Pytanie dotyczy tworzenia przez Bank rezerw na kredyty w sytuacji wątpliwej.

Pytanie dotyczy tworzenia przez Bank rezerw na kredyty w sytuacji wątpliwej.


Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Banku z dnia 23.09.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 03.10.2005r.), o udzielenie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w związku z tworzeniem rezerw na kredyty w sytuacji wątpliwej, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny


postanawia:

Porady prawne


- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.


U z a s a d n i e n i e


Z przedstawionego przez Bank stanu faktycznego wynika, że Bank przy tworzeniu rezerw na kredyty w sytuacji wątpliwej stosuje zasady wynikające z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2003r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz.U. Nr 218, poz. 2147). Rezerwy celowe związane z ekspozycjami kredytowymi, zaklasyfikowanymi do kategorii wątpliwej Bank tworzy na podstawie indywidualnej oceny ryzyka obciążającego daną ekspozycje, jednak w wysokości co najmniej 50% podstawy tworzenia rezerw celowych, przyjmując za podstawę tworzenia rezerwy wypłacony kapitał pomniejszony o zabezpieczenia.
Stanowisko Banku
W myśl art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. d ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych za koszt uzyskania przychodów nie uważa się rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem tych rezerw utworzonych na pokrycie 25% kwoty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych oraz 25% zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych należności z tytułu gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek - udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997r.
W związku z powyższym do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć należy rezerwy na kredyty w sytuacji wątpliwej w wysokości 25% kwoty kredytów, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Powyższe stanowisko Bank opiera na wykładni literalnej oraz celowościowej przepisu art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. d w/w ustawy, co znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 maja 2004r. Sygn. Akt III S.A./WA72/04.
Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie:Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy podatku dochodowego mają obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający prawidłowe określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Na Banku ciąży więc konieczność wypełnienia wymogów w/w ustawy i obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej w taki sposób, aby jednoznacznie z nich wynikał rachunek podatkowych przychodów i kosztów uzyskania przychodów.
Banki zobowiązane są do tworzenia rezerw celowych zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2003r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz.U. z 2003r. Nr 218, poz. 2147). Rezerwy celowe tworzone są w bankach na ekspozycje kredytowe rozumiane jako należności z wyłączeniem odsetek, oraz na udzielone zobowiązania pozabilansowe o charakterze finansowym i gwarancyjnym, które zostały zakwalifikowane do kategorii 'normalne'- w zakresie pożyczek i kredytów detalicznych, 'pod obserwacją' i grupy 'zagrożone' obejmujące kategorie 'poniżej standardu', 'wątpliwe' oraz 'stracone'.

Wymagane wysokości tworzonych rezerw celowych uzależnione są od kategorii, do jakich zostały zaliczone ekspozycje kredytowe. Banki tworzą rezerwy celowe w ciężar kosztów, czyli rezerwy te obciążają koszty banku w momencie utworzenia.
Zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, utworzonych zgodnie z w/w przepisami o rachunkowości, jak stanowi art. 16 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczą przepisy art. 16 ust. 1 pkt 26 tej ustawy.
W myśl art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. d cytowanej ustawy, nie uznaje się za koszt uzyskania przychodu rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem tych rezerw utworzonych na pokrycie 25% kwoty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych oraz 25% zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych należności z tytułu gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek - udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997r., pod warunkiem, że nie zostały one udzielone z naruszeniem prawa, o czym stanowi przepis art. 16 ust. 3c ustawy, zgodnie z którym przepisów ust. 1 pkt 26 nie stosuje się w przypadku rezerw utworzonych na pokrycie (pożyczek), gwarancji (poręczeń) wymienionych w ust. 1 pkt 26, które zostały udzielone z naruszeniem prawa, przy czym naruszenie to powinno być stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu.
Biorąc powyższe pod uwagę w przypadku rezerw tworzonych na pokrycie wątpliwych kredytów (pożyczek) oraz wątpliwych należności z tytułu gwarancji albo poręczeń spłaty kredytów i pożyczek udzielonych po 1.01.1997r. zgodnie z obowiązującym prawem do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć rezerwę w wysokości 25% wątpliwych kredytów (pożyczek) lub wątpliwych należności (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do uznania przedmiotowych rezerw za koszty uzyskania przychodów, wynikających z art. 16 ust. 2b, art. 16 ust. 3 oraz art. 16 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
Ocena prawna stanowiska Strony w świetle przytoczonych wyżej przepisów prawa :Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w przedstawionym stanie faktycznym, w związku z tworzeniem rezerw na kredyty w sytuacji wątpliwej zastosowanie mają w/w przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a interpretacja przepisów podatkowych zastosowana przez Spółkę jest prawidłowa.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).
Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowejw Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa).


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika