Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Strona refakturuje - bez doliczania zysku (...)

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Strona refakturuje - bez doliczania zysku - usługi obce (centralne ogrzewanie, woda itp.) na najemców, które rozlicza tzw. metodą 'kosztów wyłożonych', z pominięciem rachunku zysków i strat celem usprawnienia planowania i poprawy klarowności w zakresie realizacji planu finansowego. W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie, iż stosowanie metody 'kosztów wyłożonych' nie pozbawia Jej prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem ww. usług, które następnie są refakturowane na najemców.Zdaniem Strony art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy nie dotyczy omawianej sytuacji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 - 7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż Strona refakturując na najemców koszty uprzednio przez Nią nabytych od faktycznych dostawców towarów lub usług związanych z eksploatacją lokali (prąd, centralne ogrzewanie, woda itp.) dokonuje tym samym ich sprzedaży w tym zakresie. W przypadku towarów, którymi w myśl art. 2 pkt 6 ustawy są m.in. wszelkie postacie energii, wynika to wprost z art. 7 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Na jego podstawie w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Jakkolwiek w przypadku usług brak w przepisach o podatku od towarów i usług odpowiednika art. 7 ust. 8 ustawy, to jednak zgodnie z utrwalonym jeszcze pod rządami poprzednio obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym poglądem doktryny i orzecznictwa także w ich wypadku możliwe jest refakturowanie, polegające na przeniesieniu przez podatnika - bez doliczania marży - kosztów nabytych przez niego usług na ich faktycznego odbiorcę. Dokonanie takiego przeniesienia równoznaczne jest z wyświadczeniem przez podatnika na rzecz ww. odbiorcy danej usługi. Jeżeli usługi te są opodatkowane, to podatek naliczony zapłacony uprzednio przez podatnika przy ich nabyciu podlega co do zasady odliczeniu. Jak wynika bowiem z zacytowanych przepisów, podstawowym najistotniejszym warunkiem kształtującym prawo podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupionych towarów i usług z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi. Przy tym jak słusznie zauważyła Strona, o prawie do odliczenia decydują przepisy ustawowe, a nie metodologia rozliczeń. Nie można natomiast zgodzić się z poglądem Strony, iż w omawianym przypadku nie będzie mieć zastosowania art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W jego myśl obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku. Przepis te ma charakter generalny i poza przypadkami określonymi w ust. 3 art. 88 ustawy, wśród których refakturowanie nie zostało wymienione, ma zastosowanie do wszelkich ponoszonych przez podatnika wydatków, a więc także związanych z nabyciem usług będących następnie przedmiotem refakturowania. Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.