W rozliczeniu za jaki miesiąc należy dokonać korekty importu usług?

Zgodnie z art. 19 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W myśl art. 19 ust. 4 w/w ustawy jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W związku z powyższym co do zasady obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje bądź w momencie wydania towaru lub wykonania usługi bądź też z chwilą wystawienia faktury.

Ponadto należy zauważyć, iż przepisy w/cyt. art. 19 dopuszczają również w określonych przypadkach inny moment powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie jednak z art. 19 ust. 19 w/w ustawy przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przepisy ustawy o VAT nie przewidują odrębnie szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego dla importu usług.

Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Zasady wystawiania faktur wewnętrznych zostały uregulowane w § 25 rozporządzenia Ministra finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798). Z przepisu tego wynika, że do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, stosuje się odpowiednio przepisy § 9, § 13-17, § 19,§ 22 i § 23 rozporządzenia.

Zgodnie § 16 ust. 1 w/w rozporządzenia Ministra Finansów w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Ponadto w myśl § 17 ust. 1 fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W myśl § 16 ust. 4 w/w rozporządzenia Ministra Finansów sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

W/w przepisy dotyczące faktur korygujących stosuje się odpowiednio także do faktur wewnętrznych. Analiza tych przepisów pozwala stwierdzić, iż podatnik obowiązany jest do wystawienia wewnętrznej faktury korygującej w przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w tych przepisach. Obowiązek udokumentowania okoliczności stanowiących podstawę korekty spoczywa na usługobiorcy bez względu na to, czy dana okoliczność udokumentowana została wystawieniem faktury przez kontrahenta. Faktura korygująca wystawiona przez usługodawcę może mieć zatem dla celów rozliczenia podatku z tytułu importu usług jedynie walor dowodowy.

Termin wystawienia faktury korygującej (a poprzez to także wewnętrznej faktury korygującej) nie został przez ustawodawcę wprost uregulowany. Wnioskować zatem należy, iż zdarzenia stanowiące podstawę korekty powinny zostać udokumentowane przez podatnika wewnętrzną fakturą korygującą wystawioną z datą zaistnienia tego zdarzenia lub - w przypadku, gdy za dany okres podatnik wystawia jedną fakturę wewnętrzną - uwzględnione w fakturze wewnętrznej wystawionej za okres rozliczeniowy, w którym zdarzenia te miały miejsce.

Odnosząc się natomiast do kwestii wykazania podatku należnego z tytułu importu usług należy zauważyć, iż ustawodawca odmiennie określił sposób rozliczenia wewnętrznej faktury korygującej w zależności od okoliczności stanowiących podstawę korekty. Jeżeli po wystawieniu faktury wewnętrznej udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik wystawiając wewnętrzną fakturę korygującą powinien ująć ją w okresie bieżącym tj. w okresie, w którym faktura wewnętrzna została wystawiona. Jednakże w przypadku podwyższenia ceny po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury w/cyt. przepisy nie przewidują korekty kwoty podatku należnego w okresie bieżącym, w związku z czym decydujące znaczenie dla ustalenia okresu rozliczeniowego,w którym wewnętrzna faktura korygująca zwiększająca podatek należny powinna zostać ujęta ma moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania importu usługi.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.