W jakim momencie należy rozliczać koszty (wynagrodzenia pracowników wraz z narzutami, koszty podróży (...)

W jakim momencie należy rozliczać koszty (wynagrodzenia pracowników wraz z narzutami, koszty podróży służbowych, paliwa, podwykonawców zewnętrznych rozliczających się według stałej miesięcznej stawki ryczałtu) w momencie ich poniesienia czy też należy rozkładać je proporcjonalnie do uzyskanych przyhcodów podatkowych?

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki dnia 13.04.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 25.04.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

Porady prawne

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe, o ile podatnik potrafi bezpośrednio przyporządkować dane koszty do konkretnego przychodu z wykonania zlecenia.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje zamówione przez klientów usługi informatyczne, ponosząc następujące koszty:

- wynagrodzenia pracowników wraz z narzutami,

- koszty podróży służbowych,

- paliwa,

- podwykonawców zewnętrznych rozliczających się według stałej miesięcznej stawki ryczałtu.

Spółka zalicza wymienione wyżej koszty do kosztów podatkowych nie w momencie ich poniesienia, ale dopiero w momencie zaliczenia przychodu z tytułu wykonania zamówionej usługi do przychodów podatkowych. Zaliczenie przychodu, zgodnie z zawieranymi kontraktami, następuje w momencie potwierdzonego przez klienta protokołem odbioru prac zakończenia wykonywania usługi informatycznej, w momencie wystawienia faktury, jednak nie później, niż w miesiącu odebrania tych prac. Wskazane wyżej koszty Spółka zalicza do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskaniem wyżej wymienionego przychodu, zaliczając do kosztów podatkowych danego miesiąca zlecenia tę część kosztów, która odpowiada udziałowi dni przepracowanych na zleceniach do całkowitej ilości dni roboczych.

W związku z powyższym stanem faktycznym Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie:

W jakim momencie należy rozliczać powyższe koszty: w momencie ich poniesienia czy też należy rozkładać je proporcjonalnie do uzyskanych przychodów podatkowych...

Zdaniem Spółki w sytuacji będącej przedmiotem zapytania koszty należałoby w miarę możliwości odnieść do okresu, w którym powstanie przychód podatkowy, w przypadku wynagrodzeń i narzutów ? nie wcześniej, niż zostaną one wypłacone.

Spółka stosuje powyższą zasadę opierając swoje stanowisko pośrednio na interpretacji art.15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który wiąże koszty nie z momentem ich poniesienia, lecz okresem, którego dotyczą. Wątpliwości Spółki powstały jednak w związku z uzyskaniem odmiennej interpretacji podatkowej dokonanej przez Kancelarię Doradztwa Podatkowego, z której wynika że wymienione wyżej koszty należy jednak rozliczać w momencie ich poniesienia.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podziela stanowisko Spółki zawarte we wniosku w przedmiocie potrącalności wskazanych przez Spółkę kosztów w odniesieniu do okresu, którego dotyczą i wyjaśnia co następuje.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r nr 54, poz.654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1. Uznanie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich w ciężar kosztów uzyskania przychodów stanowi przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętego przychodu.

Równocześnie o poprawności dokonania odliczenia od przychodów poniesionych wydatków decyduje także właściwie ustalenie okresu (momentu) w którym można dokonać potrącenia poniesionych wydatków. Zasady zaliczania ponoszonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 15 ust. 4 w/w ustawy, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym toku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesione, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe ? w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Powyższa zasada rozliczania wydatków w czasie ma na celu zapewnienie współmierności przychodów do kosztów ich uzyskania i jednocześnie ma zastosowanie do kosztów bezpośrednio związanych z osiąganymi przychodami. Z powyższego wynika, że o ile poniesione wydatki spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a jednocześnie ich poniesienie b e z p o ś r e d n i o wpływa na wartość osiąganych przychodów, podatnik ma prawo odliczyć od przychodów koszty ich uzyskania w roku podatkowym, którego te koszty dotyczą, tj. w roku, w którym w efekcie poniesienia tych kosztów osiągnął przychód podlegający opodatkowaniu. Podatnik ma prawo także zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, ale dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba, że ich zarachowanie nie było możliwe. W takim przypadku są one potrącalne w roku (miesiącu), w którym zostały poniesione.

