Skażanie alkoholu; możliwość zastosowania mieszaniny ketonów zamiast czystego metyloetyloketonu (...)

2.11.2017

Skażanie alkoholu; możliwość zastosowania mieszaniny ketonów zamiast czystego metyloetyloketonu (MEK)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 września 2017 r. (data wpływu 4 września 2017 r.), uzupełnionym następnie pismem z dnia 13 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie skażania alkoholu? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie skażania alkoholu.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z dnia 13 października, które wpłynęło do tut. organu dnia 24 października 2017 r. Pismo stanowiło odpowiedź na wezwanie organu z dnia 6 października 2017 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.170.2017.1.WR.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podmiot jest producentem alkoholu tzn. dokonuje oczyszczania (rektyfikacji) oraz odwadniania spirytusu pochodzącego z własnych, a także zewnętrznych składów podatkowych (z zakupu). Ponadto dokonuje skażenia alkoholu w tym tzw. skażeń całkowitych na podstawie rozporządzenia KOMISJI (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego. Od 1 sierpnia 2017 roku weszła w życie zmiana tego rozporządzenia - zmieniono załącznik, w którym wymieniono zarówno środki dopuszczone do całkowitego skażenia jak i wspólną procedurę całkowitego skażenia zgodnie, z którą na hektolitr etanolu absolutnego dodaje się:

1,0 litr alkoholu izopropylowego (IPA),
1,0 litr metyloetyloketonu (MEK),
1,0 gram benzoesanu denatonium.

Zastąpiono stosowaną do tego czasu procedurę zgodnie z którą w celu całkowitego skażenia na hektolitr etanolu absolutnego m.in. w Polsce dodawano:

1 litr mieszaniny ketonów, składającej się z:

95-96 % masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK),
2,5-3 % masowych ketonu metylowo-izopropylowego,
1,5-2 % masowych ketonu etylowo-sec-amylowego,

wraz z 1 gramem benzoesanu denatonium.

Po zmianie przepisów nastąpił gwałtowny wzrost zapotrzebowania na czysty metyloetyloketon (MEK) przez co bardzo wydłużyły się terminy dostaw. Przy utrzymaniu realizacji dotychczasowych zamówień zapas czystego ketonu (MEK) wyczerpie się przed dotarciem zamówionych nowych partii. Podmiot posiada duży zapas mieszaniny ketonów zawierającej min. 95-96% MEK. Do czasu nabycia czystego ketonu podmiot chciałby w procedurze całkowitego skażenia wykorzystywać istniejący zapas mieszaniny ketonów.

Pismem z dnia 6 października 2017 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.170.2017.1.WR Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego. W piśmie, wymienionym w poprzednim zdaniu, tut. organ zadał Wnioskodawcy pytanie: czy po skażeniu alkoholu przy użyciu mieszaniny ketonów zawierającej metyloetyloketon (MEK) będzie możliwe wyodrębnienie czystego metyloetyloketonu (MEK)- oznaczonego w rejestrze Chemical Abstracts Service numerem CAS: 78-93-3 ? w ilości 1 litr na hektolitr etanolu absolutnego. Wyżej wymieniony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został uzupełniony przez Wnioskodawcę pismem z dnia 13 października 2017 r. (zostało doręczone Organowi w dniu 24 października 2017 r.). We wskazanym, w poprzednim zdaniu, piśmie Wnioskodawca wskazał, że wedle jego stanu wiedzy metodą chromatografii gazowej można stwierdzić ile dodano czystego metyloketonu (MEK) oznaczonego w rejestrze CAS numerem CAS:78-93-3 i sprawdzić, czy dodana ilość to wymagany 1 litr na hektolitr etanolu absolutnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zastosowanie zamiast czystego MEK mieszaniny ketonów zawierającej 95-96% MEK (po korekcie ilości skażalnika uwzględniającej niższą zawartość ketonu metylowo-etylowego) nie będzie naruszeniem procedury całkowitego skażenia, a skażony w ten sposób spirytus będzie uznany za całkowicie skażony?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie mieszaniny ketonów nie naruszy procedury całkowitego skażenia a spirytus skażony będzie uznany za skażony całkowicie.

Wnioskodawca podczas skażenia spirytusu będzie stosować się do wszelkich wymaganych procedur:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (t.j. Dz.U. z 2017 poz. 206) czynności związane ze skażaniem alkoholu etylowego dokonywane będą przy udziale co najmniej dwóch pracowników przedsiębiorcy wykonującego skażanie.
Zgodnie z art. 10 ust. 2 w/w ustawy środki skażające przed ich zastosowaniem będą zbadane w celu ich identyfikacji - wnioskodawca posiada atest z niezależnego laboratorium oraz wynik badania próbki pobranej przez funkcjonariuszy celno-skarbowych wykonanego przez Laboratorium ... w P.
Zgodnie z art. 10 ust. 3 w/w ustawy z każdej partii skażonego alkoholu etylowego pobierane będą w miejscu skażenia próbki w ilości 0,5 litra, które po zabezpieczeniu będą przechowywane przez okres trzech miesięcy.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 w/w ustawy wydzielone miejsce, gdzie przechowywane będą próbki skażonego alkoholu etylowego, jest zabezpieczone w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osób nieuprawnionych.
Z czynności skażania alkoholu etylowego będzie sporządzany protokół, który będzie zawierał wszystkie elementy wymienione w art. 11 w/w ustawy.

