Przedmiotowym wnioskiem Spółka prosi, jako podmiot do którego zgodnie z art. 5 ustawy o podatku dochodowym (...)

Wspólnikami Spółki B spółka komandytowa są Spółka C, Spółka D oraz Spółka E Sp. z o.o. Spółka Komandytowa. Do lutego 2007 r. wspólnikiem Spółki B była także Spółka F.
Wspólnikami natomiast Spółki A spółka komandytowa są: Spółka K, Spółka D, Spółka E, Spółka L, oraz Spółka F. Wspólnikami Spółki E są natomiast Spółka D i Spółka M Spółki te należą do Grupy M w Polsce. Spółka A, Spółka B, i Spółka E na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast zgodnie z art. 5 w/w ustawy, przychody i koszty uzyskania przychodów Spółka A, Spółka B, i Spółka E powinny zostać alokowane w odpowiedniej części do ich wspólników, w tym do Spółki. W szczególności, część kosztów i przychodów będzie alokowana do Spółki w sposób bezpośredni w związku z faktem, że Spółka jest wspólnikiem Spółki A i Spółki B. Natomiast część kosztów i przychodów będzie alokowana do Spółki w sposób pośredni, w związku z faktem, że Spółka jest wspólnikiem Spółki E (spółki komandytowej), która jest wspólnikiem Spółki A i Spółki B..
Do działalności Spółki A należy szeroko rozumiana koordynacja dostaw towarów od dostawców do Spółki E, Spółki D, Spółki F, Spółki L. W ramach tej działalności Spółki A zapewnia transport towarów nabytych przez poszczególne spółki do wskazanych miejsc przeznaczenia. Ponadto w odniesieniu do produktów mrożonych oraz sprowadzanych z zagranicy Spółki A nabywa produkty od dostawców i sprzedaje je odbiorcom (Spółki E, Spółki D) - działalność ta prowadzona jest w ramach tzw. platformy mrożonek i tzw. platformy towarów zagranicznych. Natomiast podstawową działalnością Spółki B jest doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej zarządzania, prowadzenie negocjacji w imieniu i na rzecz Spółki E, Spółki D i spółek z Grupy z dostawcami towarów. Umowy są ostatecznie zawierane bezpośrednio przez dostawców i odbiorców, Spółka B nie występuje jako podmiot pośredniczący w obrocie towarami. Ponadto, do zadań Spółki B należy zarządzanie portfelem umów zawartych przez Spółkę E, Spółkę D i inne spółki z Grupy z dostawcami, ciągłe poszukiwanie nowych dostawców oraz badanie rynku. Spółka B odpowiada także za badanie jakości produktów dostarczanych do pozostałych spółek z Grupy, a także świadczy na ich rzecz usługi marketingowe (np. wprowadzenie własnej marki przez spółki Grupy). Obok opisanej powyżej działalności Spółka B od pewnego czasu jest nabywcą warzyw i owoców od dostawców, które następnie sprzedaje do Spółek E i D - prowadzi zatem obrót w zakresie warzyw i owoców (dalej działalność ta zgodnie z nomenklaturą Spółki B określana jest jako Platforma). Realizacja umów z dostawcami i odbiorcami warzyw i owoców generuje ok. 93% przychodów Spółki B. Platformą w ramach Spółki B kieruje osoba na stanowisku Szef Platform Owoce i Warzywa ? Kupiec Strategiczny. Jest on odpowiedzialny za działalność Platformy nad całą działalnością w zakresie handlu warzywami i owocami.

Ponadto, jest on odpowiedzialny za negocjacje handlowe z dostawcami warzyw i owoców. Wsparciem dla Szefa Platformy Owoce i Warzywa przy prowadzeniu działalności Platformy jest zespół wyspecjalizowanych pracowników, których zakres obowiązków odnosi się specyficznie do prowadzenia Platformy. Obok opisanej powyżej działalności Spółka B od pewnego czasu jest nabywcą warzyw i owoców od dostawców, które następnie sprzedaje do Spółek E i D - prowadzi zatem obrót w zakresie warzyw i owoców (dalej działalność ta zgodnie z nomenklaturą Spółki B określana jest jako Platforma). Realizacja umów z dostawcami i odbiorcami warzyw i owoców generuje ok. 93% przychodów Spółki B. Platformą w ramach Spółki B kieruje osoba na stanowisku Szef Platform Owoce i Warzywa ? Kupiec Strategiczny. Jest on odpowiedzialny za działalność Platformy nad całą działalnością w zakresie handlu warzywami i owocami. Ponadto, jest on odpowiedzialny za negocjacje handlowe z dostawcami warzyw i owoców. Wsparciem dla Szefa Platformy Owoce i Warzywa przy prowadzeniu działalności Platformy jest zespół wyspecjalizowanych pracowników, których zakres obowiązków odnosi się specyficznie do prowadzenia Platformy.Obok opisanej powyżej działalności Spółka B od pewnego czasu jest nabywcą warzyw i owoców od dostawców, które następnie sprzedaje do Spółek E i D - prowadzi zatem obrót w zakresie warzyw i owoców (dalej działalność ta zgodnie z nomenklaturą Spółki B określana jest jako Platforma).
Realizacja umów z dostawcami i odbiorcami warzyw i owoców generuje ok. 93% przychodów Spółki B. Platformą w ramach Spółki B kieruje osoba na stanowisku Szef Platform Owoce i Warzywa ? Kupiec Strategiczny. Jest on odpowiedzialny za działalność Platformy nad całą działalnością w zakresie handlu warzywami i owocami. Ponadto, jest on odpowiedzialny za negocjacje handlowe z dostawcami warzyw i owoców.
Wsparciem dla Szefa Platformy Owoce i Warzywa przy prowadzeniu działalności Platformy jest zespół wyspecjalizowanych pracowników, których zakres obowiązków odnosi się specyficznie do prowadzenia Platformy. Kontrola jakości warzyw i owoców jest prowadzona przez odrębną komórkę Spółki B, niezwiązaną wyłącznie z działalnością Platformy. Komórka kontroli jakości jest bowiem odpowiedzialna za kontrolę jakości również innych produktów nabywanych przez spółki Grupy, np. mrożonki. W rezultacie funkcjonowanie Platformy wymaga koordynacji pracy różnych komórek Spółki B i ich pracowników, a jej działalność prowadzona jest przy wykorzystaniu całego majątku Spółki B oraz wszystkich jej zasobów ludzkich.
Platforma nie jest zorganizowana w postaci zarejestrowanego sądownie oddziału Spółki B, ani tym bardziej oddziału samodzielnie sporządzającego bilans. Pomimo, że Platforma nie jest zorganizowana w postaci oddziału samobilansującego Spółki B posiada w swoim zakładowym planie kont szereg pozycji, na których księgowane są wyłącznie zdarzenia gospodarcze, jakie mają miejsce w związku z prowadzeniem Platformy, np. koszty logistyczne, koszty etykietowania. W rezultacie Spółka B jest w stanie sporządzić dla działalności w zakresie Platformy odrębny rachunek zysków i strat. Dodatkowo zobowiązania handlowe i koszty operatorów logistycznych są zaspokajane z odrębnych rachunków bankowych przypisanych wyłącznie prowadzeniu Platformy podobnie jak należności handlowe, które wpływają na odrębny rachunek bankowy.Obecnie zaistniała konieczność rozwinięcia obrotu w zakresie warzyw i owoców w ramach Grupy. Wymaga to odpowiedniego umieszczenia Platformy w strukturze Grupy i nadania mu odpowiedniej formy organizacyjnej. Podmiotem wyspecjalizowanym do prowadzenia obrotu poszczególnymi grupami produktów jest w Grupie spółka B, która w chwili obecnej prowadzi w sposób zorganizowany i kompleksowy platformy mrożonek i towarów zagranicznych. W związku z powyższym Spółka B przeniesie w dniu 1 października 2007 r. w drodze sprzedaży Platformę do Spółki A.

W ramach Transakcji przeniesione zostaną:

umowy zawarte przez Spółkę B z dostawcami warzyw i owoców,umowy zawarte przez Spółkę B z odbiorcami warzyw i owoców,zapasy warzyw i owoców powstałe w związku z wykonywaniem umów z dostawcami i odbiorcami, których Spółka B nie zdąży sprzedać lub zwrócić,samochody i komputery związane z przejściem części pracowników ze Spółki B do Spółki A.

W wyniku sprzedaży także część pracowników dotychczas zatrudniona przez Spółkę B przy obsłudze Platformy otrzyma możliwość zatrudnienia przez Spółkę A. Każdy z pracowników będzie miał możliwość wyboru, czy po upływie okresu wypowiedzenia w Spółce B będzie zatrudniony w Spółce A, czy też nie. W związku z powyższym nie jest intencją stron Transakcji zastosowanie regulacji art. 23(1) Kodeksu pracy. W przypadku pracowników, którzy zdecydują się kontynuować współpracę z Spółką A, do okresu ich zatrudnienia w Spółce A będzie wliczany okres zatrudnienia w Spółce B. Dodatkowo, Spółka A zaproponuje im takie same warunki pracy i płacy jakie mieli w Spółce B.

Natomiast w wyniku planowanej Transakcji nie dojdzie do przejścia:

- wierzytelności związanych z umowami z dostawcami i odbiorcami,- zobowiązań związanych z umowami z dostawcami i odbiorcami,- funkcji kontroli jakości warzyw i owoców,- funkcji negocjacji umów na dostawy warzyw i owoców,- funkcji zarządzania pakietem umów na dostawy warzyw i owoców,- umów z operatorami logistycznymi na obsługę transportu warzyw i owoców (Spółki B rozwiąże umowy z operatorami logistycznymi po przeniesieniu Platformy, a Spółka A zorganizuje obsługę logistyczną warzyw i owoców bądź w ramach zawartych już umów na obsługę logistyczną lub też Spółka A podpisze nowe umowy),- wszystkich pracowników zaangażowanych w działalność Platformy, a w szczególności Szefa Platform Owoce i Warzywa odpowiedzialnego w Spółce B za funkcjonowanie Platformy oraz kierownictwa odpowiadającego za zakupy,- oprogramowania informatycznego wykorzystywanego przy działalności Platformy (Spółka A zawrze odrębne umowy na korzystanie z odpowiedniego oprogramowania),- funkcji przeprowadzania i uzgodnienia wspólnych przedsięwzięć handlowych w zakresie obrotu warzywami i owocami razem z sieciami handlowymi. Dodatkowo, jeżeli w związku z dotychczas prowadzoną w Spółki B działalnością Platformy Spółki B nabyła prawa do otrzymania jakichkolwiek premii od dostawców, rozliczenia te zostaną dokonane pomiędzy Spółką B a dostawcami, a więc te przyszłe należności nie zostaną przeniesione na Spółki A.

W wyniku Transakcji Spółka A będzie wykonywać prawa i obowiązki z umów na dostawy i odbiór warzyw i owoców. Działania te będzie jednak prowadzić w oparciu o własne zaplecze logistyczne oraz wypracowany już w tym zakresie know-how. Prowadzenie obrotu w zakresie warzyw i owoców Spółka A powierzy zarówno byłym pracownikom Spółki B, którzy zdecydują się przejść do Spółki A, jak również własnym pracownikom, którzy posiadają doświadczenie w rozwijaniu platform poszczególnych grup produktów. Jednakże, biorąc pod uwagę, że nie wszystkie funkcje niezbędne do działania Platformy zostaną przeniesione na Spółki A i B będzie musiała udzielać wsparcia Spółki A w zakresie operacji związanych z działalnością Platformy, np.

w zakresie negocjacji cen, kontroli jakości towarów, etc. Dodatkowo, w okresie bezpośrednio po Transakcji Spółki B będzie wspólnie z Spółką A odpowiedzialna za kształtowanie cen sprzedaży. Z drugiej jednak strony Spółka A będzie podmiotem odpowiedzialnym za rozliczenie ewentualnych zwrotów warzyw i owoców po dokonaniu Transakcji w odniesieniu do dostaw wynikających ze zleceń złożonych lub przyjętych przez Spółkę B przed dniem Transakcji.

Przedmiotowym wnioskiem Spółka prosi, jako podmiot do którego zgodnie z art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, alokowane są przychody i koszty związane z działalnością Spółka A i Spółka B, o potwierdzenie, iż:

1.Podlegający sprzedaży zespół składników związanych z działalnością Platformy nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

2.Wynagrodzenie zapłacone przez Spółkę A do Spółki B za przeniesienie praw i obowiązków z umów zawartych przez Spółkę B z dostawcami i odbiorcami owoców i warzyw w ramach Transakcji nie będzie stanowić wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu art. 16b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

3.Wynagrodzenie zapłacone przez Spółkę A do Spółki B za przeniesienie praw i obowiązków z umów zawartych przez Spółkę B z dostawcami i odbiorcami owoców i warzyw w ramach Transakcji będzie stanowić pośredni koszt uzyskania przychodu rozpoznawany, zgodnie z art. 15 ust. 4d i art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

a) w odniesieniu do umów zawartych na okres do jednego roku ? w momencie poniesienia wydatku (zapłaty);

b) w odniesieniu do umów zawartych na czas określony, do których wygaśnięcia pozostało nie więcej niż rok - w momencie poniesienia wydatku (zapłaty);

c) w odniesieniu do umów zawartych na czas określony, do których wygaśnięcia pozostało więcej niż rok - w poszczególnych latach w części dotyczącej danego roku podatkowego, a jeżeli nie jest możliwe takie przypisanie proporcjonalnie do ilości lat do wygaśnięcia umowy;

d) w odniesieniu do umów zawartych na czas nieoznaczony - w momencie poniesienia wydatku (zapłaty).

4.Wydatki na nabycie środków trwałych w wyniku planowanej Transakcji sprzedaży, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b oraz art. 15 ust. 6 ustawy, będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Spółki w postaci odpisów z tytułu zużycia środków trwałych dokonywanych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m oraz art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wartość początkową poszczególnych środków trwałych stanowić będzie cena ich nabycia, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

5.Wydatki na nabycie zapasów w wyniku planowanej Transakcji sprzedaży stanowić będą koszt uzyskania przychodu Spółki w roku podatkowym, w którym Spółka osiągnie przychód z tytułu sprzedaży tych zapasów przez Spółkę A, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 1

Zdaniem Podatnika, zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby zespół składników materialnych i niematerialnych, będący przedmiotem określonej transakcji zbycia, mógł być zaklasyfikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa na gruncie w/w ustawy, powinien on jednocześnie być:

- wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie pod względem organizacyjnym,

- wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie pod względem finansowym,

- przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych,

- zdolny stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków uniemożliwia zakwalifikowanie przedmiotu transakcji jako zorganizowanej część przedsiębiorstwa z powodu niespełnienia przesłanek wskazanych w art. 4a pkt 4 w/w ustawy.Spółka przywołuje interpretacje naczelników urzędów skarbowych odnoszące się do problemu organizacyjnego wyodrębnienia zespołu składników majątkowych, które stwierdzają, iż kluczowe dla istnienia takiego wyodrębnienia są postanowienia dokumentów korporacyjnych podatnika, jak również konkretne stany faktyczne. Jak stwierdził Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 16 listopada 2005r. (RO/423/141/2005), wyodrębnienie organizacyjne ?powinno nastąpić na podstawie statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze, ale może mieć też charakter faktyczny. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.?. Jak wskazano, Platforma nie jest zorganizowana w ramach Spółki B jako wyodrębniony oddział będący przedmiotem odrębnej rejestracji w sądzie, a tym bardziej nie jest oddziałem samobilansującym. Funkcjonowanie Platformy wymaga koordynacji pracy zespołu osób o różnych specjalizacjach począwszy od negocjacji umów z dostawcami, poprzez obsługę logistyczną przedsięwzięcia, a kończąc na sprawdzeniu jakości dostarczanych produktów. W ramach Spółki B nie istnieje również grupa składników majątkowych, które byłyby w jakiś szczególny sposób wyodrębnione i przypisane obsłudze zakupu i sprzedaży owoców warzyw. Komputery i telefony, które w tej chwili wykorzystywane są przez pracowników oddelegowanych do obsługi tego rodzaju działalności, mogą w każdej chwili, w miarę potrzeb i możliwości Spółki B, zostać przydzielone innym pracownikom, np. kontrolerowi finansowemu czy osobom z działu kontroli jakości. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, na dzień dokonania Transakcji nie będzie spełniony warunek organizacyjnego wyodrębnienia składników majątkowych i niemajątkowych nabywanych przez Spółkę A, a przez to niespełniony jest jeden z warunków uznania takiego zespołu składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast dla wyodrębnienia zespołu składników pod względem finansowym kluczowe znaczenie ma możliwość ustalenia wyniku finansowego zespołu składników odrębnie od wyniku finansowego spółki. Potwierdził to m.in. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 27.

01.2005r. (sygn. US72/ROP1/423-863/IW/04). Zdaniem Urzędu ?wyodrębnienie finansowe polega na prowadzeniu oddzielnych kont na których ewidencjonowane są przychody i koszty zakupionego przedsiębiorstwa. Są również dla niego prowadzone osobne rachunki wyników obejmujące działalność (...). Dzięki tak prowadzonej ewidencji możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów Spółki mimo, że przedsiębiorstwo samodzielnie nie sporządza bilansu.?Ponadto, jak wskazują niektóre organy podatkowe, wyodrębnienie finansowe należy utożsamiać z oddziałem samodzielnie sporządzającym bilans. Przykładowo Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego stwierdził w informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 18.01.2005 iż ?(...) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę jego część, która nie tylko jest wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Wewnętrzną samodzielność finansową należy rozumieć jako odpowiadającą pojęciu oddziału samobilansującego?. Jak słusznie wskazuje organ podatkowy, nie jest istotny sam fakt prowadzenia odrębnych kont, na których księgowane są np. przychody związane z określonym zespołem składników, ale musi istnieć zespół narzędzi rachunkowych, w tym także kont, umożliwiających określenie wyniku finansowego osiągniętego przez dany zespół składników majątkowych. Pomimo, że Spółka B jest w stanie przygotować wyodrębniony dla Platformy rachunek zysków i strat na podstawie zespołu kont księgowych przypisanych do działalności Platformy, wyniki tej działalności nie są w żaden sposób raportowane odrębnie w stosunku do wyników pozostałych działów Spółki B. W szczególności raportując do Spółki dla potrzeb przygotowania rozliczenia dla podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka B nie przedstawia odrębnie wyników realizowanych na działalności owocowo-warzywnej w stosunku do pozostałej działalności Spółki B. Ponadto, działalność Platformy nie jest przedmiotem odrębnego audytu księgowego w stosunku do audytu całej działalności Spółki B. Platforma nie jest także oddziałem samodzielnie sporządzającym bilans. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, zespół składników stanowiący przedmiot Transakcji nie może być uznany za wyodrębniony pod względem finansowym w ramach Spółki B na dzień dokonania Transakcji, a przez to niespełniony jest jeden z warunków, aby zespół składników uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Do zakwalifikowania zespołu składników materialnych i niematerialnych, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa istotne jest także stwierdzenie, że zespół ten jest w stanie funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo. Struktura planowanej Transakcji wskazuje wyraźnie, że nie wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe określane mianem Platformy będą przedmiotem Transakcji między Spółką A i B. W szczególności, w Spółce B pozostaną niektóre z funkcji niezbędnych dla organizacji i koordynacji dostaw owoców i warzyw. Przede wszystkim, to Spółka B nadal odpowiedzialna będzie za negocjacje umów z dostawcami warzyw i owoców ? Spółka A w wyniku Transakcji przejmie istniejące umowy z dostawcami, natomiast nie uzyska żadnych kontaktów handlowych związanych z prowadzeniem Platformy. W szczególności Spółka A nie przejmie stworzonej w Spółce B bazy dostawców. Bazę taką będzie musiała stworzyć sama lub korzystać z usług innych podmiotów, np. Spółka B. Podobna sytuacja ma miejsce w odniesieniu do funkcji kontroli jakości. Komórka kontroli jakości nie jest związana wyłącznie z Platformą i w ramach Transakcji żadna jej część, w szczególności żaden pracownik, nie przechodzi do Spółki A. Zgodnie z ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienia z dnia 25 sierpnia 2006 r.

