Ulgi prorodzinnej sygn: 0113-KDIPT2-2.4011.234.2018.1.MK

15.6.2018

Ulgi prorodzinnej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2018 r. (data wpływu 24 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu ? lipca 2000 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński z ?, urodzonym w dniu ? w ?. Małżonkowie mają dwoje dzieci:

B., urodzonego w dniu ? grudnia 2000 r., w ?, PESEL ?,

M., urodzonego w dniu ? listopada 2009 r. w ?, PESEL ?.

W dniu ? września 2016 r. wyrokiem w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej Sąd Okręgowy rozwiązał małżeństwo. Wyrok uprawomocnił się w dniu ? października 2016 r. Wykonanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi Sąd powierzył obojgu rodzicom, z ustaleniem ich miejsca pobytu przy matce. Uregulował również kontakty ojca w stosunku do młodszego syna, nie orzekając o kontaktach ze starszym synem. Kontakty z młodszym synem Sąd uregulował w następujący sposób: w pierwszy i trzeci weekend miesiąca od piątku od godziny 19³⁰ do niedzieli do godziny 19³⁰, w każdy pierwszy dzień Świąt Wielkanocnych i w każdy pierwszy dzień Bożego Narodzenia od godziny 10⁰⁰ do godziny 20⁰⁰, tydzień ferii zimowych, w okresie wakacyjnym od dnia 15 lipca do dnia 31 lipca, oraz od dnia 15 sierpnia do dnia 31 sierpnia, w latach parzystych od dnia 31 grudnia od godziny 10⁰⁰ do dnia 1 stycznia do godziny 18⁰⁰ poza miejscem zamieszkania dziecka, bez obecności matki.

Dzieci uczęszczają w 2018 r. do następujących szkół:

B. do klasy drugiej P. im. ? w ?,

M. do klasy drugiej SP w ?.

Ojciec dzieci, widuje się z młodszym synem w wyznaczone sądownie dni. Były mąż, poza systematycznym płaceniem alimentów w wysokości 500 zł na syna B. i 500 zł na syna M., nie troszczy się o rozwój fizyczny i intelektualny dzieci ? wszystko to realizuje matka. To ona dba o rozwój intelektualny synów (m.in. korepetycje starszego syna, wyjazdy na wczasy, zagospodarowanie czasu wolnego, wycieczki klasowe obu synów, przygotowanie młodszego syna do Pierwszej Komunii Świętej), fizyczny (zajęcia sportowe, wycieczki rowerowe), oraz dostarczanie niezbędnych dóbr materialnych. Matka opiekuje się nimi na co dzień, zajmuje w trakcie choroby, wozi do szkoły, odbiera z niej, pomaga w nauce, chodzi na wywiadówki i na zebrania do Kościoła. Młodszy syn spędza bardzo dużo czasu w szkole ? matka zawozi go o godz. 6³⁰ rano i odbiera po pracy, tj. o godz. 15⁰⁰, 16⁰⁰. Dziecko kończy lekcje o godzinie 12³⁰ i do ww. godzin czeka na matkę w świetlicy. Ojciec dzieci, mimo pracy w systemie zmianowym, nie wyraża chęci odebrania syna ze szkoły, nie interesuje się wynikami synów w szkole, nie zna nazwisk wychowawców synów ani numerów telefonów do szkoły.

W 2018 r. obaj synowie nie osiągają dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dzieci są na utrzymaniu matki. W stosunku do dzieci, jak i Wnioskodawczyni nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Wnioskodawczyni posiada dochód z tytułu umowy o pracę oraz umowy zlecenie, który w roku 2017 nie przekroczył kwoty 85 528 zł i wyniósł 82 760 zl 46 gr (przychód), składki na ubezpieczenia społeczne wyniosły 9 471 zł 78 gr, na ubezpieczenie zdrowotne 4 734 zł 09 gr, zaś zaliczka pobrana przez płatnika wyniosła 7 505 zł. Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w 2017 r. Wnioskodawczyni złożyła w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. Między byłym mężem a Wnioskodawczynią, nie zostało zawarte żadne pisemne porozumienie, dotyczące korzystania z ulgi prorodzinnej w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dzieci w pełnej wysokości na każde dziecko w roku podatkowym 2018, zgodnie z art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ulga z tytułu wychowania dzieci w pełnej wysokości na każde dziecko za 2018 r., powinna przysługiwać wyłącznie matce. Ulga ta została wprowadzona po to, by pomóc rodzicom w wychowywaniu dziecka.

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
166,67 zł na trzecie dziecko,
225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Jednakże do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Jeżeli rodzic dziecka, pomimo posiadania praw rodzicielskich, nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne, należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi. Zatem, tylko matce przysługuje prawo skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

wykonywał władzę rodzicielską,
pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Zgodnie z art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

odpis aktu urodzenia dziecka,
zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ww. ustawy, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie).

Wobec powyższego wyjaśnić należy, że władza rodzicielska ? zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682) ? przysługuje obojgu rodzicom, a ? stosownie do art. 97 § 1 ww. Kodeksu ? jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W myśl art. 58 § 1 ww. Kodeksu, w wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia pisemne porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

Jak stanowi art. 58 § 1a Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

Zgodnie z treścią art. 107 § 1 ww. Kodeksu, jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia (art. 107 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do małoletniego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Biorąc pod uwagę umiejscowienie w przepisach ustawy sformułowania ?lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej?, tj. po wyrazach ?kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych?, należy przyjąć, że podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców ? z których każdy ma prawo do zastosowania ulgi ? jest podział tej kwoty w częściach równych. Tym samym, możliwość skonsumowania kwoty ulgi przez rodziców dziecka w inny sposób niż w proporcji pół na pół, należy traktować w kategorii przywileju (wyjątku od generalnej zasady) wymagającego zgody obojga rodziców. Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest natomiast wymagane w przypadku, gdy tylko jeden z rodziców spełnia warunki do zastosowania odliczenia.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawo do ulgi przysługuje rodzicowi, który w roku podatkowym wykonywał władzę rodzicielską. Dla nabycia praw do ulgi prorodzinnej nie wystarczy więc posiadanie władzy rodzicielskiej. Prawo takie daje dopiero wykonywanie takiej władzy.

Powyższe potwierdza stanowisko sądów administracyjnych, np. Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2360/15, w którym Sąd stwierdził, że wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka (nierzadko wymuszonych orzeczeniem sądowym), czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia wykonywanie władzy rodzicielskiej.

W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a co za tym idzie spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 22 lipca 2000 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. W dniu 21 września 2016 r. Sąd Okręgowy wyrokiem rozwiązał małżeństwo, a wyrok uprawomocnił się w dniu 13 października 2016 r. Wykonanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi Sąd powierzył obojgu rodzicom, z ustaleniem ich miejsca pobytu przy matce. Uregulował również kontakty ojca w stosunku do młodszego syna, nie orzekając o kontaktach ze starszym synem. Ojciec dzieci, widuje się z młodszym synem w wyznaczone sądownie dni. Były mąż, poza systematycznym płaceniem alimentów w wysokości 500 zł na każdego z synów, nie troszczy się o rozwój fizyczny i intelektualny dzieci ? wszystko to realizuje matka. To ona dba o rozwój intelektualny synów (m.in. korepetycje starszego syna, wyjazdy na wczasy, zagospodarowanie czasu wolnego, wycieczki klasowe obu synów, przygotowanie młodszego syna do Pierwszej Komunii Świętej), fizyczny (zajęcia sportowe, wycieczki rowerowe), oraz dostarczanie niezbędnych dóbr materialnych. Matka opiekuje się nimi na co dzień, zajmuje w trakcie choroby, wozi do szkoły, odbiera z niej, pomaga w nauce, chodzi na wywiadówki i na zebrania do Kościoła. Młodszy syn spędza bardzo dużo czasu w szkole ? matka zawozi go o godz. 6³⁰ rano i odbiera po pracy, tj. o godz. 15⁰⁰, 16⁰⁰. Dziecko kończy lekcje o godzinie 12³⁰ i do ww. godzin czeka na matkę w świetlicy. Ojciec dzieci, mimo pracy w systemie zmianowym, nie wyraża chęci odebrania syna ze szkoły, nie interesuje się wynikami synów w szkole, nie zna nazwisk wychowawców synów ani numerów telefonów do szkoły.

Wnioskodawczyni posiada dochód z tytułu umowy o pracę oraz umowy zlecenie, który w roku 2017 nie przekroczył kwoty 85 528 zł. Między byłym mężem a Wnioskodawczynią, nie zostało zawarte żadne pisemne porozumienie, dotyczące korzystania z ulgi prorodzinnej w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego, uznać należy, że skoro w stosunku do małoletnich dzieci tylko Wnioskodawczyni wykonywała władzę rodzicielską bez udziału drugiego z rodziców ? to wówczas tylko Ona ma możliwość skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci w całości. Wykonywania obowiązku alimentacyjnego przez ojca oraz spotykania się z synem w ramach kontaktów wyznaczonych przez Sąd, nie sposób uznać za wystarczającego dla przyjęcia, że wykonywał on władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym bardziej, że obowiązek alimentacyjny nie jest uzależniony od wykonywania, czy nawet posiadania takiej władzy. Zatem, w przedmiotowej sprawie uznać należy, że za 2018 r. Wnioskodawczyni będzie przysługiwało wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej na małoletnie dzieci, jeśli wyłącznie Wnioskodawczyni wykonywać będzie władzę rodzicielską nad małoletnimi synami.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku ? nie prowadzi postępowania dowodowego, a jedynie opiera się na przedstawionym we wniosku i jego uzupełnieniu stanie faktycznym. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ? w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.