1. Czy w przypadku udzielenia klientowi rabatu wskutek umorzenia Punktów przyznanych mu z tytułu realizacji (...)

Jednym z kluczowych elementów programu V. jest możliwość uzyskania przez klienta rabatu przy zakupie paliw Strony. Realizacja tej opcji odbywa się poprzez przyznanie klientowi punktów lojalnościowych za zakup towarów na stacjach własnych, Strony jak również i stacjach obcych.

Przyznane punkty uprawniają klienta do zakupu paliwa z rabatem, pełniąc rolę bonu (dokumentu) rabatowego.

Towary uprawniające do uzyskania punktów nabywane będą przez uczestników Programu w cenach standardowych, a punkty przyznawane będą nieodpłatnie, tzn. bez konieczności dokonywania przez klienta płatności innej niż płatność za zakupione towary. Kwota rabatu nie będzie mogła przekraczać 50% ceny brutto nabywanego paliwa. W konsekwencji oznacza to, że cena nabywanego paliwa przy wykorzystaniu zebranych punktów może zostać obniżona nie więcej niż o 50%. Ponadto wskazano, iż realizacja punktów uzyskanych w ramach Programu V. odbywa się również na stacjach obcych, będących własnością osób trzecich. W związku z powyższym Strona poprzez przyznanie tym stacjom okresowych premii pieniężnych dokonywać będzie zwrotu równowartości udzielanych rabatów. Premie te dokumentowane będą fakturami VAT wystawionymi przez stacje obce. Niezależnie od tego stacje obce będą obciążane opłatami za uczestnictwo w Programie V.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego Strona wystąpiła z następującymi pytaniami:

1. czy w przypadku udzielenia klientowi rabatu wskutek umorzenia Punktów przyznanych mu z tytułu realizacji zakupów w Programie V., podstawa opodatkowania przy sprzedaży paliwa powinna zostać obniżona o wartość tego rabatu?

2. czy opisana powyżej metoda rozliczeń pomiędzy P. a stacjami Obcymi jako premii pieniężnej na rzecz podmiotów prowadzących te stacje jest prawidłowa i czy w związku z tym P. jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez te stacje?

W ocenie Strony, w przypadku udzielenia klientowi rabatu w ramach realizacji Programu V. podstawa opodatkowania przy sprzedaży paliwa powinna zostać ustalona po uwzględnieniu rabatu (obniżeniu wartości sprzedaży paliwa o wartości przyznanego rabatu), zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

W zakresie pytania drugiego Strona wskazała, iż metoda rozliczeń pomiędzy P. a stacjami obcymi poprzez wypłacanie premii pieniężnej na rzecz podmiotów prowadzących stacje obce jest prawidłowa, w związku z tym Stronie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawionych przez te stacje, na zasadach ogólnych.

W wydanym w dniu 18 września 2006r. postanowieniu, znak: 1473/WV/443/649/110/2006/GW, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu uznał stanowisko Strony przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.

Na powyższe postanowienie w dniu 29 września 2006r. Strona wniosła zażalenie, zarzucając przedmiotowemu postanowieniu:

1. naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności:

? art. 5 ust. 1, art. 8 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 i 3 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm./ poprzez ich błędną wykładnię, a tym samym bezzasadne zastosowanie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, a przez to naruszenie

? art. 217 Konstytucji RP /Dz. U z 1997r. Nr 78, poz. 4830/ poprzez zawężenie, wbrew postanowieniom ustawy o VAT, przedmiotu opodatkowania VAT.

2. naruszenie przepisów prawa procesowego, a szczególności:

? art. 120 Ordynacji podatkowej poprzez zinterpretowanie przepisów ustawy o VAT w sposób prowadzący do naruszenia wyżej wymienionych przepisów prawa materialnego,

? art. 121 Ordynacji podatkowej poprzez wskazanie w sentencji postanowienia, iż Naczelnik Urzędu uznaje stanowisko Spółki za nieprawidłowe, podczas gdy z uzasadnienia wynika, że stanowisko to Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu częściowo podziela oraz zinterpretowanie ww. przepisów prawa materialnego w sposób ewidentnie sprzeczny z ich brzmieniem oraz z treścią wydanego w dniu 30 grudnia 2004r. Nr PP3-812-1222/2004/AP/4026 pisma Ministerstwa Finansów w sprawie premii pieniężnych wypłacanych nabywcom.

Powyższe spowodowało naruszenie zasady pogłębiania zaufania podatników do organów administracji.

W związku z powyższym, na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej Strona wnosi o uchylenie w całości ww. postanowienia Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu i rozstrzygnięcie co do istoty sprawy poprzez uznanie stanowiska Strony zaprezentowanego w przedmiotowym wniosku za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny sprawy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa /Dz. U . z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm./ organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z treści wniosku Strona wystąpiła o rozstrzygnięcie dwóch zagadnień dotyczących:

1. udzielanego klientowi rabatu wskutek umorzenia punktów z tytułu realizacji zakupów w Programie VITAY,

2. metody rozliczeń pomiędzy Stroną a stacjami Obcymi poprzez wypłacanie premii pieniężnej , a prawem do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych przez te stacje.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w sentencji wydanego w dniu 18 września 2006r. postanowienia uznał stanowisko Strony przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.

Jednakże w uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia organ pierwszej instancji, w odpowiedzi na pytanie w zakresie udzielanego rabatu w ramach programu VITAY wskazał argumentacje potwierdzającą stanowisko Strony.

Tym samym uznać należy, iż podjęte przez Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego rozstrzygnięcie w powyższym zakresie nie jest adekwatne do uzasadnienia faktycznego i prawnego zawartego w postanowieniu.

Jednakże uzasadnienie prawne, które wskazał organ pierwszej instancji w przedmiocie rabatu w ramach realizacji programu V. ma zastosowanie do stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę we wniosku.

Powyższe wynika z przepisu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm./, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Zgodnie z ust. 4 art. 29 w/w ustawy obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Strona w ramach programu lojalnościowego V. przyznaje swoim klientom punkty, które będą uprawniać do zakupu paliwa z rabatem. Jak wskazuje Strona, będą one pełnić rolę bonu (dokumentu) rabatowego, uprawniającego do zakupu paliwa po obniżonej cenie.

Zatem udzielony rabat uwzględniony zostaje w tym przypadku już w cenie paliwa. W związku z powyższym podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku ? do której zapłacenia zobowiązany jest nabywca paliwa, uwzględniając przyznany rabat.

W powyższym przypadku, Dyrektor Izby Skarbowej podziela stanowisko Strony, iż sentencja postanowienia przeczy treści zawartej w jego uzasadnieniu.

Zdaniem tutejszego organu, Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu, w świetle stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę we wniosku, obowiązany był do uznania w rozstrzygnięciu postanowienia stanowiska Strona za prawidłowe w części dotyczącej udzielanych rabatów w ramach programu V.

W tym miejscu Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie jedynie na marginesie zauważa, iż o liczbie wydanych postanowień powinna decydować liczba przedstawionych we wniosku problemów wymagających rozstrzygnięcia.

Dyrektor Izby Skarbowej zauważ, iż Strona wystąpiła również z drugim zapytaniem: czy opisana w stanie faktycznym wniosku metoda rozliczeń pomiędzy Nią a Stacjami Obcymi jako premii pieniężnej na rzecz podmiotów prowadzących te Stacje jest prawidłowa i czy w związku z tym jest podmiotem uprawnionym do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawionych przez te Stacje?

Jak wynika z treści wniosku, punkty w ramach Programu V. przyznawane będą zarówno na stacjach Strony, jak również na Stacjach Obcych.

Dlatego też Strona będzie dokonywać zwrotu Stacjom Obcym równowartości rabatów udzielanych przez nie klientom poprzez przyznanie tym stacjom okresowych premii pieniężnych równych wartości udzielanych przez nie rabatów. Premie te dokumentowane będą fakturami VAT wystawianymi przez Stacje Obce. Niezależnie stacje te będą obciążane opłatami za uczestnictwo w Programie V.

Przedstawiając własne stanowisko Strona wskazuje, iż premie pieniężne wypłacane przez Nią podmiotom prowadzącym Stacje Obce uzależnione są od wartości udzielonych klientom rabatów w danym okresie. Ponadto, stanowią wynagrodzenie za czynności wykonywane przez Stacje, związane z obsługą Program V. i nie są związane z konkretnymi dostawami.

W świetle powyższego Strona wskazuje, iż premie winny być uznane za świadczenie usług (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT) przez te podmioty, związane z określonymi zachowaniami podmiotów prowadzących Stacje Obce i tym samym Stronie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez te stacje tytułem otrzymania premii pieniężnych.

W przedmiocie powyższego zapytania, stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest następujące:

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Z treści powołanego przepisu wynika, że pisemna informacja organu podatkowego, stanowiąca odpowiedź na pytanie prawne dotyczyć ma wyłącznie prawa podatkowego. Według art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej na prawo podatkowe składają się przepisy ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Z kolei według definicji legalnej ustaw podatkowych rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich (art. 3 pkt 1)

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera legalnej definicji pojęcia ?premia pieniężna?. Organ odwoławczy zwraca uwagę, że ?premia pieniężna? nie jest pojęciem podatkowym tylko ekonomicznym. Istota problemu będącego przedmiotem zapytania sprowadza się do ustalenia charakteru relacji łączących Stronę z jej kontrahentami, czyli ze Stacjami Obcymi. Wynika to zarówno z treści wniosku, jak i ze złożonego zażalenia.

Dla celów podatkowych wypłacane premie pieniężne mogą być traktowane jak rabat lub jak zapłata za usługę.

W sytuacji, gdy wypłacana premia pieniężna związana jest z konkretną dostawą, nawet jeżeli wypłacana jest po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. Natomiast w sytuacji, gdy jest ona związana z kształtowaniem wzajemnych relacji między kontrahentami w ten sposób, że premia pieniężna związana jest z określonymi zachowania nabywcy, wówczas wypłacenie jej jest wynagrodzeniem za świadczenie usług.

Jeżeli zatem premie pieniężne są świadczeniem usług, jak twierdzi Strona, to zastosowanie będzie miała regulacja zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z w/w przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

O tym, że w istocie udzielone premie pieniężne są świadczeniem usług świadczyć może to, że związane są z określonymi zachowaniami nabywcy. Natomiast o tym, że premie pieniężne są rabatem świadczyć może fakt, iż podatnik potrafi przyporządkować je konkretnej transakcji.

Jednakże należy zauważyć, że skutki udzielonych rabatów należy wywodzić także ze sposobu realizacji. Tym samym, wypłacane premie pieniężne odnosić należy do realizowanej sprzedaży.

Z powyższego wynika, że to podatnik ? w zależności d w/w okoliczności ? określa warunki i rodzaj udzielanych premii pieniężnych swoim kontrahentom. Organy podatkowe, co wynika z wyżej przywołanych przepisów art. 14a Ordynacji podatkowej mają kompetencję wyłącznie do interpretacji przepisów prawa podatkowego, nie zaś do oceny stosunków cywilnoprawnych łączących strony umowy.

O ile więc Strona otrzyma od swojego kontrahenta fakturę dokumentującą świadczenie usług i spełnione zostaną warunki wynikające z regulacji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Stronie przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w niej zawarty.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Referencje

IBPP2/443-186/08/BM, interpretacja indywidualna