(Dz.U. 2006r. Nr 171, poz. 1225 ze zm.) oraz Rozporządzeniem Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. żywność wprowadzona do obrotu musi spełniać szereg wymogów w zakresie jakości, potwierdzonych szczegółowymi procedurami. Spółka A nie dysponując komórką kontroli jakości nie będzie w stanie kontynuować działalności w zakresie obrotu warzywami i owocami. W rezultacie, aby podjąć tą działalność obok nabycia składników majątkowych i niemajątkowych Spółki A zmuszony będzie do dokonania dodatkowych czynności w postaci albo zorganizowania komórki kontroli jakości lub zlecenia tej kontroli podmiotom zewnętrznym.Podobnie, wsparcie informatyczne i obsługa systemu informatycznego odpowiedzialnego za transfer danych między systemem magazynowym Spółki A, a systemami odbiorców będzie prowadzona przy udziale Spółki B. Z drugiej jednak strony Spółka A nie przejmie istniejących w Spółce B systemów informatycznych wykorzystywanych do obsługi Platformy, lecz zawrze odrębne umowy dotyczące korzystania z tych systemów. Dodatkowo, zespół osób które zdecydują się na podjęcie zatrudnienia w Spółce B, pomimo posiadanego doświadczenia, nie będzie w stanie samodzielnie zająć się obsługą dostaw owoców i warzyw w ramach struktur Spółki A. Wynika to między innymi z faktu, że pracownikiem, z którym Spółka B nie rozwiąże umowy o pracę jest Szef Platform Owoce i Warzywa ? Kupiec Strategiczny obecnie nadzorujący działalność w zakresie warzyw i owoców w Spółce B. Biorąc to pod uwagę, Spółka A będzie zmuszona uzupełnić zespół osób, które przejdą z Spółki B, a które będą zajmować się w Spółce A Platformą, nie tylko o pracowników wykonawczych, ale w pierwszej kolejności Spółki B będzie musiało dokonać wewnętrznej lub zewnętrznej rekrutacji osoby na stanowisko szefa Platformy. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, zespół składników majątkowych i niemajątkowych będących przedmiotem Transakcji nie jest zdolny do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, a przez to nie jest spełniony jeden z warunków umożliwiających zakwalifikowanie go jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W związku z faktem, że zdaniem Spółki, w odniesieniu do przedmiotu Transakcji nie są spełnione warunki wyodrębnienia organizacyjnego, wyodrębnienia finansowego oraz zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, przedmiot Transakcji nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ad. 2

W wyniku Transakcji na Spółkę A zostaną przeniesione za wynagrodzeniem prawa i obowiązki z umów zawartych pomiędzy Spółka B a dostawcami i odbiorcami warzyw i owoców. Zdaniem Spółki, przejęte w drodze cesji prawa i obowiązki z tych umów nie będą stanowić wartości niematerialnej i prawnej, o której mowa w art. 16b ust. 1 i 2 w/w ustawy. Zgodnie z przyjętą wykładnią tego przepisu, katalog wartości niematerialnych i prawnych jest katalogiem zamkniętym, tj. pozycje w nim niewymienione nie mogą stanowić wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatkowych. Przepis art. 16 ust. 1 i 2 w/w ustawy, w katalogu wartości niematerialnych i prawnych nie wymienia praw i obowiązków wynikających z cesji umów. W rezultacie należy stwierdzić, że takie prawa i obowiązki nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych, a w konsekwencji koszt nabycia tych praw i obowiązków nie będzie podlegał amortyzacji.

Ad. 3

W wyniku Transakcji na Spółkę A zostaną przeniesione za wynagrodzeniem prawa i obowiązki z umów zawartych pomiędzy Spółką B a dostawcami i odbiorcami warzyw i owoców.

