W zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nieodpłatnego (...)

2.11.2017

W zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nieodpłatnego przekazania do używania składników majątkowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2017 r. (data wpływu 27 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nieodpłatnego przekazania do używania składników majątkowych ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nieodpłatnego przekazania do używania składników majątkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 27 stycznia 2015 roku ustanowił rozdzielność majątkową pomiędzy Wnioskodawczynią a Jej mężem Michałem G. Z dniem 29 czerwca 2015 roku pomiędzy Stronami powstała z mocy prawa współwłasność w częściach równych w majątku, który dotychczas był objęty wspólnością ustawową małżeńską (domniemanie z art. 43 § 1 KRO w zw. z art. 46 KRO). W skład majątku wspólnego Stron wchodzi m.in. przedsiębiorstwo prowadzone przez Michała G. w formie jednoosobowej działalności gospodarczej pod firmą ?Zakład M? zwane dalej ?M?.

Przed Sądem Rejonowym toczy się pomiędzy małżonkami postępowanie o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej. Przedmiotem postępowania jest m.in. przedsiębiorstwo ?M.? i w orzeczeniu kończącym postępowanie sąd ustali, w jaki sposób zostanie ono podzielone pomiędzy Stronami. Do chwili obecnej dotychczasowe współposiadanie oraz współkorzystanie z przedsiębiorstwa ?M? nie było i nie jest możliwe (nie dało się pogodzić ze współposiadaniem lub współkorzystaniem z tego przedsiębiorstwa przez drugą ze Stron) ze względu na konflikt między stronami spowodowany złą wolą męża.

W związku z powyższym małżonkowie zamierzają zawrzeć umowę o sposobie współposiadania oraz współkorzystania z przedsiębiorstwa ?M?. Na mocy tej umowy mąż przekaże Wnioskodawczyni do prowadzenia przedsiębiorstwo ?M?.

Przekazanie przedsiębiorstwa ?M? do prowadzenia przez Wnioskodawczynię nastąpi do czasu prawomocnego zakończenia postępowania o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej albo do czasu zawarcia ugody sądowej lub pozasądowej pomiędzy Stronami, przedmiotem której będzie dokonanie podziału majątku wspólnego Stron po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej obejmującego przedsiębiorstwo ?M?.

Przez przedsiębiorstwo ?M? należy rozumieć:

nazwę ,
urządzenia i maszyny ujawnione w ewidencji środków trwałych,
środki transportu,
środki finansowe,
prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych w związku z dotychczasowym prowadzeniem przedsiębiorstwa ?M?.

Ze swej strony Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zachować przedsiębiorstwo ?M? w stanie niepogorszonym i prowadzić je zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki.

Ponadto, Wnioskodawczyni zarejestruje własną działalność gospodarczej w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej oraz zarejestruje się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Zgodnie z umową każda ze stron będzie mogła ją wypowiedzieć, ponadto w przypadku wypowiedzenia Umowy przez jedną ze Stron, mąż będzie uprawniony do żądania zwrotnego przekazania przedsiębiorstwa ?M? na jego rzecz. Jest również możliwa sytuacja, że Sąd przyzna Wnioskodawczyni prawo własności przedsiębiorstwa.

Mąż przy nabyciu urządzeń, maszyn, środków transportu lub budowie części maszyn, które zamierza przekazać, odliczał podatek naliczony VAT.

Wnioskodawczyni zamierza nabyć - do używania - od męża te ruchomości i używać ich dalej na cele związane z działalnością opodatkowaną. Na okoliczność przekazania ruchomości ? maszyn i środków transportu zostanie między małżonkami podpisany odrębny dokument o przekazaniu i zostaną wystawione faktury VAT, a podatkowo i księgowo zostaną one wycofane z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej męża i wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Oba przedsiębiorstwa w momencie przekazywania ruchomości będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. W przedstawionym stanie faktycznym składniki majątku małżonków G., pomimo że niektóre z nich zostały nabyte tylko przez jedno z małżonków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należały do majątku wspólnego małżonków, w związku z czym mogą być wykorzystywane przez każdego z małżonków zgodnie z zasadami określonymi w art. 34(1) Krio.

Po otrzymaniu faktur od małżonka dokumentujących przekazanie ruchomości między przedsiębiorstwami Wnioskodawczyni zamierza obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w tych fakturach.

