Czy w przypadku kiedy zakład pracy wypłaca zarówno przychód ze stosunku pracy jak i zasiłki pieniężne (...)

Czy w przypadku kiedy zakład pracy wypłaca zarówno przychód ze stosunku pracy jak i zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, przychody te tworzą jedno źródło, do którego mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów właściwe dla przychodów ze stosunku pracy zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm./, po rozpatrzeniu wniosku Spółki 'X' o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

P O S T A N A W I A

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Porady prawne

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że za osoby pozostające ze Spółką w stosunku pracy opłacane są składki z tytułu ubezpieczenia na życie, w wysokości 6,86 zł. na jednego pracownika. Spółka traktuje te składki jako przychód ze stosunku pracy pracownika i zwiększa o tę wartość przychód pracownika ze stosunku pracy. W praktyce występują przypadki, gdy pracownik za dany miesiąc poza przychodem z tytułu opłacenia za niego przez Spółkę składki na ubezpieczenie na życie nie otrzymuje od Spółki żadnego wynagrodzenia. Taka sytuacja występuje w przypadku otrzymywania przez pracownicę zasiłku macierzyńskiego wypłacanego przez Spółkę oraz w przypadku otrzymywania przez pracownika zasiłku chorobowego wypłacanego przez Spółkę.
Wątpliwość Spółki budzi, czy, jeżeli przychód pracownika ze stosunku pracy wynosi 6,86 zł. Spółka ma prawo do zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, t.j. w wysokości 102,25 zł. miesięcznie oraz czy koszty te w całości powinny zostać uwzględnione przy wyliczaniu dochodu, o którym mowa w art. 32 ust. 2 updof.

Zdaniem Spółki, wysokość opłacanej za pracownika składki na ubezpieczenie na życie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy także wówczas, gdy pracownicy w danym miesiącu otrzymują za pośrednictwem pracodawcy jedynie zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego. W związku z faktem, iż ustawodawca nie uzależnił wysokości kosztów uzyskania przychodów od wysokości uzyskanego w danym miesiącu przychodu ze stosunku pracy, przy wyliczeniu kwoty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych należnej za dany miesiąc powinny być zastosowane koszty uzyskania przychodów w wysokości 102,25 zł.

Zdaniem Spółki, na podstawie art. 31 i 32 updof, w przypadku gdy zakład pracy wypłaca zarówno przychód ze stosunku pracy jak i zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, przychody te tworzą jedno źródło, do którego mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów właściwe dla przychodów ze stosunku pracy zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o pdof.

Zatem obliczając za dany miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy należy do kwoty uzyskanej przez pracownika ze stosunku pracy 6,86 zł. dodać kwotę przychodu uzyskaną z tytułu zasiłku macierzyńskiego 2097,90 i od łącznego przychodu odjąć koszty uzyskania przychodu w kwocie 102,25 zł. Od obliczonej w ten sposób kwoty należy następnie odjąć kwotę potrąconych przez Spółkę w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne w kwocie 1,29 zł. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, niezależnie od wysokości uzyskanego przychodu ze stosunku pracy, Spółka jako płatnik ma obowiązek zastosować określone w art. 22 ustawy koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu skarbowego stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wynika z w/w przepisu, składki ubezpieczenia na życie opłacane przez Spółkę za pracowników nalezy zakwalifikować jako przychody ze stosunku pracy.
Natomiast zasiłki wypłacone z ubezpieczenia społecznego należą do źródła przychodów określonego w art. 20 ust. 1 w/w ustawy, t.j. do przychodów z innych źródeł. Przychody ze stosunku pracy stanowią zatem odrębne w stosunku do zasiłków wypłaconych z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Powyższy przepis nakłada na zakłady pracy obowiązki płatnika w stosunku do wypłacanych przez nie przychodów ze stosunku pracy oraz przychodów z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego. Fakt, że zakład pracy wykonuje obowiązki płatnika od wyżej wymienionych świadczeń nie powoduje ich połączenia w jedno źródło przychodów, które miałoby stanowić wbrew zapisom art. 12 ust. 1 i art. 20 ust. 1 w/w ustawy przychody ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1 w/w ustawy w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007r. koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 111zł. 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1335 zł. W 2006r. miesięczne koszty uzyskania w przypadku przychodów z jednego zakładu pracy wynosiły 102 zł 25 gr, a za rok podatkowy nie więcej niż 1227 zł. Koszty uzyskania przychodów wskazane w tym przepisie mają zatem zastosowanie wyłącznie do przychodów ze stosunku pracy, natomiast nie mają zastosowania do zasiłków wypłacanych z ubezpieczenia społecznego.

Powyższy przepis nie uzależnia kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy od wysokości uzyskanego przychodu. Jednak warunkiem odliczenia pełnej kwoty kosztów uzyskania przychodów wymienionej w art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym jest pozostawanie pracownika z zakładem w stosunku pracy i uzyskanie przychodów ze stosunku pracy w wysokości umożliwiającej to odliczenie. Zatem przedstawiona przez Stronę we wniosku metoda wyliczenia dochodu pracownicy otrzymującej wypłacany przez zakład pracy zasiłek macierzyński i przychód z tytułu opłacanej przez Spółkę składki ubezpieczenia na życie jest niezgodna z art. 22 ust. 2 pkt 1 w/w ustawy. W przedstawionym przez Spółkę przykładzie istnieje możliwość odliczenia kosztów uzyskania przychodów od przychodów ze stosunku pracy do wysokości tych przychodów, t.j. 6,86 zł. Po powyższym odliczeniu nie występuje dochód do opodatkowania ze stosunku pracy. Natomiast opodatkowaniu podlegać będzie pełna kwota zasiłku macierzyńskiego, pomniejszona wyłącznie o odliczenie z tytułu składki na ubezpieczenie społeczne zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) w/w ustawy, od której Spółka jako płatnik obowiązana będzie pobrać zaliczkę w wysokości określonej w art. 32 w/w ustawy.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika