Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

5.12.2017

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.), uzupełnionym w dniu 6 listopada 2017 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ??? ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 listopada 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu ???.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące stany faktyczne.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów. Posiada osobowość prawną oraz zdolność do czynności prawnych. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

W dniu 7 października 2016 r. Gmina podpisała umowę z Województwem o dofinansowanie projektu ??? w ramach Osi Priorytetowej 7 ? ?Infrastruktura transportowa?, Działania 7.2 ? ?Infrastruktura drogowa w miejskich obszarach funkcjonalnych?, Poddziałanie 7.2.3 ? ?Infrastruktura drogowa w miejskim obszarze funkcjonalnym X.? Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Projekt obejmuje swoim zakresem dwie inwestycje - przebudowę ulicy S. na odcinku 0+000-1-647 km oraz przebudowę ulicy K. na odcinku 0+373-1+430 km.

Zakres rzeczowy obu części inwestycji:

Przebudowa ulicy S. w X. na odcinku od km 0+000 do km 1+647 obejmuje:
1. wykonanie rozbudowy i przebudowy ulicy S., wzmocnienie konstrukcji nawierzchni do przenoszenia obciążenia ruchem KR3 na początkowym odcinku oraz wykonanie nowej konstrukcji jezdni na dalszym odcinku,
2. przebudowę chodników, budowę ścieżki rowerowej, budowę ciągów pieszo-rowerowych,
3. budowę azylów dla pieszych (wysp środkowych),
4. wykonanie zatok autobusowych z peronami,
5. przebudowę skrzyżowań z ulicami bocznymi,
6. przebudowę zjazdów na sąsiadujące z ulicą działki,
7. oznakowanie poziome i pionowe drogi,
8. nasadzenia nowej roślinności,
9. przebudowę i budowę wpustów ulicznych i przykanalików,
10. remont zasadniczej sieci kanalizacji deszczowej oraz budowę odcinków nowej sieci z podłączeniem do budowanych urządzeń podczyszczających (separatorów),
11. budowę kanalizacji teletechnicznej,
12. budowę linii oświetleniowej LED,
13. regulację wysokościową istniejącej infrastruktury technicznej (w tym przebudowę sieci gazociągowej).
Przebudowa ulicy K. w X. na odcinku od km 0+373 do km 1+430 obejmuje:
1. budowę skrzyżowania ul. K. z ul. O. (skrzyżowanie skanalizowane),
2. budowę skrzyżowania ul. K. z ul. B. K. (rondo),
3. budowę skrzyżowania z ul. D. (skrzyżowanie skanalizowane),
4. budowę kanalizacji deszczowej wraz z podłączeniami wpustów ulicznych,
5. wykonanie jezdni o nawierzchni bitumicznej,
6. budowę ciągów pieszych o nawierzchni z kostki brukowej betonowej,
7. budowę ścieżki rowerowej o nawierzchni z kostki brukowej,
8. budowę zjazdów na osiedle, przyległe posesje, punkty handlowe, instytucje i ogródki działkowe - o nawierzchni z kostki betonowej,
9. budowę zatoki parkingowej dla samochodów osobowych o nawierzchni z kostki brukowej betonowej (parkingi bezpłatne),
10. budowę zatok autobusowych,
11. montaż wiat przystankowych,
12. budowę oświetlenia ulicznego typu LED,
13. przebudowę istniejącej sieci: telekomunikacyjnej, wodociągowej i gazowej oraz linii kablowej eN, kolidujących z projektowanym układem ulic,
14. budowę kanalizacji sanitarnej w ul. K. na odcinku XXX-XY (od skrzyżowania z ul. O. w stronę D.), odcinek XXX-XX od skrzyżowania z ul. O. w stronę ronda został już zrealizowany przez Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w X.

Celem strategicznym projektu jest poprawa zewnętrznej dostępności oraz wewnętrznej spójności miejskiego obszaru funkcjonalnego X. - konieczność zapewnienia wysokiej jakości bezpośrednich połączeń MOF z uzupełniającą siecią TEN-T (DK XX), przyszłymi elementami sieci TEN-T (terminal muitimodalny, droga XY oraz trasa kolejowa XYZ), przy jednoczesnej poprawie dostępności i wewnętrznej spójności regionu.

Aby osiągnąć ten cel wyznaczono cele szczegółowe:

poprawa poziomu bezpieczeństwa użytkowników ruchu drogowego: przebudowa sygnalizacji świetlnej na skrzyżowaniu ul. S. z ul. Ł. i ul. O., budowa skrzyżowań skanalizowanych, budowa wysp w miejscu przejść dla pieszych, zastosowanie barier stalowych i ochronnych, budowa chodników na ul. K. (wcześniej ich nie było);
usprawnienie ruchu poprzez usuwanie niedoborów w przepustowości: budowa ścieżek rowerowych na obu ulicach dzięki czemu ruch rowerzystów zostanie oddzielony od ruchu samochodów (na ul. S. zaprojektowano ścieżkę rowerową po obu stronach ulicy), poprawa nawierzchni jezdni obu ulic ułatwi sprawny przejazd pojazdów, przebudowa skrzyżowań poprzez zastosowanie nowoczesnych rozwiązań udrożni obie drogi łączące się z DK XX: wyspy kanalizujące ruch, wydzielenia pasów ruchu do skrętu, poszerzenie pasów ruchu na ul. K.

Projekt przyczyni się do uzyskania niezwykle ważnych i trudno mierzalnych czynników społecznych, bardzo istotnych dla rozwoju miasta: łatwiejszy dostęp do terenów inwestycyjnych oraz terenów usługowych i gospodarczych, łatwiejszy dojazd dla turystów odwiedzających X. i okolice. To wszystko przełoży się natomiast na korzyści dla mieszkańców X., w postaci poprawy warunków życia w X. Zwiększy się również ilość sieci dróg gminnych o dobrym stanie technicznym. Wzrośnie konkurencyjność firm działających w otoczeniu ulic.

Produktem projektu będą zmodernizowane ulice. Całkowita długość przebudowanych lub zmodernizowanych dróg to 2,7 km (1,057 km - ul. K., 1,647 km - ul. S.). Długość przebudowanych dróg gminnych - 2,7 km (1,057 km - ul. K., 1,647 km - ul. S.). Długość wybudowanych dróg dla rowerów - 3,5 km (1,038 km - ul. K.; 2,165 km - ul. S.; 0,297 km - ciąg pieszo-rowerowy ul. S.).

Projekt zakończy się w 2017 roku.

Właścicielem powstałej infrastruktury będzie Gmina. Po realizacji inwestycji wszelkie rozliczenia finansowe związane z funkcjonowaniem przebudowanych ulic należały będą do Gminy. W czasie aplikowania projektu o dofinansowanie opisano stanowisko, że projekt nie będzie generować przychodu Gminie, w wyniku jego realizacji. Projekt nie przyczyni się również do wzrostu liczby użytkowników ulic, która będzie na takim samym poziomie jak w przypadku wariantu bezinwestycyjnego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano.

Budowa kanalizacji sanitarnej oraz jej utrzymanie należy do zadań własnych Gminy. Gmina realizuje swoje zadania w zakresie odprowadzania ścieków za pośrednictwem Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w X. (PWiK Sp. z o.o. ), w której ma 100% udziałów.

W ramach przebudowy ulicy K. na odcinku 0+373-1+430 km w ramach realizacji projektu pod nazwą: ??? wybudowano nowy odcinek kanalizacji sanitarnej na odcinku XXX-XX (od skrzyżowania z ul. O. w stronę D.). Jest to kanalizacja sanitarna grawitacyjna wykonana z rur PCV o średnicy DN300 SN8. W ramach budowy wykonany został odcinek kanalizacji o długości ok. 105,5 mb obejmujący następujące roboty:

wykonanie wykopu - roboty ziemne,
ułożenie rurociągu z ustawieniem studni rewizyjnych DN 1200 (3 szt.) - roboty montażowe,
zasypanie wykopu z zagęszczeniem i częściową wymianą gruntu - roboty ziemne.

Powyższy odcinek kanalizacji został wybudowany w celu umożliwienia odprowadzania ścieków sanitarnych z nieruchomości przyległych do drogi ul. K. Faktury dotyczące projektu są wystawiane, przez wykonawców wyłonionych w drodze przetargu, na Gminę.