Obowiązujące rozporządzenie KOMISJI (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego wymienia ilość i rodzaj dodawanych na każdy hektolitr czystego alkoholu substancji.

Zgodnie z procedurą potrzebna ilość ketonu metylowo-etylowego (MEK) wynosi 1 litr. Wnioskodawca dysponując mieszaniną ketonów zawierającą 95-96% MEK może w łatwy sposób wyliczyć potrzebną ilość mieszaniny do tego aby spełnić wymóg określony w w/w rozporządzeniu.

Przykładowo jeżeli mieszanina ketonów zawiera 95% MEK, to należy jej dodać na każdy hektolitr 100% spirytusu nie 1 lecz 1,053 litra. W ten sposób powiększona ilość uwzględnia niższą zawartość MEK dzięki czemu faktyczny dodatek czystego MEK wynosi wymagane 1 litr na hektolitr czystego alkoholu (oczywiście należy dodać także pozostałe substancje w koniecznych ilościach).

Czynności skażenia będą nadzorowali funkcjonariusze właściwego urzędu celno-skarbowego, którzy dodatkowo pobiorą próby i przechowają je w zabezpieczonym zamknięciami urzędowymi miejscu. Spełnienie wszystkich wymienionych powyżej wymagań będzie gwarantem prawidłowości procesu skażenia dzięki czemu można będzie uznać skażony alkohol za skażony całkowicie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 roku, poz. 43 t.j. ze zmianami), zwanej dalej ?ustawą?, ustawa ta określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Na podstawie art. 92 ustawy do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

produkcja wyrobów akcyzowych;
wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

W świetle art. 8 ust. 6 ustawy jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 93 ust. 2 ustawy produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 roku w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. U. UE L 1992.316.21 z dnia 31 października 1992 r., ze zmianami; dalej określonej jako ?dyrektywa alkoholowa?) Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów gdy produkty te są rozprowadzane w postaci alkoholu całkowicie denaturowanego zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego, przy czym wymogi takie muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu. Zwolnienie to uzależnione jest od stosowania przepisów dyrektywy 92/12/EWG, dotyczących handlowego przemieszczania się alkoholu całkowicie denaturowanego;

Implementacją cytowanego powyżej przepisu dyrektywy alkoholowej jest art. 30 ust. 9 ustawy. W myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy:

całkowicie skażony:
1. produkowany na terytorium kraju, nabywany wewnątrzwspólnotowo oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej,
2. nabywany wewnątrzwspólnotowo, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje,
3. produkowany na terytorium kraju oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską

-na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zgodnie z art. 1, wyżej wymienionego, rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 (Dz. U. UE L 1993.288.12 z dnia 23 listopada 1993 r., ze zmianami) substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, są takie jak określone w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia:

Produktami dopuszczonymi do całkowitego skażania alkoholu są:

Aceton CAS: 67-64-1
Czerwień reaktywna CI 24 CAS: 70210-20-7
Fiolet krystaliczny CI 42555 CAS: 548-62-9
Benzoesan denatonium CAS: 3734-33-6
Etanol CAS:64-17-5
Fluoresceina CAS: 2321-07-5
Olej fuzlowy CAS: 8013-75-0
Benzyna (w tym benzyna bezołowiowa) CAS: 86290-81-5
Alkohol izopropylowy CAS: 67-63-0
Nafta CAS: 8008-20-6
Olej do lamp CAS: 64742-47-8 i 64742-48-9
Metanol CAS: 67-56-1
Keton metylowo-etylowy (2-butanon) CAS: 78-93-3
Keton metylowo-izobutylowy CAS: 108-10-1
Keton metylowo-izopropylowy CAS: 563-80-4
Fiolet metylowy CAS: 8004-87-3
Błękit metylenowy (52015) CAS: 61-73-4
Benzyna lakowa (solwent nafta) CAS: 8030-30-6
Spirytus terpentynowy CAS: 8006-64-2
Benzyna ciężka (ropa naftowa) CAS: 92045-57-3
Alkohol tert-butylowy CAS: 75-65-0
Tiofen CAS: 110-02-1
Błękit tymolowy CAS: 76-61-9

W punkcie I załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93, prawodawca unijny określił wspólną procedurę skażania do celów całkowitego skażenia alkoholu, która stosowana jest m. in. w Polsce. Zgodnie z tą regulacją na hektolitr etanolu absolutnego ma przypadać:

1,0 litr alkoholu izopropylowego,
1,0 litr metyloetyloketonu,
1,0 gram benzoesanu denatonium.

Do 1 sierpnia 2017 roku dopuszczalne było stosowanie innej procedury skażania. W brzmieniu załącznika do Rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93, ustalonym przez rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego ( Dz. U. UE L z dnia 22 lutego 2013 roku), obok procedury skażania dla wszystkich państw członkowskich przewidziana była, w pkt. II procedura skażania dopuszczona do stosowania w Polsce (także krajowe procedury dla innych Państw Członkowskich), zgodnie, z którą na hektolitr etanolu absolutnego, należało dodać którąkolwiek z następujących substancji:

1) 0,75 litra mieszaniny ketonów, składającej się z:

95-96 % masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK),
2,5-3 % masowych ketonu metylowo-izopropylowego,
1,5-2 % masowych ketonu etylowo-se-camylowego, wraz z 0,25 litra zasad pirydynowych;

2) 1 litr mieszaniny ketonów, składającej się z:

95-96 % masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK),
2,5-3 % masowych ketonu metylowo-izopropylowego,
1,5-2 % masowych ketonu etylowo-se-camylowego, wraz z 1 gramem benzoesanu denatonium.

Od 1 sierpnia 2017 roku nie jest już dopuszczalne stosowanie krajowych procedur skażania alkoholu. Powodem takiej zmiany, zgodnie z pkt 4 preambuły do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 2016/1867 z dnia 20 października 2016 r. zmieniającego załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenie alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. U. UE L z dnia 21 października 2016 r.), jest fakt, że duża liczba krajowych procedur skażania osłabia skuteczny nadzór i stwarza możliwości nadużyć. Ostatecznie to jednak nie rozporządzenie nr 2016/1867, lecz rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1112 z dnia 22 czerwca 2017 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. U. UE L z dnia 23 czerwca 2017 r.), dokonało zmiany rozporządzenia nr 3199/93. Tym niemniej przytoczony fragment preambuły rozporządzenia 2016/1897 może służyć za wyraz intencji prawodawcy unijnego.

Konkludując, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych państwa członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobieganiu wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów: gdy produkty te są rozprowadzane w postaci alkoholu całkowicie denaturowanego zgodnie z wymogami każdego państwa członkowskiego, przy czym wymogi takie muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu. Zwolnienie to uzależnione jest od stosowania przepisów dyrektywy 92/12/EWG, dotyczących handlowego przemieszczania się alkoholu całkowicie denaturowanego.

Jak już wyżej zaznaczono rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1112 z dnia 22 czerwca 2017 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego określa wspólną procedurę skażania w większości państw członkowskich, w tym w Polsce do celów całkowitego skażania alkoholu, w postaci zastosowania na hektolitr etanolu absolutnego:

1,0 litra alkoholu izopropylowego,
1,0 litra metyloetyloketonu,
1,0 grama benzoesanu denatonium.

W zdarzeniu przyszłym stanowiącym podstawę dla wydania przedmiotowej interpretacji indywidualnej Wnioskodawca zajmuje się, w swojej działalności, między innymi skażaniem alkoholu. Od 1 sierpnia 2017 zmianie uległa jednak procedura skażania alkoholu, co związane jest ze zmianą załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 i obecnie wygląda ona tak jak wskazano powyżej.

W związku z trudnościami w dostawie odpowiedniej ilości ?czystego? metyloetyloketonu Wnioskodawca chciałby w zamian stosować mieszaninę ketonów, w której zawartość metyloetyloketonu wynosi 95%- 96%. Jednocześnie Spółka deklaruje, iż zwiększy ilość mieszaniny tak, aby zawartość czystego metyloetyloketonu (MEK) spełniała wymaganą ilość 1 litra na hektolitr etanolu absolutnego.

Ponadto, w piśmie, będącym odpowiedzią na wezwanie organu, Wnioskodawca uzupełnił również opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że możliwe jest sprawdzenie ile czystego metyloetyloketonu dodano, a tym samym zweryfikowanie czy ilość ta odpowiada wymaganemu 1 litrowi na hektolitr etanolu absolutnego.

Mając zatem na uwadze powyżej przedstawione zdarzenie przyszłe oraz wskazane przepisy stwierdzić należy, że alkohol etylowy, aby mógł być uznany za całkowicie skażony powinien w swoim składzie zwierać wskazane skażalniki, w określonej ilości.

Zastąpienie metyloetyloketonu w ilości 1 litra na hektolitr etanolu absolutnego mieszaniną ketonów może natomiast być dopuszczalne tylko wówczas, gdy po dodaniu mieszaniny w hektolitrze etanolu absolutnego wyodrębnić będzie można metyloetyloketon oznaczony w rejestrze Chemical Abstracts Service numerem CAS: 78-93-3, w ilości 1 litra.

Tym samym w sytuacji, gdy po dokonanym skażeniu z wykorzystaniem mieszaniny ketonów zawierających 95-96% metyloetyloketonu możliwe jest wyodrębnienie metyloetyloketonu oznaczonego w rejestrze Chemical Abstracts Service numerem CAS: 78-93-3, w ilości 1 litra, skażenie takie będzie zgodne z procedurą całkowitego skażenia i alkohol tak skażony będzie uznany za całkowicie skażony (oczywiście jeżeli pozostałe substancje skażające zostały dodane w odpowiednich ilościach)

Tym samym, w sprawie opisanej w zdarzeniu przyszłym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Równocześnie przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (?), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.