Czy kserokopia faktury dokumentującej dostawę usług internetowych poświadczona za zgodność przez (...)

Czy kserokopia faktury dokumentującej dostawę usług internetowych poświadczona za zgodność przez radcę prawnego, będzie wystarczającym dowodem poniesienia wydatku na zakup usług internetowych przez pracownika w celach służbowych?
Czy można taki wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki?

POSTANOWIENIE


Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), w związku z wnioskiem spółki z dnia 12.04.2005 r. (data wpływu do tutejszego urzędu 14.04.2005r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych

Porady prawne


postanawia


- uznać za nieprawidłowe stanowisko Podatnika


UZASADNIENIE


Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż XXX Sp. z o.o. (dalej XX lub Spółka), realizując zasady wynikające z globalnej polityki koncernu XXX, polegającego na umożliwieniu pracownikom wykonywania pracy na rzecz pracodawcy w domu, stwarza swoim pracownikom ?miejsca pracy? w ich domach. Niezbędnym elementem, bez którego praca na rzecz HP nie może być wykonywana, jest korzystanie z internetu. W konsekwencji Spółka refunduje koszty połączeń internetowych dokonywanych z domu przez pracowników w związku z ich obowiązkami służbowymi. Kwota zwrotu połączeń jest zróżnicowana w zależności od faktycznych potrzeb pracowników i wynosi 50, 75 lub 100% kosztów zakupionych usług dostępu do internetu. Pracownicy składają pisemne oświadczenie, iż w ramach przyznanego limitu korzystają z dostępu do internetu wyłącznie dla celów służbowych (w ramach refundowanej kwoty). W większości sytuacji pracownicy przedstawiali oryginały faktury za usługi internetowe, na podstawie której następowała refundacja kosztów połączeń dokonywanych przez pracowników w związku z realizacją ich obowiązków służbowych. Niestety pracownicy nie zawsze są w stanie przekazać Spółce oryginał faktury dokumentującej świadczenie usług internetowych, wystawionej na pracownika. Powody tego mogą być następujące:

- faktura wystawiana jest na innego członka rodziny,

- pracownik jest najemcą lokalu i opłaca koszty dokonywanych przez siebie połączeń internetowych, jednakże faktura wystawiana jest na wynajmującego.

W związku z opisanym stanem faktycznym i pojawiającymi się wątpliwościami o charakterze dokumentacyjnym, Spółka wystąpiła z następującymi pytaniami, dotyczącymi udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych:

1. Czy kserokopia faktury dokumentującej dostawę usług internetowych poświadczona za zgodność przez radcę prawnego, będzie wystarczającym dowodem poniesienia wydatku na zakup usług internetowych przez pracownika w celach służbowych...

2. Czy w/w kserokopia wraz z oświadczeniem pracownika, iż w zakresie objętym refundacją przez Spółkę korzysta on z dostępu do internetu w domu, wyłącznie w celach służbowych, są dokumentami umożliwiającymi zaliczenie kwot związanych z refundacją do kosztów uzyskania przychodów Spółki...

Zdaniem Spółki, kserokopia oryginału faktury, potwierdzona za zgodność przez radcę prawnego lub adwokata stanowi pełnoprawne potwierdzenie prawdziwości treści dokumentu i będzie wystarczającym dokumentem potwierdzającym fakt korzystania przez pracownika z internetu w domu. Ponadto, zdaniem XX, kserokopia ta wraz z pisemnym oświadczeniem pracownika o którym mowa powyżej, potwierdza fakt korzystania przez pracownika z dostępu do internetu i umożliwia Spółce zaliczenie kosztów poniesionych z tytułu refundacji kosztów połączeń pracowników z internetem do kosztów uzyskania przychodów. Spółka argumentuje to faktem, iż nie zawsze pracownicy korzystają z dostępu do internetu przy pomocy łącza telefonicznego. Zdarza się, iż korzystają z usługi dostępu ponosząc opłaty abonamentowe, bez możliwości wyszczególnienia na fakturze poszczególnych połączeń.

Uznając stanowisko Podatnika za nieprawidłowe, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego, zauważa co następuje.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) ? updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wynika z tego, iż dany wydatek może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów jeżeli zostaną spełnione następujące warunki:

- wydatek musi pozostawać w związku przyczynowym z prowadzoną działalnością i mieć wpływ (bezpośredni lub pośredni) na wysokość osiąganych z tego tytułu przychodów,

-wydatek nie może zostać objęty zakresem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który zawiera katalog wydatków nie uznawanych za taki koszt,

-poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodu musi być udokumentowane.

W sytuacji, w której korzystanie przez pracowników Spółki w miejscu ich zamieszkania z internetu jest konieczne dla prawidłowego jej funkcjonowania i ma związek z przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę, wydatki poniesione przez XX z tytułu refundacji w sposób ryczałtowy kosztów połączeń, mogłyby stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej ? jednakże, pod warunkiem wykorzystywania internetu wyłącznie przez pracownika i tylko dla celów służbowych, co powinno zostać odpowiednio udokumentowane. Dowodem takim jest np.: szczegółowy wykaz połączeń (billing), zawierający rejestr przeprowadzonych połączeń i umożliwiający wykazanie że są to połączenia służbowe.

W innej sytuacji nie ma możliwości zweryfikowania, iż pracownik w ramach refundowanej przez Spółkę w postaci z góry określonego ryczałtu kwoty, korzysta z internetu jedynie w celach służbowych. W przypadku, gdy pracownik oprócz wykorzystywania internetu w celach służbowych, korzysta z niego dla celów prywatnych, nie można także uznać, iż zwrot 50, 75 czy 100 % kosztów abonamentu dotyczy korzystania z niego wyłącznie w związku z wykonywaniem zadań służbowych.

Prywatne telefony (łącza internetowe) służą z zasady, osobistym celom pracownika i nie można generalnie założyć, iż pracownik nie korzysta w ogóle z dostępu do sieci internet dla własnych celów.

Nie można także pominąć kwestii, o której pisze Spółka, związanej z faktem wystawiania faktury za korzystanie z internetu na członka rodziny pracownika lub osobę od której wynajmuje on lokal.

Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów Spółki kwoty zrefundowanych pracownikowi kosztów związanych z zakupem przez niego usług dostępu do internetu, będzie posiadanie przez pracownika tytułu prawnego do łącza, za pomocą którego uzyskuje on dostęp do internetu. W przeciwnym wypadku, Spółka ponosiłaby koszty na rzecz osób trzecich, z którymi nie łączy jej żaden stosunek prawny.

Usługi o których mowa we wniosku, są świadczone na rzecz podmiotów na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, określonej w ustawie z dnia 16 lipca 2004r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2004r. Nr 171, poz. 1800 ze zm.). Podpisanie takiej umowy uzależnione jest od posiadania tytułu prawnego do nieruchomości przez przyszłego abonenta. Kwestia własności łącza (numeru) telefonicznego, nie może być więc, tak jak chce tego Spółka, rozpatrywana jedynie w oparciu o kryterium własności ekonomicznej.

Takich wydatków nie można uznać jako kosztów uzyskania przychodów, w świetle art. 15 ust. 1 updop.

W przedstawionej sytuacji, kopia samej faktury, poświadczona za zgodność z oryginałem przez radcę prawnego (adwokata), jest zgodnie z art. 180 Ordynacji podatkowej, dowodem poniesienia wydatków przez pracowników XX, ale nie może świadczyć iż 50, 75 czy 100% określonej ogólnie (ryczałtowo) sumy wydatków, wynikających z faktury jest kosztem uzyskania przychodów dla Spółki, gdyż nie może ona udowodnić w sposób jednoznaczny związku przyczynowo ? skutkowego, pomiędzy poniesionymi przez pracowników kosztami a osiąganym przez Spółkę przychodem, stosownie do art. 15 ust. 1 updop.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.

Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, składane w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, za pośrednictwem Naczelnika II Mazowieckiego Urzędu Skarbowego.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika