Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu podatku (...)

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. ?Dobre praktyki dla wzmacniania bioróżnorodności i aktywnej ochrony (?)?. Wniosek uzupełniono w dniu 3 stycznia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego ? miastem na prawach powiatu w myśl art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1868, z późn. zm., dalej: UOSP). Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Gmina podjęła wspólne rozliczanie podatku VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi z dniem 1 stycznia 2017 r.

Gmina przystępuje do realizacji projektu pn. ?Dobre praktyki dla wzmacniania bioróżnorodności i aktywnej ochrony (?)? (dalej: Projekt, Inwestycja). Projekt dofinansowany jest ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020; Działanie 2.4 Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna ? Działania o charakterze dobrych praktyk, związane z ochroną zagrożonych gatunków i siedlisk przyrodniczych. Dofinansowanie z funduszu spójności wynosi 82,43% co stanowi kwotę 420 798,88 zł. Wkład własny 86 995 zł stanowi 17,57% wartości projektu dla Gminy.

Murawy galmanowe objęte projektem, zlokalizowane są w południowej Polsce w obrębie dwóch województw. Jeden z obszarów jest położony na terenie miasta (?), 3 obszary w (?), natomiast w (?) leżą dwa obiekty.

Murawy galmanowe: (?).

Działania zaplanowane w ramach projektu są zgodne z tym, co jest zalecane w ramach czynnej ochrony muraw oraz przy ich odtwarzaniu, są zgodne z zaleceniami GIOŚ dla muraw galmanowych. Jak wykazano, główne działania służące poprawie stanu istniejących muraw to koszenie i ręczne naruszanie powierzchni podłoża. Koszenie powinno się odbywać późną jesienią, co umożliwia gatunkom murawowym wydanie nasion. Natomiast ręczne naruszanie powierzchni murawy spowoduje odsłonięcie niewielkich fragmentów podłoża, które mogą być kolonizowane przez gatunki porostów, mszaków oraz gatunki roślin rocznych i dwuletnich, które są bardzo istotnym elementem wpływającym na zwiększenie bioróżnorodności muraw. W przypadku muraw zarośniętych przez gatunki drzewiaste i krzewiaste, pierwszym etapem ich odtwarzania jest wycinka bądź karczowanie tych roślin. Wycinka jest stosowana dla gatunków drzew i krzewów, które nie wytwarzają odrośli korzeniowych np. Pinus sylvestris, natomiast karczowanie jest zabiegiem koniecznym przy usuwaniu gatunków dających silne odrośla, np. trzmielina, kruszyna czy gatunek inwazyjny, jakim jest grochodrzew. Do karczowania będą wyznaczone nieliczne drzewa czy krzewy, stanowiące największe zagrożenie i znajdujące się w centralnej części murawy galmanowej. Gatunki o których mowa powyżej, zlokalizowane na obrzeżach terenów galmanowych, pozostaną bez ingerencji, będąc miejscem schronienia dla ptaków oraz bytowania niektórych owadów i stanowiąc istotny element różnorodności biologicznej terenu. Bardzo ważnym elementem aktywnej ochrony muraw, jest przeciwdziałanie eutrofizacji siedliska, działanie to polega na usuwaniu nagromadzonej materii organicznej z powierzchni murawy (usunięcie opadłego igliwia bądź listowia spod okapu drzew, a także usunięcie, wytworzonego przez gatunki o dużej biomasie, wielosezonowego wojłoku liści, gatunków traw takich jak trzęślica modra, trzcinnik piaskowy itp.) Zabieg ten jest niezwykle istotny w przypadku terenu przeznaczonego do karczowania, ponieważ nie powinno dojść do przemieszania materii organicznej z podłożem mineralnym, które zostanie odsłonięte. W miejsca odkryte powinny zostać wysiane nasiona wyselekcjonowanych gatunków murawowych, pochodzące z najbliższego otoczenia. A w przypadku gatunków rzadkich i zagrożonych należy zastosować wysadzanie sadzonek wyhodowanych ex situ. Miejsca, które nie zostaną obsiane, mogą być kolonizowane przez gatunki ekspansywne lub inwazyjne. W przypadku gatunków inwazyjnych takich jak nawłoć, czy ekspansywnych ? trzcinnik, należy zastosować koszenie min. 2 razy w sezonie przez kolejne lata.

Bazując na danych literaturowych wiadomym jest, że rozmnażanie generatywne sasanki otwartej Pulsatilla patens jest na bardzo niskim poziomie i nie daje pożądanego efektu. Jedną z metod ochrony ex situ różnorodności biologicznej, szczególnie w odniesieniu do gatunków zagrożonych wyginięciem, jest mikropropagacja in vitro. W warunkach laboratoryjnych możliwe jest namnożenie dużej liczby osobników danego gatunku przy wykorzystaniu niewielkiej ilości roślinnego materiału wyjściowego, co jest szczególnie istotne w przypadku ograniczonej dostępności osobników gatunków ginących. Wprowadzenie do środowiska naturalnego osobników nieprzeanalizowanych pod kątem ewentualnej zmienności somaklonalnej mogłoby zagrozić genetycznej strukturze populacji doprowadzając w skrajnym przypadku do jej wymarcia, dlatego w zaplanowanych działaniach znalazły się wszystkie, niezbędne badania w celu uzyskania jak najlepszego wyniku. Namnożony materiał, zostanie przeniesiony do wcześniej wyznaczonego i przygotowanego siedliska na (?), gdzie będzie poddawany zabiegom ochronnym, pielęgnacyjnym i będzie podlegał monitoringowi.

Ważnym elementem każdego projektu mającego na celu ochronę zbiorowisk murawowych jest uchwycenie stanu wyjściowego, a zwłaszcza ocena lokalnej puli gatunków związanych z tego typu siedliskami. Takie rozpoznanie pozwala ustalić, czy potrzebne jest wzbogacanie ich składu florystycznego oraz jakie działania ochrony czynnej będą najkorzystniejsze.

Niezbędny jest także monitoring prowadzony podczas całego projektu. Pozwala on nie tylko na ocenę skuteczności podejmowanych działań, ale także na opracowanie dalszych wytycznych co do ochrony poszczególnych obiektów oraz wzbogaca ogólną wiedzę na temat czynnej ochrony muraw.

Projekt nie będzie generował zysków dla uczestników.

Projekt na terenie Gminy realizowany będzie na terenie działek będących własnością Gminy? działki nr: 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 85/1, 81, 123 obr. 54; nr 130/13, 130/14 obr. 1023; nr 875, 877 obr. 17C oraz działki nr 74/1 obr. 101 będącej własnością Skarbu Państwa w użytkowaniu wieczystym Gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy Gmina ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ?Dobre praktyki dla wzmacniania bioróżnorodności i aktywnej ochrony (?)..

W piśmie z dnia 3 stycznia 2018 r. ? stanowiącym uzupełnienie wniosku ? Wnioskodawca wskazał, że rezultaty Projektu będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie na potrzeby działalności publicznoprawnej, tj. zadań własnych Gminy w zakresie ochrony środowiska i przyrody, w ramach której Gmina nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Towary i usługi zakupione w celu realizacji Projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych, generujących po stronie Gminy podatek VAT należny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu lub ubiegania się o zwrot tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu, ani też prawo do ubiegania się o zwrot tego podatku.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 (z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z przepisu tego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

• odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz
• towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
  
  

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT zawiera autonomiczną definicję działalności gospodarczej, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, zawiera specyficzne uregulowania dotyczące organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy. W myśl tego przepisu, w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie są uznawane za podatnika, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że jednostka samorządu terytorialnego będzie uznana za podatnika podatku VAT w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jej zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jej zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tj. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszelkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 92 ust. 1 UOSP, funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje rada miasta i prezydent miasta. Miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie (art. 92 ust. 2 UOSP). Ustrój i działanie organów miasta na prawach powiatu, w tym nazwę, skład, liczebność oraz ich powoływanie i odwoływanie, a także zasady sprawowania nadzoru określa ustawa o samorządzie gminnym (art. 92 ust. 3 UOSP). Zgodnie z art. 4 ust. 1 UOSP, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in. ochrony środowiska i przyrody.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, rezultaty Projektu będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie na potrzeby działalności publicznoprawnej, tj. zadań własnych Gminy w zakresie ochrony środowiska i przyrody, w ramach której Gmina nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Towary i usługi zakupione w celu realizacji Projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych, generujących po stronie Gminy podatek VAT należny. W rezultacie należy stwierdzić, że w świetle przedstawionych powyżej regulacji prawnych, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z realizacją Projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełniać przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? według art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy ? nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późń. zm.), w miastach powyżej 100 000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent miasta. Dotyczy to również miast, w których do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy prezydent miasta był organem wykonawczo-zarządzającym.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 6 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, rozstrzyganie w sprawach, o których mowa w ust. 1, należy do gminy.

Natomiast stosownie do treści art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1868), prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100 000 mieszkańców, a także miastom, które z tym dniem przestały być siedzibami wojewodów, chyba że na wniosek właściwej rady miejskiej odstąpiono od nadania miastu praw powiatu, oraz tym, którym nadano status miasta na prawach powiatu, przy dokonywaniu pierwszego podziału administracyjnego kraju na powiaty.

Na podstawie art. 92 ust. 2 cyt. ustawy, miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie.

I tak, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 13 ustawy o samorządzie powiatowym ? powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie ochrony środowiska i przyrody.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym ? w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Jak stanowi art. 6 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym ? powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina podjęła wspólne rozliczanie podatku VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi z dniem 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca przystępuje do realizacji projektu pn. ?Dobre praktyki dla wzmacniania bioróżnorodności i aktywnej ochrony (?)?. Projekt dofinansowany jest ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020; Działanie 2.4 Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna ? Działania o charakterze dobrych praktyk, związane z ochroną zagrożonych gatunków i siedlisk przyrodniczych. Dofinansowanie z funduszu spójności wynosi 82,43% co stanowi kwotę 420 798,88 zł. Wkład własny 86 995,00 zł stanowi 17,57% wartości projektu dla Gminy. Murawy galmanowe objęte projektem, zlokalizowane są w południowej Polsce w obrębie dwóch województw. Działania zaplanowane w ramach projektu są zgodne z tym, co jest zalecane w ramach czynnej ochrony muraw oraz przy ich odtwarzaniu, są zgodne z zaleceniami GIOŚ dla muraw galmanowych. Projekt nie będzie generował zysków dla uczestników. Projekt na terenie Gminy realizowany będzie na terenie działek będących własnością Gminy będących własnością Skarbu Państwa w użytkowaniu wieczystym Gminy. Rezultaty Projektu będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie na potrzeby działalności publicznoprawnej, tj. zadań własnych Gminy w zakresie ochrony środowiska i przyrody, w ramach której Gmina nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Towary i usługi zakupione w celu realizacji Projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych, generujących po stronie Gminy podatek VAT należny.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu od wydatków związanych z realizacją projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że towary i usługi związane z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, generujących po stronie Zainteresowanego podatek VAT należny. Rezultaty przedmiotowego projektu będą wykorzystywane na potrzeby działalności publicznoprawnej, tj. zadań własnych Gminy w zakresie ochrony środowiska i przyrody, w ramach której Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT.

Uwzględniając zatem powołany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisany projekt nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w celu realizacji projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie mieć również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działać jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. ?Dobre praktyki dla wzmacniania bioróżnorodności i aktywnej ochrony (?)?. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione ? wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy ? przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działać jako podatnik VAT, a nabyte towary i usługi w celu realizacji projektu nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, z tych względów Gminie nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.