Czy pożyczka udzielona dla fundacji jest zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) ? Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 września 2017 r. (data wpływu ? 15 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy pożyczki ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, działający jako Fundacja zarejestrowana w KRS w dniu 22 marca 2017 r., w związku z krótką (ustawowo min. 2 lata) działalnością nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego, jednakże prowadzi działalność w zakresie pożytku publicznego opisaną w ustawie.

Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej.

Zgodnie ze statutem głównymi celami Fundacji jest:

1. niesienie pomocy i szeroko pojęta pomoc na rzecz osób niepełnosprawnych, w szczególności osób ze spektrum autyzmu, osób potrzebujących i wykluczonych społecznie w oparciu o zasady i wartości chrześcijańskie głoszone przez Kościół Katolicki,
2. udzielanie wsparcia ich rodzinom,
3. udzielanie wsparcia terapeutom, pedagogom i osobom pracującym z osobami, o których mowa w pkt a) i b),
4. działalność na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób, o których mowa w pkt a),
5. szeroko pojęte działania mające na celu promocję i profilaktykę zdrowia,
6. działalność edukacyjna, wychowawcza i oświatowa,
7. przeciwdziałanie patologiom społecznym,
8. upowszechnianie kultury fizycznej i sportu,
9. promocja i organizacja wolontariatu,
10. przeciwdziałanie marginalizacji społecznej i kształtowanie katolickich postaw i zachowań,
11. reprezentowanie interesów i praw osób, o których mowa w pkt a)-c).
    
    

Z dniem 1 września 2017 r., Fundacja (jako organ prowadzący), stworzyła niepubliczną szkołę podstawową dla dzieci ze spektrum autyzmu. Od tego czasu ze środków pozyskanych przez Fundację dokonywane były wydatki związane z uruchomieniem szkoły, przygotowaniem bazy lokalowej (remont, wyposażenie).

W celu pokrycia wydatków związanych z przygotowaniem bazy lokalowej oraz niezbędnego wyposażenia dla szkoły podstawowej dla dzieci ze spektrum autyzmu, dla której Fundacja jest organem prowadzącym, Fundacja zaciągnęła w lipcu 2017 r. pożyczkę na cele pokrycia wydatków związanych z utworzeniem szkoły.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy pożyczka udzielona dla Fundacji jest zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 8 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz art. 24 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, umowy pożyczki z wyłącznym przeznaczeniem na cele statutowe nie podlegają opodatkowaniu 2% podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 4 pkt 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę. Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki stanowi kwota lub wartość pożyczki. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2%. Jak z powyższego wynika umowa pożyczki pieniędzy, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których zwalnia się od podatku od czynności cywilnoprawnych określone strony czynności cywilnoprawnych, bez względu na dokonaną czynność, mieszczącą się w zakresie przedmiotowym ustawy.

Zgodnie z treścią art. 8 pkt 2a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku organizacje pożytku publicznego, jeżeli dokonają czynności cywilnoprawnych wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego w rozumieniu przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Jak wynika z tego przepisu dla skorzystania ze zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

1. podmiot będący stroną czynności posiada status organizacji pożytku publicznego oraz
2. dokonuje czynności cywilnoprawnych wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego.
   
   

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2016 r., poz. 1817, ze zm.) działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy organizacjami pozarządowymi są:

1. niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi,
   
2. niedziałające w celu osiągnięcia zysku
   

• osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.
  
  

Stosownie do art. 7 powołanej ustawy działalnością nieodpłatną pożytku publicznego jest działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które nie pobierają one wynagrodzenia.

Sfera zadań publicznych, określonych w art. 4 tej ustawy obejmuje szereg zadań użyteczności publicznej takich, jak przykładowo: pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób, wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, ochrony i promocji zdrowia, działalności na rzecz osób niepełnosprawnych, nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania, wspierania i upowszechniania kultury fizycznej, promocji i organizacji wolontariatu.

W myśl art. 22 ust. 1 cytowanej ustawy organizacja pozarządowa oraz podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 4 mogą uzyskać status organizacji pożytku publicznego pod warunkiem, iż działalność o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 prowadzona jest nieprzerwanie przez co najmniej 2 lata. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy o organizacji pożytku publicznego i o wolontariacie organizacji pożytku publicznego przysługuje, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, zwolnienie od podatku od czynności cywilnoprawnych ? w odniesieniu do prowadzonej przez nią działalności pożytku publicznego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, działający jako Fundacja, nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego, jednakże prowadzi działalność w zakresie pożytku publicznego opisaną w ustawie. Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej. Z dniem 1 września 2017 r., Fundacja (jako organ prowadzący), stworzyła niepubliczną szkołę podstawową dla dzieci ze spektrum autyzmu. W celu pokrycia wydatków związanych z przygotowaniem bazy lokalowej oraz niezbędnego wyposażenia dla szkoły Fundacja zaciągnęła w lipcu 2017 r. pożyczkę.

Wnioskodawca, powołując się na art. 8 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz art. 24 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie uważa, że umowy pożyczki z wyłącznym przeznaczeniem na cele statutowe nie podlegają opodatkowaniu 2% podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jak już wyżej wskazano, dla skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 8 pkt 2a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

• podmiot będący stroną czynności posiada status organizacji pożytku publicznego oraz
• dokonuje czynności cywilnoprawnych wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego, którą stanowi w myśl przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie ? świadczenie usług, za które organizacja pozarządowa prowadząca tę działalność nie pobiera wynagrodzenia.
  
  

Brak spełnienia któregokolwiek warunku wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia.

Analiza wniosku wskazuje, że Wnioskodawca nie spełnia pierwszego z warunków o charakterze podmiotowym, gdyż Fundacja nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego.

Wobec niespełnienia pierwszego z warunków określonych w art. 8 pkt 2a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych. Oznacza to, że jest zobowiązany do zapłaty tego podatku, na zasadach ogólnych określonych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.