W zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z eksploatacją samochodów (...)

11.10.2017

W zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z eksploatacją samochodów używanych na podstawie umowy najmu długoterminowego, która spełnia przesłanki umożliwiające do uznania jej za umowę leasingu oraz braku obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z eksploatacją samochodów używanych na podstawie umowy najmu długoterminowego, która spełnia przesłanki umożliwiające do uznania jej za umowę leasingu oraz braku obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z eksploatacją samochodów używanych na podstawie umowy najmu długoterminowego, która spełnia przesłanki umożliwiające do uznania jej za umowę leasingu oraz braku obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zamierza zatrudnić przedstawicieli handlowych działających na terenie całego kraju. W związku z tym będzie zwiększać flotę samochodową. Spółka zawarła umowę najmu długoterminowego na 3 lata. Jej przedmiotem są samochody osobowe. W umowie zawarto możliwość wykupu aut po jej zakończeniu. Odpisów amortyzacyjnych przez cały okres obowiązywania umowy najmu będzie dokonywać wyłącznie finansujący. Nie będzie wnoszona opłata wstępna.

Z tytułu korzystania z samochodów Spółka obowiązana jest płacić miesięczne wynagrodzenie (zwane dalej: ?czynsz?) kalkulowany jako suma iloczynów kwoty opłaty miesięcznej oraz ilości pojazdów wynajmowanych, przy czym przewiduje się rozliczenie z tytułu przekroczenia rocznego limitu kilometrów ustalonego na poziomie 50 000 km i 80 000 km.1. całość kosztów eksploatacji i ubezpieczenia samochodów;
W umowie oprócz czynszu za wynajem aut jest opcja wykupu pakietów dodatkowych usług oferowanych przez finansującego. Są to usługi serwisowe związane z prawidłowym użytkowaniem pojazdów. Pakiety te obowiązują przez cały czas trwania najmu. Ich koszt uzależniony jest od ilości świadczonych usług. Spółka chce wykupić pakiet serwisowy z samochodem zastępczym i ubezpieczeniem.
2. inne wydatki wskazane w cenniku opłat administracyjnych finansującego, grzywny i opłaty administracyjne nakładane w związku z użytkowaniem pojazdu.

Ponadto Spółka zobowiązana jest ponosić:

całość kosztów eksploatacji i ubezpieczenia samochodów;
W umowie oprócz czynszu za wynajem aut jest opcja wykupu pakietów dodatkowych usług oferowanych przez finansującego. Są to usługi serwisowe związane z prawidłowym użytkowaniem pojazdów. Pakiety te obowiązują przez cały czas trwania najmu. Ich koszt uzależniony jest od ilości świadczonych usług. Spółka chce wykupić pakiet serwisowy z samochodem zastępczym i ubezpieczeniem.
inne wydatki wskazane w cenniku opłat administracyjnych finansującego, grzywny i opłaty administracyjne nakładane w związku z użytkowaniem pojazdu.

Dodatkowo należy podkreślić, iż naszym zdaniem, umowa którą podpisaliśmy spełnia przesłanki umożliwiające do uznania jej za umowę leasingu o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., zwaną dalej ?ustawa o CIT?).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy koszty eksploatacji samochodów używanych na podstawie umowy najmu długoterminowego, która spełnia przesłanki umożliwiające do uznania jej za umowę leasingu o której mowa w art. 17a ust. 1 ustawy o CIT można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z postanowieniami art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?
Czy w związku z uznaniem umowy najmu za umowę leasingu nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu gdyż, koszty eksploatacyjne będą w całości stanowić koszty uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W myśl art. 17a pkt 1 ustawy o CIT przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej ?finansującym?, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej ?korzystającym?, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Umowa leasingu, unormowana w kodeksie cywilnym, jest jedną z wielu umów, które mieszczą się w tym katalogu. Jeżeli więc umowa długoterminowego najmu samochodu osobowego posiadająca cechy określone w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT spełnia wymogi art. 17b ust. 1 tejże ustawy tzn:

umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej,
suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio

- to należy ją uznać za umowę leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1 co dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych, nie rodzi obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Umowa zawarta przez Wnioskodawcę:

została zawarta na czas oznaczony - 3 lata. Okres ten stanowi co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, bowiem podstawowy okres amortyzacji dla samochodów osobowych wynosi 5 lat (5 lat razy 40% równa się 2 lata);
suma ustalonych opłat w umowie leasingu, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych;
samochody będące przedmiotem umowy stanowią środek trwały od którego odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywać finansujący;
finansujący oddaje samochody do odpłatnego używania i będzie z tego tytułu pobierał pożytki.

Po dokonaniu weryfikacji zapisów długoterminowej umowy najmu samochodu osobowego w kontekście spełnienia przesłanek ogólnych regulowanych art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, a także przesłanek szczególnych kwalifikacji do podatkowej umowy leasingu operacyjnego (art. 17b ustawy o CIT) możliwa jest kwalifikacja tej długoterminowej umowy najmu jako podatkowa umowa leasingu. W przypadku takiej kwalifikacji Spółka nie ma obowiązku stosowania ograniczeń regulowanych art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT tj. prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz limitowania kosztów uzyskania przychodu z tytułu eksploatacji samochodu osobowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm. dalej ?updop?.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

I tak, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust.
1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Ponadto podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

W tym miejscu wskazać należy, że enumeratywna lista wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów wynikająca z art. 16 ust. 1 updop oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej w tym katalogu wyłączeń nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika ? w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Z powyższego wynika, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 51 updop ogranicza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków związanych z użytkowaniem samochodów osobowych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia i innych umów związanych z używaniem, dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika. Ograniczenie to wynika z określenia przez ustawodawcę limitu wydatków wyznaczonego iloczynem liczby kilometrów i stawki za jeden kilometr. Wymaga to od podatnika prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Sposób prowadzenia ewidencji ? w przypadku wykorzystywania samochodów osobowych nienależących do składników majątku podatnika ? został szczegółowo określony w art. 16 ust. 5 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 30 i 51, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 3b updop, przepis ust. 1 pkt 51 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że wydatki związane z użytkowaniem samochodów osobowych na podstawie umowy leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów u leasingobiorcy, bez ograniczenia wynikającego z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra pod warunkiem, że umowa ta spełnia przesłanki umożliwiające uznanie jej za ?umowę leasingu?, określone w art. 17a pkt 1updop.

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej ?finansującym?, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej ?korzystającym?, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z powyższej definicji wynika, że nazwana umowa leasingu, uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.) jest jedną z wielu umów, które mieszczą się w katalogu określonym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatkową umową leasingu może być każda umowa posiadająca cechy określone w art. 17a pkt 1 ustawy - niezależnie od nazwy. Skutkiem tego będą określone w przepisach uprawnienia i zobowiązania stron umowy w zakresie wykazywania przychodów i kosztów dla potrzeb podatku dochodowego.

O tym, czy umowa może być zakwalifikowana jako podatkowa umowa leasingu decydują jej cechy, które muszą być spełnione łącznie:

przedmiotem umowy mogą być wyłącznie rzeczy lub prawa stanowiące środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów;

świadczenie polega na tym, że jedna ze stron oddaje drugiej za wynagrodzeniem przedmiot umowy do używania albo używania i pobierania pożytków.

Oprócz tych ogólnych cech podatkowej umowy leasingu, ustawodawca wskazuje w przepisach warunki szczególne, które pozwalają na zaliczenie umowy leasingu do podatkowej umowy leasingu operacyjnego (art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) lub podatkowej umowy leasingu finansowego (art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zgodnie z art. 17b opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła umowę najmu długoterminowego na 3 lata, której przedmiotem są samochody osobowe. W umowie zawarto adnotację o możliwości wykupu samochodów po zakończeniu umowy. Odpisów amortyzujących przez cały okres obowiązywania umowy będzie dokonywać wyłącznie finansujący. Spółka jest zobowiązana ponosić całość kosztów eksploatacji i ubezpieczenia, oraz innych wydatków wskazanych w cenniku opłat administracyjnych finansującego, grzywny i opłaty administracyjne nakładane w związku z użytkowaniem pojazdu.

Kwestią będącą przedmiotem zapytania jest ustalenie, czy Wnioskodawca uprawniony jest do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 updop, wydatków eksploatacyjnych, ponoszonych na podstawie umowy najmu długoterminowego, która spełnia przesłanki umożliwiające do uznania jej za umowę leasingu operacyjnego, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów.

Z wniosku wynika, że umowa najmu długoterminowego spełnia warunki umowy leasingu, o której mowa w art. 17a ust. 1 updop. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika również, że wydatki ponoszone przez Spółkę na użytkowanie samochodów pozostają w związku z prowadzoną działalności gospodarczą, tzn. związane są z faktem zatrudnienia przedstawicieli handlowych działających na terenie całego kraju.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że tut. organ podziela stanowisko Wnioskodawcy. Niezależnie od nazwy umowy zawartej przez Wnioskodawcę, tj umowy najmu długoterminowego, jeżeli umowa została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, a jednocześnie suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej pojazdu, rozliczenie takiej umowy odbywa się na zasadach leasingu operacyjnego. W konsekwencji wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w postaci kosztów eksploatacyjnych, takich jak na przykład zakup paliwa, mycie, parkowanie, zakup oleju, remont, mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów bez ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 updop.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przyjmując za Wnioskodawcą, że umowa najmu spełnia warunki umowy leasingu operacyjnego w rozumieniu art. 17b ust. 1 updop, należy stwierdzić, że nie znajdzie do niej zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 51 updop. Tym samym koszty eksploatacji samochodów używanych na podstawie umowy najmu długoterminowego, która spełnia przesłanki umożliwiające do uznania jej za umowę leasingu, można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Oznacza to tym samym, że stanowisko Spółki w kwestii zadanych we wniosku pytań należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tyko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie., ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.