Otrzymaną kwotę odsetek, jako przychód z innych źródeł Wnioskodawczyni powinna wykazać w zeznaniu (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2017 r. (data wpływu 22 grudnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2018 r. (data wpływu 20 lutego 2018 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu Nr 0014-KDIP3-2.4011.405.2017.1.AK z dnia 30 stycznia 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej spłaty z tytułu podziału majątku małżonków oraz odsetek od nieterminowej spłaty - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanej spłaty z tytułu podziału majątku małżonków oraz odsetek od nieterminowej spłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wyrokiem z 9 września 2013 r. Sąd orzekł rozwód małżonków tj. Renaty K. i Zbigniewa K. Sąd postanowieniem z 6 kwietnia 2017 r. ustalił wartość majątku wspólnego na kwotę 185.322,00 zł oraz równy udział małżonków w majątku wspólnym. Sąd zasądził od Zbigniewa K. na rzecz Renaty K. kwotę 92.661,00 zł tytułem spłaty udziału w majątku wspólnym: pierwsza rata w kwocie 50.000,00 zł płatna do 31 maja 2017 r., druga rata w kwocie 42.661, 00 zł płatna do 31 grudnia 2017 r. Obecnie sprawa została przekazana do Komornika Sądowego celem wyegzekwowania pierwszej raty. W przypadku nie spłacenia drugiej raty sprawa też zostanie przekazana do Komornika Sądowego. Ponadto do Sądu na przełomie grudnia 2017 r. i stycznia 2018 r. zostanie skierowane pismo o zasądzenie ustawowych odsetek od nieterminowych rat. W przypadku zasądzenia przez Sąd odsetek oraz ich nie opłacenia przez Zbigniewa K., sprawa zostanie skierowana do Komornika, celem ich wyegzekwowania.

W dniu 13 grudnia 2017 r. Komornik Sądowy przekazał na konto Wnioskodawczyni część pierwszej raty.

Pismem z dnia 30 stycznia 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.405.2017.1.AK (data doręczenia 12 lutego 2018 r.) wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• przedstawienie własnego stanowiska w sprawie adekwatne do zadanego pytania tj. ?Czy w przypadku otrzymania odsetek od nieterminowych rat będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?, we własnym stanowisku Wnioskodawczyni wskazuje ogólnie, iż ?(?) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków (...)? brak jest stanowiska odnośnie otrzymanych przez Wnioskodawczynię w przyszłości odsetek od nieterminowych rat.
  
  
  

Pismem z dnia 14 lutego 2018 r. (data nadania 17 lutego 2018 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w wyznaczonym terminie, przedstawiając własne stanowisko w sprawie, co zostało przedstawione poniżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy środki pieniężne, które już Wnioskodawczyni otrzymała oraz pozostała część, którą otrzyma z tytułu podziału majątku w łącznej kwocie 92.661,00 zł oraz odsetki od nieterminowych rat podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ?

Zdaniem Wnioskodawcy, spłaty wynikające z podziału majątku wspólnego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej.

Odsetki za opóźnienie od kwoty należnej z tytułu podziału majątku wspólnego wskutek ustania małżeńskiej wspólności ustawowej nie mieszczą się w dyspozycji art. 2 ust 1 pkt 5 ustawy o PIT i tym samym podlegają podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, jako przychód z tzw. innych źródeł. Odsetki nie są bowiem związane z podziałem majątku wspólnego małżonków, ale wynikają z faktu, iż małżonek Wnioskodawczyni nie wywiązał się z obowiązku przekazania kwot w terminach wskazanych w postanowieniu wydanym przez Sąd.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2018 r., poz. 200 z późn. zm) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, są z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2013 r. Sąd orzekł rozwód małżonków Sąd postanowieniem z 06 kwietnia 2017 r. ustalił wartość majątku wspólnego na kwotę 185.322,00 zł oraz równy udział małżonków w majątku wspólnym. Sąd zasądził od małżonka Wnioskodawczyni na jej rzecz kwotę 92.661,00 zł tytułem spłaty udziału w majątku wspólnym. Obecnie sprawa została przekazana do Komornika Sądowego celem wyegzekwowania pierwszej raty. W przypadku nie spłacenia drugiej raty sprawa też zostanie przekazana do Komornika Sądowego. Ponadto do Sądu na przełomie grudnia 2017 r. i stycznia 2018 r. zostanie skierowane pismo o zasądzenie ustawowych odsetek od nieterminowych rat. W przypadku zasądzenia przez Sąd odsetek oraz ich nie opłacenia przez małżonka Wnioskodawczyni, sprawa zostanie skierowana do Komornika, celem ich wyegzekwowania.

W dniu 13 grudnia 2017 r. Komornik Sądowy przekazał na konto Wnioskodawczyni część pierwszej raty.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż stosunki majątkowe miedzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. 2017 r. poz. 682 ze zm.). W szczególności, zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nie objęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego. Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 501 Kodeksu). Następnie małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego.

Wracając na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 5 tej ustawy, jej przepisów nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisy wynika zatem, iż wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają wyłącznie przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, tj. należność główna bez odsetek.

Natomiast przekazane Wnioskodawczyni przez komornika, wraz z należnością główną, odsetki, nie są związane z podziałem majątku wspólnego małżonków, ponieważ wynikają z faktu, iż małżonek Wnioskodawczyni nie wypełnił w terminie postanowień sądu.

W konsekwencji odsetki te nie mieszczą się w dyspozycji powołanego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu, jako przychód z tzw. innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie, w szczególności? dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wprost wymienione w zacytowanym wyżej przepisie. O przychodzie podatkowym można bowiem mówić w każdym przypadku, gdy u podatnika występują realne korzyści majątkowe.

W związku z powyższym, otrzymaną kwotę odsetek, jako przychód z innych źródeł Wnioskodawczyni powinna wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36 składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiła ich wypłata łącznie z innymi dochodami osiągniętymi w tym samym roku i opodatkować według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.