Stwierdzenie, czy sprzedaż udziału w działce nr 113/10 oraz udziału w działkach wyodrębnionych (...)

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2018 r. złożono do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy sprzedaż udziału w działce nr 113/10 oraz udziału w działkach wyodrębnionych z nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 113/6 będzie podlegała opodatkowaniu. Wniosek uzupełniono w dniu 22 maja 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie adresu elektronicznego pełnomocnika w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z małżonką na prawach wspólności ustawowej są właścicielami nieruchomości składającej się z działek nr 113/2, 113/6, 113/10 i 455, , dla której Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą.

Wnioskodawca wraz z małżonką zamieszkuje na przedmiotowej nieruchomości oznaczonej wcześniej jako działka nr 113/3 od 1974 r. Począwszy od 1975 r. na przedmiotowej nieruchomości prowadzona była działalność rolnicza, w tym hodowla bydła i świń, a w latach 1977-1980 także hodowla nutrii oraz prowadzone były uprawy zbóż i ziemniaków. Własność przedmiotowej nieruchomości została formalnie nabyta przez Wnioskodawcę wraz z małżonką w 1985 r. jako gospodarstwo rolne.

W 1996 r. Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej na wskazanej nieruchomości z uwagi na brak rąk do pracy i brak sił do samodzielnego prowadzenia działalności rolniczej. W tym roku dzieci Wnioskodawcy wyprowadziły się z rodzinnego domu ? syn poszedł do wojska, pierwsza córka wyszła za mąż, natomiast druga córka przeprowadziła się do Szwajcarii.

W celu racjonalnej sprzedaży przedmiotowej, niewykorzystywanej i nieprzydatnej Wnioskodawcy części nieruchomości, Wnioskodawca wystąpił do Burmistrza o uchwalenie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego dla działki nr 113/3 przewidującego przeznaczenie nieruchomości w przeważającej części na cele zabudowy mieszkaniowej oraz dróg wewnętrznych, uprzednio ponosząc koszty opracowania planu w wysokości 10.000 zł. Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego został uchwalony Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 24 września 2008 r.

Wnioskodawca dokonał podziału działki nr 113/3 na działki 113/5, 113/6, 113/7, 113/8, 113/9 i 113/10. W latach 2010-2011 r. Wnioskodawca dokonał zbycia nieruchomości oznaczonych jako działki nr 113/5, 113/7, 113/8 oraz 113/9.

Wnioskodawca i jego małżonka są emerytami i utrzymują się z emerytur w łącznej wysokości około 2.200 zł. W celu pozyskania dodatkowych środków finansowych na poprawę warunków życia Wnioskodawca zamierza wydzielić z nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka nr 113/6 działki budowlane oraz działki drogowe zapewniające komunikację działek budowlanych z drogą publiczną, a następnie dokonać ich zbycia na rzecz osób trzecich.

Wnioskodawca nie zamierza prowadzić prac mających na celu uzbrojenie wyodrębnionych nieruchomości w media, nie planuje ich zabudowy oraz nie będzie ponosił innych nakładów związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży.

Nieruchomości stanowiące własność Wnioskodawcy nie są udostępniane innym podmiotom na podstawie umów cywilnoprawnych. Dla wskazanych nieruchomości nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży wyodrębnionych działek nie korzystając przy tym z usług profesjonalnych podmiotów zajmujących się pośrednictwem w sprzedaży oraz marketingiem nieruchomości.

Wnioskodawca i jego małżonka nie byli i nie są zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 15 maja 2018 r. ? stanowiącym uzupełnienie wniosku ? Wnioskodawca wskazał, że działki po zaprzestaniu ich uprawy nie były wykorzystywane w jakikolwiek sposób ? leżały odłogiem. Wnioskodawca nie udostępniał działek podmiotom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż działki nr 113/10 oraz działek budowlanych wyodrębnionych z nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 113/6 będą stanowiły czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowane transakcje zbycia wskazanych nieruchomości nie będą stanowiły czynności podlegających opodatkowaniu w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ będą przeprowadzane w ramach zarządu majątkiem prywatnym i będą stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jak stanowi ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powyżej cytowanych przepisów, opodatkowaniu mogą podlegać wyłącznie te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak przedmiotowy zakres opodatkowania, a więc zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika. Oba te warunki powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Zatem wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu przez podmiot niewystępujący w charakterze podatnika pozostaje poza zakresem opodatkowania (Bartosiewicz Adam, VAT. Komentarz, wyd. Xl).

Działania Wnioskodawcy nie będą w świetle powyższego działaniami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem zamierzone czynności pozostają poza zakresem przedmiotowym i podmiotowym ustawy o podatku od towarów i usług.

Działalność handlowa definiowana jest jako dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży, wskazujący na zamiar kontynuacji tej działalności (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2012 r., sygn. ILPP1/443-704/12-2/MK).

W świetle okoliczności faktycznych nie można przyjąć, że zamierzona sprzedaż nieruchomości będzie spełniać przesłanki działalności handlowej. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył do majątku wspólnego z małżonką jako gospodarstwo rolne i w taki sposób była ona wykorzystywana do 1996 r. Od tego czasu nieruchomość nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej ani innego rodzaju działalności.

Zbycie majątku nabytego na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznane za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2013 r., sygn. IPPP3/443-215/12/13-5/S/MPe). Fakt prowadzenia w przeszłości działalności rolniczej na przedmiotowych gruntach nie przesądza o konieczności opodatkowania dostawy działek podatkiem VAT (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2016 r., nr 3063-ILPP1-1.4512.126.2016.1.MJ).

Zamierzone działania Wnioskodawcy nie będą zatem stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym w szczególności działalności handlowej, a zatem sprzedaż nieruchomości pozostanie poza zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem VAT.

Planowane transakcje zbycia nieruchomości pozostaną poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług także z uwagi na brak możliwości przypisania Wnioskodawcy statusu podatnika w odniesieniu do tych transakcji.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska ? Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), osoby fizycznej nie można uznać za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy VAT, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Wyłącznie w przypadku, gdy osoba fizyczna w celu dokonania sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku VAT, przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Działania Wnioskodawcy nie będą w świetle powyższego wyroku działaniami w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, albowiem nie podejmuje on i nie będzie podejmował aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Przyjęcie, że osoba fizyczna, sprzedając działki gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą i zorganizowaną.

W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się znaczenie zamiaru, z jakim sprzedawca nabył niegdyś grunty, dla rozstrzygnięcia o jego statusie podatnika. W każdym przypadku istotne znaczenie powinien mieć zamiar nabycia przedmiotowych gruntów (które są później sprzedawane przez takiego nabywcę). Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1629/07, decydujące znaczenie mają zamiar i okoliczności nabycia składników majątku, w szczególności to, czy nabycie dotyczyło zaspokojenia własnych (prywatnych) potrzeb podatnika. W powołanym wyroku z dnia 15 września 2011 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w ogóle nie odniósł się do tej kwestii, zatem należy podnieść, że zamiar sprzedawcy, z jakim nabywał niegdyś grunty, powinien być nadal po wydanym przez Trybunał wyroku traktowany jako okoliczność mająca znaczenie dla rozstrzygania o statusie sprzedawcy (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 18 października 2017 r., sygn. akt I Sa/Go 321/17).

Raz jeszcze wskazać należy, że zamiarem Wnioskodawcy nie było nabycie nieruchomości w celu jej późniejszej odsprzedaży, ponieważ przedmiotowa nieruchomość jest własnością Wnioskodawcy od 1985 r. i została nabyta jako gospodarstwo rolne i tak była wykorzystywana.

Nie stanowi przejawu profesjonalnej, przekraczającej zakres zarządu majątkiem prywatnym aktywności działanie polegające na podziale nieruchomości i wydzieleniu wewnętrznych dróg dojazdowych. Stanowisko to znalazło potwierdzenie w powołanym wyroku TSUE z dnia 15 września 2011 r., w którym Trybunał wskazał, że takie działanie może być elementem zarządu majątkiem prywatnym. Ponadto nie przesądza o profesjonalnym charakterze działania Wnioskodawcy wystąpienie z wnioskiem o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i zmianę przeznaczenia nieruchomości Wnioskodawcy w przeważającym zakresie na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, albowiem tych czynności nie można uznać za podjęcie środków zbliżonych do tych, jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 marca 2018 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.710.2017.3.PG).

Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności polegającej na nabywaniu i zbywaniu nieruchomości, jak również działalności deweloperskiej. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dokonując oceny, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej transakcji ma status podatnika, należy rozważyć całokształt okoliczności, nie natomiast istnienie poszczególnych z nich. W przedmiotowej sprawie kompleksowa ocena zamiaru Wnioskodawcy, podejmowanych czynności oraz okresu pomiędzy nabyciem nieruchomości, a planowanym zbyciem jej części prowadzi do braku możliwości uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług.

Ponadto jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2017 r., sygn. akt I FSK 186/16, jeśli czynności osoby fizycznej związane są ze zwykłym wykonywaniem prawa własności do nieruchomości stanowiącej jej prywatny majątek, to dla oceny ? czy powstaje z tytułu sprzedaży tej nieruchomości obowiązek podatkowy w VAT ? nie ma znaczenia liczba zakres takich transakcji, fakt, że przed sprzedażą osoba ta dokonała podziału gruntu w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, długość okresu, w jakim te transakcje następowały ani wysokość osiągniętych z nich przychodów.

Reasumując, z uwagi na powyższe, planowane zbycie wskazanych nieruchomości nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem czynności te nie są objęte przedmiotowym ani podmiotowym zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, gdyż będą podejmowane w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez towary ? na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy ? rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów ? w rozumieniu art. 7 ustawy ? podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

1. po pierwsze ? dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
2. po drugie ? czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
   
   

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej ? zawarta w ustawie ? ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie ? zdaniem Trybunału ? okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką na prawach wspólności ustawowej są właścicielami nieruchomości składającej się z działek nr 113/2, 113/6, 113/10 i 455. Wnioskodawca wraz z małżonką zamieszkuje na przedmiotowej nieruchomości oznaczonej wcześniej jako działka nr 113/3 od 1974 r. Począwszy od 1975 r. na przedmiotowej nieruchomości prowadzona była działalność rolnicza, w tym hodowla bydła i świń, a w latach 1977-1980 także hodowla nutrii oraz prowadzone były uprawy zbóż ziemniaków. Własność przedmiotowej nieruchomości została formalnie nabyta przez Wnioskodawcę wraz z małżonką w 1985 r. jako gospodarstwo rolne. W 1996 r. Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej na wskazanej nieruchomości z uwagi na brak rąk do pracy i brak sił do samodzielnego prowadzenia działalności rolniczej. W tym roku dzieci Wnioskodawcy wyprowadziły się z rodzinnego domu ? syn poszedł do wojska, pierwsza córka wyszła za mąż, natomiast druga córka przeprowadziła się do Szwajcarii. W celu racjonalnej sprzedaży przedmiotowej, niewykorzystywanej i nieprzydatnej Wnioskodawcy części nieruchomości, Wnioskodawca wystąpił do Burmistrza o uchwalenie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego dla działki nr 113/3 przewidującego przeznaczenie nieruchomości w przeważającej części na cele zabudowy mieszkaniowej oraz dróg wewnętrznych, uprzednio ponosząc koszty opracowania planu w wysokości 10.000 zł. Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego został uchwalony Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 24 września 2008 r. Wnioskodawca dokonał podziału działki nr 113/3 na działki 113/5, 113/6, 113/7, 113/8, 113/9 i 113/10. W latach 2010-2011 r. Wnioskodawca dokonał zbycia nieruchomości oznaczonych jako działki nr 113/5, 113/7, 113/8 oraz 113/9. Wnioskodawca i jego małżonka są emerytami i utrzymują się z emerytur w łącznej wysokości około 2.200 zł. W celu pozyskania dodatkowych środków finansowych na poprawę warunków życia Wnioskodawca zamierza wydzielić z nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka nr 113/6 działki budowlane oraz działki drogowe zapewniające komunikację działek budowlanych z drogą publiczną, a następnie dokonać ich zbycia na rzecz osób trzecich. Wnioskodawca nie zamierza prowadzić prac mających na celu uzbrojenie wyodrębnionych nieruchomości w media, nie planuje ich zabudowy oraz nie będzie ponosił innych nakładów związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży. Nieruchomości stanowiące własność Wnioskodawcy nie są udostępniane innym podmiotom na podstawie umów cywilnoprawnych. Dla wskazanych nieruchomości nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży wyodrębnionych działek nie korzystając przy tym z usług profesjonalnych podmiotów zajmujących się pośrednictwem w sprzedaży oraz marketingiem nieruchomości. Wnioskodawca i jego małżonka nie byli i nie są zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał, że działki po zaprzestaniu ich uprawy nie były wykorzystywane w jakikolwiek sposób ? leżały odłogiem. Wnioskodawca nie udostępniał działek podmiotom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy sprzedaż działek wymienionych we wniosku będzie podlegała opodatkowaniu.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie ? czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT ? co do zasady ? mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany będzie działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej ? odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury ? w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy ? w związku z planowaną czynnością, tj. sprzedażą udziału w działce nr 113/10 oraz udziału w działkach wyodrębnionych z nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 113/6 ? za podatnika podatku od towarów i usług. Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, przedmiotowe nieruchomości zostały formalnie nabyte przez Wnioskodawcę wraz z małżonką na zasadach współwłasności majątkowej jako gospodarstwo rolne w 1985 r. Wnioskodawca nie udostępniał ww. działek podmiotom trzecim na podstawie umów cywilno-pranych. Ponadto Zainteresowany wskazał, że Działki po zaprzestaniu ich uprawy nie były wykorzystywane w jakikolwiek sposób ? leżały odłogiem. Faktem jest, że Wnioskodawca wystąpił do Burmistrza o uchwalenie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego dla terenu, na którym znajdują się działki i poniósł w związku z tym wydatki oraz dokonał podziału działek. Niemniej jednak zakres oraz rodzaj podjętych przez Wnioskodawcę ww. czynności w stosunku do opisanych we wniosku działek nie może przesądzać o fakcie, że w przedmiotowym zakresie Wnioskodawca będzie podejmował działania zbliżone do tych jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Co istotne w analizowanej sprawie, Wnioskodawca oświadczył, że nie zamierza prowadzić prac mających na celu uzbrojenie wyodrębnionych nieruchomości w media, nie planuje ich zabudowy oraz nie będzie ponosił innych nakładów związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży.

Zainteresowany dokonując planowanego zbycia nie zamierza korzystać z usług profesjonalnych podmiotów zajmujących się pośrednictwem sprzedaży oraz marketingu nieruchomościami. Ponadto Zainteresowany wskazał, że dla opisanych we wniosku nieruchomości nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy oraz zagospodarowania terenu. Wnioskodawca wskazał również, że Wnioskodawca jest emerytem, a ww. dostawa działek będzie dokonywana w celu pozyskania dodatkowych środków finansowych na poprawę warunków życia Zainteresowanego.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, planowane przez Zainteresowanego zbycie udziału w opisanych we wniosku działkach nie będzie stanowiło działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tychże nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego ? stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży udziału w działce nr 113/10 oraz udziału w działkach wyodrębnionych z nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka 113/6 Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż udziału ww. działkach można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w opisanych okolicznościach sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w działce nr 113/10 oraz udziału w działkach wyodrębnionych z nieruchomości oznaczonej obecnie jako działka nr 113/6 nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należy ocenić jako prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 14b § 1 ww. ustawy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla Jego małżonki (współwłaściciela nieruchomości).

Odnosząc się do powołanych przez Zainteresowanego w przedmiotowym wniosku wyroków sądów, tutejszy organ wyjaśnia, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Natomiast, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.