W rezultacie do Spółki, wspólnika Spółki A (nabywcy), zgodnie z art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien zostać alokowany w odpowiedniej proporcji i w odpowiedni sposób koszt nabycia. Koszt ten, zdaniem Spółki, będzie jej kosztem podatkowym ponieważ zostanie on poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, a ponadto wydatek taki nie jest wymieniony w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy. W rezultacie stanowić będzie koszt uzyskania przychodu rozpoznawany w czasie na zasadach wskazanych w art. 15 ust. 4 - 4e ustawy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do rozpoznawania kosztów w czasie należy odróżnić koszty bezpośrednio związane z przychodem od kosztów pośrednio związanych z przychodem. Zgodnie z doktryną, za koszty bezpośrednio związane z przychodem należy uznać wszelkie koszty związane z wytworzeniem wyrobów lub usług, które można bezpośrednio powiązać z osiągnięciem konkretnego przychodu. Natomiast koszty pośrednio związane z przychodem to koszty, których w sposób prosty nie można przypisać do osiągniętego konkretnego przychodu. Zdaniem Spółki, wydatki poczynione na nabycie praw i obowiązków wynikających z cesji umów należy traktować jako koszty pośrednio związane z przychodem. Wydatek ten nie generuje bezpośrednio przychodu, ale jest wydatkiem koniecznym, aby wskazane umowy w przyszłości przysparzały przychodów Spółki A, a przez to Spółce. W rezultacie, na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy, Spółka stoi na stanowisku, iż powinna rozpoznać w czasie koszty związane z nabyciem w drodze cesji praw i obowiązków z umów w następujący sposób:

a) w odniesieniu do umów zawartych na okres do jednego roku - w momencie poniesienia wydatku (zapłaty),b) w odniesieniu do umów zawartych na czas określony, do których wygaśnięcia pozostało nie więcej niż rok - w momencie poniesienia wydatku (zapłaty),c) w odniesieniu do umów zawartych na czas określony, do których wygaśnięcia pozostało więcej niż rok - w poszczególnych latach w części dotyczącej danego roku podatkowego, a jeżeli nie jest możliwe takie przypisanie proporcjonalnie do ilości lat do wygaśnięcia umowy,d) w odniesieniu do umów zawartych na czas nieoznaczony - w momencie poniesienia wydatku (zapłaty).

Ad. 4

W wyniku Transakcji sprzedaży do Spółki A zostaną sprzedane niektóre środki trwałe (samochody, komputery) wykorzystywane w działalności Platformy. W rezultacie do Spółki D, wspólnika Spółki A (nabywcy), zgodnie z art. 5 w/w ustawy, powinien zostać alokowany w odpowiedniej proporcji i w odpowiedni sposób koszt ich nabycia.W przypadku nabycia poszczególnych środków trwałych zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość początkową danego środka trwałego stanowi cena nabycia. W związku z powyższym w odniesieniu do nabytych przez Spółkę A od Spółki B środków trwałych Spółka powinna rozpoznać w kosztach odpisy amortyzacyjne dokonane zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wartość początkową poszczególnych środków trwałych stanowić będzie cena ich nabycia.

Ad. 5

W wyniku Transakcji do Spółki A zostaną sprzedane zapasy owoców i warzyw wykorzystywane przy działalności Platformy, których do dnia Transakcji Spółka B nie sprzedała odbiorcom lub nie zwróciła dostawcom.

W rezultacie do Spółki, wspólnika Spółki A (nabywcy), zgodnie z art. 5 ustawy, powinien zostać alokowany w odpowiedniej proporcji i w odpowiedni sposób koszt nabycia.Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do rozpoznawania kosztów w czasie należy rozróżnić koszty bezpośrednio związane z przychodem od kosztów pośrednio związanych z przychodem. Zgodnie z doktryną, za koszty bezpośrednio związane z przychodem należy uznać wszelkie koszty związane z wytworzeniem wyrobów lub usług, które można bezpośrednio powiązać z osiągnięciem konkretnego przychodu. Zapasy nabyte przez Spółkę A w wyniku Transakcji pomiędzy Spółką B a A będą przedmiotem dalszego obrotu handlowego. W rezultacie koszt ich nabycia można powiązać bezpośrednio z przychodem z ich sprzedaży.W związku z powyższym w odniesieniu do nabytych przez Spółkę A od Spółki B zapasów, Spółka powinna je rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4, tj. w roku w którym został osiągnięty przychód z ich zbycia. W związku z faktem, że koszt nabycia zapasów zostanie poniesiony przed osiągnięciem przychodu z ich sprzedaży, przepisy art. 15 ust. 4b i 4c ustawy, nie będą miały zastosowania.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego argumentacja przedstawiona przez Stronę jest prawidłowa.

Ad. 1

Przepisy ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wyodrębniają dla celów podatkowych pojęcie przedsiębiorstwa oraz jego zorganizowanej części. Definicja przedsiębiorstwa zawarta została w art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych który stanowi, że pojęcie to oznacza przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23.04.1964r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: 1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,5)koncesje, licencje i zezwolenia,6)patenty i inne prawa własności przemysłowej, 7)majątkowe prawa autorskie i inne majątkowe prawa pokrewne,8)tajemnice przedsiębiorstwa,9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z kolei za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 4a pkt 4 w/w ustawy, uważa się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania. Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością zdolną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje zobowiązania, które zostały usunięte z definicji przedsiębiorstwa zawartej w kodeksie cywilnym. Z kolei wyodrębnienie finansowe polega na faktycznym prowadzeniu ewidencji, która pozwala na przyporządkowanie przychodów i kosztów zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynikających z realizowanych przez tę część zadań gospodarczych. Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu, w świetle przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego oraz przywołanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż wymienione we wniosku składniki, które składają się na ?Platformę? nie posiadają wszystkich cech wymienionych w art. 4a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie mieszczą się w pojęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W ramach Spółki B pozostaną bowiem nadal wierzytelności i zobowiązania związane z dostawami, funkcje kontroli jakości, negocjacji umów na dostawy, zarządzania pakietem tych umów oraz funkcje przeprowadzania i uzgodnienia wspólnych przedsięwzięć handlowych w zakresie obrotu warzywami i owocami. Pomimo, że w ramach transakcji do Spółki A przeniesione zostaną komputery, to wsparcie informatyczne i obsługa systemu informatycznego odpowiedzialnego za transfer danych między systemem magazynowym Spółki A a systemami odbiorców będzie prowadzona przy udziale Spółki B. Ponadto, jak wynika z wniosku, Spółka B będzie musiała nadal udzielać wsparcia Spółce A w zakresie operacji związanych z działalnością Platformy. Pomimo, że Spółka B jest w stanie przygotować wyodrębniony dla Platformy rachunek zysków i strat na podstawie zespołu kont księgowych przypisanych do działalności Platformy, wyniki tej działalności nie są w żaden sposób raportowane odrębnie w stosunku do wyników pozostałych działów Spółki B. Ponadto, działalność Platformy nie jest przedmiotem odrębnego audytu księgowego w stosunku do audytu całej działalności Spółki B, jak również Platforma nie jest oddziałem samodzielnie sporządzającym bilans. Zatem w ocenie Naczelnika tut. Urzędu, Platforma nie jest wyodrębniona pod względem organizacyjnym i finansowym, w taki sposób, iż przedmiotowa działalność może być realizowana samodzielnie i może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ad. 2

Zgodnie z art. 16 b ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji zalicza się nabyte i nadające się do używania: 1)spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,2)spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,3)prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,4)autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,5)licencje,6)prawa określone w ustawie z dnia 30czerwca 2000r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.),7)wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencyjnej), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. W w/w artykule ustawodawca wyróżnił składniki majątku uznawane za wartości niematerialne i prawne z punktu widzenia możliwości ich amortyzacji.

Powołana wyżej regulacja zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Wśród wymienionych w tym przepisie wartości niematerialnych i prawnych brak jest umów na świadczenie określonych usług. W ocenie Naczelnika tut. Urzędu umowy na dostawy i odbiór warzyw i owoców nie wiążą się z żadną wiedzą techniczną i technologiczną konieczną do wytworzenia określonego wyrobu lub świadczenia usług, nie są też związane z żadnymi licencjami i patentami. Zatem koszt nabycia praw i obowiązków z umów na dostawy i odbiór warzyw i owoców nie podlega amortyzacji.

Ad. 3

Zgodnie z art. 5 ust. 1 w/w ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku, o czym stanowi ust. 2 cytowanego art. 5. Z powyższej regulacji wynika, że przychód wspólnika z udziału w spółce osobowej, jak i koszty uzyskania tego przychodu ustala się na podstawie posiadanego przezeń udziału, przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa, o jaki udział chodzi. Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu w odniesieniu do przepisu art. 5 ust. 1 i 2 w/w ustawy należy zastosować wykładnię celowościową i systemową, która prowadzi do wniosku, iż termin ?proporcjonalnie do posiadanego udziału? należy rozumieć jako ustalony w umowie spółki pomiędzy wspólnikami udział poszczególnych wspólników w zyskach, majątku, czy stracie spółki komandytowej. Przepis ten należy interpretować w połączeniu z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (t.j Dz.U. z 2000r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), dotyczącymi wielkości wnoszonych udziałów przez wspólników do spółki osobowej (w przedstawionym stanie faktycznym do spółki komandytowej) oraz możliwości określenia w umowie spółki wielkości udziału poszczególnych wspólników w zysku i stratach spółki. Na podstawie art. 51 ksh w zw. z art. 103, komplementariusz ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj wkładu. W razie wątpliwości określony udział wspólnika w zysku odnosi się także do udziału w stratach. Powyższe zasady mogą zostać uregulowane inaczej w umowie spółki. Ponadto umowa może zwolnić wspólnika od udziału w stratach. W odniesieniu do komandytariuszy zagadnienie udziału w zyskach i stratach nie musi być uregulowane w umowie spółki. Jeżeli nie określono zasad udziału w zyskach, to komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki na podstawie art. 123 § 1 ksh. Uczestniczenie w stratach - ale tylko w razie wątpliwości - ograniczone jest poziomem umówionego wkładu. Natomiast stosowne ustalenia w umowie spółki mogą prowadzić do przyjęcia zupełnie innych reguł, choćby takich, jakie zostały przyjęte w stosunku do komplementariuszy. Udział w zyskach i stratach zarówno komplementariuszy, jak i komandytariuszy, może też polegać na odmiennych proporcjach udziału w stratach i zyskach. Skoro kodeks spółek handlowych dopuszcza możliwość ustalenia udziału wspólników w zyskach i stratach spółki w innych proporcjach, aniżeli wielkość wniesionych wkładów do spółki, to przyjęcie, że termin ?proporcjonalnie do posiadanego udziału? w przepisie art. 5 ust.

1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy wniesionych przez wspólników wkładów do spółki osobowej, powodowałoby, że ewentualne postanowienia umowy spółki, określające uczestnictwo wspólników w zyskach i stratach spółki w innych proporcjach, aniżeli wielkość wniesionych wkładów, pozostawałyby martwe. Udział wspólnika w spółce nie będącej osobą prawną odnosi się ? zdaniem tutejszego organu podatkowego - do zysku osiągniętego przez wspólnika z działalności prowadzonej w formie spółki osobowej. A zatem jest uzależniony od wielkości ustalonego udziału wspólnika w zysku spółki osobowej. Każdy ze wspólników (zarówno komplementariusz i komandytariusz) spółki komandytowej będzie łączył przychody z udziału w spółce z pozostałymi, własnymi przychodami. Przy czym wielkość przychodów z udziału w spółce powinna być określona w stosunku do udziału wspólnika w zysku tej spółki osobowej. Zasada proporcjonalnego rozliczania ma odpowiednie zastosowanie również w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, ewentualnych zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Biorąc powyższe pod uwagę, osoba prawna posiadająca udziały np. w spółce komandytowej obowiązana jest do ustalenia zarówno przychodów, jak i kosztów ich uzyskania na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie więc do art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Warunkiem więc uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie między nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się te wydatki, których nie można powiązać z konkretnym przychodem, jednak ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż wydatki poniesione na nabycie praw i obowiązków z umów na dostawy i odbiór warzyw i owoców pozostają w związku z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą i mają wpływ na powstanie przychodu. Zatem Podatnik ma prawo do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodu wydatków na nabycie w/w praw i obowiązków w proporcji do posiadanego udziału. W ocenie organu podatkowego są to koszty pośrednie, które nie mają bezpośredniego związku z konkretnym przychodem. W myśl art. 15 ust. 4d ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 4e w/w ustawy, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zatem Spółka powinna, stosownie do art. 15 ust. 4d w/w ustawy, rozpoznać wydatki związane z nabyciem praw i obowiązków z w/w umów w momencie ich poniesienia (tj. zaksięgowania). Natomiast w odniesieniu do umów zawartych na czas określony przekraczający rok podatkowy, Spółka może rozpoznać wydatki proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Powyższe wydatki Podatnik ma prawo do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodu tylko w proporcji do posiadanego udziału.

Ad. 4

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a ? 16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy. Zgodnie natomiast z art. 16a ust. 1 w/w ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,2) maszyny, urządzenia i środki transportu,3) inne przedmioty- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się, w razie odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia, o czym stanowi art. 16g ust. 1 i 3 w/w ustawy.W razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, o czym mowa w art. 16g ust. 8 w/w ustawy, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio. W ocenie Naczelnika tut. Urzędu, samochody i komputery nabyte przez Spółkę A w drodze kupna stanowią środki trwałe, od których należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Za wartość początkową należy przyjąć, zgodnie z art. 16g ust. 1 ustawy, cenę ich nabycia. Wartość początkową tych składników ustala się w takiej proporcji ich wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tych składników majątku. Biorąc po uwagę wyżej wymienione uregulowania prawne, tut. organ podatkowy stwierdza, że Podatnikowi przysługuje prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tych składników majątku, w takiej proporcji, w jakiej pozostaje udział wnioskodawcy we własności tego składnika majątku.

Ad. 5

Zgodnie z w/w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. W ocenie Naczelnika tut. Urzędu, wydatki na nabycie przez Spółkę A zapasów warzyw i owoców w wyniku transakcji sprzedaży można zaliczyć do kosztów bezpośrednich, gdyż pozostają w związku przyczynowym z osiąganym przychodem spółki. W myśl art. 15 ust. 4 w/w, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4b ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzenia takiego sprawozdania, albo

2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

W myśl natomiast art. 15 ust. 4c ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę, stwierdzić należy, że co do zasady, koszty bezpośrednie są potrącalne w roku podatkowym, w którym podatnik osiągnął odpowiadające im przychody. Aby możliwe było odliczenie kosztów, musi wystąpić przychód, w związku z którym koszty zostały poniesione. Zatem, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu, wydatki poniesione na nabycie w/w zapasów Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie osiągnięcia przychodów z ich sprzedaży, tylko w proporcji do posiadanego udziału. Mając powyższe ma uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.