Jaką stawką podatku VAT opodatkowane są usługi transportu osób taborem własnym w przypadku, gdy (...)

uznać za nieprawidłowe stanowisko Strony wyrażone we wniosku z dn. 22.06.2007r.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność w zakresie organizacji krajowych i zagranicznych imprez turystycznych (wycieczki, obozy, wczasy, kolonie itp.) na rzecz osób fizycznych i dla podmiotów gospodarczych.

Oferta Wnioskodawcy obejmuje wszystkie elementy kosztowe imprezy turystycznej ? począwszy od transportu, zakwaterowania, wyżywienia, ubezpieczenia, opłat związanych z realizacją programu itp.

Wnioskodawca posiada majątek trwały w postaci autokarów (własność spółki oraz leasingowane), które wykorzystuje na potrzeby realizacji przedmiotu działalności.

Strona jest organizatorem imprez turystycznych w kilkudziesięciu miejscach w Polsce i Europie, przy okazji których korzysta w większości z usług obcych. Część imprez jest realizowana z wykorzystaniem transportu własnego, dla którego Strona posiada odpowiednie licencje.

W przypadku imprez turystycznych Wnioskodawca korzysta ze szczególnej procedury przy świadczeniu usług turystyki tzw. opodatkowania marżą na podstawie art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Ponadto Strona stwierdza, iż spełnia wszystkie warunki wymienione w ust. 3 tego artykułu, a podstawę opodatkowania dla usług własnych określa odrębnie, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 119 ust. 5 w związku z treścią art. 29 w/w ustawy.

Podatnik zwraca się z zapytaniem jaką stawką podatku VAT opodatkowane są usługi transportu osób taborem własnym w przypadku, gdy świadczone są przez podatnika w celu wykonania pełnego pakietu imprezy turystycznej zorganizowanej dla bezpośredniej korzyści turysty.

Zdaniem Strony, w opisanym powyżej stanie faktycznym transport osób nie jest objęty szczególnymi uregulowaniami w zakresie miejsca świadczenia. Miejsce opodatkowania transportu osób nie zostało bowiem odrębnie uregulowane w ustawie o VAT. W związku z powyższym określając miejsce świadczenia tych usług należy zastosować ogólną zasadę dotyczącą usług transportowych wyrażoną w art. 27 ust. 2 pkt. 2 w/w ustawy.

Swoje stanowisko Strona motywuje faktem, iż miejscem świadczenia usługi transportowej jest miejsce gdzie odbywa się transport i bez znaczenia pozostaje kto zleca wykonanie usługi (podatnik, podatnik VAT UE), a także czas wykonania usługi. Na przewoźniku ciąży bowiem obowiązek uiszczenia podatku w każdym z krajów przez które przejeżdża, określając wartość usługi z zastosowaniem klucza kilometrowego. Powyższy obowiązek wiąże się z koniecznością zarejestrowania się Podatnika dla celów VAT w każdym z krajów znajdujących się na trasie przejazdu.

Strona klasyfikuje wykonywane przez siebie usługi jako PKWiU 60.23 ?Usługi pasażerskiego transportu lądowego pozostałe?, dla których ustalono stawkę VAT 7% na odcinku krajowym (pozycja 144 załącznika nr 3 do Ustawy o podatku od towarów i usług), natomiast na odcinkach zagranicznych stawkę podatku VAT odpowiednią dla danego kraju UE przez który transport się odbywa.

Wnioskodawca uznaje, iż taka konstrukcja przepisów ustawy pozwala na zastosowanie innych stawek podatku VAT od marży i innych stawek od usług ?własnych? wspomagających organizację kompleksowej imprezy turystycznej, które są zgodne z wymogami ustawodawcy na podstawie art. 41 i art. 42 ustawy o VAT.

Zdaniem podatnika w przypadku usług turystyki opodatkowanych w formie marży należy stosować stawkę 22% VAT. Natomiast usługi transportowe (własne), dla turystyki przez siebie organizowanej, należy opodatkować stawką 7% VAT na odcinku krajowym, a na odcinkach zagranicznych stawką odpowiednią dla danego kraju UE, w którym transport się odbywa.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, iż zgodnie z art. 119 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie (usługi własne), odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W myśl natomiast art. 119 ust. 6 w/w ustawy, w przypadkach o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż zarówno usługi własne, jak i usługi nabyte stanowią elementy składowe określonej usługi turystycznej. W przypadku gdy podatnik wykonuje część świadczeń we własnym zakresie, usługi te jako wchodzące w skład kompleksowej usługi turystycznej, podlegają opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku, bez względu na to jaką stawką opodatkowane byłyby poszczególne usługi wchodzące w skład usługi turystycznej.

W ustawie o podatku od towarów i usług, jak też w przepisach wykonawczych do niej, nie wymieniono usług turystycznych jako usług dla których obniża się stawkę podatku lub też usług które zwalnia się od podatku od towarów i usług. W związku z powyższym usługi własne, w tym przypadku usługi transportowe, jako część usługi turystyki, podlegają opodatkowaniu stawką podstawową 22% (art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ).

W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.