Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (...)

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu sierpniu 2017 r. opłaty leasingowej wstępnej z dnia 4 sierpnia 2017 r.?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2017 r. (data wpływu 14 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 października 2017 r. (data wpływu 20 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wstępnej opłaty leasingowej ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 14 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wstępnej opłaty leasingowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 października 2017 r. (data wpływu 20 października 2017 r.).



We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania deklaracji dla podatku od towarów i usług miesięcznie. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest prowadzenie działalności gastronomicznej. Od 2017 r. Wnioskodawca zajmuje się także działalnością gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych w budynku. W roku podatkowym 2017 jest on zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. Wnioskodawca przewiduje, iż po 1 stycznia 2018 r. nie będzie zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych na zasadach określonych ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016r. poz. 1047) oraz przewiduje, iż będzie nadal zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych od uzyskanego dochodu z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności Wnioskodawca jest zobowiązany do opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych według stawki podatkowej w wysokości 19%. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawca jest zobowiązany do opłacania kwartalnie.

W dniu 2 sierpnia 2017 r. zawarł ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność, zwaną Leasingodawcą, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, umowę leasingu samochodu osobowego, który to pojazd będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Strony umowy leasingowej ustaliły, iż wartość netto samochodu osobowego na dzień zawarcia umowy leasingowej wynosi 204.593,49 zł oraz określiły, że Wnioskodawca wobec Leasingodawcy zobowiązany będzie do zapłaty opłaty wstępnej w kwocie brutto 25.165,00 zł, w tym podatek naliczony w wysokości 4.705,65 zł i wartość netto 20.459,35 zł oraz 47 równych rat miesięcznych w kwocie brutto 6.060,06 zł. Opłata wstępna została udokumentowana przez Leasingodawcę fakturą z dnia 4 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca ww. fakturę dotyczącą opłaty leasingowej wstępnej ujął w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług za sierpień 2017 r. oraz odliczył od podatku należnego 50% podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturze z dnia 4 sierpnia 2017 r. tj. kwotę w wysokości 2.352,83 zł. Natomiast wartość netto opłaty wstępnej w wysokości 20.459,35 zł powiększona o 50% nieodliczonego podatku naliczonego w wysokości 2.353,83 zł, łącznie w wysokości 22.812,17 zł (dwadzieścia dwa tysiące osiemset dwanaście złotych siedemnaście groszy), zwana dalej opłatą wstępną leasingową z dnia 4 sierpnia 2017 r., została zewidencjonowana w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu sierpniu 2017 r.


W piśmie z dnia 16 października (data wpływu 20 października 2017 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodał, że prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów stosuje metodę memoriałową ewidencjonowania kosztów tzn. kosztem uzyskania są m.in. wydatki udokumentowane fakturami lub rachunkami wystawionymi przez sprzedawców towarów i usług w danym okresie rozliczeniowym po datą ich wystawienia. Ponadto, przedmiotowa umowa leasingu spełnia poniższe warunki kwalifikujące ją jako umowę leasingu, o której mowa w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych gdyż:


  1. umowa została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji przewidzianego dla przedmiotu leasingu tj. samochodu osobowego,
  2. suma ustalonych opłat w umowie leasingu pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej leasingowanego środka trwałego,
  3. finansujący (leasingodawca) w dniu zawarcia umowy nie korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:


    1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, poz. 1926, poz. 1933 i poz. 1948),
    2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
    3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach,
    4. z udziałem zagranicznym (Dz. U. 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998r. Nr 160 poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i nr 101 poz. 1178) (74).


Jednocześnie przedmiotowa umowa leasingu mając za podstawę treść art. 23f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być uznana za umowę tzw. leasingu kapitałowego, gdyż nie spełnia łącznie następujących warunków:


  1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,
  2. suma ustalonych opłat w umowie leasingu ww. samochodu osobowego pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej leasingowanego środka trwałego tj. samochodu osobowego,
  3. umowa leasingu nie zawiera postanowienia, że w podstawowym okresie leasingu ww. samochodu osobowego odpisów amortyzacyjnych może dokonywać korzystający tj. Wnioskodawca.


Opłata wstępna wymieniona w umowie leasingu ma charakter opłaty samoistnej, opłaty bezzwrotnej oraz opłaty niezależnej od pozostałych rat leasingowych, które będą uiszczane przez Wnioskodawcę w trakcie trwania umowy leasingu, zaś jej poniesienie warunkowało wydanie dla Wnioskodawcy samochodu osobowego.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu sierpniu 2017 r. opłaty leasingowej wstępnej z dnia 4 sierpnia 2017 r.?


Zdaniem Wnioskodawcy ? wydatki związane z leasingiem opisanego na wstępie samochodu osobowego mają pośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę samodzielną działalnością gospodarczą. Z uwagi na powyższe na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma on prawo zaliczania i zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wszelkich wydatków związanych z ww. umową leasingową. Wskazać także należy, iż opłata wstępna leasingowa ma charakter należności z tytułu używania opisanego na wstępnie przedmiotu leasingu samochodu osobowego. Reasumując powyższe należy uznać, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo zaewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu sierpniu 2017 r. opłaty leasingowej wstępnej z dnia 4 sierpnia 2017 r.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania wyróżnia się koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

W świetle powyższego stwierdzić należy, że związek poniesionego przez Wnioskodawcę wydatku w postaci wstępnej opłaty w ramach podpisanej umowy leasingu nie ma charakteru bezpośredniego, zatem jest to koszt pośrednio związany z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób fizycznych reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23a pkt 1 ww. ustawy ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu, rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.


Stosownie do przepisu art. 23b ust. 1 ww. ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:


  1. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
  2. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
  3. suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.


Zgodnie z treścią art. 23b ust. 2 ww. ustawy jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:


  1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, 1926, 1933 i 1948),
  2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
  3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178)(74)


  • do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.


W myśl art. 23b ust. 3 ww. ustawy w przypadku finansującego będącego spółką niebędącą osobą prawną ograniczenia, o których mowa w ust. 2, dotyczą także wspólników tych spółek.

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz finansujący w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 powołanej ustawy, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatek związany z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej.

Jednocześnie należy podkreślić, że (co do zasady) naliczony podatek od towarów i usług, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Jednakże ustawodawca przewidział pewne wyjątki od tej zasady.

Przepis art. 23 ust. pkt 43 lit. a tiret drugi ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Z cytowanego przepisu wynika więc, że kosztem podatkowym może być podatek od towarów i usług w sytuacji, gdy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.), podatek naliczony nie może zostać odliczony od podatku należnego lub zwrócony. Zasada ta, w zakresie podatku dochodowego obowiązuje również podatników, którzy w związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jaka nastąpiła od 1 kwietnia 2014 r., nie będą korzystać ze 100% odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego, o ile samochód ten będzie w całości wykorzystywany przez podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej (nie będzie wykorzystywany na cele niezwiązane z tą działalnością).

Należy również zauważyć, że cytowany na wstępie przepis art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wynikające z umowy leasingu opłaty.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl art. 22 ust. 5c koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stosownie do treści art. 22 ust. 6 ww. ustawy zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6b ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą, opodatkowaną 19% podatkiem dochodowym. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów stosując memoriałową metodę ewidencjonowania kosztów. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest prowadzenie działalności gastronomicznej, a od 2017 r. Wnioskodawca zajmuje się także działalnością gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych w budynku.

W dniu 2 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca zawarł ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, umowę leasingu samochodu osobowego, który będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Strony umowy leasingowej ustaliły, iż wartość netto samochodu osobowego na dzień zawarcia umowy leasingowej wynosi 204.593,49 zł oraz określiły, że Wnioskodawca wobec Leasingodawcy zobowiązany będzie do zapłaty opłaty wstępnej w kwocie brutto 25.165,00 zł, w tym podatek naliczony w wysokości 4.705,65 zł i wartość netto 20.459,35 zł oraz 47 równych rat miesięcznych w kwocie brutto 6.060,06 zł. Opłata wstępna została udokumentowana przez Leasingodawcę fakturą z dnia 4 sierpnia 2017 r.

Wnioskodawca ww. fakturę dotyczącą opłaty leasingowej wstępnej ujął w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług za sierpień 2017 r. oraz odliczył od podatku należnego 50% podatku naliczonego wyszczególnionego w fakturze z dnia 4 sierpnia 2017 r. tj. kwotę w wysokości 2.352,83 zł. Natomiast wartość netto opłaty leasingowej wstępnej w wysokości 20.459,35 zł powiększona o 50% nieodliczonego podatku naliczonego w wysokości 2.353,83 zł, łącznie w wysokości 22.812,17 zł, została zewidencjonowana w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu sierpniu 2017 r.


Przedmiotowa umowa leasingu spełnia poniższe warunki kwalifikujące ją jako umowę leasingu, o której mowa w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych gdyż:


d) umowa została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji przewidzianego dla przedmiotu leasingu tj. samochodu osobowego,

e) suma ustalonych opłat w umowie leasingu pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej leasingowanego środka trwałego,

f) finansujący (leasingodawca) w dniu zawarcia umowy nie korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:


- art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, poz. 1926, poz. 1933 i poz. 1948),

- przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

- art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach,

- z udziałem zagranicznym (Dz. U. 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998r. Nr 160 poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i nr 101 poz. 1178) (74).


Jednocześnie przedmiotowa umowa leasingu mając za podstawę treść art. 23f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być uznana za umowę tzw. leasingu kapitałowego, gdyż nie spełnia łącznie następujących warunków:


d) umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,

e) suma ustalonych opłat w umowie leasingu ww. samochodu osobowego pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej leasingowanego środka trwałego tj. samochodu osobowego,

f) umowa leasingu nie zawiera postanowienia, że w podstawowym okresie leasingu ww. samochodu osobowego odpisów amortyzacyjnych może dokonywać korzystający tj. Wnioskodawca.


Opłata wstępna wymieniona w umowie leasingu ma charakter opłaty samoistnej, opłaty bezzwrotnej oraz opłaty niezależnej od pozostałych rat leasingowych, które będą uiszczane przez Wnioskodawcę w trakcie trwania umowy leasingu, zaś jej poniesienie warunkowało wydanie dla Wnioskodawcy samochodu osobowego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej uregulowania prawne stwierdzić należy, że skoro ? jak wskazano w treści wniosku ? zawarta przez Wnioskodawcę umowa leasingu spełnia przesłanki, o których mowa w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Wnioskodawca jako korzystający może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wartość netto wstępnej opłaty leasingowej wynikającej z umowy leasingu.

Do kosztów uzyskania przychodów może zaliczać także ? zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a tiret drugi ww. ustawy ? naliczony podatek od towarów i usług od ww. opłaty wstępnej, którego nie odliczył od podatku należnego na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (50% tego podatku).

Jednocześnie należy podkreślić, że związek poniesionego wydatku w postaci ww. opłaty wstępnej nie ma charakteru bezpośredniego. Tym samym, przedmiotowa opłata stanowi pośredni koszt podatkowy, który powinien zostać zaewidencjonowany przez Wnioskodawcę w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo ? w dacie jego poniesienia, zgodnie z treścią art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w dacie wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Podsumowując, jeżeli przedmiotowa umowa leasingu spełnia przesłanki, o których mowa w art. 23b ww. ustawy, a faktura dokumentująca opłatę wstępną została wystawiona w dniu 4 sierpnia 2017 r., to Wnioskodawca jako korzystający może zaliczać wartość netto wstępnej opłaty leasingowej oraz naliczony podatek od towarów i usług od ww. opłaty wstępnej, którego nie odliczył od podatku należnego do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w miesiącu sierpniu 2017 r.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k?14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika