Opodatkowanie czynności przeniesienia prawa własności samochodu na rzecz ubezpieczyciela oraz brak (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.), uzupełnionym w dniu 20 listopada 2017 r. (dopłata), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przeniesienia prawa własności samochodu na rzecz ubezpieczyciela oraz braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku w związku z zakupem części składowych do tego pojazdu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przeniesienia prawa własności samochodu na rzecz ubezpieczyciela oraz braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku w związku z zakupem części składowych do tego pojazdu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 26 września 2015 r. nabył Pan do celów prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy marki Ford Mondeo. Transakcja zakupu została udokumentowana fakturą VAT marża, zatem nie miał Pan prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie zakupu ww. samochodu. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i był amortyzowany. Od wydatków związanych z bieżącą eksploatacją samochodu, paliwa oraz części, w tym części składowych (m.in. opon, czujnika ciśnienia opon, akumulatorów, montażu haka) odliczył Pan 50% podatku naliczonego.

W dniu 27 lipca 2017 r. samochód został skradziony. Samochód był objęty ubezpieczeniem dobrowolnym Autocasco dealer, a kradzież została zgłoszona policji. W dniu 14 września 2017 r. na rachunek bankowy zostało wypłacone odszkodowanie za kradzież ww. samochodu. Stosownie do treści Ogólnych Warunków Ubezpieczenia przyjętych uchwałą Zarządu TUiR XX S.A. warunkiem wypłaty odszkodowania było m.in. przeniesienie na rzecz XX S.A. prawa własności do pojazdu. Podpisał Pan umowę przeniesienia własności na ubezpieczyciela skradzionego pojazdu marki Ford Mondeo. Zgodnie z § 2 tej umowy prawo własności do pojazdu zostało przeniesione na rzecz TUiR XX S.A. z chwilą wypłaty przez X odszkodowania. Z treści Ogólnych Warunków Ubezpieczenia wynika, że jeżeli pojazd zostanie odzyskany po wypłacie odszkodowania, X może przenieść prawo własności z powrotem na właściciela pojazdu na warunkach uzgodnionych wzajemnie, po zwrocie wypłaconego wcześniej odszkodowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym powstał obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług od tej transakcji lub dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy zakupie części składowych do tego pojazdu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym nie powstał obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług, ani obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy zakupie części składowych do skradzionego pojazdu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 powyższej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W opisanymi stanie faktycznym nie zaistniały przesłanki świadczące o dokonaniu dostawy określone w art. 7 ustawy, zgodnie z którym dostawą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ustawowa definicja dostawy towarów dla celów podatku VAT opiera się na pojęciu ?rozporządzenia towarem jak właściciel". Dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów kluczowe jest stwierdzenie przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje faktycznie możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel. Oznacza to więc, że decydującym elementem jest przeniesienie praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Drugorzędne znaczenie ma kwestia przejścia prawa własności czy też przeniesienia posiadania rzeczy w rozumieniu prawa cywilnego.

Uważa Pan, że w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie dokonał dostawy towaru (pojazdu) na rzecz TUiR XX S.A., ponieważ ubezpieczyciel nie nabył kontroli nad towarem, a w szczególności nie wszedł w posiadanie skradzionego samochodu i nie mógł rozpocząć korzystania z niego, co jest równoznaczne z brakiem przejścia na ubezpieczyciela prawa rozporządzania towarem. Nie doszło do wydania towaru. Zwrotu ?prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako ?prawa własności". Zatem umowa, którą podpisał Pan nie zrodziła obowiązku opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług.

Wypłacone odszkodowanie również nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wynika to stąd, że odszkodowanie, w tym odszkodowanie z tytułu kradzieży, nie jest związane z żadną czynnością, która ma charakter świadczenia ekwiwalentnego - świadczenia w zamian za wynagrodzenie. Otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu. Zapłata ta nie jest też związana z zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji. Istotą odszkodowania nie była płatność za świadczenie, lecz rekompensata za szkodę.

Kradzież towaru z przyczyn niezależnych od podatnika nie będzie powodowała również utraty prawa do odliczania podatku naliczonego i generowała obowiązku korekty. Utrata towarów nie została wymieniona w żadnym z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jako przesłanka powodująca obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego. Zgodnie natomiast z art. 185 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, korekta nie jest dokonywana w przypadku należycie udokumentowanego lub potwierdzonego zniszczenia, zagubienia lub kradzieży własności. Skoro więc ustawodawca nie nakłada w żadnym z przepisów ustawy obowiązku korygowania naliczonego podatku w przypadku utraty towaru bez wiedzy i woli podatnika, zatem można by uznać, iż obowiązek taki nie wystąpi.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego uważa Pan, że transakcja, będąca przedmiotem sprawy, nie spełnia warunków do uznania jej za dostawę towarów, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zatem nie rodzi obowiązku rozliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług. Nie wystąpi również obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy zakupie części składowych do skradzionego pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.