Czy w przypadku świadczenia usług reklamowych i elektronicznych dla zagranicznego kontrahenta, zgodnie (...)

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie zawartych umów handlowych prowadzi dla swoich partnerów zagranicznych będących osobami prawnymi serwis z zakresu reklamy internetowej. Przedmiotowe usługi polegają na aktywnej promocji serwisów prowadzonych przez partnerów na stronie internetowej należącej do Spółki. W ramach usług Spółka oferuje reklamę poprzez umiejscowienie bezpośredniego linka na stronie internetowej oraz implementację i prezentację oferty partnera w bazie Spółki. Za swoje usługi Spółka otrzymuje zapłatę wg. zawartej umowy. Kwota należna Spółce jest obliczana procentowo na podstawie miesięcznych zestawień zrealizowanych przez partnera usług. Kwota należna jest uiszczana Spółce na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury.

Zdaniem Podatnika zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. miejscem świadczenia usług reklamowych i elektronicznych jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę - stałe miejsce prowadzenia działalności. W związku z powyższym tak wykonana usługa jest usługą niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Stosownie do przepisu art. 27 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania z zastrzeżeniem ust 2-6 i art. 28.

Zgodnie jednak z przepisem szczególnym - art. 27 ust. 3 pkt 1 i 2 w związku z art. 27 ust. 4 pkt 2 i 9 ww. ustawy o VAT w przypadku, gdy usługi reklamy i usługi elektroniczne są świadczone na rzecz:

1) osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub

2) podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Tak więc w przypadku, gdy podatnik świadczy usługi reklamy i usługi elektroniczne na rzecz kontrahentów zagranicznych (posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego lub Wspólnoty) to usługi takie są opodatkowane w kraju siedziby usługobiorcy.

W tym miejscu Naczelnik Urzędu zaznacza, iż to urząd statystyczny jest organem kompetentnym do dokonywania klasyfikacji towarów i usług. Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Definicja usług elektronicznych została zawarta w art. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17.10.2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, które obowiązuje na terytorium RP od dnia 01 lipca 2006r. (bez konieczności ich implementacji do w drodze ustawy). Zgodnie z regulacjami zawartymi w rozporządzeniu do usług świadczonych drogą elektronicznych należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie jest zautomatyzowane i które wymagają niewielkiego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Przykładowy katalog usług elektronicznych został zawarty w art. 11 ust. 2 oraz załączniku I w/w rozporządzenia.

Zatem dopiero na podstawie odpowiedniej klasyfikacji, bądź w przypadku usług elektronicznych mieszczących się w powyższej definicji, Podatnik może właściwie opodatkować wykonane czynności.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.