Gmina nie planuje odpłatnego przekazania ani czerpania korzyści z wybudowanej inwestycji. Efekt projektu nie będzie wykorzystywany przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Powstała kanalizacja, po przyjęciu na stan środków trwałych, zostanie przekazana dla PWiK Sp. z o.o. w X na podstawie nieodpłatnej umowy użyczenia. Zgodnie z zapisami umowy, użyczony majątek nie podlega ewidencji u biorącego do używania i nie podwyższa ilości ani wartości jego środków trwałych. Biorący do używania oświadcza w umowie, że będzie używał po kosztach własnych infrastrukturę przyjętą w użyczenie. W związku z podpisaną umową użyczenia, strony nie będą wystawiały wzajemnie faktur.

Po upływie okresu trwałości, czyli 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz Gminy, przedmiotowa kanalizacja zostanie przekazana aportem na majątek PWiK Sp. z o.o. Zarówno w okresie trwałości jak i po przekazaniu kanalizacji aportem, to spółka PWiK w X, która dysponuje całą siecią kanalizacyjną zbiorczą i oczyszczalnią ścieków, będzie świadczyła usługi odbioru ścieków i wystawiała faktury VAT. Umowy o świadczenie usług odbioru ścieków również zawierać będzie PWiK Sp. z o.o. w X Kanalizacja będzie wykorzystywana do sprzedaży usług w zakresie odprowadzania ścieków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Gminie przysługuje prawo do odzyskania podatku VAT na mocy prawodawstwa krajowego w związku z realizacją inwestycji pod nazwą: ????
Czy Gminie przysługuje prawo do odzyskania podatku VAT na mocy prawodawstwa krajowego w związku z realizacją inwestycji przebudowa ulicy K. na odcinku 0+373-1+430 km w ramach realizacji projektu pod nazwą: ????
Czy Gminie przysługuje prawo do odzyskania podatku VAT na mocy prawodawstwa krajowego w związku z realizacją budowy kanalizacji sanitarnej w ul. K. na odcinku XXX-XX w ramach inwestycji przebudowa ulicy K. na odcinku 0+373-1+430 km w ramach realizacji projektu pod nazwą: ????

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując zadanie inwestycyjne pn. ??? wykonuje zadania własne nałożone na jednostki samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania ww. projektu, nie będzie nabywała ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełnia przesłanek wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym, że działalność Gminy związana z utrzymaniem dróg gminnych nie generuje żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem VAT, dlatego też Gmina w żaden sposób nie ma i nie będzie miała możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości, ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję, jak i po jej zakończeniu.

Ad. 2

Zdaniem Gminy, realizując zadanie inwestycyjne: przebudowa ulicy K. na odcinku 0+373-1+430 km w ramach realizacji projektu pod nazwą: ??? wykonuje zadania własne nałożone na jednostki samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Ad. 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Kanalizacja sanitarna w ul. K. na odcinku XXX-XX powstała w ramach inwestycji: przebudowa ulicy K. na odcinku 0+373-1+430 km w ramach realizacji projektu pod nazwą: ??? zostanie przekazana dla PWiK Sp. z o.o. na podstawie nieodpłatnej umowy użyczenia. Po upływie okresu trwałości zostanie ona natomiast przekazana aportem na majątek PWiK Sp. z o.o.

Zarówno nieodpłatna umowa użyczenia jak i przekazanie aportem, nie będą stanowiły czynności opodatkowanych.

Zapisy nieodpłatnej umowy użyczenia wyłączają ją z systemu VAT. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Dla uznania więc, że dostawa towarów bądź świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, bezwzględnym warunkiem jest ?odpłatność?, która w przypadku nieodpłatnej umowy nie występuje.

Wniesienie aportem kanalizacji sanitarnej, będzie czynnością cywilnoprawną. Dla dokonanej czynności Gmina wystąpi w charakterze podatnika VAT, ponieważ zawiera się ono w definicji odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Dojdzie bowiem w jego wyniku do przeniesienia na PWiK Sp. z o.o. prawa do rozporządzania powstałą kanalizacją jako właściciel, w zamian za uzyskane przez Gminę wynagrodzenie w postaci udziałów w Spółce otrzymującej aport. Skutkuje to powstaniem obowiązku podatkowego po stronie Gminy, jako podmiotu dokonującego dostawy. Gmina, jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług, zobowiązana będzie do udokumentowania tej czynności za pomocą faktury, a także rozliczenia podatku należnego na podstawie zasad ogólnych, tj. z zastosowaniem stawek podatku właściwych dla towarów wnoszonych aportem lub zastosowania zwolnienia, o ile spełnia warunki wynikające z ustawy o VAT.

Przedmiotem aportu będzie nowy odcinek kanalizacji sanitarnej na odcinku XXX-XX (od skrzyżowania z ul. O. w stronę D.). Gmina zamierza w momencie przekazania aportem skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zdaniem Gminy nie będzie ona mogła skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ do czasu wniesienia powstałej kanalizacji aportem, nie dojdzie do tzw. pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, co wyklucza możliwość skorzystania z tego zwolnienia. Zapisy nieodpłatnej umowy użyczenia wyłączają ją bowiem całkowicie z systemu VAT. W dalszej części analizy Gmina rozpatrzyła możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Gmina nie dokonywała do tej pory odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących przebudowy ul. K., również w części dotyczącej budowy kanalizacji sanitarnej w ul. K. na odcinku XX i-XXX, ponieważ stoi na stanowisku, że nie przysługiwało jej takie prawo, w związku z tym, że umowa nieodpłatnej umowy użyczenia jest czynnością nieopodatkowaną w VAT. Nie przewiduje również ulepszenia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) ustawy o VAT. W związku ze spełnieniem obu warunków zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, Gmina zamierza przy przekazaniu aportem skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z brakiem związku z czynnościami opodatkowanymi, zdaniem Gminy, nie przysługuje jej prawo do odzyskania podatku VAT na mocy prawodawstwa krajowego w związku z realizacją budowy kanalizacji sanitarnej w ul. K. na odcinku XXX-XX w ramach inwestycji: przebudowa ulicy K. na odcinku 0+373-1+430 km w ramach realizacji projektu pod nazwą: ???.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest konieczność określenia wysokości podatku należnego. Zasada ta wyklucza wobec tego możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w sytuacji ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Rozdział 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.) normuje przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ?podatkiem?, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Pod pojęciem towaru ? zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?)

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

Na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem ?pierwszego zasiedlenia?. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zwrócić uwagę, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), posługują się pojęciem ?pierwszego zasiedlenia?, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako ?pierwsze zajęcie budynku, używanie?. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie ?gruntu związanego z budynkiem?.

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednie przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia (art. 713 K.c.).

Stosownie do treści art. 753 § 2 Kodeksu cywilnego, z czynności swych prowadzący cudzą sprawę powinien złożyć rachunek oraz wydać wszystko, co przy prowadzeniu sprawy uzyskał dla osoby, której sprawę prowadzi. Jeżeli działał zgodnie ze swoimi obowiązkami, może żądać zwrotu uzasadnionych wydatków i nakładów wraz z ustawowymi odsetkami oraz zwolnienia od zobowiązań, które zaciągnął przy prowadzeniu sprawy.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym w szczególności zadania własne obejmują sprawy:

(?)

2) gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

Analiza przedstawionych stanów faktycznych oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest spełniony, gdyż poniesione wydatki w ramach projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi.

Jak bowiem wynika z treści wniosku, inwestycja dotycząca przebudowy dróg oraz budowy kanalizacji sanitarnej stanowi zadanie własne Gminy (art. 15 ust. 6 ustawy), ponadto wybudowany odcinek sieci kanalizacji sanitarnej zostanie nieodpłatnie przekazany Spółce z o.o. W konsekwencji Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Jednocześnie należy wskazać, iż planowany aport sieci kanalizacyjnej ? jak słusznie Gmina wskazała, będzie zwolniony od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wybudowaniu sieci kanalizacyjnej i nie będzie ponosiła wydatków na ulepszenie środków trwałych, które mają być przedmiotem aportu.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.