Ze stanu faktycznego opisanego w zapytaniu wynika, że Spółka pokrywała koszty wynagrodzenia pracowników wraz z narzutami, podróży służbowych, paliwa oraz koszty podwykonawców zewnętrznych rozliczających się według stałej miesięcznej stawki ryczałtu, starając się powiązać wydatki nie z momentem ich poniesienia lecz z okresem, którego dotyczyły.. Podatnik zaliczał powyższe koszty do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodu , stosując art. 15 ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych . Spółka zaliczała wymienione wyżej koszty do kosztów podatkowych nie w momencie ich poniesienia, ale dopiero w momencie zaliczenia przychodu z tytułu wykonania zamówionej usługi do przychodów podatkowych .

Zaliczenie przychodu zgodnie z zawieranymi kontraktami , następowało w momencie potwierdzenia przez klienta protokołem odbioru prac zakończenia wykonywania usługi informacyjnej , w momencie wystawienia faktury, jednak nie później niż w miesiącu odebrania tych pism. Pismo podatnika nie dotyczy interpretacji przepisów określających moment osiągania przychodów z działalności gospodarczej - tak więc Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego wyjaśnia, że zasady zaliczania przychodów do podstaw opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych określa art. 12 ust 3 a ww, ustawy . Wskazane wyżej koszty Spółka zaliczała do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskaniem wyżej wymienionego przychodu, zaliczając do kosztów podatkowych zlecania danego miesiąca tę część kosztów, która odpowiadała udziałowi dni przepracowanych na zleceniach do całkowitej ilości dni roboczych.

W opinii tutejszego organu podatkowego omówione wyżej koszty można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do okresu, którego dotyczą jednak, w przypadku wynagrodzeń- nie wcześnie niż zostaną one wypłacone.

W obecnym stanie prawnym uznanie za koszt uzyskania przychodu wskazanych wyżej wydatków na wynagrodzenia wymaga ich faktycznej wypłaty, dokonania lub postawienia do dyspozycji osobie uprawnionej, a nie samego stwierdzenia faktu, ich naliczenia, czy zakwalifikowania do miesiąca przeniesienia. Tutejszy organ podatkowy zauważa, iż z dniem 1 stycznia 2005 roku zostały wprowadzone nowe zasady dotyczące nieuznawania niektórych kosztów za koszty uzyskania przychodów. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zmianami) otrzymał nowe brzmienie, z którego wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub nie postawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6 (przychodów ze stosunku pracy), art. 13 pkt.2 i 4-9 (przychodów z działalności wykonywanej osobiście) oraz w art. 18 (przychodów z praw majątkowych) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Treść powyższych przepisów wskazuje, iż przed faktycznym dokonaniem przez pracodawcę zapłaty diet i innych należności związanych z podróżami służbowymi, nie będą one mogły być przez pracodawcę zaliczone do jego kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, stanowisko Spółki w zakresie przyporządkowania wydatków związanych z zatrudnieniem do okresu, w którym powstał przychód zasługuje na uwzględnienie, o ile wydatki te zostały faktycznie poniesione. Należy generalnie zauważyć , że warunkiem zaliczenia poniesionych wyżej wymienionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest możliwość powiązania konkretnych kosztów (np. wynagrodzeń podwykonawców zewnętrznych) z konkretnymi przychodami uzyskanymi z tytułu wykonania zleceń, przy których byli oni zaangażowani. Zagadnienie to, jako wymagające badania treści dokumentacji finansowej i weryfikacji okoliczności podanych przez Stronę nie może być przedmiotem rozstrzygnięcia dokonanego w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej lecz jest istota postępowania kontrolnego lub podatkowego ? stąd w interpretacji zastrzeżenie warunku opierające się na oświadczeniu stron , że jest w stanie bezpośrednio i racjonalnie powiązać i udowodnić istnienie związku pomiędzy konkretnymi podanymi kosztami a konkretnie przychodami

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego i jest ważna w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania postanowienia. Interpretacja jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej, Dz.U. z 2004 r. Nr 253 poz. 2532 ze zm.).


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika