Czy wydatki poniesione przez Spółkę na wykonanie prac budowlanych w budynkach należących do Spółki (...)

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Spółka jest właścicielem dwóch budynków położonych w Warszawie. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. obsługa nieruchomości. Spółka otrzymała faktury za wykonanie prac budowlanych w budynkach przy ul. P. (projekt 1). Zgodnie z kosztorysem powyższe prace obejmowały następujące czynności:rozebranie ścian działowych gips-karton,wykonanie ścian z płyty gips-karton, przygotowanie pod malowanie,demontaż drzwi,montaż i obróbka drzwi,demontaż i ponowny montaż przeszklenia drewnianego z drzwiami,zaślepienie otworu płytą gips-karton,malowanie 2 krotne ścian,uzupełnienie wykładziny dywanowej, montaż listew cokołowych, naprawa ścian,wymiana wykładziny dywanowej,montaż listew przysufitowych,prace porządkowe, wywóz śmiecioraz fakturę za przebudowę pomieszczeń biurowych (projekt 2), która obejmuje:sala konferencyjna: demontaż istniejących drzwi, zaślepienie otworu po drzwiach, rozebranie jednej ze ścianek karton-gips, malowanie na biało,kuchnia: przełożenie drzwi,demontaż istniejących drzwi prowadzących do Punktu Obsługi Klienta (POK) i obróbka otworu,wykonanie i montaż zabudowy z drewna i szkła:zabudowa z drewna w kolorze istniejącej stolarki drzwiowej,szkło-szyba bezpieczna i dźwiękochłonna,daszek nad przedsionkiem ? leksan w ramie aluminiowejw skład zestawu wchodzą:drzwi wejściowe dwuskrzydłowe ? 2 szt. (razem z pochwytami i samozamykaczami)ścianka stała szklana ? 2 sztuki, od strony POK piaskowana częściowo, od strony sali konferencyjnej piaskowana całkowicie,daszek szklany,malowanie części ścian przy recepcji i w POK na biało,wykonanie oświetlenia bocznego w powstałym przedsionku.Wykonane przez Spółkę roboty budowlane w projekcie 1 miały na celu zmianę aranżacji powierzchni biurowej udostępnianej przez Spółkę najemcom zgodnie z zawartymi umowami najmu powierzchni biurowej.Projekt 2 miał na celu zapewnienie dostępu do sali konferencyjnej bez konieczności przechodzenia przez salę obsługi klienta i polegał na wydzieleniu pomiędzy nimi przeszklonego przedsionka. Zdaniem Spółki w wyniku realizacji projektu 1 i 2 nie nastąpiła zmiana wartości użytkowej środka trwałego w porównaniu do jego wartości z dnia przyjęcia do użytkowania, co zgodnie z art. 16g ust. 13 jest warunkiem niezbędnym do zakwalifikowania poniesionych kosztów do wydatków zwiększających wartość początkową danego środka trwałego.Projektom tym nie towarzyszyła też w ocenie Spółki:zmiana cech użytkowych nadających środkowi trwałemu inne niż pierwotne wykorzystanie,nadanie nowych cech użytkowych,zmiana warunków technicznych, czy własności lub parametrów użytkowych,co stanowiłoby o adaptacji, przebudowie czy rozbudowie środka trwałego.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, wydatki poniesione w projekcie 1 i 2 nie powodują zmiany parametrów użytkowych ani technicznych istniejącego budynku i winny stanowić koszt podatkowy w momencie ich poniesienia.Dla potwierdzenia przedstawionego we wniosku stanowiska Spółka powołuje się na wyrok NSA w Warszawie z dnia 16 czerwca 2000r., sygn. akt III SA 1025/99 oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 maja 2004r. Sygn. akt III SA 197/03.

Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny, stwierdza, co następuje:

Ustawa z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w art. 15, art. 16 i art. 16a ? 16m określa zasady zaliczania poniesionych przez podatnika wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Art.15 ust.1 w/w ustawy wskazuje, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Kosztami uzyskania przychodów są również, zgodnie z art.15 ust. 6 ustawy o pdop, odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art.16a-16m, z uwzględnieniem art.16 ust.1. Z kolei w art. 16 ust.1 w/w ustawy, ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 16g ust. 13 tej ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3 - 11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
O tym, czy poniesione nakłady stanowią wydatki na remont bezpośrednio zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, czy też będą uznane za nakłady na ulepszenie środka trwałego i będą podlegały odpisom amortyzacyjnym odnoszonym w koszty sukcesywnie ? zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami ? decyduje zakres przeprowadzonych robót. Jest to szczególnie istotne, w przypadku, gdy wydatki były ponoszone w związku z ulepszeniem, przebudową, rozbudową, rekonstrukcją, adaptacją lub modernizacją, bowiem zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ww. ustawy powiększać będą wartość środków trwałych stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Te zaś dopiero będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Pozostałe zaś wydatki nie wpływające na ulepszenie środka trwałego obciążają bezpośrednio koszty w dacie ich poniesienia.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje użytych w niej pojęć przebudowa, adaptacja, rozbudowa, rekonstrukcja itd.

Brak jest także definicji pojęcia remont i modernizacja. Remontem ? w rozumieniu przepisów prawa budowlanego / ustawa z dnia 07.07.1994 r. Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm./, jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym /art. 3 pkt 8/. Istotą remontu są wszelkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, następujące w toku eksploatacji środka i będące wynikiem tej eksploatacji /zużycia/ niezwiększające jego wartości początkowej, o której mowa w art. 16 g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wg utrwalonego orzecznictwa sądowego, z ulepszeniem mamy do czynienia, gdy następuje: - przebudowa polegająca na zmianie (poprawieniu) istniejącego stanu środka trwałego na inny, powodująca dostosowanie do pełnienia innych funkcji, zmianę warunków technicznych lub właściwości użytkowych, ale bez zwiększenia powierzchni (kubatury),- rozbudowa, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp., - adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony, albo nadanie mu nowych cech użytkowych, - rekonstrukcja ? odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych, - modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.
Aby poniesione wydatki zakwalifikować do ulepszenia środka trwałego, w świetle wyroku NSA z 21.11.2001 r., sygn. akt I S.A./Gd 829/99 wystarczy stwierdzenie, że występuje chociażby jeden z elementów ulepszenia (przebudowa - istotna zmiana struktury wewnętrznej obiektu już istniejącego bez zwiększenia powierzchni - kubatury, rekonstrukcja ? ponowna budowa obiektu w rozumieniu odtworzenia obiektu, adaptacja jako przystosowanie obiektu do nowej funkcji, której do tej pory nie spełniał, modernizacja ? unowocześnienie w rozumieniu uzupełnienia obiektu o nowe elementy składowe). Różnica między nakładami na remont a nakładami na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych, a drugie powodują istotne zmiany cech użytkowych rozbudowywanych, przebudowywanych, rekonstruowanych, adaptowanych czy modernizowanych środków trwałych.Z powyższego wynika, że przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do kosztów ulepszenia środków trwałych lub remontów należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowne dokumentacje, oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów oraz jednoznacznie rozstrzygnie, czy określony rodzaj nakładów na środki trwałe doprowadził do ich ulepszenia, czy nie. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby podatnik uzyskał opinię rzeczoznawcy w sprawie rozróżnienia charakteru poszczególnych robót budowlanych. Tym samym organ podatkowy nie może jednoznacznie rozstrzygnąć, iż wymienione we wniosku prace nie spowodowały zmiany parametrów użytkowych ani technicznych istniejącego budynku. Niemniej jednak Naczelnik tut. Urzędu wyraża opinię, iż o ile w przypadku projektu 1 można zgodzić się ze stanowiskiem Podatnika, iż w wyniku wykonanych prac przywrócono jedynie właściwości techniczne remontowanych pomieszczeń to w przypadku projektu 2, w wyniku którego wybudowany został od podstaw zadaszony przedsionek, nie można jednoznacznie stwierdzić, iż roboty budowlane miały charakter remontowy oraz że w ich następstwie nie doszło do ulepszenia budynku.