Podatnik pyta, czy na mocy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Norwegią jest (...)

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę. Firma, która chce zatrudnić Podatnika do pracy na statku ma siedzibę w Norwegii, natomiast statek noszący banderę panamską operuje na różnych akwenach w różnych częściach świata. Podatnik zaznacza, iż praca ta będzie jego jedynym źródłem dochodu, ponieważ w Polsce nie uzyskuje żadnych dochodów, jak również nie posiada majątku przynoszącego dochody.

2. Przedmiot interpretacji. W związku z opisanym stanem faktycznym Podatnik, powołując się na art. 15 ust. 3 i art. 24 ust. 1 umowy z 1997 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, a Rządem Królestwa Norwegii, zwraca się z zapytaniem, czy byłby zwolniony z obowiązku podatkowego w Polsce i czy mógłby rozliczać się w Norwegii, nawet jeśli podatek w Norwegii byłby niższy od podatku, jaki zapłaciłby w Polsce oraz czy musiałby w tej sytuacji składać jakiekolwiek zeznanie podatkowe w Polsce.

3. Stanowisko Wnioskodawcy. Podatnik uważa, iż nie powinien płacić podatku w Polsce.

4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy. Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). W myśl postanowień art. 4a cytowanej ustawy powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy z dnia 24 maja 1977 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1979 r., Nr 27, poz. 157 ze zm.) pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zaś ust. 2 powyższego przepisu stanowi: bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w pierwszym Państwie, jeżeli: a) odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas roku finansowego i b) wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz c) wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Zgodnie z ust. 3 powyższego artykułu - bez względu na postanowienia powyższych ustępów wynagrodzenia z pracy najemnej wykonywanej między innymi na pokładzie statku mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Natomiast kwestię eliminacji podwójnego opodatkowania reguluje art. 24 ust. 1 powyższej umowy, który stanowi, iż w Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Norwegii, to Polska zwolni, stosownie do postanowień ustępu 2, taki dochód lub majątek spod opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby stosować stopę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód lub majątek nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, dochody stanowiące jedyne źródło przychodu, które osiągnie Pan z tytułu zatrudnienia przez firmę mającą siedzibę w Norwegii, za pracę wykonywaną na statku noszącym banderę panamską, podlegać będą opodatkowaniu w Norwegii i w związku z tym nie ma Pan obowiązku wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, ani też składania rocznego zeznania podatkowego w Polsce. Stąd postanowiono, jak w sentencji.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanych przez niego zdarzeń. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).