1) Czy w opisanym stanie faktycznym, w każdym miesiącu należało dokonać odliczenia podatku VAT w (...)
1) Czy w opisanym stanie faktycznym, w każdym miesiącu należało dokonać odliczenia podatku VAT w proporcji 20% a następnie dokonać korekty po zakończeniu roku podatkowego? 2) W jaki sposób należy dokonać korekty po zakończeniu roku, tj. czy w rozliczeniu uwzględnić tylko miesiące w których jednocześnie występowała sprzedaż opodatkowana i zwolniona czy też wszystkie miesiące?
UZASADNIENIE
Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Wnioskodawca, prowadząc działalność gospodarczą uzyskuje przychody z sprzedaży opodatkowanej i nieopodatkowanej. Na wniosek Podatnika, Urząd Skarbowy ustalił proporcję do odliczania podatku naliczonego od kwoty podatku należnego jako 20%. W 2006r. tylko w niektórych miesiącach jednocześnie występowała sprzedaż opodatkowana i nieopodatkowana. W miesiącach tych podatek VAT od zakupów służących jednocześnie obydwu czynnościom odliczano w ustalonej proporcji 20%. W miesiącach, w których występowała wyłącznie sprzedaż zwolniona, podatku VAT w ustalonej proporcji od zakupów w ogóle nie odliczano
Stanowisko Wnioskodawcy: Zdaniem Podatnika, podatek VAT jest podatkiem rozliczanym w okresach miesięcznych. Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dlatego też w miesiącach, w których występowała wyłącznie sprzedaż zwolniona odliczenia, w proporcji do planowanego obrotu nie stosowano. Wg Podatnika, w opisanej sytuacji, przepisy prawa nie wskazują jednoznacznie sposobu postępowania przy sporządzaniu korekty po zakończeniu roku podatkowego.
Ocena prawa stanowiska Wnioskodawcy: Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego:- art. 86 ust. 1, art. 90 ust. 1-10, art. 91 ust. 1, ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm.) ?zwanej dalej ustawą Zastosowanie powołanych norm prawnych skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy, uzasadnionej w sposób następujący:
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług(Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, o którym mowa w art. 15, w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 114. W przypadku zaś, gdy towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany, w myśl art. 90 ust. 1 ww. ustawy, do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jednocześnie, jak stanowi art. 90 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 ww. artykułu, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
Wynika z tego, że w całości można odliczyć podatek naliczony, który jest bezpośrednio związany z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast podatek naliczony związany wyłącznie z czynnościami zwolnionymi nie podlega odliczeniu. Odliczenie podatku naliczonego może być częściowe tj. odliczenie w tej części w jakiej dane towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Odliczenie takie odbywa się wówczas, przy zastosowaniu proporcji według zasad określonych przepisami prawa.
Zatem stosowanie proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego przy użyciu wskaźnika procentowego dotyczy tylko tych zakupów, w stosunku do których nie można określić wprost związku z czynnościami dającymi prawo do odliczenia lub też z czynnościami nie dającymi takiego prawa.
Podatnik dokonując zakupów towarów i usług w okresie rozliczeniowym, winien określić, które z nich mają związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi i podlegają odliczeniu w całości, które z czynnościami zwolnionymi i nie podlegają odliczeniu, a w stosunku do których należy zastosować wyliczoną proporcję.
W sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym podatnik dokona tylko czynności zwolnionych od podatku i dokonane zakupy będą związane tylko z tymi czynnościami ? podatek naliczony nie podlega odliczeniu. Jeżeli natomiast podatnik dokona tylko czynności zwolnionych od podatku a dokonane zakupy będą związane zarówno z czynnościami zwolnionymi jak i opodatkowanymi ? podatek naliczony podlega odliczeniu w części ustalonej proporcją.
Proporcję, stanowiącą podstawę obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym zarówno z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z tytułu czynności, w związku z którymi takie prawo podatnikowi nie przysługuje, na podstawie rocznych obrotów osiągniętych przez podatnika w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego ustalana jest proporcja (art. 90 ust. 3 i 4 ustawy). Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Do obrotu przyjętego do wyliczenia proporcji nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, o których mowa w art. 87 ust. 3 ustawy, użytkowanych przez podatnika na potrzeby jego działalności oraz obrotu uzyskanego z transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz.3, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie ? art. 90 ust. 5 i 6 ustawy o VAT.
W myśl art. 90 ust. 10 ustawy w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2 ? 8: 1) przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, 2) nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.
Proporcja wyliczona w powyższy sposób (na podstawie obrotów z poprzedniego roku podatkowego) jest proporcją wstępną. Po zakończeniu roku, na podstawie faktycznych obrotów osiągniętych w danym roku, podatnik jest zobowiązany do obliczenia proporcji ostatecznej, która służy ustaleniu wysokości korekty podatku naliczonego.
Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2 ? 9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2 ? 6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy korekta taka dokonywana jest w deklaracji rozliczeniowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.
Wnioskodawca rozliczał podatek naliczony w roku 2006r. w odniesieniu do kwot podatku naliczonego związanego jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi według proporcji w wysokości 20% (po wcześniejszym jej uzgodnieniu z Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w Płocku ? protokół z dnia 25.01.2006r.). Po zakończeniu roku podatkowego należy, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, dokonać obliczenia proporcji ostatecznej tj. obliczenia proporcji na postawie rzeczywistych obrotów osiągniętych z tytułu sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej w okresie całego roku 2006.
Korekta ta polega na: 1) obliczeniu właściwej proporcji dla zakończonego roku 2006, 2) wyliczeniu kwoty podatku naliczonego, która powinna, zgodnie z właściwą proporcją podlegać odliczeniu, 3) wyliczeniu różnicy pomiędzy odliczoną faktycznie kwotą podatku naliczonego (przy zastosowaniu proporcji wstępnej), a kwotą podatku podlegającego odliczeniu (przy zastosowaniu proporcji ostatecznej), 4) dokonaniu korekty (rozliczeniu różnicy, o której mowa w pkt 3) w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy, za który dokonuje się korekty, tj. za miesiąc styczeń 2007r. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica pomiędzy proporcją stosowaną w ciągu roku podatkowego i proporcją obliczoną po zakończeniu tego roku nie przekroczy 2 punktów procentowych.
Zatem Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku ocenia stanowisko Podatnika jako nieprawidłowe. Stąd postanowiono jak w sentencji. Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu obowiązującego w dniu zaistnienia tego stanu. Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w terminie 7 dni od daty doręczenia, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy ? Ordynacja Podatkowa).