Dotyczy opodatkowania świadczeń dla pracowników emerytów, rencistów i członków ich rodzin stanowiących (...)

U z a s a d n i e n i e

Dnia 08 sierpnia 2006 r. do Urzędu Skarbowego w Siedlcach wpłynął wniosek XXX o udzielenie - w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej opodatkowania świadczeń dla pracowników emerytów, rencistów i członków ich rodzin stanowiących równowartość nieopłaconej części biletu na przejazd autobusami Spółki.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca, będący publicznym przewoźnikiem osób, zapisem w Układzie Zbiorowym Pracy wprowadził dla swoich pracowników, emerytów, rencistów i członków ich rodzin ulgi w opłatach za bilety za przejazd autobusami Spółki w ramach publicznego rozkładu jazdy wykonywanego przez Spółkę. Strona wskazuje, iż w myśl art. 1a ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440 ze zm.), przewoźnicy wykonujący publiczny transport zbiorowy mogą wprowadzić uprawnienia do bezpłatnych albo ulgowych przejazdów dla swoich pracowników, emerytów, rencistów i najbliższych członków ich rodzin. Jednocześnie wnioskodawca zaznacza, iż zgodnie z art. 1 b ust. 1 pkt 3 w/w ustawy, przepisów tej ustawy nie stosuje się do pracowników firm przewozowych kolejowych i autobusowych, emerytów i rencistów tych firm i najbliższych członków ich rodzin, w zakresie, w jakim firmy te przyznały uprawnienia do ulgowych przejazdów. Powyższe oznacza, że ulgi przyznane pracownikom firm przewozowych, emerytom i rencistom tych firm i najbliższym członkom ich rodzin nie podlegają refundacji przez samorządy województw, a zatem przyznanie pracownikom firm przewozowych, emerytom, rencistom tych firm i najbliższym członkom ich rodzin, zgodnie z art. 1a ust. 3 w/w ustawy, uprawnień do bezpłatnych albo ulgowych przejazdów, nie podlega ograniczeniom wynikającym z ustawy. Wynika z tego, że przewoźnicy wykonujący publiczny transport zbiorowy mogą wprowadzić ulgi w dowolnej wysokości, na wszystkie rodzaje pociągów bądź autobusów, ale ulgi te nie podlegają refundacji ze środków samorządu województwa bądź budżetu państwa.

Zdaniem Strony, z uwagi na fakt, iż świadczenia te wynikają z przepisów ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, stąd też są one wolne od podatku dochodowego na postawie art. 21 ust.

1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wnioskodawca powołuje się na pismo Ministra Finansów z dnia 28 października 2005 r. znak: PB5/KD-0683-242-1542/05 oraz na pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 15 lutego 2006 r. Sygn. 15I/1/4151/2/06, z których to pism wynika, iż ulgi 'biletowe' dla pracowników przewoźnika oraz emerytów, rencistów i członków ich rodzin są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Po rozpatrzeniu powyższego wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siedlcach postanowieniem z dnia 13 lipca 2006 r. uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Z uzasadnienia w/w postanowienia wynika, iż w myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonego w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 84 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalnia z tego podatku wartość świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego, wynikających z przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.

Zdaniem organu podatkowego I instancji, w świetle cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 84, ze zwolnienia z opodatkowania korzysta jedynie wartość tych świadczeń, które wynikają z ustawy z dnia 20.06.1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440 ze zm.), natomiast w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym pracownicy, emeryci, renciści i członkowie ich rodzin uzyskali ulgi w opłatach za bilety za przejazd autobusami na mocy postanowień zawartych w Układzie Zbiorowym Pracy. Nie są to zatem świadczenia, które wynikają z ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami transportu zbiorowego. W świetle powyższego, uznano, iż dla pracowników XXX, równowartość nieopłaconej części biletu objętego ulgą w opłacie za przejazd autobusami Spółki, będzie stanowiła przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego zakład pracy jest obowiązany obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy, zaś dla innych osób tj. członków rodzin pracowników, emerytów i rencistów, stanowić to będzie przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 w/w ustawy, od którego przyznający świadczenia nie ma obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy, ciąży na nim tylko obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C. Natomiast w stosunku do emerytów i rencistów, przedmiotowe świadczenie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 powołanej ustawy, który stanowi, iż wolne od podatku są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280,00 zł.

Dnia 24 października 2006 r.

do Urzędu Skarbowego w Siedlcach wpłynęło zażalenie XXX, w którym skarżący zarzuca:naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, w szczególności przepisu art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. przyjęcie, że świadczenia dla pracowników, emerytów, rencistów wnioskodawcy i członków ich rodzin, z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, przysługujących na podstawie odrębnych przepisów, nie korzystają ze zwolnienia na mocy w/w art. 21 ust. 1 pkt 84, naruszenie art. 121 Ordynacji podatkowej tj. zasady zaufania do organów podatkowych przez pominięcie korzystnej interpretacji w przedmiotowej sprawie w takim stanie faktycznym i prawnym udzielonej przez Ministra Finansów i innych organów podatkowych, wskazanych we wniosku z dnia 07.08.2006 r. Wskazując na powyższe zarzuty, wnosi o zmianę zaskarżonego postanowienia i uznanie stanowiska skarżącego, za prawidłowe.

Zdaniem Strony, w przedmiotowej sprawie poza sporem pozostaje fakt, iż skarżący posiada status przewoźnika wykonującego publiczny transport zbiorowy w rozumieniu ustawy z dnia 20.096.1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego ( Dz. U. z 2002 r. Nr 176, poz. 1440 ze zm.). Ponadto, jest uprawniony na mocy art. 1a ust. 3 w/w ustawy do wprowadzania uprawnień do bezpłatnych albo ulgowych przejazdów dla swoich pracowników oraz emerytów i rencistów i najbliższych członków rodzin. W świetle powyższego uważa, iż wartość świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego jest wolna od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust 1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych również w przypadku pracowników, emerytów, rencistów przewoźnika i członków ich rodzin z tytułu ulg przyznanych przez przewoźnika. Twierdzi, iż organ podatkowy I instancji całkowicie pominął przywołane przez skarżącego stanowisko wyrażone w tych samych sprawach przez Ministra Finansów i Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie, a tym samym zignorował art. 14 § 1 Ordynacji podatkowej, przez co naruszył zaufanie do organów podatkowych. Uważa, iż posiadając, korzystną interpretację Ministra Finansów w podobnej sprawie, miał prawo oczekiwać, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siedlcach zajmie takie samo stanowisko.

Po rozpatrzeniu zażalenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zważył co następuje:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zapisem w Układzie Zbiorowym Pracy, XXX, posiadające status przewoźnika, wprowadziło dla swoich pracowników, emerytów, rencistów i członków ich rodzin, ulgi w opłatach za bilety na przejazd autobusami Spółki w ramach publicznego rozkładu jazdy wykonywanego przez Spółkę.

W myśl postanowień art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego, wynikających z przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.

Jak wynika z powyższego, treść cytowanego przepisu, odsyła do unormowań szczególnych dotyczących publicznego transportu zbiorowego, które zostały określone ustawą z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440 ze zm.).

Zgodnie z art. 1a ust. 3 powołanej ustawy, przewoźnicy wykonujący publiczny transport zbiorowy mogą wprowadzić uprawnienia do bezpłatnych albo ulgowych przejazdów dla swoich pracowników oraz emerytów, rencistów oraz najbliższych członków rodzin, a zatem przepisy ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, umożliwiają przewoźnikom wykonującym publiczny transport zbiorowy, wprowadzenie, na podstawie swoich wewnętrznych przepisów (np. układów zbiorowych pracy), bezpłatnych albo ulgowych przejazdów dla swoich pracowników, emerytów, rencistów oraz członków ich rodzin. Oznacza to, iż powyższe świadczenia wynikają z przepisów ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.

W konsekwencji uznać należy, iż wartość biletów uprawniających do ulgowych przejazdów, wydanych na podstawie Układu Zbiorowego Pracy pracownikom, emerytom, rencistom oraz członkom ich rodzin, przez pracodawcę będącego przewoźnikiem, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy II instancji, postanowił jak w sentencji.Decyzja niniejsza jest ostateczna w postępowaniu podatkowym.