Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług darowizny nieruchomości gruntowej na rzecz (...)

6.3.2018

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług darowizny nieruchomości gruntowej na rzecz Miasta

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2018 r. (data wpływu 27 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług darowizny nieruchomości gruntowej na rzecz Miasta - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług darowizny nieruchomości gruntowej na rzecz Miasta

zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. darowizny.

Wniosek został uzupełniony w dniu 27 lutego 2018 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego, sformułowania dodatkowego pytania oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w zakresie ww. pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Spółka z o.o. w likwidacji do dnia 30 czerwca 2017 roku była zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług o nr NIP ?. Z dniem 01 lipca 2017 roku została wykreślona na jej wniosek jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w związku z rozpoczęciem procesu likwidacyjnego spółki.

Spółka z o.o. w 1999 roku nabyła własność nieruchomości gruntu wniesionego w formie aportu do Spółki przez Gminę Miasto Aktem Notarialnym z dnia 12 marca 1999 roku (Repertorium A ?). Wniesienie gruntu do Spółki nie było opodatkowane podatkiem VAT i co za tym idzie, Spółce nie przysługiwało w żadnym zakresie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia.

Spółka przekazała Aktem Notarialnym z dnia 13 grudnia 2016 roku Repertorium A nr ?.. w formie darowizny nieruchomość gruntową oznaczoną nr działek: ?.. o łącznej powierzchni 0,1438 ha Miastu. Przy czym jej wartość określono na kwotę 35.000,00 zł brutto. Spółka wykazała w deklaracji VAT-7 za grudzień 2016 roku (złożonej w Urzędzie Skarbowym dnia 25 stycznia 2017 roku) podatek należny w kwocie 6.545 zł od wyżej wskazanej darowizny, liczony metodą w stu (35.000,00 zł : 123% x 23%).

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

Grunt będący przedmiotem darowizny na dzień przekazania go Miastu był niezabudowany. W treści sporządzonego aktu notarialnego odnośnie darowizny jest wskazanie, iż przedmiotem darowizny jest niezabudowana nieruchomość gruntowa o łącznej powierzchni 0,1438 ha i wartości 35.000,00 zł. Ww. nieruchomość gruntowa została wydzielona z działek, które były przedmiotem inwestycji w postaci budowy domków szeregowych.

Spółka nie ponosiła nakładów na grunt będący przedmiotem darowizny. Wartość darowizny w kwocie 35.000,00 zł wynikała z rozliczenia wartościowego wniesionego do Spółki przez Miasto aportem, pomniejszonego o wartość gruntów sprzedanych z wybudowanymi domkami szeregowymi.

W dniu 12 marca 1999 r. przedstawiciele Gminy Miasta, działając na podstawie uchwały Rady Miejskiej z dnia 20 marca 1997 r. Nr ?., przenieśli na rzecz zawiązanej z Miastem Spółki z o.o., własność niezabudowanych działek o łącznej powierzchni 83a 19 m². Wartość przedmiotu strony ustaliły na kwotę 173.000,00 zł (Akt notarialny Rep. ?. z dnia 12 marca 1999 r. sporządzony w Kancelarii Notarialnej ?. przez notariusza ?.). Przy nabyciu wymienionej nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy nieodpłatne przekazanie nieruchomości gruntowej, wniesionej przez Miasto do spółki z o.o. w 1999 roku w formie aportu (bez naliczonego podatku od towarów i usług), a następnie przekazanej Miastu w formie darowizny podlegało będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
(sformułowane w uzupełnieniu wniosku) Czy dostawa (darowizna) terenów niezabudowanych jest zwolniona od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), powyższe przekazanie nie podlega, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie wystąpił podatek naliczony z tytułu nabycia wyżej wymienionego gruntu. W związku z tym Spółka uważa, że został zawyżony podatek należny z wyżej wymienionego tytułu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 7 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów (tym również gruntów), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 7 ust. 2 pkt 2 przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na inne cele niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, a w szczególności darowizny, ale tylko w sytuacji jeżeli przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części - czyli podatku zawartego w cenie nabycia towarów stanowiących przedmiot darowizny. W związku z tym Spółka uważa, iż przekazanie Miastu ?niezabudowanej nieruchomości gruntowej, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Spółki z o.o. w likwidacji, przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na inne cele niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, a w szczególności darowizny, w tym przypadku jest zwolnione od podatku od towarów i usług, gdyż zostały spełnione przesłanki, o których mowa w:

art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane;

natomiast z treści art. 2 pkt 33 ustawy o VAT wynika, iż przez teren budowlany, rozumieć należy grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Spółka z o.o. w likwidacji Aktem Notarialnym Rep. A numer ? sporządzonym w dniu 13 grudnia 2016 r. przez notariusza ?. z Kancelarii Notarialnej w ?., przekazała umową darowizny Miastu niezabudowaną nieruchomość gruntową o łącznej powierzchni 0,1438 ha. Do niniejszego Aktu przedłożono m.in.:

zaświadczenie wydane z upoważnienia Prezydenta Miasta ?.z dnia 24 listopada 2016 r. o znaku ?., z treści którego wynika, iż wskazana niezabudowana nieruchomość gruntowa leży na terenie, dla którego brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz, że:

na wyżej wymienioną nieruchomość nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy ani decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Powyższe zapisano w ww. Akcie notarialnym.

W związku z powyższym Spółka z o.o. w likwidacji uważa, iż z opisanego wyżej stanu faktycznego wynika, że nieprawidłowo wykazała w deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2016 r. podatek należny w wysokości 6.545 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ?ustawą?, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Cechą wspólną wszystkich czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług jest ich przedmiot, czyli towar lub usługa, w rozumieniu ustawy.

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady, podlega tylko taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny. Jednak w ściśle określonych przypadkach nieodpłatne zbycie towarów może być również przedmiotem opodatkowania tym podatkiem.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

?jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części.

Powyższe oznacza, że darowiznę uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem, importem lub wytworzeniem tych towarów lub ich części składowych.

W konsekwencji niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) ? w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy ? jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy ? podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy ? działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z okoliczności sprawy podanych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w 1999 roku nabył własność nieruchomości gruntu wniesionego w formie aportu do Spółki przez Gminę. Wniesienie gruntu do Spółki nie było opodatkowane podatkiem VAT i co za tym idzie, Spółce nie przysługiwało w żadnym zakresie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia. Spółka przekazała Aktem Notarialnym z dnia 13 grudnia 2016 roku w formie darowizny nieruchomość gruntową oznaczoną nr działek: 200/180, 200/114 i 200/142 o łącznej powierzchni 0,1438 ha Miastu.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 ww. Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Powyższy wymóg koresponduje z treścią art. 158 Kodeksu cywilnego, w myśl którego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

W przedmiotowej sprawie istotnym jest, iż Wnioskodawcy ? jak wskazano we wniosku ? przy nabyciu nieruchomości gruntowej objętej zakresem wniosku, nie przysługiwało w żadnym zakresie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na grunt będący przedmiotem darowizny. Zatem czynność nieodpłatnego przekazania ww. nieruchomości w formie darowizny na rzecz Miasta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W analizowanej sprawie nie zostały spełnione bowiem warunki określone w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania wskazanego we wniosku towaru (nieruchomości) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie nieruchomości gruntowej w formie darowizny na rzecz Miasta, przy nabyciu której nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji powyższego, z tytułu darowizny ww. nieruchomości, Zainteresowany nie jest zobowiązany do naliczenia podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W związku z uznaniem, że przedmiotowa darowizna nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pytanie nr 2 w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług ww. darowizny, należy uznać za bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Jednocześnie należy wyjaśnić, iż wydając interpretację w trybie ww. przepisu tut. Organ nie dokonuje oceny prawidłowości przedstawionych przez Wnioskodawcę wyliczeń oraz wartości przedmiotu darowizny. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym. Dlatego też tut. Organ nie odniósł się do kwot i wartości wskazanych we wniosku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.