czy czynności przeniesienia własności używanego telefonu na rzecz Spółki oraz przekazanie sprzętu (...)

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 11.09.2006 r. Spółka wystąpiła z wnioskiem w trybie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Mokotów w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka pozyskuje używane telefony przez szkoły i uczniów tj. nabywa telefony od ich właścicieli za pomocą rozpowszechnienia informacji wśród uczniów i nauczycieli, po uzyskaniu aprobaty ze strony dyrekcji szkoły.
Spółka opracowuje i podaje do wiadomości dyrekcji szkoły, nauczycieli i uczniów ( a przez nich ?także rodziców ) tzw. ?Regulamin akcji ? sprzęt sportowy lub komputerowy za telefony? określający rodzaje i ilość sprzętu, który ma być przekazywany szkole w zależności od rezultatów zbierania telefonów. Zgodnie z tym regulaminem Spółka dokonuje wyceny zebranych telefonów, zaś dyrekcja szkoły będzie miała prawo wybrać sprzęt odpowiadający wartości zebranych telefonów (ewentualnie punktów przydzielonych za zebrane telefony ).
Spółka celem zainicjowania akcji pozyskiwania używanych telefonów w szkołach, dostarcza do szkół materiały szkoleniowe dotyczące potencjalnych zagrożeń dla środowiska naturalnego wynikającego z braku wiedzy i możliwości ponownego wykorzystania używanej elektroniki.
Zbiórki używanych telefonów komórkowych odbywają się w szkole do dostarczonych przez spółkę pojemników. Telefony te przynoszą do szkoły uczniowie wraz z pisemnym oświadczeniem woli rodzica o przekazaniu Spółce określonego telefonu w zamian za przekazanie szkole sprzętu sportowego na zasadach określonych w regulaminie akcji. Telefony przez cały czas trwania akcji będą znajdowały się na terenie szkoły i niezbędny będzie nadzór nad przekazywaniem telefonów i nad przekazanymi telefonami ze strony wyznaczonego przez dyrekcję pracownika szkoły.
Po odebraniu telefonów, Spółka przeprowadza wycenę telefonów i przedstawia ją dyrekcji szkoły, która dokonuje wyboru sprzętu stosownie do rezultatów wyceny telefonów. Wybrany przez dyrekcję szkoły sprzęt zostaje zakupiony przez Spółkę i przekazany szkole.
W związku z powyższym Spółka zastanawia się, czy czynności przeniesienia własności używanego telefonu na rzecz Spółki oraz przekazanie sprzętu na rzecz szkoły wywołują jakieś inne skutki podatkowe ? W szczególności czy wchodzi w grę jakiekolwiek opodatkowane świadczenie usług ze strony szkoły na rzecz Spółki związane z faktem znajdowania się telefonów na terenie szkoły przez czas trwania akcji i niezbędnego w tym czasie nadzoru nad przekazywaniem telefonów i nad przekazanymi telefonami ze strony wyznaczonego przez dyrekcję pracownika szkoły?

W wydanym postanowieniu z dnia 23.

11.2006 r. Nr 1433/NG/423/588/06AG Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Mokotów nie podzielił stanowiska Spółki, że czynności te są dla wnioskodawcy obojętne podatkowo.
Zorganizowanie przez szkołę akcji zbiórki telefonów, udostępnienie nieodpłatnie powierzchni, składowanie telefonów, nadzór przez wytypowanego pracownika szkoły jest nieodpłatnym świadczeniem na rzecz Spółki, o którym mowa w art. 12 ust. 1 updop. Wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się według zasad określonych w art. 12 ust. 6.

W dniu 07.12.2006 r. podatnik wniósł zażalenie na powyższe postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów zarzucając:

1. błędne przyjęcie przez organ, że między Spółką a szkołą dochodzi do zawarcia umowy, na podstawie której Spółka daruje szkole sprzęt w zamian za zorganizowanie przez szkołę akcji, udostępnienie nieodpłatnie powierzchni w celu składowania telefonów, nadzoru przez wytypowanego pracownika szkoły
2. pominięcie przez organ podatkowy okoliczności, że Spółka nabywa własność telefonów po ich odebraniu ze szkoły przez wynajętą firmę transportową,
3. pominięcie przez organ podatkowy istoty i charakteru umowy między Spółką a przekazującym, w szczególności pominięcie wykorzystanej w umowie konstrukcji świadczenia na rzecz osoby trzeciej.

Twierdzenie organu podatkowego, zgodnie z którym Spółka daruje szkole sprzęt w zamian za określone świadczenie szkoły, pozbawione jest logiki. Jeżeli bowiem jakieś świadczenie jest przekazywane w zamian za inne świadczenie to oznacza to element odpłatności, który wyklucza darowiznę.
Czyniąc ustalenie w zakresie świadczenia usług przez szkołę na rzecz Spółki organ powinien przynajmniej konsekwentnie uznać, że usługi te są ekwiwalentem za przekazywany szkole sprzęt. Jednakże organ uznaje, że w zamian za świadczenia szkoły, Spółka daruje szkole sprzęt. Innymi słowy organ zupełnie dowolnie przyjmuje, że dwa powiązane ze sobą świadczenia są jednocześnie nieodpłatne.
Strona wskazuje na brak podstaw do przyjęcia, że dochodzi do świadczenia ww usług przez szkołę na rzecz Spółki, ponieważ do czasu odbioru telefonów, Spółka nie ma do nich żadnych praw-przejście własności telefonów nas Spółkę następuje z chwilą ich odbioru przez wynajętą firmę transportową.
Pomiędzy Spółką a szkołą nie dochodzi do zawarcia umowy darowizny sprzętu szkole. Przekazanie sprzętu szkole wynika z umowy zawieranej pomiędzy Spółką a przekazującym telefony, a wskazanie szkoły jako podmiotu, na rzecz którego ma nastąpić przekazanie sprzętu, w zamian za pozyskane telefony, nie powoduje włączenia szkoły do stosunku zobowiązaniowego. Szkoła nie uzyskuje pozycji wierzyciela wobec Spółki co do przekazywanego sprzętu. Szkoła jest jedynie odbiorcą świadczenia, do którego spółka zobowiązała się wobec przekazującego.
Strona podkreśla, iż brak tożsamości podmiotu uzyskującego sprzęt i przekazującego telefony nie powoduje zmiany charakteru świadczenia- zachowuje ono po obu stronach (Spółka i przekazujący telefony) charakter odpłatny.
W ocenie Spółki stanowisko organu podatkowego wyrażone w zaskarżonym postanowieniu obarczone jest błędem wynikającym z pominięcia charakteru i treści umowy oraz rzeczywistej woli jej stron.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę stwierdza, co następuje.

W przedmiotowej sprawie niezwykle istotne jest ustalenie charakteru prawnego zdarzenia gospodarczego, z którym dane koszty są związane oraz sposobu wykonania umowy mającej charakter ciągły.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka skorzystała z zasady swobody zawierania umów, o której mowa w art. 353 § 1 Kodeksu cywilnego. Z treści tego przepisu wynika, że strony umowy mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania. Jedynym ograniczeniem jest to, aby treść tego stosunku lub jego cel nie sprzeciwiały się jego naturze, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Swoboda kształtowania treści stosunku umownego polega na swobodzie jego kształtowania w ramach poszczególnych typów umów nazwanych (określonych w przepisach Kodeksu cywilnego), jak i na swobodzie kreowania stosunków umownych nie objętych katalogiem umów nazwanych (tzw. umowy nienazwane).
Spółka na podstawie umowy nienazwanej nabywała od uczniów i nauczycieli własność telefonów za pośrednictwem szkoły, w zamian przekazując szkole sprzęt.
W tej sytuacji zatem, gdy darczyńca obciąży obdarowanego obowiązkiem spełnienia określonego świadczenia na rzecz osoby trzeciej obdarowany staje się dłużnikiem tej osoby i w braku zastrzeżeń przeciwnych może on żądać bezpośrednio od dłużnika spełnienia zastrzeżonego świadczenia (art. 393 Kc.). Prawo zatem dopuszcza sytuację, gdy przekazującym telefon Spółce jest inny podmiot niż podmiot otrzymujący od Spółki sprzęt.
W ocenie organu odwoławczego, w przedmiotowej sprawie nie można mówić o świadczeniu nieodpłatnym. W katalogu przychodów, które podlegają opodatkowaniu zarówno w podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i osób prawnych, znalazły się nieodpłatne świadczenia. Ustawodawca nie zdecydował się jednak na wprowadzenie definicji tego pojęcia. Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 29 października 1999 r. ISA/Gd 1290/98 przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne oraz zdarzenia gospodarcze w działalności osoby prawnej, których skutkiem jest nieodpłatne, a więc niezwiązane z kosztem, bądź z inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątkowe, które ma konkretny wymiar finansowy. W świetle przedmiotowej definicji za nieodpłatne świadczenie nie można uznać sytuacji, gdy Spółka z tytułu otrzymanych telefonów przekazuje ekwiwalent stanowiący równowartość telefonów i nie uzyskuje z tego tytułu żadnej korzyści majątkowej.
W przedstawionym stanie faktycznym tj. w sytuacji gdy Spółka staje się właścicielem przedmiotowych telefonów dopiero z chwilą odbioru ich przez firmę transportową, brak również podstaw do utrzymania, że przechowywanie telefonów na terenie szkoły przez czas trwania akcji i sprawowanie nad nimi nadzoru przez szkoły stanowi świadczenie usług na rzecz Spółki. Tym samym nie można uznać, ze Spółka uzyskuje z tego tytułu nieodpłatne świadczenie
Biorąc powyższe orzeczono jak na wstępie.