Czy ponoszone przez Spółkę jawną wydatki na wymianę zbiorników stanowią ulepszenie środka trwałego, (...)

Czy ponoszone przez Spółkę jawną wydatki na wymianę zbiorników stanowią ulepszenie środka trwałego, w związku z czym podwyższą jego wartość początkową i podlegać będą amortyzacji, czy też potraktować je należy jako remont środka trwałego i wydatki zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu?

Na podstawie art. 216 i art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.09.2006r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 21.09.2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w indywidualnej sprawie - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów postanawia uznać stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku ? za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Porady prawne

W dniu 21.09.2006r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na remont środka trwałego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż:

? Spółka XXX Sp. jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, dzierżawi stację paliw;

? w skład w/w stacji paliw wchodzą grunty, budynki, zbiorniki oraz instalacje niezbędne do funkcjonowania stacji paliw;

? stacja wyposażona jest w zbiorniki zainstalowane ponad dwadzieścia lat temu i stopień ich zużycia jest znaczny;

? w związku z nowymi przepisami, a w szczególności rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie - stacje paliw muszą zostać wyposażone w zbiorniki dwupłaszczowe, tymczasem zbiorniki użytkowane obecnie przez Spółkę są zbiornikami jednopłaszczowymi;

? Spółka przystąpiła do dostosowywania użytkowanych zbiorników do wymagań wynikających z nowych przepisów i zamówiła zbiorniki dwupłaszczowe, które mają zastąpić stare zbiorniki jednopłaszczowe;

? wymiana powyższych zbiorników nie wynika z konieczności podniesienia ich walorów użytkowych i nie wiąże się z dokonywaniem ulepszeń - pojemność i funkcje zbiorników nie ulegną zmianie;

? organ, do którego Spółka zgłosiła zamiar wykonania remontu stacji paliw w zakresie wymiany istniejących podziemnych zbiorników na paliwa płynne z jednopłaszczowych na dwupłaszczowe, nie zgłosił w ustawowym terminie sprzeciwu w powyższej sprawie;

? użytkowane zbiorniki nie były i nie są amortyzowane przez Spółkę.

W oparciu o przedstawioną sytuację, Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy ponoszone przez Spółkę wydatki na wymianę zbiorników stanowią ulepszenie środka trwałego, w związku z czym podwyższą jego wartość początkową i podlegać będą amortyzacji, czy też potraktować je należy jako remont środka trwałego i wydatki zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu?

W ocenie Strony, wymiana zbiorników stanowić będzie remont środka trwałego, a nie jego ulepszenie, gdyż Spółka zamierza dokonać wymiany zużytych zbiorników w celu przywrócenia ich stanu pierwotnego oraz dostosowania stacji paliw do warunków zgodnych z nowymi przepisami prawa. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że dokonana wymiana nie spowoduje wzrostu wartości użytkowej zbiorników, gdyż ich pojemność i funkcje nie ulegną zmianie. Zdaniem Strony, bez znaczenia w sprawie pozostaje fakt, że dwupłaszczowe zbiorniki wykonane będą w nowej technologii, gdyż postęp techniczny wynika zawsze ze zmieniającej się rzeczywistości.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje:

Pojęcie kosztu określone zostało w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), który stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła, są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Zwrot ?wszelkie koszty? wskazuje na wydatki o bardzo zróżnicowanej naturze, gdyż mogą to być wydatki bezpośrednio, jak również pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu. Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zagwarantowanie źródła przychodu.

Jednakże, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

1) wydatek powinien być poniesiony w celu uzyskania przychodu,

2) wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 w/w ustawy, stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jeśli więc pomiędzy określonym wydatkiem a przychodem, lub źródłem przychodu istnieje związek o charakterze przyczynowo ? skutkowym lub gospodarczym oraz wydatek ten nie został wymieniony w art. 23 ustawy, to na podstawie powyższego przepisu stanowi on koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a ? 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Problematyka amortyzacji środków trwałych uregulowana została w przepisach art. 22a do art. 22m ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do zapisu art. 22a ust. 2 pkt 1 w/w ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania inwestycje w obcych środkach trwałych.

W rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 07 lipca 1994r. prawo budowlane, remontem jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych, niż użyto w stanie pierwotnym.Najważniejszą cechą remontu jest to, że następuje on w toku eksploatacji środka trwałego i prowadzi do utrzymania parametrów posiadanych przez środek trwały w momencie oddania go do używania. Istotą remontu są zatem wszelkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, niezwiększające wartości początkowej, o której mowa w art. 22 g ust.

1 pkt. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwalifikacja poniesionych wydatków jako nakładów remontowych wiąże się więc z charakterem i terminem ich wykonania, przy uwzględnieniu daty przyjęcia środka trwałego do używania i jego stanu technicznego w w/w dniu.Zaznaczyć jednakże należy, że warunkiem uznania nakładów poniesionych przez dzierżawcę na remont jest poniesienie takich wydatków, które wynikają ze zwykłego używania rzeczy.

Z kolei w świetle art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż celem wymiany zbiorników jednopłaszczowych na dwupłaszczowe jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego środka trwałego oraz konieczność dostosowania stacji paliw do warunków określonych nowymi przepisami prawa.Z uwagi na fakt, iż prowadzane prace następują w toku eksploatacji środka trwałego, mają na celu odtworzenie parametrów posiadanych przez niego w momencie oddania go do używania oraz nie spowodują wzrostu jego wartości użytkowej, uznać należy, iż stanowią remont środka trwałego. W konsekwencji powyższego, poniesione wydatki mogą zostać zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja odnosi się jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku.Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika