, zwrot taki otrzyma we wnioskowanej wartości, gdyż zgodnie z ust. 5 art. 31d ustawy, o zwrocie tym orzeka w drodze decyzji, wyznaczony naczelnik urzędu skarbowego.

Ad. 2.

W kwestii określenia wartości produkcji sprzedanej o której mowa w art. 31d ust. 2 ustawy z uwagi na brak wyjaśnienia tego pojęcia na gruncie ustawy o podatku akcyzowym i aktów wykonawczych do tej ustawy zasadne jest odwołanie się do corocznie wydawanego rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej w oparciu o delegacje wynikającą z art. 18 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1068 ze zm.) ? por. prawomocny wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 14 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Bd 936/13.

Zgodnie z pkt 1.46 (Działalność przemysłowa) załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 lipca 2015 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2016 (Dz. U. z 2015 r., poz. 1304), produkcja sprzedana przemysłu to wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszony o podatek akcyzowy, a powiększony o dotacje otrzymane do produktu. Natomiast produkcja przemysłowa metodą rodzaju działalności to wartość przychodów ze sprzedaży produktów (wyrobów i usług) w bieżących cenach producenta, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług).

Równocześnie definicja ?wartości produkcji? zawarta w art. 17 ust. 1 dyrektywy Rady 2003/96/WE, oznacza obrót, włącznie z subwencjami bezpośrednio powiązanymi z ceną produktu, plus lub minus zmiany poziomu zapasów produktów gotowych, niegotowych oraz towarów i usług nabytych w celu odsprzedaży, minus towary i usługi nabyte w celu odsprzedaży.

Wobec powyższego ?wartość produkcji sprzedanej? o której mowa w art. 31d ust. 2 ustawy obejmuje wartości produktów i usług wytworzonych i sprzedanych przez Spółkę dla odbiorców zewnętrznych, po pomniejszeniu o VAT oraz akcyzę i powiększeniu o ewentualne dotacje przedmiotowe dotyczące tych sprzedanych produktów i usług. Równocześnie nie będzie obejmować wartości produktów i usług sprzedanych, które nie były wytworzone przez Spółkę lecz zostały zakupione od dostawców zewnętrznych w celu odsprzedaży.

Zatem dla celów obliczania progu energochłonności za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2016 r. Spółka powinna przyjąć wartość produkcji sprzedanej określonej zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 lipca 2015 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na 2016 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1304), a w latach następnych zgodnie z kolejnymi rozporządzeniami.

Mając na uwadze powyższe, odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie drugie, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznać należy za prawidłowe.

Ad. 3.

W zakresie określenia, czy do udziału kosztów wykorzystanej energii elektrycznej przez zakład energochłonny wliczyć można również koszty energii elektrycznej refakturowanej na Wnioskodawcę przez Wynajmującego wskazać w pierwszej kolejności należy, że co do zasady przy obliczaniu współczynnika na podstawie którego definiowane są zakłady energochłonne, należy uwzględniać wyłącznie wartość samej nabytej i wykorzystanej energii elektrycznej przez zakład energochłonny tj. energii elektrycznej, która zostaje fizycznie zużyta przez ten zakład energochłonny wraz z podatkami (w tym wraz z akcyzą) z wyłączeniem podatku od towarów i usług oraz opłat dodatkowych wynikających z faktur za energię elektryczną (m.in. opłat dystrybucyjnych), co wynika to łącznie z brzmienia art. 17 ust. 1 lit a dyrektywy i z art. 31d ust. 2 ustawy.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w związku z ograniczoną powierzchnią własnych magazynów, Spółka wynajmuje od niepowiązanego podmiotu zewnętrznego (Wynajmującego) trzy komory chłodnicze, które Wnioskodawca wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na konserwacji (mrożeniu) owoców i warzyw, która objęta jest kodem PKD 10.39.Z.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała równocześnie, że nie wlicza kosztów dystrybucji energii elektrycznej do kosztów zużytej energii eklektycznej. Wnioskodawca do udziału kosztów wykorzystanej energii elektrycznej, o którym mowa w art. 31d ust. 2 ustawy w zakresie energii elektrycznej refakturowanej wlicza wyłącznie koszt energii elektrycznej (wraz z podatkami z wyłączeniem podatku od towarów i usług).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zasadnie wlicza do udziału kosztów wykorzystanej energii elektrycznej, wartość energii elektrycznej refakturowanej na Wnioskodawcę przez Wynajmującego. Energia elektryczna w tym zakresie zostaje bowiem wykorzystana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na konserwacji (mrożeniu) owoców i warzyw, która objęta jest kodem PKD 10.39.Z

Skoro zatem refakturowana energia elektryczna (obejmująca wyłącznie koszt energii elektrycznej wraz z podatkami z wyłączeniem podatku od towarów i usług oraz z wyłączeniem opłat dystrybucyjnych i innych kosztów związanych z najmem) zostaje wykorzystana do działalności objętej kodem PKD 10.39.Z, tym samym Wnioskodawca może uwzględnić jej wartość dla celów obliczania 3% progu energochłonności uprawniającego do zastosowania zwolnienia o którym mowa w art. 31d ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego uznać należy za prawidłowe.

Ad. 4.

W zakresie uwzględnienia kosztów wykorzystanej energii elektrycznej na potrzeby określenia progu energochłonności o których mowa w art. 31d ust.

2 ustawy, wskazać powtórnie należy, że ustawodawca wyznaczył jedynie minimalną wielkość, jaką zorganizowana część przedsiębiorstwa (zakład energochłonny) klasyfikowana do odpowiedniego kodu PKD musi spełniać aby być uprawnionym do złożenia wniosku o zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej wykorzystanej przez ten zakład. Zakładem energochłonnym może być całe przedsiębiorstwo którego przeważającą działalnością jest jedna z wymienionych w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy lub też jedynie zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, klasyfikowana do kodu PKD wymienionego w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę że całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy w opisanej sprawie stanowić będzie zakład energochłonny z uwagi, że jego przeważającą działalnością jest działalność wymieniona w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy, tym samym Wnioskodawca na potrzeby obliczenia 3% progu energochłonności winien przyjąć koszty energii elektrycznej wykorzystanej na poziomie całego przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe, odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie czwarte, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznać należy za prawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Natomiast inne kwestie nie objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.