Strona zwróciła się z zapytaniem czy będzie zobowiązana zapłacić podatek VAT od sprzedaży niezabudowanych (...)

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona jest współwłaścicielem przylegających do siebie, niezabudowanych, ale przeznaczonych pod zabudowę 2 działek gruntu, nabytych na podstawie dwóch aktów notarialnych. Wnioskodawca jest współwłaścicielem każdej z nich w 50%. Wszyscy współwłaściciele postanowili sprzedać tę nieruchomość w całości jednemu nabywcy. Podatnik oświadczył, że nie posiada innych działek jak również nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym Strona zwróciła się z zapytaniem czy będzie zobowiązana zapłacić podatek VAT od sprzedaży w/w działek.

Zdaniem Podatnika obowiązek płacenia VAT-u nie zachodzi.

Strona wnosi o potwierdzenie powyższego stanowiska.

Mając na uwadze powyższe, zauważyć należy co następuje:

Zgodnie z art.5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz.535 z późniejszymi zmianami) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepis art.7 ust.1 ustawy definiuje dostawę towarów jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel .Natomiast w myśl art.2 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy o VAT przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art.15 ust.1 cyt. ustawy stanowi, iż podatnikiem jest między innymi osoba fizyczna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust.2, bez względu na rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą jest więc, zgodnie z art.15 ust.2 wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Z ww. przepisów wynika więc, iż dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia ?zamiar? jak również nie precyzuje pojęcia ?sposób częstotliwy?, w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo ? prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (czyli więcej niż jednokrotnie). Zatem, przez zamiar częstotliwego prowadzenia działalności gospodarczej należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności.

Jak wspomniano powyżej niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że podatnik nie posiada innych działek, a działka, która będzie przedmiotem dostawy stanowi majątek osobisty podatnika.

W świetle powyższego, jeżeli osoba fizyczna dokona dostawy gruntu przeznaczonego pod zabudowę ze swojego majątku osobistego w warunkach wskazujących, że czynność ta nie ma charakteru zorganizowanego i nie będzie kontynuowana, a przedmiotowy grunt nie był nabyty jedynie w celu jego zbycia, czynność ta nie będzie uznana za działalność gospodarczą i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeżeli jednak sprzedaż nabierze charakteru częstotliwego to będzie działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 cytowanej ustawy o VAT i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia. Adresatem interpretacji jest wnioskodawca. Pozostali współwłaściciele nieruchomości w celu uzyskania wiążącej interpretacji przepisów winni złożyć wniosek do właściwego organu podatkowego.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.