Czy przychody osiągane przez wspólnika spółki komandytowej stanowią przychody z działalności (...)

Czy przychody osiągane przez wspólnika spółki komandytowej stanowią przychody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem liniowym ?

Na podstawie art. 216 i art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13.04.2007r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 13.04.2007r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w indywidualnej sprawie - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów postanawia uznać stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku ? za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Porady prawne

W dniu 13.04.2007r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w kwestii ustalenia, czy przychody osiągane przez wspólnika spółki komandytowej stanowią przychody z działalności gospodarczej, podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem liniowym. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, będąc obywatelem Izraela, zamierza przebywać w Polsce wraz z rodziną ponad 183 dni w ciągu roku podatkowego, w związku z czym będzie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jednocześnie Strona zaznacza, że także Jej życiowe interesy koncentrować się będą w Polsce, o czym świadczy zamiar podjęcia działalności gospodarczej w zakresie zarządzania i doradztwa gospodarczego. Powyższą działalność sklasyfikowaną pod numerem 74.14 PKWiU, Wnioskodawca planuje prowadzić w formie spółki komandytowej, w której będzie wspólnikiem. Spółka komandytowa jako przedsiębiorca deleguje Stronę do wykonywania usług zarządzania (pełnienia funkcji prezesa) między innymi spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółki zawrą w tym zakresie stosowną umowę o zarządzanie. W wykonaniu tej umowy, Wnioskodawca jako wspólnik spółki komandytowej, będzie oddelegowany do zarządzania spółką z o. o. Przedmiotowa spółka komandytowa, jako odrębny podatnik VAT, będzie wystawiać faktury za usługi zarządzania, w tym zarządzania spółką z .o. o. , natomiast Wnioskodawca otrzymywać będzie jedynie należną część zysku z tytułu udziału w spółce komandytowej. Strona podkreśla także, że spółka z o. o. nie będzie wypłacać Jej wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji prezesa oraz że podobne usługi świadczone będą też na rzecz innych podmiotów, z którymi nawiąże współpracę w ramach spółki komandytowej.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy przychody osiągane przez wspólnika spółki komandytowej stanowią przychody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem liniowym ?

Strona wyraża stanowisko, iż przychody osiągane przez wspólnika spółki komandytowej z tytułu doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania powinny być zakwalifikowane do przychodów z działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy, czynności zarządcze nie będą wykonywane osobiście przez Stronę, lecz poprzez spółkę komandytową, która jako odrębny podatnik VAT będzie wystawiać faktury za świadczone usługi na rzecz sp. z o. o. W przedmiotowej sprawie to właśnie Spółka komandytowa osiągać będzie przychód z tytułu świadczonych usług, natomiast Wnioskodawca - jako wspólnik - otrzyma należną część zysku.

Zdaniem Strony, uzyskane przychody z powyższego tytułu nie mogą być kwalifikowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, po uprzednim poinformowaniu naczelnika właściwego urzędu skarbowego o wyborze 19% podatku liniowego, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z tego sposobu opodatkowania uzyskanych dochodów z tytułu działalności gospodarczej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje:

Stosownie do zapisu art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego, gdyż zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest uregulowań prawnych nadających jej podmiotowość podatkową. Podatnikami w zakresie dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę komandytową są natomiast wspólnicy tej spółki.

Stanowi o tym art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) zgodnie z którym, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, według skali o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

W myśl art. 9 ust. 1 powołanej ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Rodzaje źródeł przychodów zawarte zostały w art. 10 ust. 1 w/w ustawy. W punkcie 2 tego artykułu jako źródło przychodu wymieniono działalność wykonywaną osobiście, natomiast w pkt 3 ? pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 powołanej ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Z kolei stosownie do zapisu art. 13 pkt 7 w/w ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Natomiast w świetle art. 13 pkt 9 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej ? z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Opodatkowanie podatkiem liniowym normują dwa przepisy - art. 9a i art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 w/w ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku obowiązani są do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego ? do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Z kolei w myśl art. 9a ust. 3 w/w ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1) wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy, lub

2) wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

- w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W myśl art. 30c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2, lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z treści powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż spółka komandytowa (zaliczana do spółek osobowych) powołana jest do prowadzenia przedsiębiorstwa pod własną firmą, pomimo, że nie posiada osobowości prawnej. Podkreślić także należy, że spółce tej żadna ustawa regulująca zasady opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce nie nadaje statusu podatnika. Jedynie w odniesieniu do wspólników spółek niemających osobowości prawnej znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 8 ust. 1 powołanej ustawy to właśnie wspólnicy tych spółek są podatnikami w zakresie osiąganych dochodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji przychody uzyskane przez wspólników spółek niemających osobowości prawnej, w tym także spółki komandytowej, zaliczane są do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednoznacznie wskazuje na to treść art. 5b ust. 2 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto z uregulowań prawnych zawartych w art. 9a ust. 3 w/w ustawy z wynika, że możliwości wyboru sposobu opodatkowania 19% podatkiem liniowym pozbawieni zostali ci podatnicy, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyskują przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy w ramach stosunku pracy. Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w spółce komandytowej będzie świadczyć usługi zarządzania na rzecz spółki z o. o. Powyższe czynności zarządcze będą zatem wykonywane poprzez spółkę komandytową, która z tego tytułu osiągnie przychód, natomiast Wnioskodawca jako jej wspólnik otrzyma jedynie należną część zysku wynikającą z prawa do udziału. Podkreślenia wymaga także fakt, iż Strony nie łączył ze spółką z o. o. stosunek pracy, ani spółdzielczy stosunek pracy.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie występują przesłanki powodujące utratę prawa do opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c powołanej ustawy. W opisanej sytuacji nie ma więc przeszkód do opodatkowania uzyskanych dochodów z tytułu prowadzonej działalności według 19% stawki podatku liniowego, pod warunkiem złożenia pisemnego oświadczenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego o wyborze tej formy opodatkowania w terminie, o którym mowa w art. 9a ust. 2 w/w ustawy.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja odnosi się jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku.Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika