Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki niezabudowanej.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki niezabudowanej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2017 r. (data wpływu 31 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki niezabudowanej ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki niezabudowanej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Fundacja zwraca się z pytaniem, czy jest zobowiązana do odprowadzenia podatku VAT wynikającego z planowanej sprzedaży działki niezabudowanej, której jest właścicielem. Fundacja nabyła w dniu 3 lipca 2013 r. od parafii działkę niezabudowaną o powierzchni 0,5883 ha. Nieruchomość posiada księgę wieczystą. Fundacja planowała na zakupionej działce wybudować ośrodek terapeutyczny dla młodzieży uzależnionej i przenieść do niego obecny ośrodek, który od 1995 r. znajduje się w siedzibie Fundacji. W związku z tym, że zakupiona działka jest gruntem rolnym oraz nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego, Fundacja wystąpiła do Urzędu Miejskiego o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Takie warunki zostały wydane w dniu 5 listopada 2012 r. i opatrzone numerem. Fundacja po wielu konsultacjach doszła do wniosku, że wybudowanie nowego ośrodka jest zbyt kosztowne. Mniej kosztowny będzie remont i modernizacja istniejącego już budynku. Wiosną 2017 r. Fundacja podpisała z Urzędem Miejskim 30-letnią umowę dzierżawy budynków po zlikwidowanej szkole. Zarząd Fundacji podjął więc decyzję o sprzedaży działki. Obecnie podpisano umowę przedwstępną sprzedaży wyżej wymienionej działki.

Załączniki:

  • wypis z rejestru gruntów dla działki oznaczonej numerem ewidencyjnym,
  • zaświadczenie z Urzędu Miejskiego o przeznaczeniu w studium zagospodarowania przestrzennego dla działki.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

  1. Fundacja nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
  2. Fundacji w związku z nabyciem nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.
  3. Intencją zakupu nieruchomości przez Fundację było wybudowanie stacjonarnego ośrodka terapeutycznego. Inwestycja ta nie została i nie zostanie nigdy zrealizowana.
  4. Działka nie była i nie jest wykorzystywana przez Fundację w prowadzonej działalności gospodarczej. Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej.
  5. Od chwili zakupu działka nie była w żaden sposób wykorzystywana przez Fundację.
  6. Sprzedaż działki nie nastąpi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej.
  7. Fundacja nie udostępniła działki osobom trzecim.
  8. Fundacja nie zamierzała i nie dokonała żadnych nakładów mających na celu uatrakcyjnienie działki i przygotowanie jej do sprzedaży.
  9. Fundacja w przeszłości nie dokonała żadnej sprzedaży działek.
  10. Fundacja planuje sprzedaż budynku wraz z przyległą działką, w której obecnie znajduje się stacjonarny ośrodek terapeutyczny dla jednego nabywcy. Termin sprzedaży planowanego budynku jest uzależniony od dokończenia remontu nowej siedziby ośrodka stacjonarnego.
  11. Od momentu podpisania umowy przedwstępnej nabywca nieruchomości nie dokonał żadnych nakładów na przedmiotową nieruchomość.
  12. Nie została wystawiona faktura VAT. Zbycie przez Fundację posiadanej nieruchomości nastąpi na podstawie umowy sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić podatek VAT od umowy sprzedaży działki, czy też zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zostaje zwolniona od podatku dla terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, a właśnie takim terenem jest posiadana przez Fundację działka?

Zdaniem Wnioskodawcy, działka będąca przedmiotem sprzedaży jest gruntem rolnym oraz niezabudowanym. Planowana sprzedaż wskazanej działki zgodnie z wypisem z gruntów została zaklasyfikowana jako grunt rolny klasy III. Fundacja sprzedaje więc grunt rolny i powinna zostać zwolniona z konieczności odprowadzenia podatku VAT od sprzedaży działki gruntowej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary ? na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy ? rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów i wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

  • po pierwsze ? dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
  • po drugie ? czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami ? zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy ? są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wskażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą. Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca. Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

W tym miejscu należy odnieść się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanego w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z treści ww. orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania dostawy niezabudowanej działki nabytej w dniu 3 lipca 2013 r. podjął aktywne działania w zakresie jej sprzedaży, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania go za podmiot prowadzący ?działalność gospodarczą? w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

W myśl art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 2016 r., poz. 40, z późn. zm.), fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

Stosownie do art. 4 ww. ustawy o fundacjach, fundacja działa na podstawie przepisów ustawy o fundacjach i statutu.

Na mocy art. 5 ust. 5 ww. ustawy o fundacjach, fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów. Jeżeli fundacja ma prowadzić działalność gospodarczą, wartość środków majątkowych fundacji przeznaczonych na działalność gospodarczą nie może być mniejsza niż tysiąc złotych.

Działalność statutowa i gospodarcza fundacji stanowią zatem odrębne rodzaje działalności na gruncie prawa o fundacjach. Działalność gospodarcza o celach zarobkowych nie może być celem statutowym fundacji, może być tylko działalnością uboczną, jako jedno ze źródeł dochodów służących realizacji celów statutowych.

Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. z 2016 r., poz. 1817, z późn. zm.) w art. 1 ust. 1 reguluje m.in. zasady prowadzenia działalności pożytku publicznego przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych, uzyskiwanie przez organizacje pozarządowe statusu organizacji pożytku publicznego oraz funkcjonowania organizacji pożytku publicznego. W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

Organizacjami pozarządowymi są niedziałające w celu osiągnięcia zysku osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 3 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy). Stosownie do art. 6 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, działalność pożytku publicznego nie jest z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej i może być prowadzona jako działalność nieodpłatna lub jako działalność odpłatna.

W myśl art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1829, z późn. zm.) działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Należy zauważyć, że definicja działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, różni się od definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Wskazać należy w tym miejscu, że definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny i winna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów regulujących działalność fundacji oraz organizacji pożytku publicznego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany nabył w dniu 3 lipca 2013 r. działkę niezabudowaną o powierzchni 0,5883 ha. Wnioskodawca planował na zakupionej działce wybudować ośrodek terapeutyczny dla młodzieży uzależnionej i przenieść do niego obecny ośrodek, który od 1995 r. znajduje się w siedzibie Fundacji. W związku z tym, że zakupiona działka jest gruntem rolnym oraz nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Miejskiego o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Takie warunki zostały wydane w dniu 5 listopada 2012 r. i opatrzone numerem. Fundacja po wielu konsultacjach doszła do wniosku, że wybudowanie nowego ośrodka jest zbyt kosztowne. Mniej kosztowny będzie remont i modernizacja istniejącego już budynku. Wiosną 2017 r. Fundacja podpisała z Urzędem Miejskim 30-letnią umowę dzierżawy budynków po zlikwidowanej szkole. Zarząd Fundacji podjął więc decyzję o sprzedaży działki. Obecnie podpisano umowę przedwstępną sprzedaży działki. Zainteresowanemu w związku z nabyciem nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Działka nie była i nie jest wykorzystywana przez Fundację w prowadzonej działalności gospodarczej. Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej. Od chwili zakupu działka nie była w żaden sposób wykorzystywana przez Fundację. Wnioskodawca nie udostępniał działki osobom trzecim i nie zamierzał i nie dokonał żadnych nakładów mających na celu uatrakcyjnienie działki i przygotowanie jej do sprzedaży. Od momentu podpisania umowy przedwstępnej nabywca nieruchomości nie dokonał żadnych nakładów na przedmiotową nieruchomość.

Należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w celu dokonania sprzedaży działki niezabudowanej Wnioskodawca, niebędący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie zaangażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanej we wniosku nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Dlatego dostawę działki nabytej w dniu 3 lipca 2013 r. uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru.

A zatem, w takich okolicznościach nie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami.

Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowej działki nie będzie działał w charakterze podatnika zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż niezabudowanej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłacenia podatku VAT z tytułu sprzedaży przedmiotowej działki, ponieważ czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji powyższego, badanie czy sprzedaż przedmiotowej działki korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić również uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny prawnej załącznika dołączonego przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika