Nieuznanie Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2017 r. (data wpływu 27 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania sprzedaży działek za dokonane w ramach działalności gospodarczej przez podatnika podatku od towarów i usług ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania sprzedaży działek za dokonane w ramach działalności gospodarczej przez podatnika podatku od towarów i usług oraz dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2018 r.) poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz o kwestie związane z adresem do doręczeń Pełnomocnika Wnioskodawczyni.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

W 2009 roku Wnioskodawczyni nabyła do majątku osobistego niezabudowaną nieruchomość gruntową na podstawie umowy darowizny; nabycie wspomnianej nieruchomości było zwolnione z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy o tym podatku.

Nieruchomość należąca do Wnioskodawczyni stanowiła wąski na ok. 25 m, nieproporcjonalnie długi ? ponad 700 metrowy, pas ziemi, sąsiadującej po obu stronach z dwiema niezabudowanymi nieruchomościami gruntowymi o zbliżonym kształcie. W bliskim sąsiedztwie znajdowała się również czwarta działka: podobnie wydłużona, przylegająca do jednej z nieruchomości sąsiadujących bezpośrednio z działką Wnioskodawczyni.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, uchwalonym w 2004 r. bez inicjatywy Wnioskodawczyni, żadna z czterech położonych obok siebie działek gruntu nie została przeznaczona na cele rolne, owe działki nie stanowią zatem nieruchomości rolnych w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz.U.2016.2052 t.j. z dnia 2016.12.16).

Z uwagi na opisane powyżej ukształtowanie czterech nieruchomości, uniemożliwiające ich racjonalne zagospodarowanie, Wnioskodawczyni wraz z właścicielami pobliskich działek dokonali w 2017 r. połączenia i ponownego podziału wszystkich czterech nieruchomości oraz dokonali zamiany w trybie art. 98b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz.U.2016.2147 t.j. z dnia 2016.12.23), polegającej na wzajemnym przeniesieniu praw do części ich nieruchomości, które weszły w skład nowo utworzonych działek gruntu. Przedstawione działania zostały zatwierdzone przez właściwego miejscowo wójta gminy.

W wyniku przedsięwziętych czynności, cztery wąskie i podłużne działki gruntu zostały w pierwszej kolejności ukształtowane w dwie szersze kolumny, oddzielone od siebie działką mającą stanowić wewnętrzną drogę dojazdową, następnie zaś ? owe dwie szersze kolumny zostały porozdzielane poprzecznie, tworząc 61 mniejszych działek gruntu.

Dwie z nowoutworzonych działek ? leżące naprzeciw siebie ? także zostały przeznaczone pod drogę, która będzie przecinać się prostopadle ze wspomnianą wewnętrzną drogą dojazdową. W efekcie połączenia czterech nieruchomości oraz ich ponownego podziału uzyskano więc 59 działek gruntowych oraz 3 działki drogowe na planie krzyża.

Wnioskodawczyni, w miejsce jednej działki gruntu o powierzchni 1,7388 ha, uzyskała własność 15 działek o łącznej powierzchni 1,4313 ha, udział wynoszący 17.388/34.205 działki gruntu o powierzchni 0,1547 ha oraz udział wynoszący 34.776/130.542 części działek gruntowych przeznaczonych pod drogę, o łącznej powierzchni 0,8592 ha.

Na skutek przeprowadzonych czynności suma powierzchni gruntu posiadanego przez Wnioskodawczynię nie zmieniła się. Każda z nowoutworzonych działek przypadających Wnioskodawczyni składa się w części z powierzchni, którą Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny w 2009 r., w części zaś z powierzchni, którą uzyskała na podstawie umowy zamiany zawartej z właścicielami pobliskich nieruchomości. Powierzchnia gruntu nabytego w 2009 r. stanowi przy tym ok. 50% powierzchni każdej z nowoutworzonych działek przypadających Wnioskodawczyni i jest możliwa do precyzyjnego wyliczenia na podstawie map geodezyjnych.

Wartość przyrostów odpowiada wartości ubytków.

Nowopowstałe działki, których dotyczy wniosek, nie są i nie były w przeszłości (tj. w czasie, gdy tworzyły jedną całość) zabudowane, uzbrojone, ogrodzone, ani wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w żaden komercyjny sposób (np. oddane w najem, dzierżawę). Działki powstałe w drodze podziału będą posiadały dostęp do drogi publicznej poprzez inne działki, które będą stanowić w przyszłości drogi wewnętrzne.

Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży jednej z nowopowstałych działek, w przyszłości zamierza dokonać sprzedaży kolejnych działek.

Wnioskodawczyni nie przedsięwzięła i nie planuje podjąć innych niż standardowe działań, zmierzających do sprzedaży nowopowstałych działek. Podjęła i zamierza podejmować jedynie zwykłe czynności, jakie osoba dążąca do sprzedaży nieruchomości stanowiących jej majątek osobisty podejmuje w celu sfinalizowania transakcji sprzedaży (w szczególności: spotkania z potencjalnymi nabywcami, zawieranie z nimi umów przedwstępnych oraz umów sprzedaży).

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w ramach obrotu nieruchomościami.

Sprzedała jedną działkę oraz planuje sprzedać kolejne działki innym osobom fizycznym w ramach zarządu majątkiem własnym.

Na podstawie informacji uzyskanych od Wnioskodawczyni, w celu doprecyzowania stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, opisanych we wniosku z dnia 19 października 2017 r., poniżej udzielono odpowiedzi na pytania zawarte w przedmiotowym piśmie tut. Organu z dnia 12 grudnia 2017 r.

1. W zakresie podatku od towarów i usług.
   
   

Odpowiedzi na pytania zawarte w lit. A pkt 3-9 wezwania dotyczą wszystkich działek, które Wnioskodawczyni zamierza sprzedać.

W odpowiedzi na pytanie: ?Czy Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to należy wskazać co jest przedmiotem działalności gospodarczej, w związku z którą Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.?, Wnioskodawczyni wskazała, że nie, Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W odpowiedzi na pytanie: ?Czy Wnioskodawczyni jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221)??, Wnioskodawczyni wskazała, że nie, Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2017.1221, t.j. z dnia 2017.06.24).

W odpowiedzi na pytanie: ?Czy w związku z nabyciem działki Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego??, Wnioskodawczyni wskazała, że nie, w związku z nabyciem działki Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przed podziałem Wnioskodawczyni wykorzystywała działkę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie jest w stanie z całą pewnością przewidzieć, jak po podziale będzie wykorzystywała działkę/działki, w sytuacji, gdy nie dojdzie do ich sprzedaży. Wnioskodawczyni nie jest natomiast w stanie przewidzieć, czy uda jej się zbyć wszystkie działki, co zależne jest od wielu niezależnych od niej czynników.

Zarówno przed podziałem, jak i po jego dokonaniu Wnioskodawczyni nie wykorzystywała działki na cele działalności, czy to zwolnionej, czy też niezwolnionej od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki leżą w kompleksie terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i usługową. Należy jednak zauważyć, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego może ulec zmianie, na co Wnioskodawczyni nie będzie miała żadnego wpływu.

Wnioskodawczyni nie występowała oraz nie zamierza występować o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego.

Przed sprzedażą Wnioskodawczyni nie poczyniła i nie zamierza poczynić w przyszłości jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości działek przeznaczonych do sprzedaży (w szczególności nie dokonała i nie zamierza dokonać uzbrojenia terenu, przedsiębrać innych działań marketingowych w celu sprzedaży działek, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia).

Jak wskazano w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży swojego udziału w jednej z działek, sprzedaży dokonano w celu powiększenia obszaru działki Ochotniczej Straży Pożarnej. W ramach tej samej czynności prawnej inni współwłaściciele tej działki również dokonali zbycia swojego udziału na rzecz Gminy ?. Przedmiotowa działka została zbyta w dniu 16 października 2017 r., stanowiła działkę niezabudowaną, częściowo przeznaczoną pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługi, częściowo zaś pod siedzibę Ochotniczej Straży Pożarnej.

W odpowiedzi na pytanie: ?Czy Wnioskodawczyni posiada działki inne niż wymienione w opisie sprawy, które są/będą przeznaczone na sprzedaż? Jeśli tak, to jakie jest przeznaczenie tych działek (działki budowlane, rolne, leśne) lub czy są to działki zabudowane.?, Wnioskodawczyni wskazała, że nie, Wnioskodawczyni nie posiada innych działek niż wymienione w opisie sprawy, które są lub będą przeznaczone na sprzedaż.

Wobec niemożności uzupełnienia adresu elektronicznego e-PUAP w sposób oczekiwany przez tut. Organ z przyczyn niezależnych od Pełnomocnika, Pełnomocnik wnosi o uznanie, że wystąpiły problemy techniczne uniemożliwiające organowi doręczenie pisma za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 144 par. 3 ustawy Ordynacja podatkowa i że w związku z tym, korespondencja powinna zostać wysłana na adres pisemny wskazany przez pełnomocnika za pośrednictwem operatora pocztowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż jednej z nowopowstałych działek oraz kolejnych w przyszłości odpowiednio nastąpiła i będzie następować w wykonaniu działalności gospodarczej i czy z tytułu dokonania tej sprzedaży Wnioskodawczyni odpowiednio stała się lub stanie się w przyszłości podatnikiem podatku VAT na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U.2017.1221 t.j. z dnia 2017.06.24, dalej jako: ?ustawa o VAT?)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż oraz w przyszłości kolejnych nowoutworzonych działek nie była i nie będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej. Nie stała się ona zatem (ani nie stanie w przyszłości) podatnikiem podatku VAT z tego tytułu.

W przypadku sprzedaży gruntów istotne znaczenie ma ocena czy w celu jej dokonania dana osoba podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, czy zaangażowała środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców, usługodawców, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna, sprzedając działki, działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności), a w konsekwencji zorganizowaną. Przy tym należy mieć na względzie, iż:

• liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów sama w sobie nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą;
  

• fakt podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, nie może mieć decydującego znaczenia;
  

• długość okresu, w jakim transakcje sprzedaży działek następowały po sobie, nie może mieć decydującego znaczenia.
  
  

Sprzedaż gruntów w ramach zarządu majątkiem własnym nie oznacza, iż sprzedający nie może zbyć przedmiotu sprzedaży z zamiarem uzyskania jak największej ceny, gdyż również w obrocie prywatnym dąży się do uzyskania jak najkorzystniejszych warunków sprzedaży.

Osoba fizyczna sprzedając działki przeznaczone pod zabudowę działa w charakterze podatnika VAT wtedy, gdy jej działalność przybiera formę zawodowa, zorganizowaną (profesjonalną), ciągłą ? przejawiającą się np. w nabyciu terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojeniu, wydzieleniu dróg wewnętrznych, działaniu marketingowym podjętym w celu sprzedaży działek, wykraczającym poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskaniu decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpieniu o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Na uwagę zasługuje fakt, iż na tego rodzaju aktywność powinien wskazywać ciąg tych okoliczności.

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (wyrok
z 15 września 2011 roku, C-180/10 oraz C-181/10), czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawczyni, zarówno zrealizowana sprzedaż jednej działki, jak i planowana sprzedaż kolejnych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek, aby w związku z ww. transakcjami uznać Wnioskodawczynię za podatnika tego podatku.

Chociaż Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość gruntową już w 2009 roku ? na podstawie umowy darowizny ? to dopiero obecnie, w 2017 r., przedsięwzięła czynności mające umożliwić jej zagospodarowanie tej nieruchomości (zamiana części powierzchni gruntu pomiędzy właścicielami sąsiednich działek, a następnie ich podział i utworzenie mniejszych, odrębnych działek gruntu).

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego został przy tym uchwalony w 2004 r. bez inicjatywy Wnioskodawczyni.

Czas, który upłynął pomiędzy nabyciem nieruchomości w 2009 roku a zamianą i podziałem działek świadczy o tym, że pomiędzy tymi zdarzeniami nie było ciągłości. Do zamiany części nieruchomości pomiędzy Wnioskodawczynią a właścicielami działek sąsiednich doszło w trybie art. 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami, co miało w ogóle umożliwić racjonalne zagospodarowanie nieruchomości; decyzja o podziale była ponadto zdeterminowana dużą powierzchnią nieruchomości oraz aktualną sytuacją rynkową.

Wnioskodawczyni nie angażowała ani nie angażuje środków podobnych do wykorzystywanych przez podmioty trudniące się handlem nieruchomościami. Nabyta przez nią w 2009 roku nieruchomość, jak również działki powstałe w wyniku zamiany i podziału, nie są uzbrojone, nie są ogrodzone, nie są zabudowane. Wnioskodawczyni nie wykorzystywała przedmiotowych działek gruntowych w żaden komercyjny sposób. W związku ze zrealizowaną sprzedażą działki oraz w stosunku do pozostałych działek, Wnioskodawczyni nie poczyniła także żadnych dodatkowych nakładów, nie uzbroiła ich, pozostawiając tego typu działania w gestii przyszłych nabywców.

Wobec powyższego czynności, podjęte przez Wnioskodawczynię mieszczą się w ramach zarządu majątkiem osobistym, pozbawionym cech działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Reasumując:

Sprzedaż jednej z nowopowstałych działek oraz kolejnych w przyszłości odpowiednio nie nastąpiła ani nie będzie następować w wykonaniu działalności gospodarczej i z tytułu dokonania tej sprzedaży Wnioskodawczyni odpowiednio nie stała się ani nie stanie się w przyszłości podatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ?ustawą?, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami ? w świetle art. 2 pkt 6 ustawy ? są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy wskazać, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawczyni, w celu dokonania sprzedaży działek podejmowała/będzie podejmować aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni w związku ze sprzedażą działek, nie działa/nie będzie działać w charakterze podatnika, a czynności te nie noszą/nie będą nosić znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie bowiem całokształt okoliczności i ich zakres, wskazuje, że są/będą to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek stanowi/będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności, a Zainteresowana zbywając ww. działki, stanowiące majątek prywatny korzysta/będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując, należy uznać, że Wnioskodawczyni z tytułu transakcji sprzedaży działek nie działa/nie będzie działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.