Czy zakup obligacji, bonów celem ich późniejszej odsprzedaży w ramach wykupu przez emitenta podlega (...)

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona jest firmą działającą na rynku finansowym. Celem działalności jest wspieranie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw poprzez innowacyjne i elastyczne, dopasowane do indywidualnych potrzeb formy inwestowania kapitałowego. Jednocześnie w ramach umów zawartych w latach 2001-2002 Strona poza głównym przedmiotem działalności gospodarczej, objęła obligacje wyemitowane przez inne podmioty obrotu gospodarczego, na zasadach określonych ustawa z dnia 29 czerwca 1995r. o obligacjach. Powyższe nastąpiło w oparciu o zawarte umowy o emisji i objęciu obligacji. Przedmiotowe umowy zostały zawarte z trzema odrębnymi podmiotami. W konsekwencji zawarcia przedmiotowych umów Strona zobowiązała sie do objęcia obligacji w określonej ilości, wartości oraz w określonym czasie, a jednocześnie nabyła prawo do uzyskania wynagrodzenia w postaci odsetek/dyskonta od tych obligacji, wypłacanych co do zasady raz na kwartał. Dodatkowo nabyte przez Stronę obligacje, bony nie są przedmiotem obrotu na rynku wtórnym, a więc nie są sprzedawane innym podmiotom przed terminem wykupu.

W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż zakup obligacji, bonów celem ich późniejszej odsprzedaży w ramach wykupu przez emitenta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje.Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm. ) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:ł) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,2)eksport towarów,3)import towarów,4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym w myśl art. 2 ust. 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przez świadczenie usług, rozumie się w myśl art. 8 ust. 1 ustawy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mąjącej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,2)zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub pod nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ww. przepisy określają tzw. przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w którym istotne jest by:1)świadczenie miało charakter odpłatny,2)miejsce świadczenia ustalone zgodnie z przepisami ustawy o miejscu świadczenia przy świadczeniu usług przypadało na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,3)świadczenie było wykonane na rzecz innego podmiotu (odbiorcy) - osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mąjącej osobowości prawnej,4)świadczenie nie stanowiło dostawy towarów w rozumieniu ustawy.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, określającym tzw. podmiotowy zakres opodatkowania, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje przy tym w myśl ust. 2 ww. artykułu wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynność w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W cytowanym przepisie status podatnika regulowany jest zatem poprzez dwa warunki. Pierwszym z nich jest kwalifikacja podmiotu jako osoby prawnej, jednostki organizacyjnej nie mąjącej osobowości prawnej, czy jako osoby fizycznej. Drugim zaś konieczność wykonywania pewnej działalności tj. bycie producentem, handlowcem, usługodawcą, rolników lub osobą wykonującą wolny zawód. W przypadku spełnienia łącznie w/w warunków wszelka, a więc jakakolwiek, działalność gospodarcza podejmowana przez te podmioty jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ust. 2 w/w artykułu.

Zatem każda czynność podejmowana przez podatnika podatku od towarów i usług jest rozumiana za czynność podejmowaną w ramach prowadzonej przez niego działalności i podlega opodatkowaniu (wyłączeniu z opodatkowania albo zwolnieniu od podatku) na zasadach przewidzianych w przepisach ww. ustawy.Jednocześnie cytowana szeroka definicja działalności gospodarczej sprawia, iż wszelkie czynności wykonywane w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy mieszczą się w zakresie tego pojęcia. Co oznacza^ iż podmiot dokonujący taką czynność i posiadający w momencie jej dokonania powyższy zamiar, który podatnikiem podatku od towarów i usług nie jest, staje się podatnikiem tego podatku.

W konsekwencji stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega więc każde świadczenie, stanowiące dostawę towarów albo świadczenie usług, dokonywane przez podatnika w ww. rozumieniu. Nie można zatem podzielić poglądu Strony, iż z uwagi na niespełnienie warunków określonych w art. 15 ust. 2 ustawy przedmiotowe czynności, jako wykonane przez podatnika poza ramami prowadzonej przez niego działalności, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż nabycie na podstawie umów w 2001-2002r. obligacji, czy bonów celem ich późniejszej odsprzedaży w ramach wykupu przez emitenta Strona ze względu na odpłatny charakter tego świadczenia (dyskonto/odsetki), stanowi u Strony świadczenie usług podlegających opodatkowaniu (zwolnieniu) na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym istotą tej usługi jest udostępnienie za wynagrodzeniem, określonemu podmiotowi do jego dyspozycji, na określony czas, pewnych środków pieniężnych.

W tym miejscu wskazać należy, iż podstawą opodatkowania stosownie do art. 29 ust. ł ustawy jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.W przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania jest zatem opisane przez Stronę we wniosku wynagrodzenie otrzymywane w postaci odsetek/dyskonta od zakupionych obligacji, wypłacanych co do zasady raz na kwartał.Podstawową stawką podatku od towarów i usług jest zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towaru i usług stawka 22%. Jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, wprowadzającym wyjątek od w/w reguły opodatkowania, zwolnione od podatku zostały usługi pośrednictwa finansowego (PKWiU 65-67), z wyłączeniem:działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10 - 00.20),usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10- 00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,usług ściągania długów oraz faktoringu,usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.Jednocześnie zawarty w art. 8 ust. 3 ustawy podatku od towarów i usług, nakaz identyfikowania usług na potrzeby podatku od towarów i usług za pomocą klasyfikacji statystycznych oznacza, iż na gruncie przepisów dotyczących tego podatku, w szczególności w przypadku odwołania się wprost przez ustawodawcę w tych przepisach do konkretnych symboli klasyfikacji statystycznych (tj. ma to miejsce m.in. w przypadku usług pośrednictwa finansowego o symbolach PKWiU 65-67) zaliczenie usługi do właściwego - zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami - grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług decyduje co do zasady o opodatkowaniu usługi daną stawką podatku (lub jej zwolnieniu od podatku). Zgodnie bowiem z w/w artykułem dla potrzeb tego podatku usługi wymienione w klasyfikacjach wydawanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.Natomiast w myśl art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa, naczelnik urzędu skarbowego stosownie do swojej właściwości, na pisemny wniosek podatnika (płatnika, inkasenta) ma obowiązek udzielić interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.W konsekwencji Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, iż nie jest właściwy w trybie art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa do zaklasyfikowania świadczonych przez Stronę usług, więcej - z uwagi na brzmienie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych, zgodnie z którym do zaklasyfikowania usług lub wyrobów (wg PKWiU) zobowiązany jest odpowiednio usługodawca lub producent (importer) danego wyrobu - to Strona zobowiązana jest do dokonania przedmiotowej klasyfikacji, a w przypadku trudności z zaklasyfikowaniem winna zwrócić się o opinię klasyfikacyjną dowłaściwego urzędu statystycznego.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.PouczenieNiniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania (art. 14a § 4 w zw. z art. 236 § 2 pkt 1 - ustawy- Ordynacja podatkowa).