dotyczy opodatkowania zasądzonej przez sąd należności z tytułu tzw. ?ustawy 203? wraz z ustawowymi (...)

UZASADNIENIE

W dniu 29.03.2005r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek ... o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku:

?Od stycznia 2002r. mój zakład nie negując słuszności roszczeń nie wypłaca pracownikom należności z tytułu tzw. ? ustawy 203?. Swoich roszczeń dochodziłam dwukrotnie na drodze sądowej. W obu przypadkach sąd orzekł korzystne dla mnie wyroki, które się uprawomocniły. Na podstawie tych orzeczeń w styczniu i czerwcu 2004r. komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym dla ........... rozpoczął proces egzekucyjny zgodnie z tytułami wykonawczymi-wyrokami sądowymi. Komornik poinformował mnie, że cała zasądzona suma przypada wierzycielowi i jest wolna od podatku. Podobne stanowisko zajął ZUS traktując egzekwowaną kwotę jako odszkodowanie za brak możliwości zaspakajania potrzeb bytowych zgodnie z oczekiwaniami opartymi na uprawnieniach do przyrostu wynagrodzenia wynikających z art. 4a ust.1, 2 ustawy z 16 grudnia 1994r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń w podmiotach gospodarczych oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995r. Nr 1, poz. 2 z późn. zm.).

Zgodnie z w/w wyrokiem sądu z dnia 31.07.2003r. po rozpoznaniu sprawy o wynagrodzenie za pracę zasądzono dla mnie tytułem przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę kwotę 313,23 zł miesięcznie za okres od stycznia 2002r. do 06/2003r. wraz z ustawowymi odsetkami. Ponadto zgodnie z w/w wyrokiem sądu z 19.04.2004r. po rozpoznaniu sprawy o wynagrodzenie zasądzono na moją rzecz kwotę 2.819,70 zł wraz z ustawowymi odsetkami.?

Stanowisko Podatnika:

?Traktując egzekwowaną kwotę jako odszkodowanie za niewypłacone w okresie od 01.01.2002r. do 31.03.2004r. wynagrodzenie za pracę i związany z tym brak możliwości zaspokojenia potrzeb bytowych zgodnie z oczekiwaniami opartymi na uprawnieniach pracownika do przyrostu wynagrodzenia wynikającym z art. 4a ust.1 i 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1994r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995r. nr 1, poz. 2 z późn. zm.), uznaję że należna mi kwota (wraz z odsetkami) z tytułu odszkodowania stanowi przychód wolny od podatku?.

Stanowisko tut. organu podatkowego:

W myśl art. 9 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji zaniechano poboru podatków.

Źródła przychodów określone zostały w art. 10 ust.1 w/w ustawy. Zgodnie z art. 10 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest m.in. stosunek pracy.

W myśl art. 12 ust.1 w/w ustawy za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 22.12.2000r. o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz zmianie niektórych ustaw i ustawy o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2001r. nr 5, poz. 45), w ustawie z dnia 16.12.1994r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995r. nr 1, poz. 2 z późn. zm.) dodano art.4a w brzmieniu:
1. Pracownikom samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przysługuje od dnia 01.01.2001r. przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, nie niższy niż 203 zł miesięcznie, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy łącznie ze skutkami wzrostu wszystkich składników wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust.2.
2. W samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracownika, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy łącznie ze skutkami wzrostu wszystkich składników wynagrodzenia, w roku 2002 nie może być niższy niż kwota ustalona wg następującego wzoru:??

W oparciu o w/w przepisy, należy uznać, iż kwoty z tytułu tzw. ?ustawy 203? wyegzekwowane w związku z wyrokami sądowymi przez komornika (zaległe wynagrodzenie) stanowią przychód Podatnika ze stosunku pracy i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, winny być uwzględnione w zeznaniu rocznym składanym zgodnie z art. 45 ust.1 w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do stwierdzenia, iż otrzymane kwoty stanowią odszkodowanie. Wyroki sądowe, o których mowa we wniosku dotyczą rozpoznania spraw o wynagrodzenie. Źródłem świadczeń uzyskanych w związku z wyrokami sądowymi jest więc stosunek pracy.

Odsetki od zasądzonych tytułem ustawowego przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę kwot, na podstawie art. 21 ust.1 pkt 95 ustawy od podatku dochodowego od osób fizycznych są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z w/w przepisem, wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust.1 pkt 1.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, iż stanowisko zajęte przez Panią we wniosku jest prawidłowe w części dotyczącej odsetek od kwot otrzymanych tytułem przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę.

Pouczenie:
Udzielona interpretacja co do zakresu i stosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 29.03.2005r. (uzupełnionego w dniu 27.04.2005r. i w dniu 02.05.2005r.) oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia opisanego we wniosku.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej- do czasu jej zmiany lub uchylenia.Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, przysługuje zażalenie.
Zażalenie zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1, art. 220 i art.223 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Radomiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia. Zażalenie, zgodnie z art. 222 Ordynacji podatkowej, winno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej w wys. 5 zł (w znakach opłaty skarbowej).
Niniejsze postanowienie może zostać zmienione lub uchylone w drodze decyzji przez organ odwoławczy w trybie art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej.
Otrzymują:
1. Adresat
2. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
3. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie
4. a/a