W zakresie powstania przychodu z tytułu wystąpienia ze spółki komandytowej

6.3.2018

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2017 r. (data wpływu 21 grudnia 2017 r.) uzupełnionego pismem z dnia 26 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 12 lutego 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.487.2017.1.KS o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu wystąpienia ze spółki komandytowej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu wystąpienia ze spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka B. z o.o. Spółka komandytowa została utworzona dnia 13 grudnia 2012 r. Wspólnikami spółki komandytowej są dwie osoby fizyczne - komandytariusze oraz jedna osoba prawna - komplementariusz. Na podstawie zawartej umowy Spółki Wspólnicy posiadają odpowiednio, następujący udział w zyskach (zgodnie z art. 123 KSH, tj. nie proporcjonalny do rzeczywiście wniesionego wkładu na dzień założenia Spółki):

Wnioskodawca: 88% - komandytariusz,
Łukasz W.: 10% - komandytariusz,
B. z o.o.: 2% - komplementariusz.

Skład majątku Spółki stanowi między innymi:

budynek magazynowo - biurowy, w którym prowadzony jest główny przedmiot działalności gospodarczej Spółki, tj. działalność handlowa w branży motoryzacyjnej w zakresie środków smarnych, płynów eksploatacyjnych i ?szeroko? pojętej chemii samochodowej. Na użytek tejże działalności Spółka wykorzystuje posiadane środki transportu, personel oraz media.
hala magazynowa - wysokiego składowania, w której w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) prowadzona jest odrębna działalność - wynajem. Należy podkreślić, że:
- Spółka wydzieliła organizacyjnie i finansowo tenże składnik majątku z przedsiębiorstwa,
- działalność wynajmu służy realizacji odrębnego od głównego działania biznesowego Spółki,
- wydzielona nieruchomość stanowi niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze i prowadzące działalność zarobkową,
- w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzą zarówno odrębnie wyspecyfikowane należności, jak i zobowiązania wyodrębnione w zakładowym planie kont przedsiębiorstwa,
- Spółka ewidencjonuje przepływy pieniężne związane ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa na odrębnym rachunku bankowym,
- Spółka posiada organizacyjnie wyodrębnione umowy handlowe, związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na początku 2018 r. Wnioskodawca zamierza, w zależności od uzyskanej odpowiedzi na przedstawione we wniosku pytania i podjętą przez siebie decyzję wystąpić całkowicie ze Spółki otrzymując tytułem rozliczenia nieruchomość - halę magazynową (zorganizowaną część przedsiębiorstwa).

Pismem z dnia 26 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 12 lutego 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.487.2017.1.KS Wnioskodawca poinformował, że tytułem jego (komandytariusza) wystąpienia ze spółki otrzyma (tylko i wyłącznie) nieruchomość (halę magazynową) stanowiącą zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) wraz z przynależnym do niej gruntem. Należy podkreślić, że wartość otrzymanej przez Wnioskodawcę nieruchomości może przewyższać na dzień jego wystąpienia:

wartość wniesionego przez Wnioskodawcę wkładu na dzień zawiązania Spółki,
oraz sumę narastająco (za wszystkie lata jego uczestnictwa w Spółce) wypracowanego w Spółce i przypadającego na osobę Wnioskodawcy zysku.

Zgodnie z treścią obowiązującej umowy Spółki komandytowej Spółki B. z o.o. Spółka komandytowa stanowiącej w swym zapisie, że wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki z co najmniej trzy miesięcznym okresem wypowiedzenia, Wnioskodawca zamierza złożyć dnia 8 maja 2018 r. pisemne oświadczenie, pozostałym wspólnikom o rezygnacji z udziału w spółce (wystąpieniu) z dniem 31 sierpnia 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w następstwie przekazania Wnioskodawcy - wspólnikowi Spółki (komandytariuszowi), nieruchomości - hali magazynowej, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w związku z wystąpieniem ze Spółki, o wartości zbywczej, ustalonej na podstawie osobnego bilansu, równej jego proporcjonalnemu udziałowi w zysku powstanie u Wnioskodawcy przychód, a tym samym obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy w następstwie przekazania Wnioskodawcy - wspólnikowi Spółki (komandytariuszowi), nieruchomości - hali magazynowej, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP), w związku z wystąpieniem ze Spółki, o wartości zbywczej, ustalonej na podstawie osobnego bilansu, przekraczającej proporcjonalny jego udział w zysku powstanie u Wnioskodawcy przychód, a tym samym obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy złożone przez Wnioskodawcę w dniu 8 maja 2018 r. pisemne oświadczenie, pozostałym wspólnikom o rezygnacji z udziału w spółce (wystąpieniu) z dniem 31 sierpnia 2018 r., data 31 sierpnia 2018 r., będzie datą:
1. na którą należy ustalić wartość jego udziału kapitałowego, sporządzając osobny bilans uwzględniający wartość zbywczą majątku
2. na którą należy, zgodnie z art. 24 ust. 3a Ustawy o PDOF sporządzić wykaz składników majątku Spółki,
3. od której należy liczyć upływ terminu 6 lat w przypadku dokonania przez Wnioskodawcę transakcji zbycia otrzymanej nieruchomości (hali magazynowej) - art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b Ustawy Opdof?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1 i 2. W zakresie pytania oznaczonego nr 3 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Otrzymanie przez Wnioskodawcę wspólnika Spółki (komandytariusza), nieruchomości - hali magazynowej, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w związku z wystąpieniem ze Spółki, w części odpowiadającej posiadanemu udziałowi w Spółce, nie spowoduje powstania u Wnioskodawcy przychodu podatkowego, a tym samym obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka komandytowa jest spółką handlową, której zasady działania reguluje ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; dalej: KSH). Przepisy dotyczące spółki komandytowej zostały zawarte w Dziale III KSH. Jednocześnie KSH stanowi, że w sprawach nieuregulowanych w tym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 § 1 KSH).

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że zgodnie z art. 65 § 1 w zw. z art. 103 § 1 KSH, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Jako dzień bilansowy przyjąć należy w przypadku wypowiedzenia umowy spółki - ostatni dzień roku obrotowego, w którym upłynął termin wypowiedzenia (art. 65 § 2 pkt 1 KSH). Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w art. 65 § 1 i § 2 KSH powinien być wypłacony w pieniądzu, natomiast rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 KSH).

Podkreślić należy, co potwierdził Sąd Apelacyjny w Krakowie, w wyroku z dnia 14 grudnia 2012 r., że przepisy art. 65 KSH nie mają charakteru bezwzględnie obowiązującego. Wspólnicy Spółki, na podstawie wspólnej decyzji w drodze podjętej uchwały mogą odmiennie uregulować sposób ?rozliczenia? i czas (moment) z występującym wspólnikiem.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1 a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Stosownie do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOF, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Z kolei na podstawie art. 5a pkt 26 ustawy o PDOF przez spółkę niebędącą osobą prawną należy rozumieć spółkę inną niż określona w pkt 28.

Mając zatem na uwadze fakt, że spółka komandytowa nie jest spółką wymienioną w art. 5a pkt 28 ustawy o PDOF, jej przychody i odpowiadające im koszty powinny być rozliczane u wspólników spółki proporcjonalnie do posiadanego przez nich prawa do udziału w zysku.

Samo przekazanie wspólnikowi występującemu ze spółki jawnej tytułem spłaty jego udziału kapitałowego innych składników majątku niż środki pieniężne - nie powoduje powstania u tej osoby przychodu z działalności gospodarczej. Osoba ta zgodnie art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b oraz ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy o PDOF uzyska przychód z działalności gospodarczej dopiero wówczas, gdy dokona odpłatnego zbycia (np. sprzedaży) rzeczowych składników majątku, które otrzymała w związku z wystąpieniem ze spółki przed upływem sześciu lat liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpiła z tej spółki.

W powyższej sytuacji opodatkowany będzie dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych z tytułu wystąpienia ze spółki a wydatkami poniesionymi na ich nabycie lub wytworzenie, niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę (art. 24 ust. 3d ustawa o PDOF).

Otrzymanie zatem przez Wnioskodawcę, wspólnika Spółki - komandytariusza, nieruchomości - hali magazynowej nie powoduje powstania przychodu pod warunkiem, że Wnioskodawca nie dokona transakcji zbycia tejże nieruchomości przed upływem sześciu lat liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpił ze Spółki.

Należy z całą stanowczością podkreślić, że przy rozliczeniach dokonywanych ze Spółką w związku wystąpieniem Wnioskodawcy z jej struktur brana jest wyłącznie wartość zbywcza ustalonego majątku Spółki oraz procent posiadanego udziału w zysku. Bez wpływu pozostaje zatem dla tych rozliczeń wielkość wniesionego przez Wnioskodawcę na dzień założenia Spółki wkładu.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie przez wspólnika Spółki (komandytariusza), nieruchomości - hali magazynowej, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP), w związku z wystąpieniem ze Spółki, o wartości zbywczej, ustalonej na podstawie osobnego bilansu, przekraczającej jego proporcjonalny udział w zysku, nie spowoduje powstanie u Wnioskodawcy przychodu, a tym samym obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedstawiając uzasadnienie, na niniejsze pytanie, stanowiące zarazem uzupełnienie udzielonej odpowiedzi na pytanie nr 1, należy stwierdzić, że zarówno otrzymanie składnika majątku Spółki nieruchomości - hali magazynowej, tytułem rozliczenia jego wystąpienia ze Spółki, na podstawie wyliczonej wartości zbywczej, ustalonej na podstawie osobnego bilansu, sporządzonego na dzień wystąpienia ze Spółki w wielkości:

przekraczającej jego proporcjonalny udział w zysku,
nie przekraczającej jego proporcjonalnego udziału w zysku,

nie spowoduje powstanie u Wnioskodawcy przychodu, a tym samym obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, że nie dokona transakcji zbycia tejże nieruchomości przed upływem sześciu lat liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpił ze Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577 ? dalej k.s.h.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 k.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Na podstawie art. 103 k.s.h., w sprawach nieuregulowanych w Dziale III Kodeksu spółek handlowych, do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W myśl art. 51 k.s.h. (dotyczącego spółki jawnej ? stosowanego odpowiednio także do spółki komandytowej), każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach. Zgodnie z art. 52 § 1 k.s.h., wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego.

W związku z art. 103 ww. ustawy, do rozliczeń związanych z wystąpieniem wspólnika ze spółki komandytowej zastosowanie ma przepis art. 65 tej ustawy, dotyczący wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej.

Stosownie do art. 65 § 1 k.s.h., w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 k.s.h.).

Z powyższego wynika, że wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej powoduje obowiązek rozliczenia udziału kapitałowego wspólnika. Rozliczenie poprzedza ustalenie wartości udziału kapitałowego występującego wspólnika poprzez sporządzenie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki, czyli wartość jej majątku w obrocie prawnym i gospodarczym (wartość, jaką można uzyskać za spółkę). Bilans ten winien zawierać wszystkie składniki materialne i niematerialne (wg cen rynkowych), które mają wartość wymierną w pieniądzu. Zatem, wartość udziału kapitałowego należnego występującemu ze spółki wspólnikowi jest ustalana na podstawie bilansu sporządzonego według cen rynkowych. Ustalony w ten sposób udział kapitałowy powinien być wypłacony występującemu wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze. Udział wypłacany wspólnikowi powinien uwzględniać wniesione do spółki wkłady, a także procentową część nadwyżki majątkowej ponad wniesione przez wspólników wkłady.

Zauważyć jednak należy, że przepis art. 65 § 1 k.s.h ma charakter względnie obowiązujący, co oznacza, że wspólnicy w uchwale lub w umowie mogą określić odmienne zasady rozliczenia wspólnika występującego ze spółki. Jeżeli zatem uchwała lub umowa spółki określa inny niż wskazany w art. 65 § 1 k.s.h sposób wynagradzania wspólnika występującego ze spółki, przepis ten nie ma zastosowania i w konsekwencji nie powstanie obowiązek wypłacenia temu wspólnikowi przez spółkę wartości udziału według zasad określonych w art. 65 § 1 k.s.h.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną ? oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) powoływanej ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2 nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

A zatem, w przypadku gdy w wyniku wystąpienia ze spółki komandytowej, podatnik otrzyma określone składniki majątku, w chwili wystąpienia ze spółki nie powstanie przychód z działalności gospodarczej. Przychód ten, powstanie dopiero w momencie, ewentualnego odpłatnego zbycia otrzymanych w wyniku wystąpienia ze spółki składników majątku z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady wystąpienie ze spółki komandytowej jest dla wspólnika tej spółki podatkowo neutralne. Oznacza to, że nabycie z tego tytułu niepieniężnych składników majątku tej spółki, na moment wystąpienia wspólnika ze spółki, nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto okoliczność wprowadzenia zasad udziału w zysku na podstawie uprzednio zawartej umowy spółki komandytowej odbiegających od wysokości rzeczywiście wniesionych wkładów do spółki i przekazanie wspólnikowi tej spółki w wyniku tego wystąpienia składnika majątku o wartości przekraczającej jego proporcjonalny udział w zyskach, nie prowadzi w świetle analizowanych powyżej przepisów do powstania przychodu po stronie występującego wspólnika.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że otrzymanie składnika majątku (nieruchomości - hali magazynowej) w wyniku wystąpienia ze spółki komandytowej nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę składnika majątku w postaci nieruchomości z tytułu wystąpienia ze spółki komandytowej, nie powstanie u Niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem także obowiązek rozliczenia w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych bez względu na to, czy wartość otrzymanego w związku z wystąpieniem wspólnika z tej spółki majątku będzie równa lub też będzie przekraczać jego proporcjonalny udział w zysku tej spółki.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie powstania przychodu z tytułu wystąpienia ze spółki komandytowej należało uznać za prawidłowe.

Zastrzec jednak należy, że tut. Organ podatkowy dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie objętym treścią zadanych pytań interpretacyjnych oznaczonych nr 1 i 2.

Z kolei odnosząc się do powoływanego przez Wnioskodawcę wyroku wskazać należy, że rozstrzygnięcie to dotyczy tylko konkretnych spraw osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że rozstrzygnięcia te nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Z uwagi na powyższe przywołane rozstrzygnięcie nie jest wiążące dla tut. Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.