Zakupione ruchomości będą używane w firmie Wnioskodawczyni i będą służyć czynnościom opodatkowanym VAT. Przekazanie środków trwałych z przedsiębiorstwa męża do przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni nie nastąpi za wynagrodzeniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących czynności nieodpłatnego przekazania Jej do używania - zbycia do Jej firmy ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa męża?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawczyni ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących czynności nieodpłatnego przekazania Jej do używania - zbycia do Jej firmy ruchomości - maszyn i środków transportu, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa męża.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przedmiotowej sprawie nie występują okoliczności, które wykluczałyby zastosowanie tego przepisu. Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W przedstawionym stanie faktycznym nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym: nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący.

Jeśli więc mąż przekaże Wnioskodawczyni nieodpłatnie ruchomości ze swojego przedsiębiorstwa, o którym mowa wyżej to również Wnioskodawczyni ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących odpłatną czynność przekazania Jej do używania - zbycia do Jej firmy ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa męża.

Wnioskodawczyni uważa ponadto, że opisany stan faktyczny nie powinien zostać potraktowany jako czynność zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy ? kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W szczególności, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy ? nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Według art. 88 ust. 4 ustawy ? obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez ?podatników? w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? w myśl art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 27 stycznia 2015 roku ustanowił rozdzielność majątkową pomiędzy Wnioskodawczynią a Jej mężem Michałem G. Z dniem 29 czerwca 2015 roku pomiędzy Stronami powstała z mocy prawa współwłasność w częściach równych w majątku, który dotychczas był objęty wspólnością ustawową małżeńską. W skład majątku wspólnego wchodzi m.in. przedsiębiorstwo prowadzone przez Michała G. w formie jednoosobowej działalności gospodarczej pod firmą ?Zakład M? zwane dalej ?M?.

Małżonkowie zamierzają zawrzeć umowę o sposobie współposiadania oraz współkorzystania z przedsiębiorstwa ?M?, na mocy której mąż przekaże Wnioskodawczyni do prowadzenia przedsiębiorstwo ?M?. Przez przedsiębiorstwo ?M? należy rozumieć:

nazwę ,
urządzenia i maszyny ujawnione w ewidencji środków trwałych,
środki transportu,
środki finansowe,
prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych w związku z dotychczasowym prowadzeniem przedsiębiorstwa ?M?.

Ze swej strony Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zachować przedsiębiorstwo ?M? w stanie niepogorszonym i prowadzić je zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki. Ponadto, Wnioskodawczyni zarejestruje własną działalność gospodarczej w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej oraz zarejestruje się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Mąż przy nabyciu urządzeń, maszyn, środków transportu lub budowie części maszyn, które zamierza przekazać, odliczał podatek naliczony VAT.

Składniki majątku małżonków G., pomimo że niektóre z nich zostały nabyte tylko przez jedno z małżonków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należały do majątku wspólnego małżonków, w związku z czym mogą być wykorzystywane przez każdego z małżonków zgodnie z zasadami określonymi w art. 34(1) Krio.

Po otrzymaniu faktur od małżonka dokumentujących przekazanie ruchomości między naszymi przedsiębiorstwami zamierzam obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w tych fakturach.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących czynności nieodpłatnego przekazania jej do używania ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa męża.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 106a ustawy ? przepisy niniejszego rozdziału (Rozdział 1 Faktury ? Dział XI Dokumentacja) stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Na mocy art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy ? podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z powołanym art. 106a pkt 1 w związku z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, fakturę wystawia się, jeśli dokumentuje ona sprzedaż.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy ? sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle powyższych uregulowań należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni jako podmiotowi, który otrzymuje nieodpłatnie do używania składniki majątkowe (maszyny i środki transportu) nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu nieodpłatnego otrzymania tych składników majątkowych, gdyż w tym przypadku nie dochodzi do sprzedaży w myśl art. 2 pkt 22 ustawy. Wnioskodawczyni będzie w posiadaniu dokumentu ? faktury, która nie została prawidłowo wystawiona, zgodnie z powołanym art. 106a pkt 1 w związku z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, z której wynikałby podatek naliczony w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

W świetle powyższych okoliczności, Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od czynności nieodpłatnego przekazania jej do używania składników majątkowych (maszyn i środków transportu), które wcześniej stanowiły środki trwałe w przedsiębiorstwa męża.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn.zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.