czy wydatki na organizację wyjazdów szkoleniowo-integracyjnych są w całości kosztem uzyskania przychodów (...)

o r z e k a

• zmienić ww. postanowienie i uznać stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 28.04.2006 r. za prawidłowe w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki na organizację wyjazdów szkoleniowo-integracyjnych dla swoich pracowników;
• odmówić zmiany ww. postanowienia i uznać stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 28.04.2006 r. za nieprawidłowe w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki na uczestnictwo w organizowanych wyjazdach szkoleniowo-integracyjnych dla członków rodzin swoich pracowników.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 15.05.2006 r. Spółka wystąpiła z wnioskiem w trybie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa do Naczelnika II Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Spółki na organizację wyjazdów szkoleniowo-integracyjnych.
Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Sp. z o.o. 'H' organizuje dla swoich pracowników wyjazdy szkoleniowo-integracyjne zarówno w kraju, jak i za granicą. Wydatki te są finansowane z bieżących środków firmy. Z wyjazdami związane są następujące koszty: przejazdy, posiłki, noclegi, koszty szkolenia, odczytów, wynajęcie Sali i sprzętu na szkolenie oraz koszty imprez rozrywkowo-integracyjnych: zabawy taneczne, turnieje i gry zespołowe mające na celu nauczenie pracownika podejmowania decyzji w sytuacjach stresowych, współzawodnictwa lub umiejętności pracy w zespole. W niektórych przypadkach, w tego typu wyjazdach, uczestniczą również członkowie rodzin pracowników.
W opinii strony, wydatki na organizację wyjazdów szkoleniowo-integracyjnych są w całości kosztem uzyskania przychodów dla pracodawcy. Strona zauważa, ze przedmiotowe wydatki nie zostały zawarte w katalogu wyłączeń z kosztów wymienionych art. 16 ust. 1. Nie można również tych wydatków uznać, że jest to działalność socjalna, ponieważ świadczenia nie są zróżnicowane ze względu na sytuację rodzinną, życiową lub materialną pracowników i członków ich rodzin.
Zdaniem strony wydatki na organizację wyjazdów szkoleniowo-integracyjnych dla pracowników i ich rodzin są kosztem dla pracodawcy z trzech przyczyn:

1. Stanowią element wynagrodzenia pracownika za świadczoną pracę
2. W części dotyczącej szkoleń, wydatki te są związane z nabywaniem przez pracowników wiedzy, która będzie przydatna w wykonywanej przez nich pracy. Strona zauważa, że w tym przypadku związek z przychodem jest oczywisty, lepiej wykwalifikowani pracownicy są bardziej efektywni i pożyteczni dla pracodawcy.

3. W części związanej z organizacją imprez rozrywkowo-integracyjnych wydatki takie integrują pracowników. Dzięki wspólnemu uczestnictwu w tego typu spotkaniach pracownicy mają możliwość lepszego poznania zarówno osób z którymi współpracują, jak i członków ich rodziny. To z kolei pozwala wydatnie zwiększyć efektywność pracy grupowej i tym samym ogólną wydajność pracy.

W wydanym w dniu 27.06.2006 r. postanowieniu Nr 1472/ROP1/423-163/201/06/MC Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.
W ocenie organu I instancji do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć tzw. koszty pracownicze. Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia wypłacane pracownikom za pracę wykonywaną w ramach stosunku pracy. Można tu wymienić zarówno wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, wszelkiego rodzaju nagrody i premie jak również wszelkiego rodzaju świadczenia dodatkowe diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. W ramach tych wydatków nie mieszczą się jednak wydatki poniesione na zorganizowanie dla pracowników imprez integracyjnych i rozrywkowych, takich jak: zabawy taneczne, turnieje oraz gry zespołowe.
Naczelnik II Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zauważa, że celem spotkań rozrywkowo-integracyjnych jest stworzenie dobrej atmosfery i zacieśnienie więzi zarówno wśród pracowników Spółki, jak i pomiędzy pracownikami a firmą, co w konsekwencji powinno przełożyć się na lepszą pracę firmy. Opisane w przedmiotowym wniosku Podatnika imprezy rozrywkowo-integracyjne dla pracowników oraz członków ich rodzin należy uznać za działalność socjalną, o której mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych ( Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn.zm.) Zatem wydatki na te imprezy podatnik powinien pokrywać ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Organ podatkowy I instancji zauważa, że na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 wszelkie wydatki na działalność socjalną finansowane przez pracodawców, w tym pochodzące ze środków obrotowych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Odnosi się to zarówno do pracodawców tworzących zakładowy fundusz świadczeń socjalnych jak również do pracodawców nie tworzących tego funduszu, bądź nie wypłacających świadczeń urlopowych. Tym samym na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b cyt. ustawy podatnik może do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy.

W dniu 19.07.2006 r. podatnik wniósł zażalenia na powyższe postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznając przedstawione stanowisko jako całkowicie nietrafne i sprzeczne z obowiązującymi przepisami prawa.
Z przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o Zakładowy Funduszu Świadczeń Socjalnych ( Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 535 z późn. zm. ) jednoznacznie wynika, że wszystkie świadczenia socjalne muszą być zróżnicowane ze względu na sytuację życiową, rodzinną i materialną osób uprawnionych. W konsekwencji, brak takiego zróżnicowania oznacza, że świadczenie nie ma charakteru socjalnego i nie może być sfinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych-a tym samym przepis art. 16 ust. 1 pkt 45 updop nie znajduje zastosowania.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę stwierdza, co następuje.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. - o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Uwzględniając powyższe za koszt uzyskania przychodów mogą być uznane tylko takie wydatki, które spełniają jednocześnie dwa warunki, tj.:

1. zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
2. nie zostały wyszczególnione w art. 16 ust. 1 ustawy.

Wydatki na zorganizowanie wyjazdów szkoleniowe - integracyjnych ze środków bieżących firmy nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy, a ustawodawca w omawianym przepisie nie stawia wprost wymogu, by poniesiony koszt przyniósł określony przychód, lecz był poniesiony w celu jego osiągnięcia. Zatem kosztem uzyskania przychodu są uzasadnione racjonalnie i gospodarczo nakłady i wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika, który przez ich poniesienie zmierza do osiągnięcia przychodów z tego źródła.
Jednocześnie należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są między innymi tzw. koszty pracownicze, które to koszty obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Tego rodzaju koszty mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą (podatnikiem), a przez to zwiększenie efektywności pracy.
'Koszty pracownicze' nie obejmują natomiast wydatków związanych z uczestnictwem w wyjazdach szkoleniowo-integracyjnych członków rodzin pracowników. Wydatki te nie mają również związku z uzyskiwanym przychodem Spółki..
Należy zgodzić się ze stanowiskiem strony, że wydatków na organizację imprez rozrywkowo-integracyjnych nie można uznać za działalność socjalną, o której mowa w ustawie z 4 marca 1994 o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych ( Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm. ). Pracodawca administrujący środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie może ich wydatkować niezgodnie z regulaminem zakładowej działalności socjalnej, którego postanowienia nie mogą być sprzeczne z zasadą przyznawania świadczeń według kryterium socjalnego, to jest uzależniającego przyznawanie ulgowych usług i świadczeń wyłącznie od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu ( wyrok SN z dnia 20 sierpnia 2001 r., sygn. Akt I PKN 579/00 ).
Biorąc powyższe pod uwagę poniesione wydatki ze środków bieżących Spółki na organizację imprez rozrywkowo-integracyjnych dla pracowników stanowią dla pracodawcy koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy. Natomiast nie można uznać za koszt uzyskania przychodów wydatków związanych z uczestnictwem w wyjazdach szkoleniowo-integracyjnych członków rodzin pracowników ponieważ wydatki te nie są ponoszone w celu uzyskania przychodów.
Niniejsza decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku postępowania.

Referencje

1471/DPR1/423/9/07/MK, postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego