Czy w przedstawionym stanie faktycznym wydatkowanie przez Wnioskodawczynię przychodu uzyskanego ze sprzedaży (...)

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego, uzupełniony w dniu 19 lutego 2018 r.

We wniosku tym, po uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 6 maja 2017 roku Wnioskodawczyni odziedziczyła (do majątku osobistego) po swojej mamie (zgodnie z zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 20 czerwca 2017 roku, Repertorium A numer ?.) stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny położony w ? o wartości ?. zł i środki pieniężne w wysokości ?.. zł. Mieszkanie zostało sprzedane przez Wnioskodawczynię dnia 31 lipca 2017 roku, za cenę ?. zł.

Wnioskodawczyni jest zamężna, a w Jej małżeństwie obowiązuje wspólność ustawowa. Wnioskodawczyni wraz z mężem jest właścicielem jednej nieruchomości - domu położonego w ?., w którym na co dzień mieszka. Wnioskodawczyni ma dwoje dzieci - córkę, która wraz z jej rodziną mieszka w jej domu w ?.. i syna, który wraz z jego rodziną mieszka w jego mieszkaniu w ?..

Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierza nabyć stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny w ?. o powierzchni ok. 29,15 m2 za cenę ok. ?. zł - w ten sposób, że za środki pochodzące z Jej majątku osobistego (to jest z opisanego wyżej spadku) i do swojego majątku osobistego nabędzie udział w tym mieszkaniu, obliczony proporcjonalnie do wkładu Wnioskodawczyni w to mieszkanie (to jest środków w wysokości ok. ?. zł), a za środki pochodzące z majątku wspólnego Wnioskodawczyni oraz Jej męża i do majątku objętego wspólnością ustawową nabędzie udział, obliczony proporcjonalnie do wspólnego wkładu w to mieszkanie (to jest środków w wysokości ok. ?. zł). Z umowy rezerwacyjnej dotyczącej tego mieszkania, która została zawarta z deweloperem, wynika, że budynek, w którym znajdować się będzie ten lokal mieszkalny, zostanie wybudowany w 2018 roku i po jego wybudowaniu zostanie zawarta umowa sprzedaży tego lokalu. W związku z powyższym cały przychód uzyskany ze sprzedaży mieszkania (dokonanej przed upływem 5 lat od daty jego nabycia) Wnioskodawczyni wydatkuje w ciągu 2 lat od dnia jego uzyskania na nabycie udziału w stanowiącym odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnym.

Decyzja o zakupie mieszkania podyktowana jest stanem zdrowia, wiekiem i chęcią podtrzymania więzi rodzinnych z synem i jego rodziną. Mieszkanie znajdować się będzie w miejscowości nadmorskiej - uzdrowiskowej, dzięki czemu Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać z właściwości zdrowotnych ? i dostępnych w ośrodkach sanatoryjnych zabiegów leczniczych. Mieszkanie położone będzie w odległości około kilometra od mieszkania syna, więc Wnioskodawczyni będzie go mogła często odwiedzać i bawić się z 4-letnim wnuczkiem. Wnioskodawczyni stara się prowadzić aktywny tryb życia, mieszkając w ?. zamierza korzystać z licznych ścieżek rowerowych i spacerów po plaży.

Nie chcąc tracić kontaktów z córką i jej rodziną (w tym 2-letnią wnuczką), a także z konieczności doglądania domu i wykonywania prac przydomowych, Wnioskodawczyni będzie także mieszkać w ?..

Aby mieszkanie w pozostałym okresie, gdy Wnioskodawczyni nie będzie w nim przebywać nie stało puste i nie generowało tylko kosztów, Wnioskodawczyni planuje je wraz z mężem wynajmować krótkoterminowo tak, aby pobyt najemców można było pogodzić z zamieszkiwaniem Wnioskodawczyni w tym mieszkaniu. Dochody uzyskiwane z takiego najmu pozwolą Wnioskodawczyni ponadto na utrzymanie tego mieszkania i pokrywanie comiesięcznych opłat na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, a koszty te nie będą dla Wnioskodawczyni małe, biorąc pod uwagę okoliczność, że Wnioskodawczyni jest emerytką.

W zakupionym w ?. lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość Wnioskodawczyni będzie realizowała własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni będzie w tym mieszkaniu mieszkać prowadząc w nim gospodarstwo domowe, tzn. będzie w nim wykonywać wszystkie czynności życiowe takie jak: gotowanie posiłków i ich spożywanie, odpoczywanie i spanie. Wnioskodawczyni będzie w nim mieszkała przez większą część roku, tzn. powyżej sześciu miesięcy. Wnioskodawczyni nie jest w stanie wskazać dokładnych okresów, tj. konkretnych dat pobytu w ?. i zamieszkiwania w tym mieszkaniu, ponieważ będzie to wynikało z aktualnych potrzeb i możliwości. Wnioskodawczyni ma zamiar mieszkać w tym mieszkaniu tak często jak będzie to możliwe, bo taki jest cel nabycia tego mieszkania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym wydatkowanie przez Wnioskodawczynię przychodu uzyskanego ze sprzedaży stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego, dokonanej przed upływem pięciu lat od dnia nabycia, na nabycie udziału w stanowiącym odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnym będzie wydatkowaniem tego przychodu na własne cele mieszkaniowe i w związku z tym dochód uzyskany z tego tytułu będzie wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochód uzyskany ze sprzedaży odziedziczonego przez Wnioskodawczynię stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego położonego w ?., w wysokości ?.. zł, wolny będzie od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) tej ustawy.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, położonego w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

W mieszkaniu w ?., w którym Wnioskodawczyni zamierza nabyć udział, będzie realizowała własne cele mieszkaniowe, opisane w przedstawionym stanie faktycznym. W czasie zamieszkiwania w ?. mieszkanie to będzie stanowiło ?dach nad głową? Wnioskodawczyni. W sprzeczności z tym stanowiskiem nie stoi okoliczność, że Wnioskodawczyni jest także (wraz z mężem) właścicielką domu w ?., w którym także będzie mieszkać, co potwierdza orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego - przykładowo Sąd ten w wyroku z dnia 29 listopada 2016 roku, sygn. II FSK 3126/14 orzekł, że możliwe jest realizowanie własnych celów mieszkaniowych w odniesieniu do dwóch lokali mieszkalnych, położonych w dwóch różnych miejscowościach, a w wyroku z dnia 29 listopada 2016 roku, sygn. II FSK 546/15 orzekł, że ustawodawca w poddanej ocenie normie prawnej nie ogranicza osób fizycznych w dysponowaniu określoną co do ilości liczbą mieszkań oraz że nie stoi na przeszkodzie skorzystania z analizowanej ulgi okoliczność, że podatnik posiada inny lokal mieszkalny, w którym zamieszkuje.

Możliwości skorzystania z przywołanej ulgi nie przekreśli także zamiar czasowego, krótkoterminowego wynajmowania tego lokalu w okresie, w którym Wnioskodawczyni nie będzie mieszkała w tym mieszkaniu. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 listopada 2016 roku, sygn. II FSK 546/15 niedopuszczalna jest wykładnia zawężająca wyjątków (tzn. ulgi podatkowej). Pamiętać należy, że zwolnienia i ulgi wprowadzone do ustawy podatkowej służą realizacji określonego, preferowanego przez ustawodawcę celu. Zatem wykładnia przepisu statuującego ulgę powinna być dokonywana w taki sposób, aby mieć na uwadze, aby w każdym przypadku faktyczny cel ulgi mógł zostać zrealizowany. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego należy zauważyć, że ustawodawca formułując warunki skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust.

1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych milczy w zakresie braku możliwości wynajmowania nabytego lokalu mieszkalnego. Zatem nie można zaakceptować poglądu, że czasowe, o charakterze okazjonalnym wynajęcie zakupionego lokalu mieszkalnego wyklucza co do zasady możliwość skorzystania z tej ulgi. Organ podatkowy musi tutaj uwzględnić te okoliczności, które zostały przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a które niewątpliwie stanowią elementy stanu faktycznego istotne w kontekście rozpoznawanej sprawy. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionych lokali mieszkalnych samo w sobie nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie w nich realizował w tych mieszkaniach własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie zastrzegł w treści analizowanych przepisów, że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany nieprzerwanie od daty jego nabycia (tak samo: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2016 roku, sygn. II FSK 3126/14).

Ponadto, jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 22 października 2014 roku, sygn. akt III SA/Wa 1028/14 zasada racjonalności ustawodawcy nie pozwala na wniosek, że wynajmowanie mieszkania po jego nabyciu dyskwalifikuje i wyklucza zwolnienie podatkowe, a nie dyskwalifikuje i nie wyklucza zwolnienia, jeśli nabyte mieszkanie ma status zwany potocznie ?pustostanem?, czyli po prostu nikt w nim nie mieszka. Zdaniem Sądu należy mieć zasadnicze wątpliwości, czy ustawodawcy istotnie chodziło o takie rozstrzygnięcie normatywne, i czy rzeczywiście tak zależało mu na tym, aby podatnik nie czerpał z nabytego przez siebie mieszkania żadnego przychodu, a w efekcie, aby nie generował dochodu, z którego oczywiste korzyści fiskalne wynikać będą także dla wierzyciela podatkowego.

Istotne jest także zdanie Naczelnego Sądu Administracyjnego wypowiedziane w wyroku z dnia 17 maja 2017 roku, sygn. II FSK 1053/15, zgodnie z którym dokonując wykładni art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można poprzestać wyłącznie na wykładni językowej tego przepisu, tracąc tym samym z pola widzenia cel, jaki ustawodawca zamierzał osiągnąć regulując tę materię. Odczytanie wyłącznie verba legis art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powodowałoby, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, niedopuszczalne zawężenie omawianego zwolnienia. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego celem przedmiotowego zwolnienia było wspieranie różnych form budownictwa mieszkaniowego poprzez zwolnienie od opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, wydatkowanego na własne cele mieszkaniowe, wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak podkreślono w trakcie prac legislacyjnych, ?dodawane zwolnienie mieszkaniowe może pozytywnie wpłynąć na rynek mieszkaniowy oraz zachęcić do lokowania dochodu uzyskanego z omawianego tytułu w nowe inwestycje mieszkaniowe? (uzasadnienie projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw Sejm RP VI kadencji, druk sejmowy nr 1075). Ustawodawca w odniesieniu do omawianego zwolnienia posługuje się zwrotem niedookreślonym ?własnych celów mieszkaniowych?. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zwrotu tego nie można jednak zawężać. Ustawodawca w żaden sposób nie limituje bowiem lokali, które podatnik może nabyć. To zaś, czy podatnik w drodze nabytych lokali realizuje własne cele mieszkaniowe, wymaga indywidualnej oceny w konkretnym stanie faktycznym.

Istotna jest również odpowiedź na interpelację nr 14054 z dnia 5 lipca 2017 roku, jakiej udzielił Minister Rozwoju i Finansów pismem z dnia 7 sierpnia 2017 roku, znak: DD2.054.13.2017.KBF. Jak wskazał Minister Rozwoju i Finansów skoro wnioskodawcy we wnioskach o wydanie interpretacji indywidualnych wskazali, że nabywają nieruchomości na własne potrzeby mieszkaniowe, to nawet jeżeli oprócz realizacji tych potrzeb nabyte nieruchomości będą również przez pewien czas wynajmowane, nie oznacza to, że cel mieszkaniowy nie zostanie zrealizowany

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Jednak w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

? położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, jest fakt wydatkowania środków (począwszy od dnia sprzedaży i nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż) wyłącznie na enumeratywnie wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Zawarty w art. 21 ust. 25 ustawy katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma charakter zamknięty i w związku z tym tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania.

Z istoty zwolnienia, o którym stanowi przywołany powyżej przepis w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu ?własne cele mieszkaniowe?. U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Przy czym ?własne cele mieszkaniowe? w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie zgodnie w wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych powinna polegać na tym, że w przypadku nabycia nieruchomości, to w niej podatnik faktycznie powinien takie cele realizować, a więc mieszkać.

W orzecznictwie przyjmuje się, że cel mieszkaniowy wiąże się z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych, przy czym chodzi tu o potrzeby mieszkaniowe w sensie obiektywnym, a zatem potrzeby przeciętnego podatnika, który o ulgę się ubiega.

Zawsze bowiem centrum życiowe koncentruje się w konkretnym budynku (lokalu) mieszkalnym i ten właśnie budynek (lokal) służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych. Jest to cel nadrzędny, przez pryzmat którego należy interpretować ww. przepis. Intencją ustawodawcy tworzącego to zwolnienie było zachęcenie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości czy praw majątkowych, innych nieruchomości lub praw majątkowych przeznaczonych do zaspakajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. Świadczy o tym poprzedzenie wyrażenia ?cele mieszkaniowe? przymiotnikiem ?własne?.

Zwolnieniem tym nie są zatem objęte przychody ze sprzedaży nieruchomości i praw przeznaczone na zakup innych nieruchomości lub praw w sytuacji, gdy czynności te wskazują np. na działanie o charakterze zarobkowym, spekulacyjnym, inwestycyjnym lub innym nie wskazującym na działanie ukierunkowane na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest zamieszkanie w tym nowym miejscu. Wyraz ?mieszkaniowe? w wyrażeniu ?własne cele mieszkaniowe? należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu na nabycie w znaczeniu przedmiotowym. Powyższe wynika wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.

Wnioskodawczyni we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w sposób wyraźny wskazała, że nabywa udział w nieruchomości na własne potrzeby mieszkaniowe, okoliczność że oprócz realizacji tych potrzeb nabyta nieruchomość będzie również przez pewien czas wynajmowana nie oznacza, że cel mieszkaniowy nie zostanie zrealizowany i w konsekwencji nie wyklucza zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Zatem jeżeli Wnioskodawczyni przeznaczy w ciągu dwóch lat liczonych od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie przychód ze sprzedaży otrzymanego w drodze spadku lokalu mieszkalnego na cele wskazane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, realizowane poprzez zakup udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość położonym w ?. oraz zamieszkiwanie w tym lokalu, będzie miała możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej stanowi, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego. Katalog źródeł prawa zawarty w art. 87 Konstytucji wyraźnie wyklucza orzecznictwo sądów jako źródło prawa powszechnie obowiązującego, a zatem zasady konstytucyjne nie nadają orzecznictwu sądów administracyjnych mocy powszechnie obowiązującej. Żaden przepis nie nakazuje bezwzględnego stosowania w postępowaniu w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych orzecznictwa sądowego, stosowania go niejako ?z urzędu?. Wyroki sądowe, co do zasady, nie stanowią źródła prawa i wiążą strony postępowania w konkretnej indywidualnej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.