Czy przy dokonywaniu wypłaty w drobnych transakcjach zawieranych z podmiotami zagranicznymi każdorazowo (...)
Czy przy dokonywaniu wypłaty w drobnych transakcjach zawieranych z podmiotami zagranicznymi każdorazowo wymagany jest certyfikat rezydencji?
Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 01.12.2006r. udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego ? Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie ? biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny
postanawia
uznać stanowisko Spółki za nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka jest firmą, która udziela licencji na wykorzystanie zdjęć w prasie, w związku z czym przy zapłacie zagranicznym dostawcom za zdjęcia Spółka pobiera podatek od licencji w zależności od kraju: 10%, 5% lub 0%, a następnie przekazuje pobrany podatek na rachunek Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. Większość transakcji Spółka dokonuje na podstawie długoterminowych umów z kontrahentami ? odpowiednikami Spółki za granicą. Ale zdarzają się przypadki zakupu zdjęć pojedynczych, np. z katastrof, wypadków losowych albo innych aktualnych wydarzeń. Wówczas, według Spółki, uzyskanie odpowiedniego certyfikatu rezydencji jest praktycznie niemożliwe. Spółka ?radzi sobie? w ten sposób, że zaprzyjaźniona agencja za granicą kupuje za Spółkę zdjęcia i refakturuje je na Spółkę na zasadach komercyjnych.
Spółka podaje, że warunkiem pobrania pomniejszonego podatku jest uzyskanie certyfikatu rezydencji od dostawców Spółki, lecz coraz częściej Spółka spotyka się z odmową przysłania tego dokumentu, gdyż kontrahenci Spółki twierdzą, że jeśli na fakturze znajduje się EU NIP certyfikat rezydencji nie jest potrzebny. Zdaniem Spółki, w drobnych transakcjach w przedziałach 200-300 EURO, za zgodą Urzędu, Spółka nie wymagałaby certyfikatu rezydencji, dalej podając, że do zdjęć sprzedawanych na rynku krajowym dolicza 22% VAT, tak więc zdjęcia te ?nie znikają? i każdorazowa publikacja przynosi dochód, zarówno Spółce jak i Skarbowi Państwa. Spółka zaznacza, że są to sporadyczne transakcje.
W ocenie Naczelnika tut. Urzędu przedstawione przez Spółkę własne stanowisko w sprawie nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego i stanu prawnego.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ww. ustawy przychodów z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20% przychodów.
Na podstawie art. 26 ust. 1 powyższej ustawy osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 są obowiązane, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.
Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powyższe uregulowania prawne, należy stwierdzić, że wypłaty należności dokonywane przez Spółkę na rzecz zagranicznych dostawców zdjęć stanowią przychody osób zagranicznych, podlegające w Polsce na mocy art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 20%.
Należy jednocześnie podkreślić, że ust. 2 artykułu 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przewiduje, że cytowane powyżej postanowienia ust. 1 (art. 21) stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże, zgodnie z art. 26 ust. 1 zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Z kolei, na podstawie ust. 3 art. 26 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, płatnicy o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 ? na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu ? informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru.Zgodnie z ust. 3a art. 26 płatnicy są obowiązani przesłać informację w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, o których mowa w ust. 1, również wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informację w trybie przewidzianym w ust. 3b.
Jak stanowi art. 26a ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2007 r. w terminie do końca pierwszego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku, płatnicy, o których mowa w art. 26 są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 ? do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, roczne deklaracje sporządzone według ustalonego wzoru. Przepis ten ma zastosowanie do przychodów powstałych po 01.01.2007 r. Natomiast do 31.12.2006 r. obowiązywały deklaracje miesięczne CIT-10 składane do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.
Definicja certyfikatu rezydencji została zawarta w art. 4a pkt 12 wymienionej wyżej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007r. i oznacza zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.
Stwierdzenie Spółki, że umieszczenie na fakturach numeru EU NIP przez kontrahenta zwalnia płatnika z obowiązku uzyskania certyfikatu rezydencji w przypadku zastosowania postanowień umowy międzynarodowej o unikaniu podwójnego opodatkowania, w tej części jest nieprawidłowe.
Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu informuje, że przepis art. 26 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy jednoznacznie stwierdza, że zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Nie spełnienie tego warunku oznacza, że płatnik ma obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych według stawki 20% określonej w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepisy podatkowe nie przewidują możliwości zwolnienia płatnika z ww. obowiązku uzyskania certyfikatu rezydencji w przypadku wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w tym zakresie stanowisko Spółki, tj. że w drobnych transakcjach uzyskanie certyfikatu rezydencji podatkowej nie powinno być wymagane, jest nieprawidłowe.
Naczelnik informuje również, że zgodnie z art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ? pisemne interpretacje w indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnych, w zakresie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych ratyfikowanych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej wydaje Minister właściwy do spraw finansów publicznych.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak w sentencji.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.