W jaki sposób zafakturować usługę turystyczną?

W jaki sposób zafakturować usługę turystyczną?

Na podstawie art. 14a, art. 216 § 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawarte we wniosku złożonym dnia 23 października 2006 roku, za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Porady prawne

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą między innymi na organizowaniu specjalistycznych wycieczek zagranicznych. Kupuje Pan dla klienta usługi turystyczne u kontrahenta zagranicznego /np. wynajem samochodu, zakwaterowanie lub zakup biletu lotniczego/ oraz organizuje wyjazd na wycieczkę.

Zadaje Pan pytanie, w jaki sposób zafakturować usługę turystyczną.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza, co następuje:

Przepis art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) wprowadza szczególny sposób opodatkowania usług turystycznych, którego istotą jest opodatkowanie marży stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących usługi turystyczne. Przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, gdzie przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystycznej, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Warunkiem zastosowania powołanego przepisu jest spełnienie przez Podatnika przesłanek określonych w art. 119 ust. 3, zgodnie z którym podatnik musi: 1.mieć siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;2.działać na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek; 3.przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; 4.prowadzić ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

W ww. przypadkach podstawą opodatkowania jest, jak wskazano wyżej, marża uzyskana przez podatnika, a nie cała wartość wykonanej usługi turystyki. Innymi słowy, jeżeli przy organizacji imprezy turystycznej podatnik nabywa usługi od innych podmiotów (wyżywienie, zakwaterowanie), podstawę opodatkowania tej usługi stanowi różnica pomiędzy ceną uzyskaną przez podatnika od nabywców usługi a kosztami jej zorganizowana, na które składać się będą nabyte usługi obce. Tak wyliczona różnica (marża) zawiera w sobie podatek należny od tej usługi w wysokości 22%. Podatnikom stosującym tą formę opodatkowania nie służy jednak prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Zgodnie z art. 119 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 05.04.2004 r. Nr 54 poz. 535) usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Wspólnoty, usługi turystyki świadczone przez krajowego agenta - podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%. Natomiast zgodnie z art. 119 ust. 8 gdy usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści nabywcy usługi (turysty) są świadczone zarówno na terytorium Wspólnoty, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w tej części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty.

Elementy jakie powinna zawierać faktura dokumentująca świadczenie usług turystyki wynikają z § 9 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95 poz. 798 z późn. zm.).. Są to:* imiona i nazwiska lub nazwy, bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,* numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy (faktury wystawiane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych mogą nie zawierać NIP-u nabywcy),* dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży, datę wystawienia i numer kolejny faktury (...), w tym przypadku podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym,* nazwę towaru lub usługi,* jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,* kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażoną cyframi i słownie,* oraz oznaczenie Faktura VAT marża.

Należy podkreślić, iż art. 119 ust. 10 ustawy stanowi, że faktury podatnika świadczącego usługi turystyczne korzystającego ze szczególnej procedury opodatkowania marży nie zawierają wyszczególnionej kwoty podatku, co oznacza iż wystawiona przez Podatnika faktura nie powinna wyszczególniać kwoty podatku tzn. że winna opiewać tylko na ogólną pełną wartość należności za wykonana usługę, którą ma zapłacić nabywca, bez wyszczególniania wartości netto, wartości marży i wartości należnego od marży podatku, zaś kwotę należnego z tytułu tej sprzedaży podatku od marży. Reasumując, na wystawionej 'fakturze VAT marża' dokumentującej świadczoną usługę turystyczną winna być wykazana wartość brutto usługi (w której zawarty jest podatek od towarów i usług). Wykazana wartość brutto będzie zatem stanowić sumę: wartości usług obcych brutto, marży z podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 253 poz. 2532 ze zm./ wniesienie zażalenia podlega opłacie skarbowej w wysokości 5 zł oraz od załączników po 0,50 gr.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika