Skoro ponoszone przez Stronę wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu ma ona więc prawo do odliczania (...)

p o s t a n a w i a

zmienić zaskarżone postanowienie i uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 27 lipca 2005 r. Strona wystąpiła do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, dotyczącego następujących kwestii:

1) zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków ponoszonych przez Podatnika w związku z realizacją umowy z dnia 7 lipca 2005 r. (w tym zwrot S.A. części kosztów za usługi przesyłowe świadczone przez 'S' oraz kosztów magazynowania),

2) prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT, wystawionych przez S.A. w związku z realizacją umowy z dnia 7 lipca 2005 r.

Stan faktyczny w sprawie przedstawia się następująco:

Strona jest spółką utworzoną w wyniku przekształceń własnościowych S.A. w ramach dostosowywania polskich rozwiązań w zakresie zarządzania systemem przesyłu gazu do postanowień Dyrektywy 2003/55/EC, która przewiduje rozdzielenie działalności produkcyjnej i funkcji przesyłu energii na rynkach krajowych UE. Strona pełni funkcję operatora systemu przesyłowego gazu ziemnego. Działalność swoją prowadzi korzystając z majątku przesyłowego, którego właścicielem jest S.A. Dodatkowo Strona, na mocy Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi, zobligowana została do stosowania w rozliczeniach w obrocie paliwami gazowymi taryfy S.A. W związku z powyższym, część kosztów przesyłania paliw gazowych będzie faktycznie nadal ponoszona przez S.A. Zatem w celu wyeliminowania 'podwójnego' obciążenia tymi samymi kosztami S.A. podpisana została umowa o rozliczenie kosztów. Na mocy tej umowy Strona zobowiązała się wobec S.A. do zwrotu ponoszonych przez S.A. kosztów, które nie są ponoszone przez Stronę, a pozostają w związku ze świadczonymi przez nią usługami.

Zdaniem Strony, wyrażonym we wniosku z dnia 27 lipca 2005 r. ponoszone przez nią koszty (wynikające z wyżej opisanej umowy z dnia 7 lipca 2005 r.) stanowią koszt uzyskania przychodu, gdyż spełniają wszystkie warunki, które są niezbędne, by je za taki koszt uznać. Podatnik wskazuje, że koszty te są przez Stronę ponoszone z jej własnych zasobów majątkowych, w celu uzyskania przychodu, a między poniesionym kosztem a przychodem ma miejsce tzw. związek przyczynowy. Tym samym zdaniem Strony przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z wystawionych przez S.A. na Stronę faktur.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście wydał postanowienie z dnia 27 października 2005 r., Nr 1435/PP1/443-182/05/AW, w którym uznał za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy w zakresie kwalifikacji wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, organ I instancji uznał, że wydatki ponoszone przez Stronę nie pozostają w związku przyczynowym ze źródłem przychodów, stanowią jedynie zwrot kosztów poniesionych przez S.A.Ponieważ wydatki poniesione przez Stronę nie zostały przez organ I instancji zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów, tym samym pozbawiono ją możliwości odliczenia kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktur VAT wystawionych przez S.A. w związku z realizacją umowy z dnia 7 lipca 2005 r., bowiem nie został spełniony warunek zawarty w art. 88 ust. 1 pkt. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na postanowienie Naczelnika Pełnomocnik Strony złożył w ustawowym terminie zażalenie.

Zdaniem Pełnomocnika Strony, Naczelnik nieprawidłowo zinterpretował art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług w związku z art. 88 ust. 1 pkt. 2 tej ustawy. Organowi I instancji Pełnomocnik Strony zarzucił także naruszenie przepisu art. 14 a § 1 i 3 w związku z art. 217 § 2 Ordynacji podatkowej.

Po analizie akt i rozpatrzeniu zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, co następuje:

W rozstrzyganej sprawie istotne jest ustalenie, czy koszty ponoszone przez Stronę na rzecz S.A., wynikające z umowy zawartej między tymi podmiotami, stanowią dla Strony koszt uzyskania przychodu, a tym samym dają Stronie prawo do odliczenia podatku należnego wynikającego z wystawionych na Stronę przez S.A. faktur kosztowych.Zgodnie bowiem z art. 88 ust.1 pkt. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wydatki ponoszone przez Sp. z o.o. w związku z realizacją umowy z dnia 7 lipca 2005 r. mogą zostać zaliczone przez Spółkę w ciężar kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zagadnienie powyższe było m.in. przedmiotem wniosku Sp. z o. o. z dnia 27 lipca 2005 r. o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, po rozpatrzeniu którego Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście wydał postanowienie z dnia 14 października 2005 r., Nr 1435/DP1/423-86/05/KS, w którym uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

W wyniku rozpatrzenia zażalenia z dnia 27 października 2005 r. na powyższe postanowienie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie decyzją z dnia 04 stycznia 2006 r., Nr 1401/PD-423OZ-111/05/IJ, orzekł o zmianie tegoż postanowienia i uznaniu stanowiska Podatnika przedstawionego we wniosku z dnia 27 lipca 2005 r. za prawidłowe.

Zatem skoro ponoszone przez Stronę wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu ma ona więc prawo do odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez S.A. Nie wystąpi tu bowiem przypadek, o którym mowa w przepisie 88 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W związku z powyższym organ odwoławczy uznaje za nieprawidłowe stanowisko organu I instancji zawarte w zaskarżonym postanowieniu.