Obowiązek posiadania oświadczeń odbiorców, że zakupiony towar zostanie zużyty do innych celów (...)

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży gaczy parafinowych dla odbiorców detalicznych na podstawie paragonów fiskalnych ma obowiązek posiadania oświadczeń odbiorców, że zakupiony towar zostanie zużyty do innych celów niż cele napędowe, opałowe, produkcji paliw lub jako domieszki do paliw silnikowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się produkcją i sprzedażą surowców do produkcji zniczy PKD.3299.Z, w związku z tym dokonuje importu gaczy parafinowych z kodem celnym 2712 stosując przy odprawie stawkę akcyzy 0% powołując się na art. 89 ust.2c ustawy o podatku akcyzowym o treści: "Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku 2 ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł?.

Wyroby te przeznaczone są do dalszej odsprzedaży, jako surowce do produkcji zniczy w postaci niezmienionej, jako płyny bądź poddawane są procesowi granulacji, czyli stan płynny zamieniany jest w postać stałą (granulat).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Spółka, dokonując sprzedaży swoich wyrobów dla odbiorców detalicznych na podstawie dokumentów sprzedaży- paragonów fiskalnych, ma obowiązek posiadać podpisane oświadczenie od tychże odbiorców o przeznaczeniu, iż zakupiony towar zostanie zużyty do innych celów niż napędowe, opałowe, do produkcji paliw lub jako domieszki do paliw silnikowych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka może mieć podpisane oświadczenie od odbiorcy do transakcji sprzedaży, ale nie ma takiego ustawowego obowiązku jego posiadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 43 t.j., zwanej dalej ?ustawą? lub ?ustawą o podatku akcyzowym?) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyrobami akcyzowymi wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
   
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
   
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
   
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
   
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
   
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
   
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
   
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Na podstawie art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony (art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
   
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
   
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
   
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
   
5. objęte pozycją CN 3403;
   
6. objęte pozycją CN 3811;
   
7. objęte pozycją CN 3817;
   
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
   
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
   
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN. ( art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym).
    
    

W poz. 29 załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, pod kodem CN 2712, zostały wymienione: wazelina, parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, pozostałe woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwione.

Zatem gacz parafinowy, stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest wyrobem energetycznym. Jednocześnie podnieść należy, że wyrób ten nie został wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym.

W art. 89 ust. 1 ustawy zostały określone stawki podatku akcyzowego na wyroby energetyczne. Stawki określone w tym przepisie, w stosunku do niektórych wyrobów energetycznych odwołują się bezpośrednio do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN), inne zaś do definicji paliw silnikowych bądź paliw opałowych określonych, odpowiednio w ust. 2 lub ust. 3 art. 86 ustawy.

Stosownie do powyższego wyroby o kodzie CN 2712 nie stanowią wyrobów wymienionych w art. 89 ust. 1-13 ustawy.

Zgodnie z art. 89 ust. 2c ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Z powyższego wynika, że wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych opodatkowane są stawką akcyzy w wysokości 0 zł.

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zajmuje się produkcją i sprzedażą surowców do produkcji zniczy, która to działalność klasyfikowana jest do kodu PKD 3299.Z.

W związku z wykonywaną działalnością Spółka dokonuje importu gaczy parafinowej o kodzie Nomenklatury Scalonej CN 2712, a przy odprawie celnej stosuje stawkę akcyzy 0 zł, w oparciu o art. 89 ust. 2c ustawy. Importowana gacz parafinowa przeznaczona jest do dalszej odsprzedaży, jako surowiec do produkcji zniczy, w postaci płynnej, czyli niezmienionej, lub w postaci stałej, a więc pod postacią granulatu.

Przedmiotem wątpliwości w przedmiotowej sprawie jest obowiązek uzyskiwania od odbiorców detalicznych, którym gacz sprzedawana jest na podstawie paragonu, oświadczenia, że nabywany wyrób zostanie zużyty w celu innym niż cele napędowe, opałowe, do produkcji paliw lub jako domieszki do paliw silnikowych.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że przepis art. 89 ust. 2c ustawy, stawkę podatku w wysokości 0 zł warunkuje wyłącznie przeznaczeniem wyrobów energetycznych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, innych niż określone w ust. 1 pkt 1-13 (w tym m.in. o kodzie CN 2712 ? gaczy parafinowych) na cele inne niż szeroko rozumiane cele opałowe lub napędowe bez wymogu spełnienia określonych warunków formalnych. Zatem gdy nabywane wyroby o wyżej określonych kodach CN są przeznaczone na cele inne niż szeroko rozumiane cele opałowe lub napędowe na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki wynikające z przepisów z zakresu akcyzy związane z dokumentowaniem sprzedaży przedmiotowych towarów.

W niniejszym przypadku istotne jest rzeczywiste przeznaczenie wyrobu, z jakim wyrób jest sprzedawany (co może wynikać z dokumentacji handlowej np. nazwy danego wyrobu,).

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis zawarty we wniosku, należy się zgodzić, że dokonując dalszej sprzedaży nabytych gaczy parafinowych (o kodzie CN 2712, opodatkowanych zerową stawką akcyzy), Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku posiadania oświadczeń odbiorców, że zakupiony towar zostanie zużyty do innych celów niż cele napędowe, opałowe, produkcji paliw lub jako domieszki do paliw silnikowych.

Jak już bowiem stwierdzono przepis art. 89 ust. 2c ustawy, możliwość zastosowania stawki podatku w wysokości 0 zł nie warunkuje koniecznością posiadania przez Wnioskodawcę przedmiotowych oświadczeń.

Przy czym nic nie stoi na przeszkodzie żeby Wnioskodawca gromadził przedmiotowe oświadczenia na własne potrzeby.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Równocześnie przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [?], w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.