Czy przy amortyzacji spółdzielczego własnościowego prawa do stanowiska parkingowego ma zastosowanie (...)
Czy przy amortyzacji spółdzielczego własnościowego prawa do stanowiska parkingowego ma zastosowanie art. 22 ust. 1 pkt 2 oraz art. 22m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie między innymi wskazane jest, że dla spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego odpisów samortyzacyjnych dokonuje się przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%?
W świetle art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością ? o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Zgodnie z art. 22c pkt 2 ww. ustawy amortyzacji nie podlegają lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu. Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (grupa 1, podgrupa 12, rodzaj 121) - ?lokale niemieszkalne, spółdzielcze prawo do lokalu niemieszkalnego?rodzaj ten obejmuje wydzielone trwałymi ścianami w obrębie budynku izby lub zespoły izb nie przeznaczone na stały pobyt ludzi np. pomieszczenia biurowe oraz spółdzielcze prawo do lokalu niemieszkalnego.A zatem miejsce parkingowe mieści się w pojęciu ?lokal niemieszkalny?. Według Wykazu Rocznych Stawek Amortyzacyjnych stanowiących załącznik Nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych roczna stawka amortyzacyjna dla lokali niemieszkalnych wynosi 2,5%.
Wobec powyższego stanowisko wyrażone we wniosku należy uznać za prawidłowe.Zgodnie z art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana we wniosku i stanu prawnego w dniu wydania postanowienia. Postanowienie powyższe nie wiąże Pana jako strony, wiąże natomiast właściwe dla podatnika organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jego uchylenia lub zmiany w trybie określonym w art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej.