Czy organizacja państwowa powinna zwracać Samorządowi Województwa Mazowieckiego kwotę równą zaliczce (...)

Uzasadnienie

W powołanym piśmie Strona przedstawiła następujący stan faktyczny : Organizacja państwowa otrzymuje od Samorządu Województwa Mazowieckiego na swoją działalność statutową, dotacje celowe np. na organizację wystaw, prace wykopaliskowe, remonty, na które zawierane są każdorazowo umowy.

Umowy te określają kwotę dotacji na podstawie kosztorysu w kwocie brutto, jak również termin wydatkowania środków przyznanej dotacji.

Jednostka, zgodnie ze swoją formą organizacyjno-prawną, określoną ustawą z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz.U. z 2001r. nr 13, poz. 123 ze zm.), pobrane zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od umów zleceń lub od umów o dzieło (jako płatnik tych zaliczek) wpłaca do urzędu skarbowego w terminie określonym w art. 38 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , tj. do 20-ego następnego miesiąca.

Strona stoi na stanowisku, iż skoro dotacja celowa została przyznana w kwocie brutto, to również jej wydatkowanie jej następuje w kwotach brutto. Obowiązek podatkowy w zakresie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych powstaje z chwilą wypłaty pracownikom wynagrodzenia. Wypłacający wynagrodzenie jest płatnikiem, do którego obowiązków należy obliczanie, pobieranie i odprowadzanie zaliczek do właściwego urzędu skarbowego, w terminie określonym w ustawie. Zatem datą wydatkowania środków dotacji na to wynagrodzenie jest data wypłacenia wynagrodzenia w kwocie brutto. Wpłata pobranej, od tego wynagrodzenia zaliczki na podatek dochodowy do organu podatkowego przez płatnika, w ustawowym terminie, nie może stanowić zarzutu dokonania wydatkowania środków dotacji celowej po terminie określonym w umowie o przyznanie tej dotacji.

Strona twierdzi, że skoro w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych został określony termin wpłaty pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, do 20 -go następnego miesiąca i termin ten został przez Stronę zachowany, to brak jest podstawy prawnej do oceny przez Samorząd Województwa Mazowieckiego, że zaliczki zostały wpłacone w niewłaściwym terminie.

Prezentowane przez Stronę stanowisko jest poprawne.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.W związku z powyższym, przychodem podlegającym opodatkowaniu jest przychód otrzymany przez podatnika lub postawiony do jego dyspozycji.

W myśl art. 31 w/w ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej 'zakładami pracy', są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób które uzyskują od tych zakładów przychody m.in. ze stosunku pracy, natomiast art. 41 tej samej ustawy mówi o tym, iż osoby fizyczne prowadzące działalność, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art.18, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy o pdof płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając jednocześnie deklarację według ustalonego wzoru; jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica należy ją wyjaśnić w deklaracji.

W świetle art. 42 ust. 1 płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku, w terminie do dnia 20 następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru (PIT-4).

Z powyższego wynika, iż Strona - jako płatnik, dokonując wypłaty wynagrodzenia, winna obliczyć i pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w tym miesiącu rozliczeniowym, w którym pracownikom zostały wypłacone wynagrodzenia. Pobrane zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych należy wykazać w deklaracji podatkowej za ten miesiąc, w którym dokonane zostały wypłaty, a następnie złożyć ją i wpłacić należne zaliczki na rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki.

Kluczowe znaczenie, dla powstania obowiązku podatkowego, ma określenie momentu uzyskania przychodu. W przypadku świadczeń pieniężnych będzie to zazwyczaj moment (data) otrzymania przez podatnika lub postawienia do jego dyspozycji środków pieniężnych (pracownik otrzymuje bowiem kwotę, pomniejszoną o zaliczkę na podatek dochodowy tj. kwotę netto).

Reasumując, należy stwierdzić, iż stanowisko zajęte przez Stronę jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji przez organ odwoławczy.